วันเสาร์ที่ 17 ธันวาคม พ.ศ. 2554

ชีวิตต้องดำเนินต่อไป เพื่อ......

วันนี้ก็อีกวันละนะ
ที่ตื่นมาทำไรไม่รู้แต่เช้าอย่างเคย
เหมือนจะไม่ได้นอน
ทั้งที่ก็ได้นอน
เออ.. ไม่เข้าใจเรย

ช่วงนี้ชีวิตมีแต่เรื่องแปลกๆ
คืนก่อน ก็ลืมปิดมือถือ  แต่ก็ยังดีที่ไม่ได้ปิด
เจ้ไก่โทรหาเกือบห้าทุ่ม
บอกว่าจะมาขอนอนด้วย  โอ...
เกิดอารายขึ้น
รีบลุกอย่างด่วน มาเก็บของในห้องที่รกๆๆ
เก็บพอเป็นพิธี เก็บหนังสือที่กองอยู่บนเตียง
ดีเหมือนกัน  นอนกะหนังสือมาซะหลายวัน
วันนี้มีเพื่อนมานอนด้วย
ว่าแต่...
ทำไมหนอ ?
เกิดอารายขึ้น  โทรหาบอกว่าจามานอนด้วย
ต้องมีเรื่อง  และแล้วก็มีจิงๆ ๆ
อาเจ้ไก่  กะคุณสามีทะเลาะกัน
เจ้ก็เรยหนีออกจากบ้าน
นอนคุยกันซะป๊ะเรื่อง
กว่าจะได้นอนก็ปาไปเกือบตีหนึ่งละมั้ง
เจ้เล่าไปก็ไฮ่ไป   เฮ้อออ   เอ็นดูแต้

ชีวิตคนเรานี่ก็แปลกนะ
แต่งงานไปแร้ว คิดว่าจะมีความสุข
อีกชีวิตที่เราจะฝากไว้คงจะดูแลเราและครอบครัวให้ดีได้
แต่ก็ไม่เป็นดังที่วาดหวังไว้
ความรักหนอ  ความรัก

ตอนนี้ชีวิตเราเหรอ...
เหอะๆๆๆ
มันก็ลุ่มๆๆ ดอนๆ ๆ
จับต้นชนปลายยังไม่ถูกเรยนิ
ว่าจาเป็นไงไปต่อ
วันก่อนดันเอารถไปชนเสายุ้งข้าวพ่ออีก
โอยยยยย  จะบ้าตาย
อะไรจะซวยขนาดนี้ช้าน
ไม่รู้จะซ่อมหมดกี่บาทเนี่ย
เงินเดือนยิ่งน้อยๆ  อยู่  ตายแน่ๆ  ได้กินแกลบแหงๆๆช้าน
เฮ้ออ    ถือซะว่าฟาดเคราะห์ไปละกันน่อ

อุตส่าห์ซื้อหวย  หมดไปสองร้อย
พระเจ้าไม่เข้าสักตัว
ว่าาจะไม่ซื้้อละนะ
โชคหนอ โชคชะตา  ไม่เข้าข้างกันบ้างเรย
แง.... เเง ....แง....

ไม่มีความคิดเห็น: