วันจันทร์ที่ 29 เมษายน พ.ศ. 2556

กับมาพร้อมความคิดถึง

หายไปนานเลยนะแม่
งานยุ่งๆ  บวกกะอะไรมะรู้วุ่นๆ
คิดถึงแม่ทุกวันนะ
อ้อ....   "ทำไมวันนี้พ่อรู้สึกคิดถึงแม่มากๆ ก็ไม่รู้"
นี่เป็นคำพูดของพ่อ  ออกมาจากก้นบึงในหัวใจของพ่อ
พูดไปก็ร้องไป   พ่อคงเหงา คิดถึงแม่เนาะ
เข็มกะขวัญก็คิดถึงแม่ไม่เคยลืม
ของที่ว่าอยากได้นะ  กำลังพยายามให้พ่อซ่อมอยู่นะ
แต่พ่อก็ไม่รู้ว่าจะซ่อมไงอะ
พ่อบอกว่า เปลี่ยนสายพานให้นะได้ แต่อย่างอื่นพ่อทำไม่เป็น
แล้วถ้าแม่เอาไปใช้จะใช้ได้มั้ยละ
หรือว่าแม่จะให้ซ์้อจักรอันใหม่ส่งไปให้เลย
แต่พ่อว่า ไม่ได้ต้องเป็นจักรของแม่เท่านั้น พ่อจะพยายามหาเวลาซ่อมให้นะ

แม่ วันนี้เข็มเป็นไรไม่รู้
อ้วกทั้งวัน ท้องเสียอย่างแรง
ตอนเช้ากับจากไปกรุงเตบมาก็แวะซ์้อกับข้าวที่ตลาด
มากินกะพ่อ  แล้วไปทำงาน
แล้วที่ทำงานก็เอาขนมมากินกัน พี่ซิ้มไปทะเลมา ซื้อปลาหมึกแผ่นมาฝาก
กินไปตัวเดียวเองนะ   พอดีเอานมไปด้วย หิวน้ำ ก็ยกนมมากิน
ปรากฏว่า ไม่ถึงสิบนาที  เข้าห้องน้ำแทบไม่ทัน
อ้วกหมดเลยแม่  เดินออกห้องน้ำแทบไม่ไหว  ป้าพัดไปเจอเลยพยุงเข้ามาในห้อง
พี่บุษก็เลยให้รถหลวงมาส่งที่บ้าน
ความรู็สึกตอนนั้นเหมือนตายเลยแม่
บอกไม่ถูก  หน้ามืดไปหมดเลย  ทำไรไม่ถูก
เข้าบ้านนอนอย่างเดียว  นึกว่าตายแล้วซะเนี่ย
เฮ้อออ   ขาก็ยังไม่หายลายเลย  ดันมาเป็นไรก็ไม่รู้อีก  จะบ้าตายอะแม่
ใส่กระโปรงไม่ได้เลยนะ  อายคนเค้า  แต่คิดว่า อาทิตย์นี้น่าจะหายละ
ทำไงดี คิดถึงแม่ที่สุด  คิดถึงมาก  ไม่มีคนมาดูแล
นอนป่วยอยู่ใต้ถุนบ้าน  คนเดียว เดียวก็อ้วก  เดียวก็เข้าห้องน้ำ
ถ้าแม่อยู่ด้วยก็คงดีนะ  จะได้มีคนหายาให้เหมือนทุกที
ตอนนี้อีกเรื่อง  ไอมากๆ  เลยแม่ เสียงแหบไปหมดละ
ไม่มีคนต้มยาฟ้าทะลายโจรให้  ต้องต้มกินเอง
ทุกทีมีแม่คอยต้มให้กิน  คิดถึงแม่ใจจะขาดแล้ว
คิดถึงที่สุดเลย
รักแม่มาก ๆ นะ

วันเสาร์ที่ 20 เมษายน พ.ศ. 2556

โอยยยย ร้อนจิง

ทำไมมันร้อนอย่างนีั้นะ
บ้านทีแม่อยู่ร้อนป่าว
แสบบอกว่าแม่สบายดี
ได้ยินแบบนี้ก็ค่อยโล่งอก
แต่คิดถึงแม่จัง

