100 เปอร์เซ็นต์

"ความห่วงใย" ของใครจะเท่ากับความห่วงใยของ "พ่อแม่"


"คำพูด" ของใครจะทำให้เราอุ่นใจได้เท่าก​ับคำพูดของ "พ่อแม่"

"กอด" ของใครจะอุ่นได้เท่ากับกอดของ "พ่อแม่"

"รัก" ของใครจะยิ่งใหญ่และมากมายได้เท​่ากับรักของ "พ่อแม่"

จำไว้เถอะนะลูก ๆ ทุกคนไม่มีใครรักเราได้เท่ากับ "พ่อ - แม่" ของเรา
 
ถูกต้องที่สุดในโลก
อันนี้ขอก๊อบของพี่อ้อยมา

เจ็บหนัก...ก็พักหน่อย

เคยไหม...
บางช่วงของชีวิตที่รู้สึกว่าตัวเองกำลัง  "เจ็บหนัก"
เจ็บหนักจากความผิดหวังใหญ่ๆๆ
เจ็บหนักจากการถูกทำร้าย รังแก กลั่นแกล้ง
หรือเจ็บหนักจากความเศร้าโศกเสียใจของตัวเอง
ในเวลานั้น  ...  คงไม่มีอะไรที่เราต้องการ
มากไปกว่าการทำตัวหายสาบสูญไปจากโลกนี้
อยากจะหายๆ ไปจากโลกนี้
ได้ก็ดีนะ....

จบเฮ่

สอบตกอีกแระ
ไฮ่ไค่

มันก็ถูก

เส้นชัยไม่ได้วิ่งมาหาเรา
แต่เราเองซิ ต้องวิ่งไปหามัน
แต่.........

T__T

เซงแต่เช้าเลยเรา

รู้นะทุกคนมีปัญหานะ
ไม่ช่ายแต่เรามีคนเดียวที่มีปัญหา
ทุกคนในโลกนี้ล้วนแต่มีปัญหากันทั้งนั้น
แต่มีปัญหามาแต่เช้าเลย 
เครียดแต่เช้า  เซ็งจะบ้าตาย
มีบ่อยๆ    ก็ไม่ไหวเลยนาาาาาาา
ช้านเครียด  

โลกนี้ไม่เห็นน่าอยู่อย่างที่คิดเลย
เบื่อๆๆๆ 

งานเข้า

ช่วงนี้ไม่ค่อยมีเวลามาดูแลอัพบล็อคเท่าไหร่
ยังมีไร ไร อีกแยะที่ต้องจัดการกะบล็อคตัวนี้
แต่ว่ามะมีเวลา เพราะมัวแต่เอาเวลาไปทำไรก็มิรู้ แหะๆๆ
คงจาไม่ได้มาจัดการอีกนาน
ขอพี่ไปจัดการกะตัวเองก่อนะ
เพราะตอนนี้ตัวของพี่เองสับสนเหลือเกิน
จับต้นชนปลายไรก็ไม่ได้ ไม่รู้ว่าตอนนี้ตัวพี่เป็นไร
พี่ก็ยังไม่รู้ว่าตัวพี่เป็นอาราย เอ้ออ
ตัวเรายังงงตัวเราเลย แล้วครายที่หนายจามาเข้าใจเราเนี่ย

 มันเหนื่อย เหนื่อยเหลือเกิน เกินจะสู้ไหว
แต่ต้องสู้ เพื่อชีวิตนี้ ชีวิตของเราเอง
น้านเริ่มเพี้ยนละ สงสัยต้องพบจิตแพทย์อย่างด่วน
ช้านเป็นไรมะรู้ ช้านเครียดมากไปป่าวเนี่ย
แย่นะชีวิตช่วงนี้

สู้ต่อไป!!!! กำลังใจไม่เคยหมด

"หวง" กะ "ห่วง"

