วันเสาร์ที่ 31 มกราคม พ.ศ. 2552

รักจากหัวใจ กับ รักจากสมอง ต่างกันอย่างไร

ถ้าใครตอบคำถามได้ว่า รักคนคนหนึ่งเพราะอะไร
นั่นเป็นรักจากสมอง สมองมักมีเหตุผลมีคำตอบ
ในการที่ต้องรัก และอาจไม่ใช่รักแท้
เพราะรักแท้ เป็นรักที่ไม่มีคำตอบ

รักจากความรู้สึก รักเพราะรู้สึกรัก สังเกตง่าย
ถ้ารักจากสมอง ชีวิตรักเหมือนอยู่ในโลกความจริง มักไม่อ่อนหวาน
ทำอะไรก็มีแผนการ มีเหตุผล มีคำอธิบายร้อยแปด



ต่างจากรักที่มาจากความรู้สึก ชีวิตเหมือนอยู่ในความฝัน
อ่อนหวาน อบอุ่น ใช้หัวใจในการตัดสิน กลายเป็นคนไม่มีสมอง...



ถ้าใครบอกว่ารักคุณเพราะอะไร
พึงจำไว้ว่ารักแท้จะไม่มีเหตุผล จะไม่มีคำว่าอะไร มาทำให้รัก
เพราะถ้าบอกว่ารัก เพราะคุณสวย เมื่อความสวยหมด อาจเลิกรักได้
หรือถ้ารักเพราะคุณเป็นคนดี
วันหนึ่งก็อ้างได้ว่า ตอนนั้นเห็นคุณเป็นคนดีได้อย่างไร...
หรือถ้ารักเพราะคุณเป็นคุณ ก็คงเบื่อที่จะหาคำอื่นมาพูด คำนี้ใช้ง่ายที่สุด...


**จงฟังคนที่บอกว่า รักคุณ และไม่เข้าใจว่าทำไมถึงรัก
นั่นเเสดงว่าใช้หัวใจรัก ไม่ว่าวันข้างหน้า คุณจะเป็นอย่างไร
หัวใจก็จะยังไม่มีเหตุผลในการรักอยู่ดี


จะเลือกคนที่ใช้หัวใจรัก หรือคนที่ใช้สมองรัก...ขึ้นอยู่กับคุณ

ขอบคุณข้อมูลจาก teenee.com จ้าาาาาาาาาา

วันนี้ที่รอคอย...แต่เหมือนไม่ได้พักเลย

นานๆ จะได้นอนตื่นสายๆ สักที
แล้วก็มาถึงคะ
แต่ไม่สายเท่าไหร่ เอ....รึว่าสายเนี่ย
ตื่นแปดโมง มึนหัวมากๆ บ้านงี้หมุน
กลับหัวกลับท้ายซะนี่ แทบแย่
ไม่มีไรหรอก ก็เมื่อคืนดันนั่งกินเหล้าบ๊อกกัน
รอบนี้ไม่ไหว เหล้าบ็อกไม่ค่อยอร่อย
มันไม่ได้ใส่น้ำสไปร์อะ
ไม่เหมือนกับตอนที่กินกับคนที่เทศบาล
จะบอกให้ใครไปซื้อเดี๋ยวก็หาว่าเราเรื่องมากอีก
เพราะคนอื่นๆ เค้ากินกันมาก่อนแล้ว
ส่วนเราไปทีหลัง เลยจำยอมต้องกินตามเค้าไป
แย่คะ ไม่ไหว มันเฝื่อนๆ ฝาดๆ บอกไม่ถูก
แต่ก็กินไปแยะเลยนะ
ไม่มีอาการเมาให้เห็นเลย
ยังช่วยจุ๋มเก็บของ ได้อย่างสบายมาก
แล้วยังรดน้ำต้นไม้หน้าบ้านได้อีกนะ
เพราะมันเหี่ยวแล้ว

จากนั้นก็ไปอาบน้ำแล้วนอน
ที่ไหนได้ ตื่นมา เวียนหัวสุดๆ

เจ้าขวัญดันบอกให้ไปซื้อตั๋วรถเมล์ให้อีก
โอย ขับรถแทบไม่ไหว
ถึงบ้านนั่งเล่นกับเจ้าเอเปคได้อยู่นะ แต่ยังมึนหัวอยู่
มองไปรอบๆ บ้าน ต้นไม้ฉัน เหี่ยวซะไม่มี
เลยหาสายยางมาต่อน้ำแล้วรดน้ำต้นไม้อีกรอบ
คราวนี้ยิ่งมึนเข้าไปใหญ๋เลย
สงสัยก้มๆ เงยๆ กับการรดน้ำมากไปหน่อย
แทบตาย

ซักผ้าก็ไม่เสร็จคะ
แถมนัดนิวว่าจะเข้าไปช่วยปริ้นการ์ดแต่งงานด้วย
นิวโทรมาตามยิกๆ เลย
ก็บอกว่าขอเวลาอีกชั่วโมงนะน้อง
ซักผ้าเสร็จเกือบบ่ายแล้ว
รีบอาบน้ำเลยคะ ไปหายัยนิว

อุปสรรคเยอะเกินนะวันนี้
ปริ้นการ์ดไม่ได้ เครื่องปริ้นเจ้งคะ
ช่วยกันแก้ซะนาน ไม่ได้เรื่อง
สุดท้าย การ์ดก็เลยไม่ได้ปริ้นเลยซักแผ่น
คงต้องพรุ่งนี้แล้ว
เออออออ
แย่จัง ....
ถ้ารู้ว่าไม่ดีอย่าง ขอนอนก่อนดีกว่า
ยังมึนไม่หายเลย

