วันอังคารที่ 24 เมษายน พ.ศ. 2555

เหนื่อยนักพักนะ


เหนื่อยเนาะ


จงเตือนตนไว้เสมอ...หลวงพ่อฤาษีลิงดำ



จงอย่าคิดว่าคนอื่นจะต้องมาลงโทษเรา 
ก่อนที่คนอื่นจะลงโทษ 
กรรมที่เราทำความชั่ว 
มันก็ทำความเร่าร้อนให้เกิดขึ้นแก่เรา 
ใครเขาพูดความชั่วคราวใด 
เราก็สะดุ้งเพราะเรามันเลว 

พระพุทธเจ้าตรัสว่า 
อัตตนา โจทยัตตานัง 
จงเตือนตนไว้เสมอ และจงโจทตน 
กล่าวโทษตนไว้เป็นปกติ 
หาความชั่วของตัว 
อย่าไปหาความชั่วของบุคคลอื่น 

ถ้าเลวมากเมื่อไหร่
เราก็เพ่งเล็งความเลวของบุคคลอื่นมากเท่านั้น
ถ้าเราดีมากเท่าไหร่
เราก็ไม่มองเห็นความเลวของบุคคลอื่น
เพราะยอมรับนับถือกฎของกรรม
 

ที่เรายังไปหาความเลวของบุคคลอื่น 
เสียดสีเขาบ้าง พูดกระทบกระเทียบเขาบ้าง 
ทำลายความสุขใจเขาบ้างนั่น 
แสดงว่า เรามันเลวที่สุดของความเลว 
คือความเลวมันไม่ได้ ขังอยู่ เฉพาะในใจ 
มันไหลออกมาทางกายไหลออกมา 
ทางวาจา เพราะมันล้น เลวจนล้น 
นี่ขอทุกท่านจงจำไว้ 
อย่าไปมองดูความเลวของคนอื่น
มองดูความเลวของตน
ไม่ต้องไปปรับปรุงบุคคลอื่น
ปรับปรุงเราเองให้มันดีที่สุด
 

วันศุกร์ที่ 20 เมษายน พ.ศ. 2555

สู้ๆๆ

ชีพจรลงเท้า...

ตามหาความฝัน เพื่อทำให้มันเป็นจริงให้ได้
ระหว่างทางแสนยากลำบาก...แต่จะต้องทำมันให้ได้
และต้องเป็นวันของเราสักวัน...^^

วันพฤหัสบดีที่ 19 เมษายน พ.ศ. 2555

so hot

อารายเนี่ย
เชียงรายอะป่าว
ไหงมันร้อนอย่างนี้
เช้าๆ มาแทนที่จะอากาศเย็นสบาย
กับร้อนตับแตก  ไม่ไหวๆ   ร้อนจิงๆ ๆ

วันพุธที่ 18 เมษายน พ.ศ. 2555

ต้องสู้ซิจ๊ะเข็ม

เวลาที่เรารู้สึกท้อ อ่านซะ จะมีกำลังใจขึ้นเยอะเลย 

ขอให้ นึกถึงสิ่งหนึ่งไว้ว่า เราจะไม่เป็นไร สิ่งที่เราเป็นไปนั้นเป็น เรื่องธรรมดา เรื่องธรรมดาที่อาจเกิดขึ้นกับทุกคนได้ ไม่เว้นแม้แต่ตัวเรา

และเมื่อถึงในวันที่ใจอ่อนล้า หมดเรี่ยวแรง สักแค่ไหน ขอเพียงอย่าเพิ่งหมด กำลังใจ ทำใจให้ดีแล้วพยายามสร้างพลังใจขึ้นมาใหม่ ต่อสู้และแก้ปัญหา ต่อไปอย่าได้ท้อถอย แล้วค่อยๆเดินก้าวไปข้างหน้า

ก้าวช้า ช้าอย่างสุขุมและรอบคอบกว่าเดิม ถือเสียว่าสิ่งที่ผ่านมา เป็นประสบการณ์ชีวิต สอนให้เรารู้จักคิด รู้จักใช้ปัญญา

อย่า ให้ปัญหามาบั่นทอนจิตใจ ต้องคิดให้ได้ว่าชีวิตต้องดำเนินไป ถึงจะยากเย็นเพียงไรก็ต้อง อดทน ไว้อย่าได้ยอมแพ้และขอให้อย่าลืมคำ คำนี้ไว้ว่า เราจะไม่เป็นไร

สักวันทุกอย่างที่เป็นมา มันก็จะผ่านไป แล้วชีวิตก็จะพบกับสิ่งใหม่ๆอีกครั้ง ความสุขก็ยังรอเราอยู่เช่นเดิม

