มีบางคนบอกว่าให้ทำใจ แล้วยอมรับความจิง
ช่าย ยอมรับความจิงได้อยู่แล้ว ว่าตอนนี้แม่ไม่อยู่ละ
แต่ยังไงก็ยังทำใจไม่ได้อยู่ดี
ลองให้แม่มันมาตายหรือคนในบ้านมันตายบ้างนะ
มันจะได้รู้ว่าความรู้สึกแบบนี้มันเป็นไง
อย่างที่เค้าบอกว่า "หลังคาบ้านใครไม่รั่ว ไม่รู้หรอกว่ามันเป็นไง"
เราร้องไห้ทุกครั้งที่อยู่คนเี่ดียว
หรือไม่ก็นั่งคุยปรับทุกข์กะพ่อ
หรือแม้แต่ คิดภาพต่างๆ นานา
ที่ ที่แม่เคยอยู่ เคยไป อะไรๆ ที่แม่เคยใช้ เคยจับ
สิ่งที่แม่เคยสอน มันอยู่ในหัวสมองตลอดเวลา
วันนั้นก็เช่นกัน พ่อกับมาพร้อมกะน้ำตา
พ่อไปใส่ปุ๋ยข้าวมา ข้าวงามผิดหูผิดตา
พ่อเห็นแล้วน้ำตาตก อยากให้แม่กะอุ้ยไปเห็นความงามของต้นข้าว
เพราะพ่อเคยบอกแม่ไว้ว่า ถ้าใส่ปุ๋ยรอบสองเสร็จ จะพาแม่ไปดูข้าว
แต่แล้วก็ไม่มีโอกาสได้พาแม่ไป เพราะแม่จากเราไปอย่างไม่มีวันกลับ
นา เป็นที่ ที่ แม่และอุ้ยยืนอยากไปมาก อยากเห็นความงามของต้นข้าว
ที่ปลูกไว้ แม่บอกว่าชอบดูรวงข้าวสีเหลือง
ดูแล้วมันมีความสุข
แต่แม่กะอุ้ยก็ไม่มีโอกาสได้เห็นมันอีกแร้ว
ไว้เดียวเข็มไปจะถ่ายรูปมาให้ดูนะแม่
แม่รู้ป่าว แม่ไม่เคยจากเราไปไหน
แม่อยู่ในใจเราทุกคน
เข็มขวัญกะพ่อ คิดถึงแม่ทุกวัน
คิดถึงแม่นะ รักเสมอ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น