วันเสาร์ที่ 29 มกราคม พ.ศ. 2554

อารายอีกเนี่ย

ไรวะ
ทุกวันนี้กรูทำไร
ก็ผิดเหรอ
ทำไรก็ไม่ดีสักอย่าง
กรูอยากจะบ้าตาย
เซ็งโว้ยยยยยยยยยยยย

วันศุกร์ที่ 28 มกราคม พ.ศ. 2554

อีกแร้วคับท่าน

แล้วนี่ช้านตื่นมาทำอารายตอนตีสี่
ไม่หลับไม่นอน
เล่นเกมก็ไม่หนุก
มะรู้จาทำไร
ว้า....เซ็งเรย
คิดไรก็มะออก

ทำไมกรูต้องตื่นมาตอนตีสี่แบบนี้ทุกวัน
ตื่นมาแล้วก็นอนไม่หลับ
วัยทองเริ่มถามหา
สงสัยจะจริงแฮะ
เหอะๆๆๆ

วันพุธที่ 26 มกราคม พ.ศ. 2554

ไม่เคยมีใครทุกข์ใจเพียงลำพัง












รอไปก่อน

ภาพที่เหลือ
จาตามมาอีก 
คริคริ

บรรยากาศงานกีฬา

แต่ละรูปดูมะได้เลยเรา
แหะๆๆๆ




วิ่งไปวิ่งมาล้มเฉย เหอะๆๆ
เจ็บก้นเลยเรา


อันนี้หนุกสุดเลย


ภาพบนเวที สั่นๆๆสู้ๆๆ

วันจันทร์ที่ 24 มกราคม พ.ศ. 2554

หนุกดี

เมื่อวานแข่งกีฬาสีเทศบาล
ก็หนุกดีนะ แต่ว่าร้อนไปหน่อย
ทุกปีจะมีงานตอนช่วงเมษา
แต่ปีนี้มีงานตอนมกรา ก็โอนะ
อากาศก็ใช้ได้ ไม่ร้อนเหมือนกับทุกๆ ปี
แต่ก็ยังร้อนอยู่
แข่งวิ่งกระสอบหนุกดีนะ  วิ่งไปวิ่งมาล้มเฉย
ก้นกระเทกอย่างแรง เจ็บเลย ก้นช้ำเขียวปั้ดอีกแร้ว
555+++  นึกแล้วขำตัวเองวะ 

แข่งฮูลาฮูปอีก เหนื่อยวะ 
หัวใจเต้นตุ้บๆ  แทบแย่ ได้ที่สาม  เหอะๆๆๆ

ตอนเย็นมีกินเลี้ยงกะแสดงบนเวที
ก็ไอ้ที่ไปซ้อมเต้นๆๆ ทุกวันนั่นแหละ
ได้แสดงจริงก็วันนี้แหละ
เต้นผิดๆ  ถูกๆ  เฮ้อออ   ขำตัวเองอีกแระ
ก็เต้นไม่เป็นนี่นา แล้วจับเราไปเต้น
แต่กว่าจะขึ้นได้ก็เล่นกินไปสองโปกละ
555++  ม่ายงั้นมันไม่กล้าขึ้นอะนะ
คิคิ  เขินสุดๆ  เฮ้ออ   ผ่านพ้นไปงานนี้
ปีนี้ขอบาย 
อย่าให้นู๋ต้องทำอารายอีกเลยนะ
ขอแข่งกีฬาก็พอแร้ววว

วันเสาร์ที่ 22 มกราคม พ.ศ. 2554

ง่วง

เมื่อคืนเกิดอาการนอนไม่หลับ
ดิ้นไปดิ้นมาในผ้าห่ม
ลุกมากินน้ำหมดไปสองขวด
เข้ามานอนต่อก้ยังไม่นอนอีก ซะงั้น...
เป็นน้อเรา
เลยลุกมาเล่นเฟส
ดีนะอี๊ดมันออนอยู่
มันก็นอนไม่หลับเหมือนกันเพราะทำงานไม่เสร็จ
ก็เลยได้คุยกันเกือบชั่วโมงเห็นจะได้
คุยแป๊บๆ  ยังทันหายคิดถึง
ดันง่วงขอตัวไปนอนเฉย  เออ...ไอ้น้องคนนี้

ตอนนี้เหรอ ง่วงซิคะ
งานบ้านก้ยังไม่เสร็จ
เดี๋ยวต้องออกไปซ้อมเต้นอีก
พูดถึงเรื่องเต้น ช้านนนนนนนนอยากจะบ้าตาย
ไอ้เราก็เต้นไม่เป็นนะ ทำไม้  ทำไม ไม่หาคนที่เต้นเก่งๆ
ทำไมต้องเอาเราไปเต้นด้วย
ตัวแข็งทื่อ  ดูแล้วน่าเกียจสุดๆ ไม่อยากจาเต้นเลย ทำไงดี
ถอนตัวตอนนี้ทันมั้ยเนี่ย   ......