"หวง" คือ การทำให้ตัวคุณเองมีความสุข
"ห่วง" คือ การทำให้คนที่คุณรักมีความสุข

"หวง" คือ การผูกมัดคนที่คุณรักไว้ด้วยกาย
"ห่วง" คือ การผูกมัดคนที่คุณรักไว้ด้วยใจ

"หวง" คือ การเห็นแก่ตัว
"ห่วง" คือ การเสียสละ

"หวง" คือ การที่คุณให้เขาทำอะไรในกรอบของคุณ
"ห่วง" คือ การที่คุณให้เขาทำอะไรในกรอบของเขา

"หวง" คือ ประโยคคำสั่ง
"ห่วง" คือ ประโยคขอร้อง

"หวง" คือ คุณรักเขาและต้องการให้เขารักคุณ
"ห่วง" คือ คุณรักเขาแต่ไม่ต้องการให้เขารักคุณ

"หวง" คือ สิ่งที่คุณทำแล้วเกิดความทุกข์ใจ
"ห่วง" คือ สิ่งที่คุณทำแล้วเกิดความสุขใจ

"หวง" คือ การทำสิ่งที่ไร้สาระเพื่อให้เขาต้องอยู่กับคุณ
"ห่วง" คือ การทำสิ่งมีสาระที่ไม่ต้องการให้เขาอยู่กับคุณ

"หวง" คือ การออกไปเต้นแร้งเต้นกา
"ห่วง" คือ การอยู่เฉย ๆ นั่งมองเพียงเงียบ ๆ

"หวง" คือ การบังคับขู่เข็ญโดยเขาไม่เต็มใจ
"ห่วง" คือ การปล่อยให้เขาได้ทำในสิ่งที่เขาพอใจ

"หวง" คือ ความรักที่จอมปลอม
"ห่วง" คือ ความรักแท้จริง

และ ...

"หวง" คือ การที่คุณหลอกตัวเองว่าเขารักคุณ
"ห่วง" คือ การที่คุณหลอกตัวเองว่าเขาไม่รักคุณ....

ท่าจะจิง

นั่งทำงานอยู่ดีๆๆ ดั้นเก้าอี้ขาหักซะได้ อารายกันเนี่ย เราจะกลายเป็นคนตุ้ยแต้ๆละกะเนี่ย รับบ่อได้ ว่าไปวันนี้ก็มีแต่คนทักหนาว่าตุ้ย แง้ๆๆๆๆ ไม่เอาๆๆๆ ยังม่ายอยากตุ้ย

เจ๋งเรย

”ประสบการณ์ชีวิต” เป็นพลังที่จะสร้างความแข็งแกร่งให้เราได้อย่างดี

ทางตัน?

คำว่า "ทางตัน" ที่ว่า คงหมายถึงตันปัญญา หรือตันกำลังใจ

ใบลาออกจาก....ความทุกข์

ไม่สำคัญว่า . . . มีทรัพย์มากหรือน้อย
แต่สิ่งสำคัญ คือ . . . ต้องใช้ให้น้อยต่างหาก . . .
. . . ชีวิตจึงจะมีเหลือมากกว่าขาด . . .

คนจนยิ่งจน . . . เพราะทำรวย . . .
คนรวยยิ่งรวย . . . เพราะทำจน . . .
. . . ทำตัวให้เป็นปกติ . . . ใช้จ่ายในสิ่งที่จำเป็น . . .
. . . ชีวิตก็จะเป็นปกติ . . .

. . . ไม่ยินดีในสิ่งที่ตนได้ . . .
. . . ไม่พอใจในสิ่งที่ตนมี . . .
. . . เป็นคนอาภัพอับโชคที่สุดในโลก . . .

