ถูกที่สุด

'คนเราต้องเดินหน้า เวลายังเดินหน้าเลย '


'ท้อแท้ได้แต่อย่าท้อถอย อิจฉาได้แต่อย่าริษยา พักได้แต่อย่าหยุด '

'ถ้าไม่ลองก้าว จะไม่มีวันรู้ได้เลยว่า ข้างหน้าเป็นอย่างไร '

แปลกๆๆ

มีข้อสงสัยอยู่ในตัวเรา
ว่าทำไมเปิดหน้าเว็บมา
กูเกิลมันขึ้นรูปแฮปปี้เบิดเดย์ให้เรา

ความจริงก็ไม่รู้เรื่องไรหรอก
ป้าพัดเค้าบอก
ป้าบอกว่า เปิดกูเกิลดูแล้วจาเห็นเอง
เออ  จิงด้วยแหละมันขึ้นหน้าเว็บว่าสุขสันต์วันเกิดให้เรา
ว่าแต่.... 
วันเกิดคนอื่นๆ มันขึ้นให้ป่าว งง
ยัง งง งง  ว่าทำไม
แปลกหนอ
เดียวเก็บไปฝันแน่ ๆ เพราะยังหาสรุปไม่ได้ว่าทำไม???

Happy Birthday for me

วันนี้วันเกิด
เฮ้อออ   แก่ไปอีกปี  31  ละ
หน้าตา อายุ เริ่มไปละ  555  เริ่มเหี่ยว เหอะๆๆๆ
เหงาวะ อยู่บ้านคนเดียว
แต่มันก้เป็นเรื่องปกตินะ
ทุกๆ  ปีก็อยู่คนเดียว  ไม่ได้ไปฉลองกะใคร
ทำงานๆกับบ้าน ละก็นอน

ไม่หรอก ตื่นเช้ามาก็ไหว้พ่อกะแม่
ไปทำบุญที่วัด
แต่ปีนี้ไม่ได้ไหว้พ่อกะแม่ ตอนเช้า
วัดก็ยังไม่ได้ไปทำบุญ
แต่เปลี่ยนมาไหว้พ่อกะแม่ตอนเย็นแทน
พรุ่งนี้ก่อนค่อยไปวัดทำบุญ
วันนี้มันยุ่งๆ ไรก็มะรู้

ปีนี้ก็แก่ขึ้นไปอีก  แต่ทำไมความรู้สึกว่าตัวเองยังเป็นเด็กอยู่เนี่ย
เหอะๆๆ  ช้านยังไม่อยากแก่  แต่ความจริงเราต้องยอมรับมัน  ว่าแก่แร้ว

แก่ขึ้นไปอีกปี  จะทำไงดีกะชีวิตละเนี่ย ??????

แค่ได้มีชีวิตนี้ก็สุขเกินแล้ว

การได้เกิดมาเป็นคน
ได้มีชีวิตหนึ่งชีวิตนี้มันก็ดีแค่ไหนแล้ว
เวลา....ที่ใช้หมดเปลืองไปกับความเครียด
และความไม่พอใจในสิ่งต่างๆ
สู้เราเอาเวลาตรงนั้นมาทำความเข้าใจกับทุกสิ่งทุกอย่าง
และให้กำลังใจตัวเองจะไม่ดีกว่าหรือ?

สำหรับฉัน...ในวันนี้ ฉันบอกได้เลยว่าฉันพอใจ
และภูมิใจกับตัวตนที่ฉันเป็น
แม้ว่าชีวิตจะยังขึ้นๆ ลงๆ และไม่อาจจะหนีพ้นความทุกข์กะความผิดหวังซ้ำๆ ซากๆๆ

เดินต่อไป........