วันศุกร์ที่ 30 มกราคม พ.ศ. 2552

มากมาย





แจกโค้ดเพลงลง

ได้เพิ่มมาอีก 1 ตัวแล้วจ้า

วันนี้ตอนเที่ยงหลังจากไปกินข้าว
ก็ไปปาลูกโป่งงานพ่อขุน
ได้ตุ๊กตามา 1 ตัว
น่ารักดีคะ
จากนั้นก็ไปในหาดพัทยาต่อ
กะว่าจะไปดูดอกไม้
แต่ไม่เหลือแล้ว เค้าเก็บกันไปหมด
อดดูเลย

กลับบ้านไป แม่คงบ่นอีก
ว่าเอามาอีกแล้ว
จะเปิดร้านขายได้อยู่แล้ว
เต็มบ้านไปหมด

ชอบสะสมตุ๊กตานะ
แต่ก็มีตัวเดียวเท่านั้นที่รักมาก ๆ
เอาไปนอนด้วยทุกคืนเลย
ก็ตัวที่พ่อเอาให้นั่นแหละ
เจ้าแรบบิทน้อย
เวลานอนต้องกอดนอนตลอด ไม่งั้นนอนไม่หลับ
คงจะติดแล้วมั้ง อีกอย่างตัวมันก็เล็กๆ
เวลาไปไหนก็เอาไปด้วย
ไม่เกะกะเท่าไหร่ เพราะสามารถยัดอยู่ในกระเป๋าได้สบาย
ตอนนี้เริ่มดำแล้ว
คงจะถึงเวลาซํกแล้ว เสาร์นี้แล้วกันนะ

พรุ่งนี้ก็หยุดแล้ว จะนอนตื่นสายๆ สักวัน
เหนื่อยมากๆ

*-*
อาการไอ ไข้ หวัด เริ่มหายแล้ว
หลังจากได้ยาจากหมอสุดหล่อมา
อิอิ..

วันพุธที่ 28 มกราคม พ.ศ. 2552

มึนๆ งงๆ บอกไม่ถูก

ช่วงนี้มีอากาศแบบมึนๆ งงๆ ผสมผสานกัน
มีผลเนื่องจากว่า เป็นหวัดมาแล้วหลายอาทิตย์ไม่หายสักที
แถมต้องทำงานตอนกลางคืนอีก อาการเลยแย่เข้าไปใหญ่
ความจริงก็ไม่ได้กลับบ้านดึกไรมากนักหรอก
แค่ไม่เกินสองทุ่มเอง
แต่ทำไมถึงได้รู้สึกเหนื่อยๆ เพลียๆ ยังก็ไม่รู้
คงจะเจอฝุ่น คน อากาศที่แปรปรวนเกินไป
แย่สุดๆ ไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน
ทุกทีเป็นก็แค่ไม่กี่วัน
แต่นี่ดิ เป็นเกือบเดือนแล้วไม่หายสักที
(สงสัยใกล้ตายแล้วมั้ง หุหุ)

ม่ายหรอกน่า
เรายังต้องอยู่สู้ชีวิตอีกนาน
ยังมีไรๆ ให้ทำอีกแยะ
ยังมีที่ให้ไปเที่ยวอีกหลายแห่ง
สู้ๆ เป็นแต่นี้เอง

วันนี้ออกหน่วยตรวจสุขภาพ
สงสัยพี่ๆ เราคงรำคาญที่ไอไม่หยุด
เลยบอกให้หาหมอตรวจดู
ไม่อยากให้หมอตรวจเลย

หันไปมองหมอ
โอ ....วันนีมีหมอมา 2 คน
หมอเด็กคะ น่ารักสุดๆ
แถมหล่อด้วย
เลยรีบวิ่งไปขอบัตรคนไข้
แล้วก็รีบเข้าไปตรวจเลย
กะว่าจะจีบหมอซักหน่อย อิอิ....
ไหนได้ คุยไปคุยมา รู้สึกว่าหมอจะแอ๊บนะ
นิ้วมืองี้ กรีดกรายซะ
เดินก็กระตุ้งกระติ้ง ทำไปได้นะหมอ
เสียภาพพจน์หมอหมดเลย
เฮ้อ.....
ได้ยามาเป็นถุงเบ้อเร่อ
จะกินหมดมั้ยเนี่ย
คงต้องกลั้นใจกินอีกแล้ว
ขืนไม่กิน คงไม่หายแน่ๆ
ทรมานนะ เป็นนานๆ ไม่หายสักที

กลายเป็นว่ามานั่งเม้าท์กันให้กระจายกับเจ้าเกียรติมัน

เออ ลืมไปเลยว่า ยังโกรธเจ้าเกียรติมันอยู่
มันพาหลง คะ
เค้าบอกว่าออกหน่วยกันที่วัดป่าก่อไทยใหญ่
มันดันขับรถนำไปเข้าโรงเรียน
ไอ้เราก็วนหาซะนาน หาวัดก็ไม่เจอ
ไหนได้ ถามคนแถวนั้น เลยมาเป็นโลแล้ว
แย่สุดๆ
ต้องกลับรถไปอีก เลยงอนมันซะ
ไม่รู้มาคุยกับมันตอนนี้
ไอ้น้องคนนี้ ช่างไม่รู้ไรเลย
พาหลงซะนี่

