ง่วงแล้ว

หอบงานมาทำกะจะเอาให้เสร็จคืนนี้  แต่ไม่ไหวแล้วเหนื่อยเหลือเกิน นอนดีกว่า

ดีที่สุดแล้ว - TheSun.wmv

อีกแระ

สงครามเย็นเริ่มขึ้นอีกแร้ว
ทำผิดอะไรอีกละเนี่ย งงไม่หาย
ยังไม่รู้ว่าตัวเองผิดอะไร
หรือว่าจะเรื่องเอามือถือให้น้อง

มันจะอะไรกันนักหนา
แค่นี้ต้องมีปัญหาด้วย
ทำไม ต้องตั้งแง่กะน้องเราด้วย
อยากจะเอามือถือไปให้พ่อใช้ ก็ให้
แล้วจะมาบ่นไร  น้องช้านมันก็มือถือพัง
แค่จะเก็บไว้ให้น้องแล้วมันผิดตรงไหน
สรุปว่าช้านผิดว่างั้น

ไม่ชอบหรอกนะ สงครามเย็นเนี่ย
มีไรก็พูดกันมาตรงๆ
เบื่อเหมือนกัน ไอ้ที่เงียบๆ  ไม่พูดไม่จาเนี่ย
บอกตรงๆ  รำคาญ
อยากพูดไรก็พูดมา
ไม่อยากพูดอยากคุยกะเราเหรอ  ก็ตามใจ
ช้านไม่ได้ทำผิดไร
มือถือก็ให้ไปไม่เอาก็ตามใจ
แล้วทำไม เครื่องที่ให้มันไม่ดีตรงไหน ก็ใช้ได้
จะมาอยากได้ทำไมกะเครื่องที่เราจะเอาให้น้อง
ก็ใช้กันตามสภาพดิ  คนแก่ก็ใช้เครื่องเก่าหน่อย
ส่วนขวัญมันจะต้องใช้เน็ตบ้างไรบ้าง
ก็ให้มันใช้เครื่องนั้นนะ ดีแล้ว
แค่นี้ทำเป็นโกรธเหรอ
เชอะ  อยากโกรธก็โกรธไป
บอกตง  เหนื่อย.....

