วันอังคารที่ 26 ตุลาคม พ.ศ. 2553

ขอบคุณ

ขอบคุณ  คนที่ไม่รักเรา
เพราะเขาทำให้เราได้รู้จักรักตัวเอง

ขอบคุณคนที่ทอดทิ้งเรา
เพราะเขาทำให้เราได้ค้นพบตัวเอง
ไม่เป็นไรหรอก ที่ใครเคยดูถูกเรา
เพราะเราจะได้ยิ่งพากเพียรพยายาม
ไม่เป็นไรหรอก ที่ผลักเราล้ม
เพราะเราจะได้รู้จักระวังและก้าวให้มั่นคง

ขอบคุณ

วันพฤหัสบดีที่ 21 ตุลาคม พ.ศ. 2553

----








ยังหาชื่อไม่ได้

ม่ายรู้ว่ามันชื่ออารายนะ
รู้แต่ว่าเอามาหั่นๆ  แล้วก็ผัดๆ  กินแล้วอาหย่อยแค่นั้น
ฝักมันใหญ่มากๆ 
ลักษณะใบคล้ายๆ ต้นถั่ว
แต่ขึ้นเป็นเถาวัลย์
ถามแม่ก็บอกมะรู้จัก รู้แต่ว่ากินได้แค่นั้น

หวานนะเนี่ย ผัดผักอันนี้

ออกแยะมากๆ  กินกันไม่ทันเลย ต้องแยกชาวบ้าน



อันนี้ฝักเริ่มแก่ละ  เอาเก็บไว้ปลุกคราวต่อไป 



















ดูดิ  ใบคล้ายๆ ใบถั่วฝักยาวเลยแหละ

ไม่ไหว ๆๆๆ

ในรอบห้าปีที่ผ่านมา
ไวเหมือนโกหก เราแก่ไปแล้วจริงๆๆ 
เมื่อวานไปต่ออายุใบขับขี่รถยนต์มา
ไปซะก่อนแปดโมง
กว่าจะทำเรื่องเอกสารเสร็จสับก็ปาไปเกือบเก้าโมงละ
วุ่นวายสุดๆ 
ที่สำคัญ พนักงานพูดไม่เพราะเลยอะนะ
หน้างี้บูดเชียว ไม่รู้ไปกินรังแตนไหนมา
พูดกะประชาชนซะยังกะจะด่างี้
สมายเซอร์วิสนะมีบ้างป่าวนิ
ถ้าอยู่เทศบาลนครนะ
โดนด่าไปแล้ว
นั่งอยู่ตั้งนานมองหากล่องใส่บัตรสนเท่อยู่ แต่หาไม่เจอ
กะว่าจะเขียนต่อว่าสักหน่อย เสียดายหากล่องมะเจอ
แต่ก็ช่างเถอะสงสัย เดียวจาโดนไล่ออกงานก่อนเวลาอันควร  เหอะๆๆ

ไม่ทำ ไม่ทำ  อย่าใจร้าย

วันจันทร์ที่ 18 ตุลาคม พ.ศ. 2553

ความรักของคุณคือ????

ความรัก คือโชคอย่างหนึ่งเพราะใช่ว่าทุกคนจะมีได้

ความรักเป็นได้ทั้งมืดเเละผ้าพันเเผลเวลาเสียใจ
ความรัก คือสิ่งเติมเต็มให้ชิวิตไม่รู้สึกขาดอะไรไปอย่างหนึ่ง
ความรัก คือ ความหวัง กำลังใจเเละศรัทธาในกันเเละกัน

ความรักมีความลับอยู่อย่างหนึ่งว่า . . .
ไม่ได้รักในสิ่งที่ทำให้เรามีความสุข
เเต่เรากลับมีความสุขในสิ่งที่เรารักต่างหาก
ความรัก คือ ศิลปะที่คนมีรักเท่านั้นที่จะเข้าใจเเละเห็นคุณค่า
ความรัก คือ โอกาสที่เราจะได้พิสูจน์จิตวิญญาณของตัวเอง
ความรัก คือสิ่งที่ทำให้คนฉลาดกลายเป็นคนโง่
ทำให้คนโง่กลาย เป็นคนฉลาดในเวลาเดียวกัน