อย่าลืมว่า การจะอยู่อย่างมีความสุขนั้น มันเริ่มจากที่จิตใจ ของเราเอง...^_^





ปล.  ก๊อปของแม่อ้อยมา เห็นแม่อ้อยเอาลงในเฟสอ่านแล้วรู้สึกดี  ขอบคุณค่ะ

สงกรานต์เศร้า

ปีี้นี้เงียบเหงาเหลือเกิน
ไปบ้านอุ้ยก็เหมือนอุ้ยจะอยู่บ้าน
รดน้ำดำหัวอุ้ยในรูปแทน
คิดถึงอุ้ยจัง คิดไปคิดมาน้ำตาไหลพราก
นั่งกินข้าวล้อมวงกัน หันไปมองโต๊ะตัวเก่าๆ
ีที่อุ้ยเคยนั่งประจำ ไม่เห็นอุ้ย
เวลาเรานั่งกินกันอุ้ยจะมานั่งเฝ้า
นั่งดูเรากินข้าวกินเหล้าร้องเพลงกัน
แล้วก็จะมาคอยเฝ้านายขวัญลูบหัวจับไหล่
ปีนี้ไม่เหมือนปีก่อน
ไม่มีอุ้ยแล้ว  ใจหายไงมะรู้  เศร้าสุดๆ

วันพฤหัสบดีที่ 12 เมษายน พ.ศ. 2555

ไม่เห็นแก่ตัว

"ไม่เห็นตัวตน
มองทุกหนเห็นแต่กระแสไหลไปในทุกที่
เปลี่ยนแปลงทุกวินาที
อยู่ที่ใครจะผลักดันเหตุปัจจัย

ชีวิตเลยเป็น ธรรม ทั้งแท่ง
ที่ประชุมแห่งเหตุปัจจัยที่ลื่นไหล
ใช้ปัญญาให้เข้าใจ
สร้างปัจจัยทางดีงาม ก็งามพลัน

ชีวิตเลยเป็น ตู้พระธรรม
ค่าล้ำแหล่งในกาย ใจผสาน 
เห็นเกลียวปัจจยาการ
ทุกขณะปัจุบัน พลันเกิดปัญญา
"

แป่วววววววววววววว

นอนม่ายหลับ  ดิ้นกุกๆกักๆ  ตื่นมาทำไรตั้งแต่ตีหนึ่ง
เพิ่งนอนไปตอนสามทุ่มครึ่งเอง
แล้วจาตื่นมาทำไรเนี่ยช้าน
ปวดหมองเหลือเกิน
เหนื่อยนะช่วงนี้
ไม่รู้เป็นไร
เอ...
แต่เราก็เป็นแบบนี้มานานละ
เหนื่อยกาย
เหนื่อยใจ
เบื่อหน่าย
อยากได้ชีวิตเดิมๆ กับมาแต่คงยาก
แง่ววววว  

ไม่มีทุกข์ใดใหม่บนโลกใบนี้

โบราณท่าน สมมติ มนุษย์นี้
ยากแล้วมี ใหม่สำเร็จ ถึงเจ็ดหน
อย่าร้องไห้ ฟูมฟาย ทุรายทุรน
เกิดเป็นคน ควรมีหวัง พลังใจ
เมื่อขัดสน จนยาก ลำบากทุกข์
ก็ต้องสุข เสร็จสม อารมณ์ได้
ทุกสิ่งอย่าง เกิดดับ สลับไป
อยู่ภายใต้ กฏเกณฑ์ ของโลกา


จงอดทน ยิ้มรับ กับทุกสิ่ง
ทั้งความจริง ความเท็จ อย่าเข็ดหนา
อะไรเกิด ก็ต้องเกิด เปิดอุรา
เป็นบทเรียน ศึกษา ทุกท่าที
 

โบราณท่าน สมมติ มนุษย์โลก
มีสุขโศก เกิดดับ สลับสี
ตราบเมื่อถึง วันวาย ตายชีวี
จึงไม่มี สุขโศก วิโยคเอย
 

วันพุธที่ 4 เมษายน พ.ศ. 2555

สุขสันต์วันเกิดแม่คนที่สอง

4  เมษาของทุกปี  เป็นวันเกิดของน้าคำ
แม่คนที่สองของเรา คนที่เราไม่ค่อยได้ดูแล
ไม่ได้ตอบแทนบุญคุณเลย
เพราะเราอยู่ไกลกัน
จะเจอกันก็นานๆ ที  ไปกรุงเทพทีก็เจอที
แต่โอกาสเจอกันไม่ช่ายบ่อยๆ  เพราะไกลกัน
แต่เราก็คุยกันทุกวัน  จนรู้สึกว่าวันไหนไม่ได้คุยกัน
เหมือนขาดอะไรไปสักอย่าง
คิดถึงน้าคำนะ ขอให้น้าคำมีความสุขมากๆ
มีสุขภาพร่างกายแข็งแรง
ไม่เจ็บไม่ไข้  เป็นที่รักของพวกเราตลอดไป
สุขสันต์วันเกิดนะคะ  น้าที่รักของเข็ม

วันอังคารที่ 3 เมษายน พ.ศ. 2555

ถนนสายตะวัน


สายลม


อยากอยู่คนเดียว

ไม่อยากเจอใคร
ไม่อยากคุยกะใคร
อยากอยู่เงียบๆ
อยากไปให้พ้นๆ
ไม่อยากหายใจ
แต่ทำไม่ได้

ปล. ห่วงแม่เหลือเกิน

ปล่อยวาง..

ปล่อยวางได้บ้างก็น่าจะดี....
กำลังพยายามอยู่

อยากบอกรัก

บอกใครดี.......