วันอังคารที่ 2 กรกฎาคม พ.ศ. 2556

เหนื่อยมากๆ เลย หัวฟูทั้งวัน

แม่จ๋า สบายดีนะ
เสียดายจัง วันนั้นฝันว่าแม่มาหาได้กอดแป๊บเดียวเอง
พ่อนะพ่อ  ไม่น่าเรียกให้ตื่นเลย  อดคุยต่อเลยเนาะแม่
ไม่ได้มาเล่าให้แม่ฟังหลายวันเลย
ยุ่งๆ  กะงานศพอุ้ยเป็ง เพิ่งเผาไปวันเสาร์นี้เองแหละ
ที่บ้านมีงานนี่มันยุ่งสุดๆ เลยเนาะ
อะไรเป็นอะไรก็มะรู้  มึนหัวไปหมดเลย
แต่ตอนนี้ก็ไม่มีไรละ
กับมาใช้ชีวิตตามเดิม
ทำงานทั้งวัน งานสุมหัวเข้ามามากมาย
ไม่รู้จะประเดประดังเข้ามาอะไรนักหนา
เงินเดือน น้ำมัน  ซะป๊ะอย่าง ไค่ฮากขนาด
งานจรที่เข้ามาแบบนับไม่ถ้วน
ไค่ฮุยวันละหลายๆ  รอบ
เหนื่อยสายตัวแทบขาด
เหนื่อยทั้งกาย เหนื่อยทั้งใจ  แล้วก็เหนื่อยกะคนด้วย
สารพัดปัญหา

พ่อบ่นคิดถึงแม่ทุกวันเลย
บ่นว่าเหงา เหงาตัวเท่าบ้าน
สงสารพ่อนะ
มีแต่คนถามอีกแระ  ว่าพ่อจะแต่งงานใหม่ป่าว
อ้าว มาถามเรา แล้วเราจะตอบได้ไง
แม่ละว่าไง  อนุญาตมั้ยละ
เข็มกะขวัญก็แล้วแต่พ่อแหละ  ไม่ได้ซีเรียสอะไร
ขอให้เป็นขยันก็แล้วกัน แต่คงไม่มีใครขยันสู้แม่ได้หรอกเนาะ
แม่เขียวดีที่สุดในโลกแล้ว
จะสองทุ่มแล้วแม่ พ่อยังไม่กับบ้านเลย
วันนี้ไปปั่นข้าวโพดกัน เข็มก็เพิ่งกับจากสวนมาเนี่ย
พ่ออยากเก็บวันนี้ให้เสร็จ  คงจะเลยดึกแหละ
สงสารพ่อจัง ทำงานหนักอีกแระ  ข้าวก็ยังไม่ได้กิน
เข็มก็ยังไม่ได้กินนะ  รอพ่อนี่แหละ  ไม่อยากให้พ่อกินข้าวคนเดียว
กินข้าวเย็นกันสองคนทุกวัน  กินซะดึก  ผลเป็นไงแม่รู้ป่าว
น้ำหนักเข็มขึ้นอะ  จะห้าสิบอีกแระ  ตายๆ  ใส่ชุดเก่าๆ  ไม่ได้อีกแร้ว
ก็ไม่อ้วนได้ไงละ  พ่อเข้าบ้านค่ำทุกวัน ได้กินข้าวค่ำทุกวัน
กินเสร็จก็ไม่รู้จะทำไรแล้วอะ  มันดึกแล้ว จำเป็นต้องนอนละซิ
แงะๆๆ ผลก็คือ  อ้วนแล้ว  ทำไงดี
ไม่ชอบเลย  อึดอัดสุดๆ

ไม่มีความคิดเห็น: