โบราณท่าน สมมติ มนุษย์นี้
ยากแล้วมี ใหม่สำเร็จ ถึงเจ็ดหน
อย่าร้องไห้ ฟูมฟาย ทุรายทุรน
เกิดเป็นคน ควรมีหวัง พลังใจเมื่อขัดสน จนยาก ลำบากทุกข์
ก็ต้องสุข เสร็จสม อารมณ์ได้
ทุกสิ่งอย่าง เกิดดับ สลับไป
อยู่ภายใต้ กฏเกณฑ์ ของโลกา
จงอดทน ยิ้มรับ กับทุกสิ่ง
ทั้งความจริง ความเท็จ อย่าเข็ดหนา
อะไรเกิด ก็ต้องเกิด เปิดอุรา
เป็นบทเรียน ศึกษา ทุกท่าที
โบราณท่าน สมมติ มนุษย์โลก
มีสุขโศก เกิดดับ สลับสี
ตราบเมื่อถึง วันวาย ตายชีวี
จึงไม่มี สุขโศก วิโยคเอย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น