มันเกือบจะล้มมันเหนื่อยมันล้าเหมือนแทบขาดใจ


เดินมาจนท้อไม่เจอจุดหมายปลายทางที่ฝัน

จะกลับดีไหมถ้าเดินต่อไปยากเย็นขนาดนั้น ยังถามใจ

....ที่สุดถ้ามันจะไม่คุ้ม แต่มันก็ดีที่อย่างน้อยได้จดจำว่าครั้งนึงเคยก้าวไป

แต่คนที่เชื่อในความฝัน จะเหน็ดจะเหนื่อยก็ยังต้องเดินต่อไป

ถ้าใจเป็นโทษแล้วทำบุญไปก็ไม่ได้ผล

การพัฒนาชีวิตของคนเรา

ความสุข กะ วัตถุ

ว่ายทวนน้ำ

จะไม่อ่อนแอ

มีเหตุการณ์มากมายที่ทำให้ใจเราอ่อนแอ

ท้อแท้ และสิ้นหวังที่ทุกอย่างไม่เป็นไปตามความต้องการ
ขอให้รู้และตระหนักไว้ว่ามันเป็นเพียงปรากฏการณ์
ที่เรามิอาจควบคุมทุกอย่างให้เป็นไปตามที่ใจต้องการได้
แม้ว่าเราจะพยายามทำให้ดีจนสุดความสามารถแล้วก็ตาม
เพราะในบางครั้งมันต้องเป็นไปตามธรรมชาติที่ต้องเป็น
ตามเหตุผลและปัจจัยที่จะเกิด....ปล่อยมันไป
ปล่อยไป ปล่อยวาง ด้วยความเข้าใจ
เข้าใจว่า...มันเป็น อนิจจัง....ยึดไปก็....เป็นทุกข์
ควบคุม บังคับบัญชา สั่งการ ก็ไม่ได้ เพราะเป็น อนัตตา
ใจเราจะแข็งแรง และปล่อยวางได้โดยง่ายหากเราตระหนักรู้ถึง....
ความเป็น อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา....
ที่เราต้องเจอในชีวิตประจำวันอยู่เนือง ๆ ตลอดไป

มีแต่คิดถึง

ก่ายน้อ....

ไหงเป็นงี้ไปได้
ไม่เข้าใจ
งง  งง งง  แล้วก็งง
เป็นแบบนี้บ่อยๆ  ก็ไม่ไหวนะ
จะเริ่มไม่ไหวแล้ว
จะเริ่มไม่ไหวแล้ว
ไรกันนักหนา เนี่ยกะชีวิต
เบื่อ หน่าย ก่าย เซ็ง

ชีวิตอิสระ...คือการไม่ผูกมัด

วันนี้...เราอาจรู้สึกผูกพันต่อสิ่งนี้ จนคิดว่าเราขาดไม่ได้..


แต่เวลาจะทำให้ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงไป...สักวันเราจะรู้ว่า...

สิ่งที่เราผูกพันในวันนี้...เป็นส่วนหนึ่งที่เติมชีวิตเรา

ไม่ใช่...ทั้งหมดของชีวิตเรา...



วันหนึ่ง...หากเรามีโอกาสได้เจอสิ่งที่ถูกใจสิ่งใหม่

ที่เราคิดว่าเราพอใจ...ปรารถนา...ต้องการ...ขาดไม่ได้

เราก็จะเริ่มผูกพันกับสิ่งใหม่ได้ในเวลาไม่นานนัก...



เมื่อเวลาหนึ่งผ่านไป จะสอนเราได้เองว่า...

ความผูกพันกับสิ่งใดๆ ในช่วงเวลาหนึ่ง

จะเป็นความสุขในช่วงเวลานั้นๆ



อย่าได้ไปยึดติด อย่าได้ไปใช้ชีวิตทั้งชีวิตลุ่มหลง...

คิดเสียว่า...เราโชคดี...ที่มีโอกาสได้ผูกพันกับสิ่งที่เรารัก

ความผูกพัน...ก็เหมือนกับความรัก...

หรืออาจจะเป็นผลพวงที่มาจากความรัก

หากเรารักใครคนใดคนหนึ่งมาก เราก็รู้สึกผูกพันมาก

แต่ความผูกพันที่ว่า...เพราะคนทุกคน ย่อมผูกพันกับหลายๆ สิ่ง



เปรียบเสมือนเรามีแก้วน้ำอยู่หนึ่งใบ

ในช่วงเช้า...เราอาจต้องใช้แก้วใบนี้ดื่มนม

พออากาศร้อนหน่อย เราอาจต้องการน้ำเย็นๆ

บางครั้งที่เราไม่สบาย...เราอาจต้องการน้ำอุ่น



ใจเราก็เหมือนกับแก้วน้ำ...ต้องเติมสิ่งต่างๆ

ในเวลาที่แตกต่างกัน...ตามความเหมาะสม...

หากเราเติมน้ำเย็นลงไปในแก้วน้ำ แล้วเติมน้ำร้อนลงไป

ในทันที...ในแก้วใบเดียวกัน...เราก็จะพบว่า...

แก้วใบนั้น...ก็จะร้าว...แล้วก็เริ่มแตก ซึ่งก็เหมือนกับใจเรา...



ความผูกพันต่อสิ่งหนึ่งสิ่งใดในช่วงเวลาหนึ่ง...ไม่ผิด

ถ้าเราค่อยๆ ปรับใจ ปรับตัวของเราเอง ให้กลับคืนในเวลาที่ควร

เพราะอย่างน้อยที่สุด...เราก็มีโอกาส...ได้ผูกพัน...

ซึ่งก็เหมือนเราได้มีโอกาส...ได้รัก


ที่มา http://www.dhammajak.net/

จะดีกว่ามั้ย

เธอเห็นท้องฟ้านั่นไหม (เพลงนี้ชอบมากๆ)

เกลียดความคิดถึง