. . . ยินดีในสิ่งที่ตนได้ . . .
. . . พอใจในสิ่งที่ตนมี . . .
. . . เป็นคนโชคดีที่สุดในโลก . . .
อดทนได้ . . . จงอดทน
อดใจได้ . . . จงอดใจ

. . . ไม่อดทน ไม่อดใจ . . . เรื่องเล็กจักกลายเป็นเรื่องใหญ่
คนที่มีความสุข มิใช่คนที่มีมากที่สุด
. . . แต่เป็นคนที่ต้องการน้อยที่สุด . . .
ยิ่งมีความต้องการน้อยลง

. . . สมบัติที่มีอยู่เดิม . . . ก็ดูเหมือนมีมากขึ้น . . .
ความสุขหรือความทุกข์ของชีวิต
บางครั้งเหมือนการมองผ่านกระจก

. . . หากกระจกใสสะอาด . . . เมื่อมองสิ่งใดย่อมมีแต่ความสุข
. . . ปราศจากความขุ่นมัว . . . หากกระจกขุ่นมัว
เมื่อมองสิ่งใด . . . แม้เป็นสิ่งเดียวกัน . . . ก็มีแต่ความทุกข์ใจ
จงจำไว้ว่า . . . ความสุขอยู่ไม่ไกล
เพียงเช็ดกระจกให้ใส
เช็ดใจให้สะอาดเท่านั้นเอง

ทุกข์อยู่ที่ใจ . . . ทุกข์ของใครก็ของมัน . . .
ทุกข์อยู่ที่ใจ . . . ใครจะเก็บไว้ก็ช่างมัน . . .
สุขอยู่ที่ใจ . . . ฉันเก็บมันไว้ทุกวัน . . .
สุขอยู่ที่ใจ . . . ฉันจะให้กันและกัน . .

เราวิ่งตามอะไรกัน!!!!!! ในชีวิต

มีเรื่องเล่าว่า… มีพระองค์หนึ่ง…ชอบทำอะไรแปลกๆ…
วันหนึ่ง…พวกกรุงเทพฯ…เอากฐินไปทอดที่วัด…
จัดงานกันใหญ่โต…มีหนัง…มีลิเก…มีดนตรี…ผู้คนแห่กันมามืดฟ้ามัวดิน…
ก่อนทอดกฐิน..ผู้คนมารวมกันเต็มศาลา…
หลวงพ่อเรียกเด็กวัดมา…
บอกให้ไปเอาเนื้อจากโรงครัวมาก้อนหนึ่ง…แล้วเอาเชือกมาด้วย…
หลวงพ่อจัดการ…เอาเนื้อ…ผูกติดกับหลังหมา…
ผูกเสร็จ…ก็ปล่อยหมา …
หมาเห็นเนื้ออยู่บนหลัง…ก็ไล่งับ…
พอหัวโดดงับ…ตัวก็ขยับหนี…
เพราะหมามันกัดหลังตัวเองไม่ถึง…
ยิ่งโดดงับเร็ว…ก้อนเนื้อก็หนีเร็ว…
โดดไม่หยุด…เนื้อก็หนีไม่หยุด…น่าสงสารหมามาก…
หมาโดดอยู่นาน…งับเท่าไหร่…เนื้อก็ไม่เข้าปากสักที…
ผู้คนบนศาลา…พากันหัวเราะชอบใจ…
หัวเราะเยาะหมา…ว่าทำไมมันถึงโง่ยังงี้…
ไล่งับ…จะกินเนื้อ…ที่ตัวเองไม่มีทางไล่ตามทัน ตลอดชีวิต…
หลวงพ่อ…มองดูด้วยความสนุกสนานจนหนำใจแล้ว…
ก็แก้เชือกออกมากหลังหมา…
แล้วหันมาพูดกับญาติโยมว่า…
“มนุษย์เรา…มีความรู้สึกว่า…ตัวเองพร่อง…ตัวเองยังไม่เต็ม…
ต้องเติมตลอดเวลา…เติมไม่หยุด…เพื่อให้ตัวเองเต็ม…
อยากสวย…อยากทันสมัย…
ไปหาซื้อเสื้อผ้าที่สวยที่สุด…ทันสมัยที่สุดใส่…
ดีใจได้เดือนเดียว…มีรุ่นใหม่ออกมาอีกแล้ว…สวยกว่า…ทันสมัยกว่า…
อยากได้โทรศัพท์มือถือรุ่นใหม่…
ซื้อเสร็จ ๓ เดือน…รุ่นใหม่ก็โผล่มาอีกแล้ว…
ซื้อคอมพิวเตอร์ทันสมัยที่สุด…
๒ เดือนต่อมา…มีรุ่นใหม่กว่าออกมา…ของเราตกรุ่น…
ซื้อรถเบนซ์…ทันสมัยที่สุด…แพงมาก…
ขับได้ ๖ เดือน…มีรุ่นใหม่ออกมาอีกแล้ว…
ทันสมัยกว่า…แพงกว่า…ของเรากลายเป็นเชย…
เราต้องก้มหน้าก้มตา…ทำงานทั้งวัน ทั้งคืน…หาเงินมา…
เพื่อมาทำให้ตัวเองทันสมัย…
ซื้อเสื้อผ้าใหม่…มือถือใหม่…คอมพิวเตอร์ใหม่…รถยนต์คันใหม่…
เหน็ดเหนื่อยแสนสาหัส…
เพื่อไม่ให้ตัวเองตกรุ่น…
ปัจจุบัน…
เรากำลังไล่งับความทันสมัย…เหมือนหมาที่ไล่งับเนื้อบนหลังของมัน…
ทั้งที่รู้ว่า…ต่อให้ไล่งับทั้งชีวิต…ก็ไม่มีทางตามทัน…
น่าสงสารไหมโยม….”
คนเต็มศาลา…เมื่อกี้หัวเราะครึกครื้น…
ด่าว่า…หมามันโง่…
ตอนนี้เงียบสนิท…เหมือนไม่มีคนอยู่…
ไม่รู้ว่า…กำลังสงสารหมา…
หรือ…กำลังทบทวนความโง่…ตัวเอง

