ช่วงนี้ เหนื่อยๆ เพลียๆ เหงาๆ
เหมือนใช้ชีวิตอยู่คนเดียวเลย
บ้านสองสามหลัง แวดล้อมบ้านเรา
ไม่มีคนอยู่ ทำไมมันช่างอ้างว้างอย่างนี้
ตั้งแต่ย้ายมาอยู่บ้านใหม่หลังนี้
รู้สึกเคว้งคว้างอย่างบอกไม่ถูก
พ่อต้องนอนบ้านสองหลังสลับวันกัน
ยิ่งช่วงนี้หมวดไพรัส พี่ข้างบ้านถูกยิงตาย ยิ่งน่ากลัวไปใหญ่
น่าสงสารพี่กันกับน้องน้ำหวานสุดๆ
น้ำหวานน่าสงสารกว่าเราอีกนะ
ต้องมาเสียพ่อตอนเด็ก
ไอ้คนที่ยิงก็จันไลจิงๆ
มาขออาศัยอยู่บ้านเค้า กินข้าวบ้านเค้า ยังจะฆ่าเค้าอีก
เฮ้ออออ สงสารน้องน้ำหวานจิงๆ ขอให้ไปสู่สุคตินะคะพี่หมวด
คิดแล้วเศร้าจิงๆๆ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น