ความรัก เมื่อสูญเสียไปเเล้วก็ยังดีกว่าไม่เคยรัก
ความรัก มิได้เป็นการก้าวนำหรือก้าวตามเเต่เป็นการก้าวไปพร้อมๆ กัน
ความรัก ทำให้คนเราเป็นอิสระจากกฎเกณฑ์เดิมๆ ของชีวิต
ความรักทำให้จดจำคืนพิเศษคืนเดียวไปตลอดชีวิต . ..
เพราะทุกคืนที่ ไร้ความรักก็มิอาจเทียบเท่าได้กับคืนนี้เพียงคืนเดียว
ความรัก คือการยอมเป็นน้ำเย็นในขณะที่อีกฝ่ายร้อนเป็นไฟ
ความรัก ที่มีมาเป็นปีๆก็สามารถพังทลายลงได้เพียงเสี้ยววินาที
ความรัก จะยาวนานหรือจะเเสนสั้นทุกอย่างขึ้นอยู่กับคนสองคนที่รักกัน
ความรัก กว่าจะพบเจอได้นั้นเเสนยากแต่กลับเลิกรักได้อย่างง่ายดาย
ความรัก สามารถเกิดขึ้นใหม่ได้ตลอดเวลาเหมือนถ่านไฟเก่า
ที่กำลังคุโชนและร้อนแรง

ความรัก ต่อให้บอกกันทุกวันก็ไม่มีวันเบื่อ . ..
เต่ความเกลียดสิบอกกันครั้งเดียวก็คงไม่อยากได้ยินอีกต่อไป. . .
ความรัก ถ้าไม่รักเเล้วต่อให้พูดมากเท่าใดก็ไม่สามารถรักกันได้
ความรัก สามารถให้อภัยกันได้เสมอโดยไม่มีเงื่อนไขว่ากี่ครั้ง
ความรัก รักได้เเต่อย่าหลงเพราะถ้าหลงเวลาเลิกเเล้วจะเจ็บปวด
ความรัก อยู่เหนือคำทำนายเเละจะไม่มีวันเป็นไปตามนั้น


แล้วความรักของคุณล่ะคืออะไร . . . . .

ปล.  ขอบคุณข้อมูลจาก
http://www.teenee.com/

สายลมสีชมพู

ลมหนาวพัดผ่านมาครั้งนี้


คงถึงเวลาที่จะพัดผ่านไปด้วยกัน



รู้มั้ย ลมหนาวพัดผ่านมาอีกครั้งแล้ว

ความรู้สึกลึก ๆ ที่อยู่ข้างใน

มันก็ค่อย ๆ พัดพาออกมากับสายลม

จะมีใครเป็นเพื่อนผมได้ดีเท่าสายลม

ลมหนาวในยามที่แสงแดด เจิดจ้า แต่อากาศเย็นเช่นนี้

ถ้าหากครั้งใด ที่เราถามตัวเอง

ว่าเหตุใด ชีวิต จึงเป็นเช่นนี้

มันมีทุกข์ มีสุข นั่นคือคำตอบใช่ไหม

ให้มันผ่านไป ผ่านไปกับสายลม



ลมเบา ๆ รอบ ๆ ตัวเรากลายเป็นลมหนาว

แสงแดดอุ่น ๆ ก็อ่อนหวานกว่าฤดูไหน ๆ

รอยยิ้มจาง ๆ กับใบไม้เล็ก ๆ โรยราย

สีขาวใสบริสุทธิ์ กับสีชมพูเปื้อนแก้ม

เสียงเปียโนอ่อนนุ่มกับสายกีตาร์ดีดพริ้ว



ลืมตาสัมผัสแดดไอยามเช้า

กลิ่นพีชจากดอกไม้แห้งข้างเตียง

เคล้ากรุ่นไปในอากาศ

แต่งแต้มสีสันให้สายลมสีขาว

สายลมหนาว ๆ เจือไปด้วยสีส้มบาง

สายลมที่เต็มไปด้วยความฝัน และจินตนาการของผม

คงเป็นได้แค่นี้



แต่สายลมอ่อนโยนที่พัดผ่านตัวเธอ

ถ้าสายลมนั้นจะผ่านมาทางผมบ้าง

ให้สายลมสองสีได้บรรจบกันเป็นผืนเดียว

เหมือนผ้าบาง ๆ ที่มีสีต่างกัน

ไหลลื่นผูกมัดเป็นผ้าผืนเดียว

ถ้าเป็นจริงอย่างนั้น ...