555  มีเรื่องจะเล่าให้ฟัง
มีแต่คนถามเอาแม่ใหม่ให้พ่อ
แม่จะว่าไงนิ  555
ตอนนี้ยังไม่เอานะแม่ ยังไม่อยากได้แม่ใหม่
ทำใจไม่ได้
แต่อนาคตก็ค่อยว่ากันนะ
เพราะพ่อก็ต้องมีคนดูแล
พวกเราอยู่ทางนี้ก็ดูกันอยู่นะ
แต่แม่ก็เข้าใจช่ายมั้ยว่า มันไม่เหมือนกัน
แงะๆๆๆ  ร้อน

วันอังคารที่ 16 เมษายน พ.ศ. 2556

คิดถึงจัง

ปี๋ใหม่เมืองปีนี้ ง่อมขนาดแม่
บ่อมีแม่อยู่  เหงาอย่างบอกไม่ถูก
ไม่มีอารมณ์อยากไปแอ่วไหน
อยากอยู่แต่บ้าน
ชวนพ่อไปไหนพ่อก็ไม่ไป
มีแต่ไปวัดอย่างเดียว
แวะไปดูกระดูกของแม่ด้วยนะ
พ่อร้องไห้ใหญ่เลย  เข็มก็ร้องมันกลั้นไม่อยู่แล้วแม่
ไม่อยากเห็นภาพแบบนี้  ทำใจไม่ได้
ปีนี้เราไม่ได้อยู่กันพร้อมหน้า
ไม่ได้ดำหัว แม่กะพ่อพร้อมๆ  กัน
ได้พรแต่ของพ่อคนเดียว  เราอยากได้พรของแม่ด้วย
ไม่อยากอวยพรให้แต่แม่  อยากได้ยินเสียงแม่
คิดถึงแม่ที่สุดในโลกเลย
คิดถึงแม่ที่สุด
คิดถึงแม่  คิดถึงๆๆๆๆๆ

วันอาทิตย์ที่ 14 เมษายน พ.ศ. 2556

ตัวเรา กับ เงาสะท้อน

คนเรามักมี 2 ด้าน "ตัวเรา" และ "เงาสะท้อน" อยู่คู่กันเสมอ 

"กระจก" สะท้อนให้เห็นตัวตนอีกคนหนึ่งของเรา 

บางคนภายนอกเป็นคนดี แต่ภายในไม่อาจรู้ได้ 

บางคนซ่อนความเศร้าไว้ในความร่าเริง 

บางคนซ่อนความขลาดเขลาไว้ในความหยิ่งยะโส 
ตัวคุณเป็นเพียงสิ่งที่คุณต้องการให้คนอื่นเห็นว่าคุณเป็นคนอย่างไร

แต่เงาของคุณ มีเพียงคุณเท่านั้นที่รู้ แล้วเงาของคุณล่ะ เป็นเช่นไร?

เราเห็นอะไรในเงาสะท้อน?

รอยยิ้ม สีสัน แสงไฟ

อะไรบ้างที่จริง อะไรบ้างที่ลวง? 

เงาหลากรูปร่าง หลอกตา หลากหลาย

ที่เร้าเล่น หลอกล่อ เย้ายวนสายตาให้จับจ้อง

เรารู้ตัวไหมว่า บางทีเงาก็ไม่ได้สะท้อนภาพแห่งความจริง? 

"เงา" สะท้อนภาพบิดเบือนของความจริง

หลายครั้งที่สายตา มองเงาสะท้อน ไม่ได้มองความเป็นจริง

หลายครั้งที่สายตา เชื่อสิ่งที่เห็น แต่ไม่รู้ว่ามันถูกบิดเบือนไปแค่ไหน 

"คำพูด" เปล่งเสียงอันบิดเบือนของความคิด

และหลายครั้งที่ประสาทหู รับฟังเรื่องราวอันบิดเบี้ยว 

เชื่ออย่างสนิทใจ ยึดมั่นอย่างงมงาย... 