ง่วงจัง  ขอสักงีบเหอะ  ไปดีฝ่า

วันพฤหัสบดีที่ 20 มกราคม พ.ศ. 2554

แย่.


เป็นวันละโรค
โรคหลากหลาย
มากมายดาหน้าเข้ามา
เหอะๆ  จะอยู่ต่อไปอีกนานป่าวเนี่ยช้าน

รักเอยจริงหรือที่ว่าหวาน... คิคิ










วันอาทิตย์ที่ 16 มกราคม พ.ศ. 2554

เซ็งเป็ด

เบื่อวะ
เฮ้อ

ไม่หายสักที

อารายหว่า
เป็นหวัด ไอ มาเกือบสองเดือน
ไม่หายสักที
หาหมอก็ได้ยามาเป็นกอบเป็นกำ
กินแทบไม่หวาดไม่ไหว
กินแทบจะอ๊วกอยู่แล้ว
ก็ไม่หายสักที
ไอ้ยาที่ได้มา มันยาไรกันแน่
ยาแก้ไอ  หรือว่ายากินแล้วไอ
กินไปกินมา ไอไม่หาย
ไอทั้งคืน
ยิ่งดึกๆ มายิ่งไอหนักเข้าไปอีก
ทรมานโคตรๆ 
ไม่ได้หลับได้นอน ทรมาน ตาจาเป็นหมีแพนด้าอยู่แล้ว
อยากหาย  อยากหาย
จาทำไงดีน้อ

วันพุธที่ 12 มกราคม พ.ศ. 2554

เกือบลืม


ฟังเพลง เกือบ
Powered by you2play.com

โรแมนติกโคตรๆๆ

ทำไงละทีเนี้ย

ในเมื่อวันนี้มันไม่ได้
มันก็ต้องทำต่อไป
ทำไปให้ถึงทีสุด
หรือว่าจะหยุดแค่นี้
ไม่เอาน่า
แค่นี้ไม่ถึงตาย

สู้ซิเข็ม ต้องสู้
แค่นี้เอง ....

วันอังคารที่ 11 มกราคม พ.ศ. 2554

หัวใจเดินทาง ** ทำอย่างที่รักควรจะเป็น

ดอกไม้จะมีระยะเวลาของมัน


เมื่อถึงเวลา...ต่อให้ดูแลอย่างดีแค่ไหน

ก็ยังต้องร่วงโรยและเหี่ยวเฉา

แต่ความรักมีวงจรชีวิตที่ยืนยาวกว่า

สามารถอยู่ได้นานมากกว่า

ถ้าดูแล..ด้วยความเข้าใจในธรรมชาติของความรัก

ความรักจะไม่มีวันตาย

ความรักมีชีวิต

เติบโต...งอกงามได้เช่นเดียวกับดอกไม้

ต้องการ การดูแล...เอาใจใส่ รดน้ำ พรวนดิน

หากเราอยากได้ดอกไม้สักดอก....

ก็คงต้องลงทุนปลูกต้นไม้ขึ้นมาสักต้น

แล้วศึกษาธรรมชาติของต้นนั้นว่าเป็นอย่างไร

ต้องการดินแบบไหน

สภาพอากาศอย่างไร ทนแดด ทนฝนได้หรือไม่

แล้วก็ปรับสภาพแวดล้อมให้เหมาะสม

หากอยากได้ความรัก

ก็ต้องลงทุนมอบความรักให้กับใครสักคน

แล้วศึกษาว่าธรรมชาติของความรักเป็นอย่างไร

ทนสภาพแวดล้อมอย่างไรได้บ้าง

แล้วก็รักในแบบที่ความรักควรจะเป็น

so sad

เศร้า
ใครก็ช่วยไม่ได้
ได้แต่ทำใจ
ทำใจ
ทำใจ
ทำใจ
แล้วก็ทำใจ

วันเสาร์ที่ 8 มกราคม พ.ศ. 2554

หนุกหนานกันจริงๆ

วันนี้ไปแจกของวันเด็ก
สาหนุกมากขอบอก
ขับรถไปแจกของตามไล่ทางไป
เด็กๆ ได้ของดีใจกันใหญ่
เห็นเด็กๆมีความสุขแล้วเราก็สุขใจ
เหอะๆ   ปีหน้าจาไปแจกอีก