สีที่มองเห็น สายลมที่โอบล้อมตัวเรา

คงเป็นสีชมพู



สายลมพัดผ่านทุ่งกว้าง

ผ่านหุบเขา ลำน้ำ ท้องทะเล

จากผืนดินสู่พื้นน้ำ จากยอดเขาสีขาวไปสู่ป่าดงดิบสีเขียว

ผ่านไร่ข้าวโพดสุดสายตา สวนดอกไม้

ลู่ไล่ไปตามสายน้ำ จากต้นน้ำ มหาสมุทร

ไกลเพียงใด สายลมก็จะพัดผ่านไป

แม้ท้องฟ้าที่กว้างใหญ่ แม้ภูผาที่สูงชัน

การเดินทางนับหมื่นล้านไมล์ จะอยู่สุดลึก

ดินแดนที่คนยังไปไม่ถึง หรือจะเป็นในเมืองใหญ่ผู้คนมากมาย

ทุ่งนาสีเขียว ทุ่งหิมะสีขาว ทานตะวันสีเหลืองทอง

จากเดือนปี แต่เพียงสองสามเดือนนี้

สายลมจะพัดกลับมา สายลมสีขาวจะพัดผ่านมา

แวะมาทักทาย ส่งรอยยิ้ม ไต่ถามเรื่องราว

ให้กำลังใจเมื่อยามเหงาและผิดหวัง

เป็นเสียงหัวเราะ เมื่อยามสุขและสมหวัง



แต่สายลมคงทำให้ฝันเป็นจริงไปไม่ได้

เป็นได้ก็แต่ลมที่พัดพาสิ่งต่าง ๆ ให้เดินหน้าต่อไป

ฝันที่เป็นจริงได้ ตัวเราเท่านั้นที่จะทำ



กลัวว่าสักวันหนึ่ง

สายลมสีชมพูไม่พัดผ่านมา

ใจฉัน จะลอยตามลมอื่นไป

ลมนั้นอาจะเป็นพายุรุนแรง

หรืออาจเป็นสายลมสีดำทมิฬ



คงจะมีสักวัน ...

ที่สายลมสีชมพู ... จะพัดผ่านมา ...

และไม่พัดผ่านไป ...