คอยดู จะแก้แค้นซะให้เข็ด
เหอะๆๆ

วันอังคารที่ 27 มกราคม พ.ศ. 2552

จาเปงยังไงบ้างนะ

ไม่รู้ว่าคนกรุงเทพจะเป็นไงบ้าง
ขาดการติดต่อไปซะนาน
คงลืมไปแล้วมั้งว่ามีน้องอยู่เชียงรายอีกคน
ไม่ได้โกรธนะ แต่แค่เสียใจเท่านั้น
ที่ผิดนัด ไม่รักษาสัญญา
ให้อภัยเสมอนะคะ
ไม่รู้ว่าจะมีเวลาว่างมาอ่านบ้างปล่าว
สงสัยคงไม่มีแล้วมั้ง
เราไม่ช่ายคนสำคัญไรนักหนา

เป็นแค่น้องสาวห่างๆ แค่นั้นไม่สำคัญเท่าไหร่
ไม่เป็นไร ถ้าเค้าไม่อยากสนใจ
แต่ก็ขอโทษนะคะ ที่ทำกริยาไม่งาม
ขอโทษจริงๆ คะพี่

วันจันทร์ที่ 26 มกราคม พ.ศ. 2552

เมื่อรักหมายถึงการใส่ใจ

คำที่ใช้แทนคำว่า “ความรัก” ได้ดีที่สุด
น่าจะเป็นคำว่า “ใส่ใจ”

หากคุณคิดที่จะบอกรัก
หรือรู้สึกว่าตัวเองรักใครซักคน
ลองถามตัวเองดูว่า คุณใส่ใจเค้ามากน้อยแค่ไหน?

ความใส่ใจ ไม่ใช่ ความเอาใจ

หากคนรักของคุณจำได้ขึ้นใจว่า
คุณเคยพูดว่าอยากได้อะไร แล้วเค้าหาซื้อของชิ้นนั้นให้
ไม่ใช่สักแต่ว่าซื้อซื้อซื้อของเยอะแยะมากมาย
เพื่อเอาใจ...

นั่นแหละถึงเรียกว่า ความใส่ใจ
ความใส่ใจ ไม่ใช่ ความหึงหวง
หากคนรักของคุณโทรหาคุณทุกคืน
ถามว่ากลับถึงบ้านหรือยัง
เพียงเพราะเค้าเป็นห่วง
ไม่ต้องการให้คุณได้รับอันตรายในยามดึก
ไม่ใช่กลัวว่าคุณจะไปกับคนอื่น...
นั่นแหละเรียกว่าความใส่ใจ

ความใส่ใจ ไม่ใช่ ความมีน้ำใจอย่างเดียว
หากแต่มีความถนอมน้ำใจด้วย
หากคนรักของคุณทำอะไรเพื่อคุณซักอย่างด้วยความตั้งใจ
แต่คุณกลับไม่ชอบมัน
คิดไตร่ตรองให้ดีก่อนที่จะพูดอะไรออกไป
ใส่ใจในความรู้สึกของเค้าด้วย

หากคุณทะเลาะกับคนรัก แต่แล้ววันรุ่งขึ้น
คนรักของคุณยังโทรมา
แสดงความเป็นห่วงในเรื่องต่างๆ เหมือนทุกๆวัน
ทั้งๆที่ยังไม่หายโกรธ...
นั่นแหละเรียกว่าความใส่ใจ

หากคนรักของคุณยอมสละเวลาทำบางสิ่ง เอาไว้ทีหลัง
เพียงเพื่อช่วยทำในสิ่งที่คุณขอ...นั่นแหละเรียกว่า
ความใส่ใจ
คนเราบางครั้งก็ต้องการมีใครซักคนคอยใส่ใจเราบ้าง

หากคุณต้องเดินทางไกล
มันจะรู้สึกดีเอามากๆถ้าคนรักของคุณโทรมาถามว่า
“ถึงหรือยัง” “ปลอดภัยดีไหม” “เหนื่อยไหม”

หากคุณต้องปฏิบัติภารกิจสำคัญ ไม่ว่าจะเรื่องงาน
หรือเรื่องเรียน
มันจะรู้สึกดีเอามากๆ ถ้าคนรักของคุณจำได้
และโทรมาบอกว่า
“โชคดีนะ” “ชั้นจะคอยเป็นกำลังใจให้ “

หากคุณต้องขับรถคนเดียว มันจะรู้สึกดีเอามากๆ
ถ้าคนรักของคุณโทรมาบอกว่า
“ขับรถดีๆนะ” หากคุณป่วยเป็นไข้ ไม่สบาย
มันจะรู้สึกดีเอามากๆ
ถ้าคนรักของคุณโทรมาเตือนให้คุณกินยา และพักผ่อนมากๆ

ความใส่ใจ กับ ความเกรงใจ คล้ายกันในหลายๆด้าน
คุณอาจคิดว่า ยิ่งคบกันสนิทสนมกันมากเท่าไหร่

ก็ไม่จำเป็นต้องเกรงใจกันให้มากเหมือนคนที่เพิ่งเริ่มรู้จักกัน

แต่ผมกลับไม่คิดอย่างนั้น
ยิ่งสนิทกันมากเท่าไหร่
ต้องยิ่งเกรงใจซึ่งกันและกัน

ความเกรงใจเป็นสิ่งดี
และเป็นบ่อเกิดของความสัมพันธ์อันยั่งยืน
คุณเห็นไหมล่ะว่า
ไม่ยากเลยที่จะแสดงความใส่ใจต่อใครซักคน

วันอาทิตย์ที่ 25 มกราคม พ.ศ. 2552

รอรับซองแดงจ้าาาาาา

ไม่ได้มีเชื้อสายจีนไรกับใครเค้าเลย
แต่ก็ได้ซองแดงกับเค้าทุกปี
อิอิ ..
T_T

ว่างๆ ไม่มีไรทำเลย
จะไปเที่ยวไหนดีนะ
รอคนขับรถอยู่
เซ็ง ถ้าขับขึ้นดอยเองได้นะ
ไม่เห็นฉันอยู่แถวนี้แล้ว
เสียใจอย่างแรง
ทำไมเราขับขึ้นไม่ได้นะ
อยากไปแม่สลอง , ดอยตุง , ยะฟู
แล้วก็อีกหลายๆ ที่
อยากไปๆๆๆๆ

เซ็งจริงๆๆ

วันพฤหัสบดีที่ 22 มกราคม พ.ศ. 2552

เอาอีกแล้ว ซวยอีกแล้วคับท่าน

สงสัยเราต้องทำบุญครั้งใหญ่อีกแล้ว
ขับมอไซด์มาดีๆ ดันยางแบนซะได้
เซ็งอีกแล้วหมดไปอีก 100 บาท
เสียตังแต่เช้าอีกแล้ว
เบื่อๆๆๆ
ไม่ชอบเลย
ทำให้มาทำงานสายด้วย
ดีนะ ฝากเกียรติเซ็นต์ชื่อให้
ขืนถ้ามีตอกบัตรเหมือนบริษัทอื่นๆ แย่เลย
ระบบราชการก็ดีแบบนี้แหละ
เฮ้อ...
เสาร์นี้น่าจะไปทำบุญที่วัดบ้างก็คงดี
ว่ามั้ย

วันอังคารที่ 20 มกราคม พ.ศ. 2552

ภาพควันหลงงานเลี้ยงปีใหม่

ร้านที่ไปเลี้ยงเพิ่งจะเอารูปมาให้
จนลืมไปเลยว่าไปเลี้ยงกัน
ความผิดก็มีอยู่ว่า
พี่ๆ ไปกันแล้วไม่ได้เอากล้องไปด้วย
เลยต้องอาศัยกล้องของร้าน
เค้าก็เลยให้รูปมาช้าไปหน่อย
ก็โอเค ดีกว่าไม่ได้
หนุกดี งานเลี้ยงปีใหม่
กันเอง
เรียบๆ ง่ายๆ







วันจันทร์ที่ 19 มกราคม พ.ศ. 2552

ทัวร์ อีกแล้ว เหนื่อยโคตร

ขืนให้สำรวจแบบนี้บ่อยๆ คงตายแน่ๆ
เพราะนอกจากฝ้าจะถามหาแล้ว
ยังเมื่อยขาสุดๆ ไปเลย
ความจริงก็ไม่ได้ลำบากไรหรอกนะ
เพราะนั่งซ้อนมอไซด์เฉยๆ ไม่ต้องทำไร
พอถึงที่หมายก็ลงไปสอบถามข้อมูลแค่นั้น
แต่ตะลอนซะทั่วเขตเทศบาลเลย
ไม่เมื่อยให้มันรู้ไป แถมแดดก็ร้อนมาก
พูดมากก็ไม่ได้ เจ็บคอ
แต่ต้องถามข้อมูล เซ็งจริงเลย

คืนนี้ต้องออกตรวจร้านอาหารอีก
ตาย....
เหนื่อยอย่างหาที่เหนื่อยไม่เจอ
กลับถึงบ้านคงหลับเป็นตาย
เฮ้อ...
เมื่อไหร่จะเสร็จเนี่ย
ไม่ไหวแล้วนะ
ทนอีกนิด แค่อาทิตย์เดียวก็เสร็จสิ้นภารกิจแล้ว
แต่สุขภาพเราดิ คงแย่กว่าเดิม
หวัดก็ยังไม่หาย ไอทั้งคืน
เบื่อจัง...

วันเสาร์ที่ 17 มกราคม พ.ศ. 2552

ขอแค่เข้าใจ

ถ้าเชื่อว่าการอยู่ด้วยกันคือความสุข
เราก็ต้องเริ่มต้นด้วยการเป็นตัวของตัวเองอย่างอิสระ
ถ้าเราไม่เริ่มต้นความสัมพันธ์ด้วยการเปลี่ยนแปลงตัวเองมากมาย
เราก็ไม่ต้องทนอึดอัด
โหยหาความเป็นตัวของตัวเองในช่วงต่อไปของความสัมพันธ์
ถ้าใครสักคนจะรักเรา
แม้เขาจะไม่ได้รักเราในแบบที่เขาเห็นในตัวตนของเรา
แต่อย่างน้อย
เขาเข้าใจ..ยอมรับ
และไม่พยายามเปลี่ยนแปลงเราไปในทางท่ีเขาวาดเอาไว้
ความสัมพันธ์ของเราไม่ว่าจะเป็นรูปแบบไหน
ก็อยู่ได้นาน

วันศุกร์ที่ 16 มกราคม พ.ศ. 2552

หงุดหงิดๆๆ

เป็นเหมือนกันบ้างปล่าวเวลาหาของไรไม่เจอ
หาทั้งวัน ก็หาไม่เจอ
หาทั้งคืน ก็ยังไม่เจออีก
รู้สึกหงุดหงิดตัวเองเหลือเกิน
กับการที่เป็นคนขี้ลืมเนี่ย
แก้ไม่หายสักที
วุ่นหาซะจนคนอื่น ต้องมาช่วยกันหากนใหญ่
ลำบากคนช่วยหาอีกแล้ว
ก็รู้ตัวนะ ว่าเป็นคนขี้ลืม แต่ไม่รู้จะแก้ไงดีอะ
มันเป็นของมันเอง
เฮ้อ...รำคาญตัวเองจริงๆเลย