ขนของใส่รถเตรียมตัวกันจาไปแล้ว



แวะถ่ายรูปตามไหล่ทาง  จุดชมวิว
ฝั่งตรงข้ามเป็นประเทศลาว
สวยมากๆ




เด็กๆ  กินหนมกันอย่างอาหย่อย





 ถ่ายกะสาวแจ็คคนสวย
ที่เลี้ยงหมูในฟาร์มให้เราทุกๆวัน

วันเด็กแห่งชาติ

รอบคอบ รู้คิด มีจิตสาธารณะ

อยากกับไปเป็นเด็กจัง
ถ้าย้อนเวลาได้คงดี
อยากกับไปแก้ไขสิ่งไม่ดีต่างๆ
ไปเริ่มต้นใหม่ๆ
แต่ความเป็นจริง ทำไม่ได้  
ได้แต่ทำใจ
ทำวันนี้ให้ดีที่สุด

วันนี้จาไปทำบุญ
ไปแจกของให้เด็กๆ ที่เวียงแก่น
ไว้จาเก็บรรยากาศมาฝากนะจ๊ะ

วันพุธที่ 5 มกราคม พ.ศ. 2554

มีชีวิตอยู่เพื่อวันนี้

จัดสรรชีวิตเป็นวันๆ แล้วพยายามมีความสุขแบบวันต่อวัน
พยามตัดเรื่องราวที่เกิดขึ้นเมื่อวาน
และที่จะเกิดในวันพรุ่งนี้ทิ้งไปให้ได้
จะมีแต่ปัญหาในวันนี้ที่ต้องแก้ไข
พยายามควบคุมจิตใจให้อยู่กับปัญหาในวันนี้
เราก็จะสามารถแก้ไขปัญหานี้ได้
ว่าแต่...
เราจาแก้ได้ป่าวนิ
มันก็ต้องได้ซิ
เหอะๆๆ สู้ต่อไป ทาเคชิ


หากพลาดพลั้งล้มลงจงอย่าท้อ สร้างฝันต่อด้วยใจไม่สิ้นหวัง
ล้มแล้วลุกสู้ไปให้จริงจัง เพราะเรายังไม่แพ้อย่างแท้จริง
ก้าวเดินไปก้าวใหม่ให้ก้าวหน้า ก้าวให้ทันเวลาอย่าหยุดนิ่ง
ก้าวให้ถึงซึ่งหวังตั้งไว้จริง เพราะทุกสิ่งที่หวังยังไม่ไกล
ขอเพียงแต่เรามีใจที่จะสู้ ต่อศัตรูข้างหน้าอย่าหวั่นไหว
      ขอเพียงสร้างฝันอย่างมั่นใจ แล้วก้าวไปให้ถึงฝันอย่างมั่นคง

วันจันทร์ที่ 3 มกราคม พ.ศ. 2554

วันเสาร์ที่ 1 มกราคม พ.ศ. 2554

ลาก่อนปีเก่าเก่า

ปีเก่าเก่าก็ได้ผ่านพ้นไปแล้ว
สิ่งที่เคยไม่ดี ก็ขอให้ผ่านไปกะปีเก่าเก่า
เหลือแต่สิ่งดีดีไว้
ต่อจากนี้ไปก็ขอให้เจอแต่สิ่งดีดีเข้ามาในชีวิต
จะทำสิ่งที่ฝันให้เป็นจริงให้จงได้
แม้ว่ามันจะยากแค่ไหนก็จะทำ
จะนับใหม่เริ่มต้นใหม่
จะทำให้ดีที่สุด
ขอบคุณทุกๆคนที่ให้กำลังใจตลอดมา
ขอบคุณจริงๆ



อวยพร ปีใหม่

ขอลาที ปีเก่า แสนเศร้าโศก 
ความอับโชค ที่มา กับราศี 
อีกโพยภัย ไข้ทำ ประจำมี 
ในชีวี จงสลาย มลายพลัน

 โกรธ โกรธ

สวัสดี ปีใหม่ ขอให้สุข 
หมดสิ้นทุกข์ กายจิต มิผิดผัน 
อายุมั่น ขวัญยืน สี่หมื่นวัน 
มีผิวพรรณ ผ่องนวล เย้ายวนชม

 จุมพิต  จุมพิต  จุมพิต

ปรารถนา เงินทอง กองท่วมฟ้า 
ทำการค้า ร่ำรวย ไปสวยสม 
มียศศักดิ์ รักใคร ใคร่ภิรมย์ 
ขอให้กลม เกลียวกัน และมั่นคง

 อารมณ์ดี อารมณ์ดี อารมณ์ดี

ถ้าผู้ใด ใจว่าง เรื่องทางรัก 
ให้พบพักตร์ กันที อย่ามีหลง 
หากอกหัก หนักไป ครวญใคร่ปลง 
ขอท่านจง โชคดี ทั้งปีเทอญ

 ปลื้มสุด ๆ ปลื้มสุด ๆ ปลื้มสุด ๆ