"อคติ" ตัวการบิดเบือนทุกสิ่ง อยู่ที่ไหน? 

อคติอยู่ในใจเราเอง 

เรามองแต่สิ่งที่เราอยากเห็น เราได้ยินแต่สิ่งที่เราอยากฟัง 

เราเลือกมองแต่ภาพสวยงาม เพราะมันทำให้ใจเราไม่ต้องยอมรับความจริง

เราเลือกมองภาพน่าเกลียดบ้าง เพื่อที่จะได้ด่าโลกใบนี้ และรู้สึกว่าตนเองสูงส่งขึ้น 

เราเลือกฟังสิ่งที่เราอยากเชื่อ จะได้ตอกย้ำว่าเราตัดสินใจถูกต้อง 

หลายครั้งที่ความจริงอยู่ตรงหน้า แทบจะกระแทกตา

ความจริงอันโจ่งแจ้ง ที่ไม่ได้ถูกบิดเบือนโดยเงาสะท้อน

แต่อคติของเราเอง ที่ทำให้เราตาบอด...
ทุกคำที่พูดถึงผู้อื่น … ย่อมสะท้อนตัวตน 

วันพุธที่ 10 เมษายน พ.ศ. 2556

เปลี่ยนดีมั้ยแม่

ขอไรอย่างหนึ่งได้มั้ยแม่
55555  ว่าจะเปลี่ยนชื่ออะ
เอาเป็นไรดี
แต่ขอเป็น ก. ไก่นำหน้านะแม่
ไม่มีไรหรอก
ก็วันนี้ไปประชุมที่ดินที่นาที่ท่าบันไดกะ
รอนานมากกกกกกก
ทุกทีของแม่เป็น ด. เด็ก
ก็เลยไม่นาน  แต่ของเข็ม  มันเป็น ส.เสือ
พระเจ้า  ไปตั้งแต่ยังไม่เก้าโมง  ได้ทำเกือบเที่ยงแหนะ
จะบ้าตาย  รอนานมากกกกก
ล้อเล่นนะแม่ ไม่เปลี่ยนหรอก  ชื่อนี้แม่กะพ่อตั้งให้  จะไม่ยอมเปลี่ยนเด็ดขาด
เนาะๆ  ล้อเล่นนะแม่
แล้ววันนี้เป็นไรมะรู้แม่ นอนไม่หลับเลยเนี่ย
หลายวันมาเนี่ย  กับจากงานศพอุ้ยหนานทุกวัน
ก็นอนไม่หลับเลย  กว่าจะได้นอนก็ปาไปเกือบห้าทุ่มละ
แล้วก็ดันตื่นเช้าอีกนะ  ตื่นก่อนนาฬิกาปลุกซะด้วยนิ
แล้วตอนกลางวันก็หาวมันทั้งวัน
ทำไงดีน้อออออ

ปล.  ผื่นขึ้นที่ขาก็ไม่หาย  เครียดจังเลยแม่  ขาบ่องามแล้ว

     