*-*
ช่วยคิดด้วยนะ ว่าจะทำไงให้หายเป็นคนขี้ลืมดี

โทรมสุดๆ

ช่วงนี้งานตรึม
ทำงานทั้งวันทั้งคืน
อากาศก็สุดแสนจะหนาว
นอนก็ไม่ค่อยหลับ ไอไม่หายสักที
ทำไงก็ไม่หาย ไอซะตัวงอเลย
เฮ้อ.. ลำบากแท้ๆ
ทำไมถึงได้แย่ขนาดนี้
หน้าตาก็ดูซีดๆ โทรมๆ
ไม่ไหวๆ แย่มากๆ ขืนมีงานอย่างนี้อีกสักเดือน
คงตายแน่ๆ เย็นนี้ก็ต้องออกทำงานอีกแล้ว

*-*
หนาวสุดๆ ไปเลย
ง่วงนอน ด้วยแหละ

วันพฤหัสบดีที่ 15 มกราคม พ.ศ. 2552

ซวยแต่เช้าเลยเรา....เซ็ง

ขับรถมาอยู่ดีๆ จอดติดไฟแดงอยู่
เด็กแว้นขับมาจากไหนเนี่ย
ชนตูดรถเรา ตายๆๆๆๆ
ความซวยมาเยือนแล้ว
พังเลย ยุบไปตั้งแยะ
มันชนแล้วดันหนี ซวยจริงๆ

ซ่อมหมดไป พันสาม
จ่ายเองทั้งหมด

ช่วงนี้ยิ่งรู้สึกไม่ค่อยดีอยู่ด้วย
แถมฝันเรื่องแปลกๆ อีก
ถึงว่า .....
ช่างมันเต๊อะ ถือว่าฟาดเคราะห์แล้วกัน

เฮ้อ... เซ็ง

วันอังคารที่ 13 มกราคม พ.ศ. 2552

พักหนึ่งวัน พรุ่งนี้ลุยต่อ

เย็นนี้งดออกตรวจร้าน เพราะมีคนไปแทนแล้ว
สลับกันออกบ้างก็ดี จะได้ไม่เหนื่อยเกินไป
วันนี้ให้เกียรติออกแทน
พรุ่งนี้ค่อยว่ากัน
ไม่ไหว เจออากาศเย็นๆ แล้วไอตลอด
มันหนาวมากๆ แถมเจอฝุ่น เจอควันบุหรี่สารพัด
แย่สุดๆ อาการตอนนี้
แค่หวัดธรรมดา ก็พอไหวนะ แต่นี่ไอทั้งคืน
ไม่ได้หลับไม่ได้นอน
เบื่อจริงๆ

กลับบ้านนอนแต่หัวค่ำน่าจะดี
กินยา ไม่ไหวๆ ขอบายก่อนนะยาเนี่ย
กินไม่ลง
แค่อาบน้ำแล้วนอนแต่หัวค่ำ ก็คงพอ

วันจันทร์ที่ 12 มกราคม พ.ศ. 2552

คงจะไม่ไปอีกแล้ว ชัวววววว

คืนนี้ออกตรวจร้านหมูกะทะในเขตเทศบาล
มีความรู้สึกว่าไม่อยากจะกินหมูกะทะอีกต่อไป
อันเนื่องมาจากว่าเราได้เห็นอะไรหลายๆ อย่างที่คนอื่นไม่เห็น
ก็ดีเหมือนกันจะได้ไม่อ้วน ไม่ขอบอกนะคะ ว่าภาพที่เห็น
มันเป็นไง สุดจะบรรยาย
ไม่ไหวๆ
คงเลิกกินหมูกะทะอีกต่อไป

ง่วงนะไปตรวจมาหลายร้าน
ก็โอเค ยังมีบางร้านที่ใช้ได้ สะอาด น่ากิน
พอที่จะแนะนำให้ใครๆ ไปกินได้บ้าง
แต่ก็ไม่ขอแนะนำคะ
ถ้าอยากจะทาน ขอให้ทำทานกันเองที่บ้าน
จะปลอดภัยกว่า
ขอบอกคะ

นอนแล้ว ง่วงจริงๆ เพลียด้วย
เมื่อยขาสุดๆ เดินซะขาลาก
ไปละนะคะ
ฝันดีคะ

วันเสาร์ที่ 10 มกราคม พ.ศ. 2552

วันเด็กแห่งชาติ

ฉลาดคิด จิตบริสุทธิ์ จุดประกายฝัน ผูกพันรักสามัคคี

วันเด็กปีนี้ไม่ได้พาหลานๆ ไปเที่ยว
แต่ไปงานแต่งพี่หนุงกะพี่ต้น
หนุกดี แขกไม่ค่อยเยอะเท่าไหร่
สงสัยเราจะไปเร็วเกิน
เพราะพวกเพื่อนๆ พี่ๆ ที่ซี้กัน ไม่มากันสักที
เพราะมันแต่พาลูกๆ ไปเที่ยววันเด็กกันหมด
นั่งรอถึงบ่ายสองก็ไม่มากันสักที เลยกลับบ้านก่อน
มาถึงยังไม่ทันได้นั่ง ดันโทรหา ว่าอยู่ไหน หาไม่เจอ
อ้าว ไอ้เราเพิ่งกลับมาเนี่ย คงไม่เข้าไปอีกแล้ว
ดันโทรตามหยิกๆ อยู่นั่นแหละ จะให้เข้าไปให้ได้

เฮ้อ....ขี้เมาทั้งหลาย

อิอิ...