ในตัวเรามีคนอยู่สามคน

 วัดบ้านไร่แห่งหนึ่ง 

หลวงตาเพิ่งกลับจากการบิณฑบาตเห็นลูกศิษย์วัดนั่งร้องไห้สะอึกสะอื้น 

จึงเข้าไปถามไถ่ว่าเป็นอะไร ลูกศิษย์ตอบกลับมาว่า 

ผมถูกใส่ร้าย ผมไม่ได้ขโมยเงินในหอพระ 

แต่ผมเข้าไปปัดกวาดเช็ดถูบ่อย ๆ ทุกคนก็หาว่าผมเป็นขโมย 

ไม่มีใครเชื่อผมเลย ฮือ ฮือ ' 

หลวงตานั่งลงข้าง ๆ พยักหน้าเข้าใจแล้วสอนลูกศิษย์ว่า 

' เจ้ารู้ไหม ในตัวเรามีคนอยู่สามคน 

คนแรกคือ คนที่เราอยากจะเป็น 

คนที่สองคือ คนที่คนอื่นคิดว่าเราเป็น 

คนที่สามคือ ตัวเราที่เป็นเราจริง ๆ '

ลูกศิษย์หยุดร้องไห้ นิ่งฟังหลวงตา 

' คนเราล้วนมีความฝัน ความทะยานอยาก ตามประสาปุถุชนทั่วไป 

ไม่ใช่สิ่งเลวร้าย บางครั้งความฝันก็เป็นสิ่งสวยงาม 

เป็นพลังที่ทำให้เราก้าวเดิน เช่น บางคนอยากเป็นนักร้อง 

เป็นนักมวย เป็นดารา ถ้าถึงจุดหมายเราก็จะรู้สึกว่า

โลกนี้ช่างสว่างไสวสวยงาม ดังนั้นเราควรมีความฝันไว้ประดับตน 

เพื่อเป็นเครื่องหล่อเลี้ยงหัวใจ ' 

