วันจันทร์ที่ 30 พฤษภาคม พ.ศ. 2565

จริง

 หยียบหัวคนอื่นจนเป็นนิสัย

ต่อให้สูงส่งแค่ไหน ก็ไม่น่าเคารพ


คนที่หลงในอำนาจ

จะคิดว่าตัวเองคือศูนย์กลางของทุกสิ่ง

มองคนอื่นด้อยค่า ต่ำกว่า โง่กว่า

มีแต่ตัวเองที่เก่ง ฉลาด เลอค่าอยู่คนเดียว


เวลาได้รับสิ่งดีๆ ที่คนอื่นมอบให้

จะไม่มีคำขอบคุณที่ออกมาจากใจ

แต่จะคิดเข้าข้างตัวเอง

ว่าเป็นสิ่งที่ควรจะได้รับ


คนประเภทนี้ไม่มีใครอยากอยู่ใกล้

ร่วมงานด้วยก็ลำบากใจ

ใช้ชีวิตอยู่ด้วยก็อึดอัด

ไม่ว่าจะอยู่ในสถานะไหน

ก็รู้สึกเหมือนต้องคอยระแวง ระวัง


ง่ายๆ เลย ..... “ช่างเขาเถอะ”

ให้เขา “เพอร์เฟค” ในโลกของเขาไป

ถ้าคุณพยายามทุกอย่างแล้ว

เขายังไม่เข้าใจ ไม่แคร์

วนเวียนอยู่กับความคิดเดิมๆ

ว่าค่าของคนวัดจาก วัตถุที่มี

หรืออำนาจจอมปลอม


คุณแค่รอดู! อาจมีสักวันที่เขาจะรู้

ว่าค่าของคน ไม่ได้อยู่ที่ใครรวยกว่า

เก่งกว่า หรือมีอำนาจมากกว่า


แต่...คนทุกคน...เท่ากัน!!!!


เขาอาจคิดได้ในวันที่ไม่เหลือใคร

หมดอำนาจ หมดวาสนา

ถึงตอนนั้นอย่าว่าแต่คน

ที่จะไม่เคารพ ศัทธา


ต่อให้ “หมา” ก็ไม่มอง!


ไม่มีความคิดเห็น: