ยิ้ม ยิ้ม

ไม่มีอะไรสมบูรณ์แบบ
ไม่มีอะไรได้ดังใจเราทุกอย่าง

มีช่วงเวลาที่เขียวเต็มต้น
มีช่วงเวลาร่วงหล่นเพื่ออยู่รอด

มีสมหวัง
มีผิดหวัง

มีตัวเราที่ต้องผ่านพ้นทุกๆอย่างไป
อย่างเข้าใจและยอมรับความจริง

ไม่ว่าจะยังไง
“เราต้องก้าวต่อไป”
ให้ได้ดังเช่นที่ผ่านมา

นี่่แหละชีวิต

อย่าหมดหวังเด้อ
เหนื่อยกะพัก หนักกะวาง

อย่าลืมความสุขระหว่างทาง
อย่าหมดใจกับเป้าหมายที่วางไว้

ยังไงก็ต้องสู้ต่อไป
ให้ตัวเองได้เป็นตำนานของตัวเอง

นี่แหละชีวิต  สู้ สู้ 

ปล. รูปภาพไม่เกี่ยวกับเนื้อหา  แค่อยากบอกว่า  

ไม่เคยวิ่งสิบโลแล้วเข้าติด 1 ใน 7  

แต่ติดในอายุรุ่นไม่เกิน 20  นะ 

เพราะว่าได้บิบคนอื่นมา  แล้วมาวิ่งแทน  อิอิ  

:)นี่

คิดถึงแม่จัง

ผ่านเข้ารอบชีวิตมามากมาย
จากเด็กในวันนั้น
เป็นผู้ใหญ่ในวันนี้

ขอบคุณที่ตัวเองยังสู้
ขอบคุณที่ตัวเองยังไม่ยอมแพ้

จะตั้งใจให้เด็กในวันนั้นเห็นว่า
เราโตมาเป็นผู้ใหญ่ที่แข็งแกร่งแค่ไหน

ต่อไปจะสบายใจบ่อยๆ
ต่อไปจะยิ้มให้บ่อยๆ
จะเป็นเด็กอายุ(เหลือ)น้อย
ให้มีความสุขที่สุด 🙂

ปล. ย้อนหลังวันเด็ก