' มาถึงไอ้ตัวที่สอง จะเป็นเราแบบที่คนอื่นยัดเยียดให้เป็น 

บางครั้งก็ยัดเยียดว่าเราดีเลิศ จนเราอาย 

เพราะจิตสำนึกเรารู้ดีว่ามันไม่จริงหรอก 

แต่เราก็ยิ้มรับ แต่บางครั้งไอ้ตัวที่สองนี้ก็มหาอัปลักษณ์ 

จนไม่อยากจะนึกถึง ซ้ำร้ายยังเกิดขึ้นได้ตลอดเวลา 

เพราะมันเป็นโลกในมือคนอื่น มันเป็นสิ่งแปลกปลอมที่คนอื่นยื่นให้ ' 

' อย่างคนขับสิบล้อจอดรถอยู่ข้างทางเฉย ๆ เช้ามาพบศพใต้ท้องรถ 

ก็ต้องขับรถหนี ทั้งที่ศพนั้น ถูกรถชนตายอีกฝั่งแล้วดันถลามาใต้ท้องรถ 

แต่ขึ้นชื่อว่าเป็นคนขับสิบล้อ บางคนก็ตัดสินไปแล้วว่าเขาเป็นฆาตกร ' 

' สมัยที่หลวงตายงไม่ได้บวชเคยไปส่งเพื่อนผู้หญิงที่มีผัวแล้ว 

เพราะเห็นว่าบ้านเป็นซอยเปลี่ยว ส่งได้สองครั้งก็เป็นเรื่อง 

ชาวบ้านซุบซิบนินทา หาว่าเป็นชู้กับเมียชาวบ้าน 

คนที่เห็นนั้นมองคนอื่นด้วยใจที่หยาบช้า ไร้วิจารณญาณ ใจแคบ 

มองคนอื่นผ่านกระจกสีดำแห่งใจตัวเอง คนเหล่านี้มีอยู่ทั่วไปในสังคม 

เจ้าต้องจำไว้นะ ทุกครั้งที่เราว่าคนอื่นเลว คนอื่นไม่ดี 

ก็เท่ากับเราประจานความมืดดำในใจตัวเองออกมา 

เห็นสิ่งไม่ดีของใครจงเตือนตัวเองว่าอย่าทำ อย่าเลียนแบบ 

นั่นแหละวิถีของนักปราชญ์ ถ้าเอาไปว่าร้ายนินทาเรียกว่าวิถีของคนพาล ' 

' แล้วเราต้องทำตัวอย่างไรละครับในเมื่อเราต้องเจอคนเหล่านั้นเรื่อย ๆ ' 

ลูกศิษย์หยุดร้องไห้แล้วเริ่มสนทนาโต้ตอบหลวงตา 

' เจ้าต้องทำความเข้าใจ จิตใจมนุษย์ เรียนรู้ว่าความเข้าใจผิดเกิดขึ้นได้ 

เราห้ามใจใครไม่ได้ สิ่งใดที่เราไม่ได้ทำ ไม่ได้คิด ไม่ได้เป็น 

แต่คนอื่นคอยยัดเยียดให้เรา เราก็ไม่ควรให้ความสำคัญ 

เพราะเราสัมผัสได้ว่าสิ่งนั้นไม่มีอยู่จริง ใจเราควรสงบนิ่ง 

ยังไม่ต้องชำระ ใจคนอื่นต่างหากที่ควรซักฟอกให้ขาวสะอาด

กว่าที่เป็นอยู่ เขาเหล่านั้น เป็นบุคคลที่น่าสงสารมีเวลามองคนอื่น 

แต่ไม่มีเวลามองตัวเอง จงแผ่เมตตาให้เขาไป เข้าใจใช่ไหม ' 

' เข้าใจครับหลวงตา ' เด็กน้อยยิ้มมีความสุขอีกครั้ง 

สว่างตา ด้วยแสงไฟ สว่างใจ ด้วยแสงธรรม 

พุทธัง สรณัง คัจฉามิ 

ธัมมัง สรณัง คัจฉามิ 

สังฆัง สรณัง คัจฉามิ 

สรณะอื่น ไม่มี ชีวิตนี้เพื่อพระรัตนตรัย

จะเดินทางอีกแย้ว

วันนี้จาไปสอบอีกแระ สอบมันอยู่นั่นแหละ สอบเป็นสิบๆๆรอบละ ไม่รู้ว่ารอบนี้จาสอบได้มั้ย แต่กำลังใจเต็มร้อย หวังว่ารอบนี้คงจาสมหวังนะ แหะๆๆ สาธุ เบื่อกะการนั่งรถที่สู้ด ตอนนี้ยังเมื่อยเนื้อเมื่อยตัวไม่หายนะ กินยาแก้ปวดก่อนเดินทางท่าจะดี ไม่รู้รอบนี้จาเจอไรอีกบ้างเนี่ย

ตาย ตาย ตาย

ถ้าเป็นแบบนี้บ่อยๆ คงไม่ดีแน่เลย ชีวิตจาหาไม่ นอนไม่ได้ทั้งคืน ลุกมาต้มน้ำใส่ถุงน้ำร้อน เอาประคบตัว ต้มแล้วก็ประคบ ทำแบบนี้สามรอบ เห็นจะได้ เล่นเอากันไม่ได้หลับเลย จะตายอยู่แล้ว ความจริงตายๆ ไปซะคงดี จะได้ไม่ต้องมาเจอปัญหานี้อีก เฮ้ออ ทำไมต้องเกิดกะช้านด้วยเนี่ย เบื่อชีวิตจังโว้ยยยยยยยย

เปลี่ยนแปลง*****

ไม่จำเป็นต้องตามหา " รักแท้ " .. เพราะ ตั้งแต่ออกจากท้องแม่ .. ก็ได้รับมาเรียบร้อยแล้ว !!!.. ไม่มีใครเกิดมาไร้ค่า.. แม้แต่คนโง่ที่สุด.ก็ยังฉลาดในบางเรื่อง และคนฉลาดที่สุด.. ก็ยังโง่ในบางเรื่อง การปล่อยวางไม่ใช่เป็นการยอมแพ้ .. ตรงกันข้าม เป็นการเสริมสร้างความแข็งแกร่ง จากส่วนลึกของหัวใจของเราวันละน้อย เพื่อเอาชนะความอ่อนแอ มีคนเคยบอกเอาไว้ว่า... การตั้งความหวัง คือการเสี่ยงกับความเจ็บปวด การพยายาม คือการเสี่ยงกับความล้มเหลว แต่ยังไงก็ต้องเสี่ยง ... เพราะในสิ่งที่อันตรายที่สุดในชีวิตก็คือ การไม่เสี่ยงอะไรเลย คนเก่ง..เขาไม่คุย คนคุย..มักไม่เก่ง คนโง่..มักอวดเบ่ง.. คนเก่ง..เขาเจียมตัว.. สิ่งที่ทำร้ายเราที่สุด..ไม่ใช่คนที่ "เปลี่ยนไป" แต่เป็นตัวเราเอง..ที่ไม่เข้าใจการ "เปลี่ยนแปลง" คนเจ้าชู้!!! ส่วนใหญ่พัฒนาตัวเองมาจากคนที่เคย "แสนดี แต่...ถูกย่ำยีจิตใจ" การรักคนอื่นก็คือ การรักตัวเองอีกแบบหนึ่ง อยู่คนเดียวเรายังไม่รู้ด้วยซ้ำว่ารักตัวเองรึเปล่า พอเริ่มรักใครซักคน สิ่งที่ไม่เคยทำก็ทำ ไม่เคยหวานขนาดนี้ก็หวาน ทำทุกอย่างที่จะรักษาคนที่เรารัก ให้อยู่กับเรานาน ๆ เพราะอะไร… เพราะรักตัวเองและกลัวตัวเองเสียใจ

สู้ไหว

ยังมีแรงสู้ต่อ ยังไหว