*--*
แม่เจ้าสาวดีใจมากกว่าเจ้าสาวซะอีกเนี่ย

วันศุกร์ที่ 9 มกราคม พ.ศ. 2552

ดาวไถประจำห้อง

ประชุมประจำเดือนทีไร ว่างทุกทีคะ
ที่จริงก็ไม่ว่างหรอก แต่พยายามทำตัวให้ว่างเอง
งานนะก็มีให้ทำตลอด แต่ไม่ทำเอง 555.
ก็ขอว่างบ้างเถอะ เดือนหนึ่งจะมีหน
หาของกินมาเพียบ

กินไปกินมา แล้วง่วงอะ ทำไงดี
แถมวันนี้เลี้ยงข้าวในห้องด้วย
เค้าเลี้ยงหนมจีนน้ำยา กับยำเซี้ยงไฮ้
กินได้แต่ยำอย่างเดียว อิ่มอะ ยัดไม่ได้แล้ว
แถมมีเหล้าป๊อกที่เหลือจากปีใหม่ด้วย
กินไป 2 ป๊อก หน้างี้แดงโคตรเลยคะ

บ่ายนี้มีของเล่นชิ้นใหม่ด้วย
พี่ก้อยเอามาลองเล่นในห้องดู
หนุกดี หมดไป 10 บาท
เจออ้ายแดง ไถได้มาอีก 5 บาท
แล้วได้กำไรตั้ง 20 บาทแนะ
ไถอ้ายนูอีก บาท ได้มาตั้ง 10 บาท
โอ...
เล่นโดยใช้เงินตัวเอง มันไม่รุ่ง
ต้องไถคนอื่นถึงจะรุ่ง 555++++
พี่ก้อยเลยตั้งฉายาให้ซะเลย
ดาวไถประจำห้องคับพี่น้อง

*-*
วิ้วๆ ง่วงนอนสุดๆ

หยุดอารมณ์..ทุก ๆ ความรู้สึก..

หลากหลายอารมณ์...หลากหลายความรู้สึก...
อารมณ์ชอบ..ไม่ชอบ..
อารมณ์โกรธ..อารมณ์เกลียด..
อารมณ์ที่น่าชอบใจ...อารมณ์ที่ไม่น่าพึงพอใจ..

หลากหลายความคิด..หลากหลายเหตุผล..
>>>…ทั้งดีและไม่ดี..
>>>…ทั้งจริงและเท็จ..
>>>…ต่างก็มีเหตุ – มีผล ที่แตกต่างกัน..

ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น..
ทุกปัญหา..ทุกความรู้สึก..
ที่ยากแก่การเข้าใจ..
แต่ก็ไม่ยากเกินไปสำหรับการแก้ปัญหา..

เพราะทุกอย่างมีทางออก..
เพราะทุกอย่างมีทางเลือก..
เราจึงต้องเลือกทางออกที่ดีที่สุด..

ตลอดเวลาของบางอารมณ์และความรู้สึก..
หากเราได้พิจารณาอย่างถ่องแท้แล้ว..
จะเห็นตามความเป็นจริงว่า..

>>>…หยุดบางสิ่ง..เพื่อทำบางสิ่ง..ที่ดีกว่า..
>>>…หยุดทำบางสิ่ง...เพื่อเรียนรู้บางสิ่ง...ที่ยิ่งใหญ่กว่า..

>>>…หยุดเรียนรู้ทุกสิ่ง..เพื่อเข้าใจบางสิ่ง..
>>>…ที่อยู่ในห้วงลึกของจิตใจ..

>>>…หยุดอารมณ์บางอย่าง...เพื่อทำใจ...
>>>…ให้ยอมรับกับความเป็นจริง..ที่เกิดขึ้น..

>>>…หยุดอารมณ์ทุกสิ่ง...เพื่อทำบางสิ่ง...
>>>…อย่างเรียนรู้และเข้าใจ..ในทุก ๆ สิ่ง...

วันพฤหัสบดีที่ 8 มกราคม พ.ศ. 2552

ความรัก...ทำให้รู้ว่า

ความรักทำให้รู้ว่า . . .
แม้อยู่คนเดียว . . . ก็จะไม่เปลี่ยวเหงา อีกต่อไป

ในวันที่รู้สึกท้อ . . .
มีใครคนหนึ่งเฝ้ามองและห่วงใย

วันที่รู้สึกหนาว . . .
มีใครคนหนึ่งส่งไออุ่นมาให้ จากขอบฟ้าไกล

วันที่ร้องไห้ . . .
มีใครคนหนึ่งคอยซับน้ำตา ด้วยน้ำเสียงอันอาทร

แม้กระทั่ง . . . วันที่รู้สึกเหมือนไม่มีใคร
ก็ยังคงมีใครคนหนึ่ง อยู่ในใจเสมอ

ขอบคุณเธอ . . .
ที่เป็นใครคนหนึ่งในใจ ตลอดเวลา

ออกหน่วยอีกแล้ว

เย็นนี้ออกหน่วยตรวจสุขภาพศูนย์น้ำลัด
ให้เราไปตั้งแต่ บ่ายสอง
ไม่เห็นได้ทำไรกันเลย
นอกจากเดินไปชิมแคบหมูที่กลุ่มแม่บ้านเค้าหัดทำกัน
หมดไปหลายอันนะเนี่ย อร่อยดี ...
ตอนแรกไม่กล้าไปนะ
ไม่รู้จักใครเลย พอดีรองประสังข์เรียกให้ไปหา
แล้วพี่ไก่ก็ตามมาอีก เลยได้ชิมแคบหมู ไม่นะ กินเลยหละ
กินซะอิ่มเลย อร่อยมากๆ เพราะเพิ่งทอดเสร็จ กำลังร้อนๆ อยู่เลย
สงสัยถ้ากินอย่างนี้บ่อยๆ คงอ้วนแน่ๆ