วันจันทร์ที่ 8 เมษายน พ.ศ. 2556

แย่แร้วแม่

วันนี้เดินทางอีกแระแม่
ไปงานศพอุ้ยเก่งที่แม่สรวยอีกแระ
หลังจากแม่เสียได้สองอาทิตย์
ทวดเก่งก็เสีย  ก็ไปแม่สรวยกะภูมิ แล้วก็เลยไปทำบุญ
ที่วัดที่เราเคยไปกันนะแม่ วัดครูบานะ
แล้วเมื่อวันศุกร์ ยายเก่งก็เสียอีก วันนี้ก็เลยไปงานศพบ้านเก่งอีกรอบ
แม่รู้ป่าว อากาศร้อนโคตรๆ
มีแต่คนพัดๆ  ให้คลายร้อน
แต่เข็มหนาวอยู่คนเดียว
ขนลุกซู่ๆ  ตลอดเลย นั่งนานไม่ได้ละ  จะเป็นลม
พี่เก่งเลยหาพารามาให้กิน
กินเสร็จก็กับกัน  นอนในรถมาเลย ตื่นอีกที ถึงเชียงรายและ 55
หลับไม่รู้เรื่องเลยอะ  แล้วก็แวะกินข้าวกันต่อ
กับข้าวร้านนี้ไม่หร่อยเลยแม่  ดีแต่บรรยากาศแค่นั้น
เสียดายเงินไปนั่งกินจิงๆ
เฮ้ออออ
เอออแม่ เข็มผื่นขึ้นทั้งตัวเลยอะทำไงดี
พ่อก็บอกให้ไปตรวจเลือดอีกแร้่ว
เข็มกัวจังแม่  ไม่ดิ  คนที่กัวคือพ่อ  พ่อบอกว่ากัวเป็นอย่างแม่
แต่อะไรมันจะเกิดก็เกิดช่ายมั้ยแม่
ไม่เป็นไร เข็มทำประกันชีวิตตัวเองเพิ่มละ
จ่ายเท่าไหร่ไม่อั้น
เผื่อตายไป คนข้างหลังจะได้ไม่ลำบาก  555
แต่เหนื่อยตรงที่ตอนนี้ยังไม่ตายต้องหาเงินส่งประกันนี่แหละ

ทำไมละแม่ ไปถอนฟันแค่นี้ เกือบตายเลยนะ
ไข้ขึ้นๆ  ลงทั้งวันเลยเนี่ย
ปวดหัวตลอด ใส่เสื้อกันหนาวไปงานศพอุ้ยหนาน
เลยมีแต่คนถามว่าไม่ร้อนเหรอ
บอกว่าไม่นะ  หนาวอะ   ก็คนเป็นไข้นิ  จะให้ทำไงละ
ก็มันหนาวจิงๆ นี่นา
ตอนนี้พิธีไรเสร็จหมดเลย เลยกับบ้านจะมานอนแล้ว
แต่มาคุยกะแม่ก่อน
อ่อแม่  ครั้งนี้เป็นครั้งแรกนะที่แม่มาหา
ดีใจนะที่แม่มาคุยด้วย
แต่เสียดายได้คุยกันแป๊บเดียว
แล้วมือแม่เป็นไรหรอ  ที่บอกว่ามือเจ็บ
ก็เมื่อคืนดูก็ไม่เป็นไรนะ  ใครทำไรมือแม่เหรอ
วันนี้มาหาใหม่นะ  จะได้รู้ว่าต้องทำไงแม่ถึงจะหายปวดมือ
โอเคมั้ยแม่
งั้นกินยานอนก่อนนะ  อย่าลืมมาหาด้วยนะ  คิดถึงที่สู้ดดดดดดดเลย