เครียดโว้ยยยยยย

อยากจะบ้าตายอะไรกันนักกันหนาเนี่ย เซ็ง

ปัญหาโลกแตก

แปลกจังเนาะแม่ ชีวิตคนเรานั้น ทำไมมันมีแต่ปัญหานะ
วันนี้สุดๆ  ละแม่ เจอปัญหาสารพัดเลย
ปัญหาเรื่องคน  ปัญหาเรื่องงาน วุ่นวายกันไปหมด
มีแต่เรื่อง เหนื่อยเหลือเกิน  เหนื่อยจิงๆ  เลย
ดีใจกับแม่นะ ไม่ต้องมาเจอเรื่องราวให้ปวดหมองอีก
เค้าถึงได้บอกว่าแม่ไปสบายแล้ว
เหลือแต่พวกเราๆ  ข้างหลังนี่แหละ  ที่ต้องเผชิญกับปัญหาต่างๆ
ต้องสู้กันต่อไป
วันนี้มีเรื่องมาเล่าให้ฟังนะแม่
มันก็ปัญหาเดิมๆ  ที่เคยเล่าให้แม่ฟังนั้นแหละ
แต่ตอนนี้ไม่ได้เล่าให้ฟังกับปาก ต้องมานั่งเขียนระบายแบบนี้
ให้แม่ฟัง วันนี้ตอนเที่ยงเนี่ย เข็มเอามือถือรองชัยพรว่าจะไปซ่อมที่ร้าน
แกบอกว่ามันเข้าเน็ตเข้าไรต่อไรของแม่ไม่ได้
เค้าก็สั่งให้เราเอาไปซ่อมให้หน่อย แล้วต้องไปกับเทศกิจ
เป็นเพื่อนน้าหลาด แต่เข็มก็ไม่ได้ถามชื่อพี่เค้าหรอกนะ
ก็เลยไม่รู้ว่าชื่อไร  พี่เค้าขับรถให้  คุยกะพี่เค้าว่ากินข้าวก่อนแล้วค่อยไป
ก็นั่งๆ กินกันอยู่ เข็มก็เลยลองเอามือถือมากดเล่นไปเรื่อยแหละ
แล้วมันก็ดีเองนะ  เข้าเน็ต เข้าไรได้ทุกอย่าง ดีหมดละ
สรุปกินเสร็จก็กับห้องเลย ละกะเอามือถือใส่ไว้ในลิ้นชักไว้
เจ้าภูมิมันก็โทรหาสิบกว่าสายไม่ได้รับ
มันก็เลยโทรหาพี่ขวัญ ว่าไปด้วยกันป่าว พี่ขวัญก็บอกไม่เห็น ไม่ได้ไปด้วยกัน
ก็พี่ขวัญไม่เห็นจิงๆ แหละ เข็มอยู่ในห้องรองชัย กะพี่ส่ง
ก็เลยเป็นเรื่องเลยนะแม่  เข็มก็เลยโทรกับไป  กับหาว่าแอบไปทำไรมาป่าว
ทำไรไม่ดีอะไรตามเรื่องของมันแหละ  ก็บอกว่าไม่ได้ไปไหนแค่เอามือถือไว้ในลิ้นชัก
แล้วเข้าไปนั่งสอนรองชัยเข้าเฟสบุู๊ค  สอนนานไปหน่อยก็แค่นั้นเอง
แล้วมันก็มาบ่นๆ  ไรมะรู้ อะแม่ หาว่าเราไม่ดีอย่างงันอย่างนี้
ก็เลยบอกมันไปว่า ถ้าคิดว่าเข็มไม่ดีขนาดนั้น ก็ไม่ต้องมาอยู่ด้วยกัน
มันก็บอกว่า งั้นก็เลิกกันไปเลย
เฮ้อออ   ก่ายน่อ  แบบนี้  คนไร ไม่เคยเข้าใจไรสักอย่าง
เข็มก็เหนื่อยนะแม่ เจอปัญหาซ้ำๆ  ซาก ๆ แบบนี้
แค่เรื่องงานก็จะตายอยู่แล้ว  นี่ยังต้องมาเจอคนที่บ้านเป็นแบบนี้อีก
ไม่เคยเข้าใจไรเลย เสียความรู้สึกมาก  ดูถูกกันสารพัด
ถ้าคุณคิดว่า  เราไม่ดีขนาดนั้น ก็เชิญไปหาคนที่ดีพร้อมสำหรับคุณก็แล้วกัน
เข็มก็ไม่รู้จะพูดไรแล้ว  บอกได้คำเดียวว่า เหนื่อย
ท้อ สุดๆ  ไม่อยากจะอธิบายอะไร  ถึงพูดไรไปมันก็ไม่ฟัง
ก็อย่างที่แม่เคยรู้ๆ  แหละ  ว่าปัญหาของเข็มกะภูมิ มันแยะ  แยะจนแม่ก็เหนื่อยแทนเหมือนกัน
คิดถึงแม่จัง อยากมีคนให้กอด อยากมีคนให้รับฟังคำบรรยาย

ไม่ได้มาเล่าเรื่องต่างๆ ให้แม่ฟังซะนาน
มาทีก็เอาปัญหาไร้สาระมาให้ฟังอีกแระ
ปัญหาที่แม่บ่นไม่อยากจะฟัง
แต่เข็มไม่รู้จะคุยกะใคร
ไม่อยากคุยกะพ่อ  สงสารพ่อ
ทำงานเหนื่อยมาทั้งวัน ไม่อยากเอาเรื่องไร้สาระให้พ่อปวดหัว
เพราะทุกวันนี้เข็มก็รู้ว่าพ่อก็เครียด นอนไม่หลับ
บ่นคิดถึงแม่ตลอด
สงสารพ่อนะแม่  สงสารจิงๆ
เฮ้ออเครียดเนาะแม่ พอละ  ไว้วันหลังมาคุยด้วยใหม่นะ
ดูแลรักษาสุขภาพด้วย คิดถึงเสมอ คิดถึงทุกวินาที

เงียบ

งานแยะสุดๆ จะตายแล้ว คิดถึงแม่จัง

ปนัดดา & โอ๊ค - เวลาของเรา