ออกหน่วยครานี้ประชาชนไม่เยอะนะ
แต่ก็หนุกดีนะ คุยกันไม่ค่อยรู้เรื่อง
ส่วนมากจะเป็นชาวเขาซะเยอะไปหน่อย
พุธต่อไป คงค่อยยังชั่วหน่อย
เพราะเป็นชุมชน แถวๆ บ้าน ไม่ต้องขับรถไกลเหมือนวันนี้แล้ว

ทัวร์สุสานคับพี่น้อง

วันนี้ไปสำรวจสุสานในเขตเทศบาล ที่ชุมชนดำเนินการเอง
ไม่รวมกับของที่เทศบาลดูแลนะ
รวมๆ ได้ประมาณ 11 แห่ง
วังเวงไงไม่รู้บอกไม่ถูก ก็ทำไงได้ มันคือหน้าที่นี่นา
ตลกดีเหมือนกันให้เราไปสำรวจสุสาน
ไปถามว่ามีการเผาการฝังกี่ศพ/ปี
ใครจะไปรู้ละเนี่ย
เฮ้อ...
ก็แปลกไปอีกแบบ
สุสานที่ไปแล้วคึกคักเห็นจะเป็น สุสานคริสเตียน
มีคนตรึม เพราะมีช่างกำลังขุดหลุมฝังศพ
กับเตรียมทำโลง ทำฝาครอบศพอะไรสักอย่างนี่แหละ
ไม่กล้าถาม กลัวนิดๆ
แต่สุสานที่สวยๆ น่าจะเป็นสุสานวัดเม็งราย
นี่ซิ สวยจริงๆ อยู่ในบริเวณดอยติดกับวัดเม็งรายของค่ายทหารเลย
สวยมากๆ แค่ขับรถขึ้นไป บรรยากาศสุดยอด
ไม่นึกเลยว่าบนดอยลูกเล็กๆ จะมีอะไรต่างๆนานา มากมาย
เหมือนกับเป็นอีกโลกหนึ่งเลย
สวยดีคะ มองลงมาเห็นบรรยากาศข้างล่างสวยดี
เสียดายไม่ได้เอากล้องไปถ่ายรูป
คราวหลังจะขึ้นไปอีก บรรยากาศดี ต้นไม้เยอะแยะ

^^..^^

ทัวร์สุสานในเขตเทศบาลนี่มันจริงๆ
แต่ก็กลัวนิดๆ นะ
กลับมาถึงบ้าน รู้สึกเพลียมากๆ เลย
นอนตั้งแต่ยังไม่สองทุ่มเลย
ความรุ้สึกเหมือนจะนอนไม่หลับ
เอ... รึว่าเรากลัวผีนะเนี่ย

วันจันทร์ที่ 5 มกราคม พ.ศ. 2552

เพื่อชีวิตใหม่ ในวันที่สดใส

การเริ่มต้นใหม่..ในชีวิตใหม่..
กับวันใหม่ที่สดใส..
>>>…ด้วยพลังแห่งหัวใจ...
>>>…ที่เต็มเปี่ยมด้วยกำลังใจ..
>>>…และความสุข..ความสมหวัง..
>>>…ตลอดจนความสำเร็จต่าง ๆ ในชีวิต..
>>>…คือ..สิ่งที่เราทุกคนปรารถนาและต้องการ...

หลายต่อคนหลาย..
ที่เคยผิดหวัง..ท้อแท้..
หรือประสบความล้มเหลวในชีวิต..

จากหลาย ๆ เหตุผล..
ที่เราพยายามค้นหาจุดอ่อน-จุดด้อยของตนเอง..
เพื่อปรับปรุงแก้ไขในสิ่งที่ผิดพลาดที่ผ่านมา..

เราสามารถนำหลักธรรมมาใช้ในการดำเนินชีวิต
เพื่อช่วยส่งเสริมให้ชีวิตเรา
ประสบความสำเร็จได้..
ด้วยการใช้หลัก ๔ ต. คือ..
>>>…ต. ที่ ๑ ต้องชอบในสิ่งที่ทำ
>>>…ต. ที่ ๒ ต้องขยันในสิ่งที่ชอบและไม่ชอบ
>>>…ต. ที่ ๓ ต้องเอาใจใส่ทุกอย่างในสิ่งที่ทำ
>>>…ต. ที่ ๔ ต้องหมั่นตรวจสอบ ปรับปรุง แก้ไข และให้กำลังใจตนเอง

แล้วเรื่องยาก ๆ จะกลับกลายเป็นเรื่องที่ง่าย..
และเรื่องที่ใหญ่ ก็ดูว่าเป็นเรื่องเล็กน้อย..
ทุกเรื่องที่ไม่เข้าใจ ก็จะสามารถแก้ไขสถานการณ์ได้

ชีวิตใหม่...ในวันใหม่ที่สดใส...
กับการเริ่มต้นที่ ต. (ตนเอง) เป็นสำคัญ..
>>>…ก็จะทำให้...ชีวิตของเราก็จะประสบความสำเร็จ..
>>>…ในสิ่งที่หวังและต้องการอย่างแน่นอน...