วันอาทิตย์ที่ 7 เมษายน พ.ศ. 2556

แงะๆๆ มีเรื่องมาเล่า

แม่ๆๆ  รู้ป่าว เข็มไปถอนฟันมาแล้วนะ
อุตส่าห์ไปโรงบาลไทยตั้งแต่ยังไม่แปดโมง
นั่งรอหมอตรวจคนไข้ไปเรื่อยๆ  จนเวลา 11.30 น
ก็ได้เข้าไปตรวจ ปรากฏว่า ฟันคุณขึ้นไม่ตรงนะคะ
จะนัดมาผ่าอีกที 9 พ.ค.  ค่ะ
โอยยย  ใครจะไปทนไหวละแม่
ปวดจะแย่แล้ว นึกว่าไปจะได้ผ่าเลย
ที่ไหนได้  รอก็เกือบครึ่งค่อนวันละ  ยังไม่ได้ทำไรเลย
แถมเสียเงินไป 140  บาท อีก ได้แค่ยาแก้ปวดมา 8 เม็ดเอง
ไม่ไหวแล้วนะ  ก็เลยตัดใจไปคลีนิคซะเลย
หมอฟันคนสวย ตรวจๆ  ๆดูแล้วก็ถามว่า จะเอาออกมั้ย
อ้าว  ถามแปลก ๆ เนาะ  ไม่ออกแล้วจะมาทำไมเนี่ย
สรุป ก็เอาออก ใช้เวลาไม่ถึงห้านาที
แต่โคตรเจ็บเลยแม่
ฉีดยาชาไปสองเข็ม เจ็บมากๆ  
มืองี้เย็นจนจะแข็ง  เกิดมาเพิ่งเคยถอนฟันนี่แหละ
ครั้งแรกของชีวิต  ทรมานมาก  หวังว่ามันคงไม่มีขึ้นอีกแล้วนะแม่
ตอนแรกก็กัวนะว่าเลือดจะไหลไม่หยุดเหมือนแม่คราวที่แม่ไปถอน
แต่มันก็หยุดนะ  เลยโล่งอกไปที
ราคาก็ไม่เท่าไหร่นะแม่  555  จ่ายไป 1700  ค่ะ
ใช้เวลาไม่ถึง ห้านาที จ่ายพันเจ็ด   ไค่ไฮ่
อะไรจะแพงขนาดนั้น
แล้วเบิกประกันสังคมได้คืนมาแค่ 300  นะแม่ สรุปจ่ายเอง พันสี่
มันก็ดีตรงที่เร็วนี่แหละคลีนิคอะ  แต่แพงโคตรๆ  เลยแม่
และตอนนี้ก็ยังเจ็บไม่หายเลยเนี่ย
หมอนัดตัดไหมวันพฤหัส
กินไรไม่ได้  นอกจากโจ๊กกะข้าวต้ม
หน้างี้บวมๆ  พูดก็ไม่ค่อยชัด  ทรมานชีวิตเหลือเกิน


ไปละนะ  มาเล่าให้ฟังแค่นี้แหละ
คิดถึง รักมากๆเลยนะแม่

ชีวิตคนเรานี้หนอ.....

หวัดดีจ๊ะแม่จ๋า
คิดถึงแม่จัง
ไม่ได้มาคุยด้วยเลย
คอมมันเจ้งละแม่
ดับตลอดเลย  อยากได้อันใหม่มากๆ
ทำไงดีน้อ... แม่ช่วยคิดหน่อยจิ
แต่เสียดายเงินอะ

อ่อแม่ รู้ป่าว ว่าอุ้ยหนานเสียแล้วนะ จะเผาก็วันศุกร์12 นี้
ตอนแรกกะว่าจะไปรับขวัญที่เชียงใหม่นะ 12 นี้อะ
มันจะมาถึงเชียงใหม่ตอนเจ็ดโมงเช้า
ตอนนี้เปลี่ยนใจละ ไม่ไปรับแล้ว
ให้อี๊ดไปหาซื้อตั๋วรถเมล์ไม่รู้ว่าได้ป่าว
ไม่ไปรับแล้วนะแม่ ให้มันขึ้นรถกัับบ้านเอง
ติดงานศพอุ้ยอะ
ว่าแต่  น้าๆ  เอาศพอุ้ยไว้หลายวันมากเลย
สงสัยรอลูกๆ  ที่อยู่ต่างจังหวัด
ก็เสียวันเสาร์เย็นอะ เผาอีกทีก็วันศุกร์เลย
เข็มนะไปเฝ้าหลายรอบเลยนะแม่
แต่วันเสาร์นะ ตอนเช้าไปขึ้นบ้านใหม่พ่อน้าดาวที่แม่จัน
บ่ายสองขับรถออกมาพ่อโทรหาให้รับกับบ้าน
มาดูอุ้ยหนานหน่อย เพราะแกถอดเครื่องช่วยหายใจแล้ว
ก็เลยรีบเข้าไปดู  ก็ไปๆ มาๆ  หลายรอบเลย
ตกเย็นก็ว่าจะไปรดน้ำผักกาดที่พ่อปลูกไว้ซะหน่อย มันเหี่ยวเหลือหลาย
ยังไม่ทันเสียบปั้กไฟเลย พี่ดาก็โทรหาว่าอุ้ยเสีย อ้าว ...ก็เลยต้องรีบไปบ้านอุ้ยใหม่อีกรอบ
อุ้ยคงจะเหนื่อยแหละพี่  ป่วยมานานแล้ว
ป่วยนานกว่าแม่อีกเนาะ
ตอนนี้ก็คงไปอยู่ด้วยกันแล้วช่ายป่าว  ดูแลกันดีๆ  ละแม่