วันพุธที่ 13 ตุลาคม พ.ศ. 2553

ฉันดีใจที่มีเธอ

ในโลกที่มี ความวกวน


ในโลกที่ทุกคนต้องดิ้นรน

ที่สับสน ร้อนรนจนใจ นั้นแสนเหนื่อย

ในโลกที่ความทุกข์ท้อใจ

ได้เดินผ่านเข้ามาเรื่อยๆ

จนบางครั้งไม่รู้จะข้ามไปเช่นไร



แต่ยิ่งชีวิต ยิ่งผ่าน ยิ่งได้พบ ยิ่งเจอ

กลับทำให้ฉันยิ่งคิด ในใจ



ฉันดีใจทีมีเธอ ฉันดีใจที่เจอเธอ

เธอคือกำลังใจเดียวที่มี ไม่ว่านาทีไหนๆ

ฉันดีใจที่มีเธอ แม้จะต้องพบ อะไร

และฉันรู้และฉันอุ่นใจ

ว่าฉันนั้นจะมีเธออยู่ ตรงนี้



ในอุปสรรค ที่มากมาย

ในความหวาดหวั่น ที่วุ่นวาย

และอนาคต ในปัจจุบัน และอดีต

ในความเป็นจริงที่ต้องเจอ



แต่ยิ่งชีวิต ยิ่งผ่าน ยิ่งได้พบ ยิ่งเจอ

กลับทำให้ฉันยิ่งคิด ในใจ



ฉันดีใจที่มีเธอ ฉันดีใจที่เจอเธอ

เธอคือกำลังใจเดียวที่มี ไม่ว่านาทีไหนๆ

ฉันดีใจที่มีเธอ แม้จะต้องพบ อะไร

แต่ฉันรู้ และฉันอุ่นใจ

ว่าฉันนั้นจะมีเธออยู่ ตรงนี้



แต่ยิ่งชีวิต ยิ่งผ่าน ยิ่งได้พบ ยิ่งเจอ

กลับทำให้ฉันยิ่งคิด แน่ใจ



ฉันดีใจทีมีเธอ ฉันดีใจที่เจอเธอ

เธอคือกำลังใจเดียวที่มี ไม่ว่านาทีไหนๆ

ฉันดีใจที่มีเธอ แม้จะไม่เหลือใครๆ

แต่ฉันก็รู้ และฉันอุ่นใจ

ว่าฉันนั้นจะมีเธออยู่ ตรงนี้

ฉันก็รู้ และฉันอุ่นใจ

ว่าฉันนั้นจะมีเธออยู่กับฉัน

ในเวลาที่คุณที่ความทุกข์ความเศร้า ^^ คุณแบ่งปันใคร

มีชายคนหนึ่ง รักผู้หญิงสองคนพร้อมๆ กัน


และไม่รู้ว่ารักใครมากกว่ากัน

มีคนสอนว่า เมื่อคุณมีเรื่องสุขใจ

ใครกันเล่าเป็นคนแรก ที่คุณคิดจะบอก?

คนที่คุณคิดถึงก่อนคนแรก แท้จริงคือ คนที่คุณรักมากกว่า(หน่อย)

ไม่.. นี่ไม่ใช่วิธีเดียวที่จะพิสูจน์ความรัก



เวลาที่คุณมีเรื่องทุกข์ใจ ใครกันเล่าที่คุณ คิดถึงก่อน?

คนที่คุณคิดถึงก่อนนั่นแหละคือ คนที่คุณรักมากกว่า หากคนที่คุณคิดถึงก่อนทั้งเวลาสุข และทุกข์คือ คนๆ เดียวกัน

นั่นคือสิ่งที่วิเศษสุด

แต่หากว่าเป็นคนละคนกัน

เราแนะนำให้คุณเลือก

คนที่พร้อมจะอยู่เคียงข้างคุณ เวลาคุณมีเรื่องทุกข์ร้อนใจ



ชีวิตคนเราทุกข์มากกว่าสุข เวลาคุณมีความสุข

มีคนมากมายที่พร้อมจะแบ่งปันความสุขกับคุณ

ไม่เพียงแต่เฉพาะแฟนสุดที่รัก แม้กระทั่งเวลามีความสุข

คุณยังสามารถอยู่ตัวคนเดียวได้

แต่ไม่ใช่จะทุกคนที่พร้อมจะแบ่งปันความทุกข์ของคุณ

คนที่คุณพร้อมแบ่งปันความทุกข์ด้วย

แท้จริงคือ คนที่คุณต้องการมากที่สุดและอยากอยู่ใกล้ชิดมากที่สุด





ในทางกลับกัน คนที่คิดถึงคุณเวลามีความสุข

และไปหาผู้อื่นเวลามีความทุกข์ เป็นคู่รักที่ไม่มั่นคงเอาเสียเลย

เพราะเขาคนนั้นไม่คิดจะให้คุณเป็นคู่รัก

ที่อยู่ร่วมทุกข์สุขด้วยตลอดชีวิต

เราคงดีใจถ้าหากคนที่เรารัก

คิดถึงเราก่อนในเวลาที่เขามีความสุข

แต่ถ้าอยากอยู่ใกล้ชิดเราเวลาที่เขามีความทุกข์เศร้า

พร้อมให้เราเห็นตัวเขาในสภาพที่เขาอ่อนแอทุกข์ร้อน

เราเชื่อว่าเราต้องมีความสำคัญมากๆ ในสายตาของเขา

.............

ในเวลาที่คุณมีความทุกข์เศร้า คุณคิดแบ่งปันกับใคร?





วันเสาร์ที่ 9 ตุลาคม พ.ศ. 2553

ค่อยดีขึ้นมานิสสสสสสส นึง

สองสามวันมานิรู้สึกไม่ค่อยสบายใจ
หนักใจ เหนื่อยใจอย่างไรบอกไม่ถูก
ไปทำบุญทำทานมาสองวันรวด
ค่อยดีขึ้นมาบ้าง
แม้ว่าจาไม่ร้อยเปอร์เซ็นต์ก็ตาม
แต่ก็ยังดีกว่าไม่ได้ทำไรเลย
ชีวิตมันก็มีขึ้นมีลงเป็นของธรรมดา
แต่ทำไมของเรามันเป็นแบบนี้
ชีวิตนี้หนอ........??????