บทความ...โดย..ชายน้อย..

วันใหม่ เดือนใหม่ ปีใหม่

ยุคสมัยปัจจุบันกาลของคนทั่วโลก..
ก็กำหนดเอาวันที่ ๑ มกราคม ของทุกปี
>>>…เป็นวันใหม่..ปีใหม่..
>>>…และเริ่มเข้าสู่ศักราชใหม่...
>>>…จึงนิยมเรียกว่า...วันขึ้นปีใหม่...

ในความเป็นจริง...
วันนี้...ก็คือ..วันใหม่ของวันวานที่ผ่านมา...
และเป็นวันใหม่ของวันพรุ่งนี้..
>>>…วันใหม่.......ทำใหม่หรือยัง ???
>>>…เดือนใหม่...พูดใหม่หรือยัง ???
>>>…ปีใหม่.........คิดใหม่หรือยัง ???

แม้ว่า..วันเวลาจะผ่านไปอย่างไร...
>>>…หากเราได้มองย้อนกลับมา...
>>>…ที่การกระทำของตัวเราเอง..
>>>…แล้วลองถามตนเองดูว่า...
>>>… “เปลี่ยน พ.ศ.ใหม่ เปลี่ยนใจหรือยัง...???

ในโอกาสวันขึ้นปีใหม่นี้..
เราสามารถปรับเปลี่ยนตนเองได้...ตามหลัก ๔ พ. คือ..

พ. ที่ ๑
>>>…เพียรระวังความชั่ว
>>>…คือ นิสัยและการกระทำสิ่งที่ไม่ดี..
>>>…ไม่ให้เกิดขึ้นในจิตใจ..

พ. ที่ ๒
>>>…เพียรละความชั่วต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นแล้ว

พ. ที่ ๓
>>>…เพียรสร้างกุศล
>>>…คือ ความดีงาม..ให้เกิดขึ้นในจิตใจ

พ. ที่ ๔
>>>…เพียรรักษาความดีงาม..
>>>…ที่เกิดขึ้นแล้ว..ไม่ให้เสื่อม

ดังนั้น...
หากเราได้มองเห็นคุณค่า..ของวันเวลา..อย่างแท้จริง...
ก็จะพบว่า...ทุก ๆ เวลา..ทุก ๆ วินาที ของวันนี้..
>>>…คือ..วันใหม่ของเรา..
>>>…ที่เราจะได้เริ่มต้น..
>>>…คิดดี...ทำดี..พูดดี..ทุกที่ทุกเวลา..

คิดใหม่...ทำใหม่...พูดใหม่...วันใหม่..
จงระวังและละ...นิสัยหรือการกระทำสิ่งที่ไม่ดี..
และจงสร้างและรักษา...ความดีงามให้เกิดขึ้น..ในวันนี้..
เพราะวันนี้..คือ..วันใหม่ของชีวิตเรา..



บทความ...โดย...ชายน้อย...

เรื่องของคน 2คน

ความรักเป็นเรื่องของคน 2 คน มีความสุขทั้ง 2 คน
อย่าให้คนหนึ่งมีความสุข ในขณะที่อีกคนหนึ่งพยายาม
อย่าให้คนหนึ่งเสียใจ ในขณะที่อีกคนไม่รู้ตัว
อย่าให้คนหนึ่งรู้สึกดี ในขณะที่อีกคนเฉยๆ
อย่าให้คนหนึ่งอยากพูด แต่อีกคนไม่อยากฟัง
อย่าเหนื่อยใจที่จะถามกัน
อย่ากังวลกลัวเสียใจ . . . ก่อนที่จะคุยกัน

เธอ . . . คือเธอ
ฉัน . . . ก็เป็นฉัน
คน 2 คนที่รักกัน
ต่างคนต่างยังมีหัวใจของตัวเอง

กลับมาพร้อมกับความเหนื่อย

ทำงานวันแรกหลังจากหยุดไปซะหลายวัน
สุดแสนจะยุ่งเหยิงซะไม่มี
ยังไม่ทันเก็บกระเป๋าเลย
มีคนมาจองเมรุซะแล้ว
และแล้วก็มาเรื่อยๆ
รวมๆ ได้ประมาณ 6 ศพมั้ง
ทำไมตายกันเยอะอย่างนี้ น่าเศร้าจริงๆ
ไอ้เราก็หัวกระเซิงเลยคะ
เพราะยังไม่ได้หวีผม
ไม่ได้ส่องกระจกดูด้วยซ้ำ ว่าหน้าตัวเองเป็นไงบ้า
เพราะต้องเขียนใบเสร็จอย่างเร็ว
โอพระเจ้า แทบแย่
ขืนเป็นอย่างนี้บ่อยๆ ไม่ไหวนะเนี่ย

ประชุมอีกแล้ว
ออกหน่วยอีกแล้วคะ ไม่อยากไปเลย
ตั้งสองเดือน แย่แล้ว
ยังดีนะ แค่เฉพาะวันพุธ
แต่ก็เพิ่มงานให้อีกแล้ว
แค่วันเสาร์ก็จะตายแล้ว แต่นี่วันพุธดิ ตั้งแต่บ่ายสองเลยนะเนี่ย
เหนื่อยเน้อ.....