ไปนอนก่อนนะ ฝันดีนะคะแม่ คิดถึงมากๆ

วันพฤหัสบดีที่ 4 เมษายน พ.ศ. 2556

ตามกาลเวลา

ช่วงนี้อะไรๆ ๆ ก็ดูวุ่นวายไปหมดเลยแม่
อ้ายชาญเพิ่งจะเอาสัญญามาให้ดู
แบ่งจ่ายเป็น 9 งวดนะ  แสนฝ่าๆ  บ้าง  สองแสนบ้าง
ไว้เดียวจะคำนวณให้ดูนะคะ
แต่รอบแรกนี้จ่าย แสนสี่ รอบสองก็แสนสี่
ถ้าก่อนปีใหม่เมืองนี้ขึ้นคานชั้นสองเทพื้นชั้นหนึ่งเรียบร้อย
ก็จ่ายอีกสองแสน แต่คิดว่าคงไม่ทัน
เงินที่มีอยู่ก็เก็บไว้อย่างดีนะแม่
เบิกให้แต่พ่อไว้ซื้อปุ๋ยหลายหมื่นแล้วเน้อ
เอออ  แม่ ทำไงดี
พ่อคงจะเครียด คิดถึงแม่มาก
สูบบุหรี่จัดเหลือเกิน เข็มกัวจังเลยแม่
ไม่มีคนมาปรามพ่อเรื่องบุหรี่เนี่ย
เข็มพูดขวัญพูดก็ไม่ฟังเลย
ไม่อยากให้สูบเลย เสียสุขภาพ
แต่เข้าใจนะแม่ ว่าให้พ่อเลิกไงก็เลิกไม่ได้
ขนาดแม่พูดกี่รอบๆ ๆ พ่อยังไม่ฟังเลย
เฮ้อออออ เหนื่อยเน้อ
แม่สบายดีนะ

แม่คอมเสียอะ
มันดับบ่อยๆ ๆ  เป็นหยังมะรู้
มือถือก็ดีๆ  หลุๆ สงสัยไค่ได้อันใหม่ 5555
ซื้อใหม่ได้ก่อแม่
อยากได้นะ  แต่เสียดายเงินอะ
ถ้าเอาไปซื้อของใหม่
เดียวไม่มีกินแน่ๆ
ยังขายหวยอยู่เหมือนเดิมนะแม่
ได้นิดๆ หน่อยๆ  ก็ยังดี
ดีกว่าไม่ได้ทำไรเลย
ประกันซ้ำร้าย ไม่ได้ขายเลยแหละ
ไม่มีลูกค้า  พี่ตี้ก็จ้ำๆๆ ใหญ่เลยนิ
ว่าไม่มีลูกค้าเลยนะ ก็มันไม่ได้หาเลย
มัวแต่ยุ่งๆ  กะที่บ้าน  ทำไงดีนะแม่
ช่วยหน่อยซิ  แม่ช่วยหาลูกค้าให้ลูกหน่อยนะ
ถามใครก็ไม่มีใครทำเลย  เหนื่อยใจเหลือเกิน
รู้นะว่าชวนคนทำประกันมันยาก
แต่ถ้าเค้ารู้ว่าทำแล้วมันดี  เค้าเข้าใจ อย่างที่เราทำกัน
ก็คงจะดีช่ายมั้ยแม่
เฮ้อออ  ถอนหายใจอีกรอบ
เอาละ เดียวมาคุยใหม่ ไปฮดน้ำคานบ้านก่อนเน้อ มือเปื่อยอีกแร้ว

คิดถึงแม่ที่สุดเลยนะ