ชีวิตมันก็งี้แหละ
มีคือการต่อสู้
ว่าแต่เราจะสู้กับมันไหวมั้ย
สู้กะมันได้อีกนานแค่ไหน
สู้กะมันไปเรื่อยๆ  55555

วันพฤหัสบดีที่ 7 ตุลาคม พ.ศ. 2553

เหนื่อยวะ

การเดินทางที่สุดแสน......
สุดทรหด ต้องอดทน
ต้องสู้
ไม่ว่าจะการเดินทางสายชีวิต การเดินทางสายกลาง
การเดินทางสายต่างๆ  เฮ้ออ  ชีวิตนี้หนอ
ทำมั้ย  ทำมัย  พระเจ้าเล่นตลกอารายกะชีวิตลุกเหรอ
ช่างโหดร้ายซะจริง ๆ 
เหนื่อยนะ แต่ต้องสู้
สู้ต่อไป สู้จนกว่าจะไม่มีแรงสู้

ไม่รู้ต้องรออีกนานแค่ไหน
ไม่รู้ไง ก็ต้องรอต่อไปนั่นแหละ
เออเนาะ ต้องรอต่อไป 
*-*

วันอาทิตย์ที่ 3 ตุลาคม พ.ศ. 2553

จาไปอยุธยา

ล้อรถหมุนทุ่มตรง
วันนี้จาไปทัวร์อยุธยากัน

แต่เวลานี้ยังไม่ได้อาบน้ำเลย
เหอะๆๆก็มัวแต่ไปช่วยบ้านตาเตรียมของ
พรุ่งนี้พี่เก๋จามาแล้วที่บ้านเค้าจาสะเดาะห์ให้
เพราะพี่เก๋ป่วยมานานมากแล้ว
ที่บ้านก็เลยคิดกันว่าจาทำพิธีทางเหนือให้
เผื่อว่าอารายอารายมันจาดีขึ้นบ้าง
ของแบบนี้ไม่เชื่อก็อย่าลบหลู่
ไสยศาสตร์มีจริง  มองไม่เห็นด้วยตา แต่รับรู้กันได้
บอกไม่ถูกเลยเนี่ย
แต่ก็ต้องเชื่อนะ 

อาบน้ำก่อนดีกว่า

วันเสาร์ที่ 2 ตุลาคม พ.ศ. 2553

แจ๋ว แจ๋ว

ทำงานบ้านหัวฟูเลยวันนี้
อย่างหนัก
เหนื่อยสุดๆ
ก้ไม่ได้ทำแยะๆ  พร้อมกันแบบนี้นานละ
อาบน้ำหมา ซักผ้า กวาดบ้าน ถูบ้าน
ล้างถังน้ำมันให้พ่อ อันนี้สุด ๆ
เหม้นมาก ตัวเรางี้เหม็นน้ำมันเลย
เอ้อออ   ง่วงนอนจัง

วันศุกร์ที่ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2553

very busy

วันนี้ปิดงบประมาณ
โคตรของความยุ่ง
หัวปุ๊หัวฟู
แต่ยังมีเวลาไปนั่งเม้าส์กันตอนเที่ยง
เหอะๆ  ก็มีเวลาแค่นี้แล้ว
พี่ขวัญกะพี่ผึ้งชวนไปดูรองเท้า
ขอบายก่อน มะไหวๆ  เดียวกิเลสเกิดอีก
ยิ่งจนๆ  อยู่ด้วย
เดียวต้องไปอยุธยาอีก   /  ไปแม่ฮ่องสอนด้วย
น่าจะหมดหลายตังอยู่ เหอะๆ  เดือนนี้หมดตูดแน่ๆ 
ท่าจาได้กินแกลบจริงๆ  แน่เลยเรา

เหนื่อยอะ
สองสามวันมานี้ ถึงบ้านก็นอน
นอนหัวค่ำเลย เพลียมาก ๆ
ถ้าเป็นแบบนี้บ่อยๆ  ตายแน่เรา
ม่ายโตสักที  ผอมลงๆๆ แหงๆ

บ่าย ๆ มาก็ง่วงอีกแระ
ได้น้ำแคนตาลูปปั่นชื่นใจจิงจิ้ง
อร่อยมาก หุหุ