วันจันทร์ที่ 31 ธันวาคม พ.ศ. 2555

เออ

สรุป ทุกอย่าง กรูผิดอยู่คน

วันศุกร์ที่ 28 ธันวาคม พ.ศ. 2555

เฮ้อออ ...นอนไม่หลับ

แปลกจัง  สองสามวันมาเนี่ย นอนบ่อหลับ
นอนก็หัวค่ำนะ มึนๆ หัวไงมะรู้
หรือว่าจะนอนเร็วไป เลยชอบตื่นมาตอนดึกๆ
แล้วก็ไม่หลับไ่ม่นอน  ดิ้นกระเด่วๆ อยู่ในผ้าห่ม
ไม่ไหวๆ เลยต้องลุกมานั่งเล่นเกม 555
ปวดท้อง ปวดหัว ตัวร้อน เป็นหวัด
เป็นมันทุกอย่าง ดีนะที่ไม่ไอละ
ได้ยาดี  ป้าภัทรบอกให้ไปซื้อยาแก้ไอตัวนี้มาลองใช้
ปรากฏว่าหายแฮะ  ดีๆ  ต่อไปถ้าไออีกจะซื้อตัวนี้มากิน
เพราะว่ากินไปหลายขนานเหลือเกิน กว่าจะหาย เล่นเอากันไม่ได้นอนทั้งคืน
ก็มัวแต่ไออยู่นั่นแหละ  แต่ตอนนี้ไม่ไอละ  ก็ยังนอนไม่หลับอีก
เหนื่อยๆ  ไงมะรู้  มึนหัวด้วย เฮ้ัอออ  แก่แ้ล้วก็เป็นอย่างนี้นี่เองเหรอ
เป็นนั่นเป็นนี่อยู่นั่นแหละ  รำคาญตัวเองจิงเลย

ใกล้จะปีใหม่แล้วนิ  ช้านจะแก่ไปอีกปีแล้ววววว
คิดภาพตัวเองตอนแก่ท่าจะขำ
เหอะๆๆ  ซุ่มซ่ามซะขนาดนั้น

สงสัยถ้าเมื่อวานได้ฆ่าคนคงจะนอนหลับ 555
คิดแล้วแค้นฝังหุ่นที่สุด
เกลียดคนนิสัยแบบนี้ที่สุดในโลก แม่งไม่เป็นลูกผู้ชายเลยนิ
นิสัยโคตร.....  อยากด่า แต่ไม่รู้จะหาคำไหนมาด่า
คนไรวะ ... มิน่าถึงไม่มีใครอยากคบด้วย
นิสัยมันเป็นอย่างนี้นี่เอง
เฮ้ยยยย ไอ้บ้าเอ้ย  คิดแล้วแค้น  แค้นจิงๆๆๆ

คุณทำตัวคุณเองนะ
แกล้งเราเหรอ
โดนคนใหญ่กว่าจัดการซะ หน้าหงายเลย ฮึ สมน้ำหน้า

อำนาจ นะ  ใช้ให้มันถูกที่ ถูกทาง ก็ดีนะ  แต่ใช้ไม่ถูกทาง
ก็ต้องเจอแบบนี้แหละ  ให้มันรู้กันไปข้างหนึ่ง

อย่าได้มายุ่งกะช้านอีกนะ  แล้วจะหาว่าไม่เตือน
ความจิงก็ไม่อยากจะทำให้เสียหน้านะ  แต่ก็สะใจ  5555

MV บทเพลงพระคาถาชินบัญชร

วันพฤหัสบดีที่ 27 ธันวาคม พ.ศ. 2555

ฮึมมมมมมมม

แม่งถ้าฆ่าคนแล้วไม่ติดคุกจะทำไปละ
แม่งนิสัย  คนอื่นเค้าก็ทำงานอยู่
แล้วมาใ้่ช้เราอีก
ถ้าว่างก็จะทำให้หรอก  แต่นี่ไม่ว่าง
แล้วมาว่างอย่างนั้นอย่างนี้เหรอ
ใหญ่กว่าแล้วทำไม  จะทำไรช้านได้
อย่าหาว่าไม่เตือนนะ  แล้วจะรู้สึก

อยากฆ่าคนโว้ยยยยยยยยย

วันจันทร์ที่ 24 ธันวาคม พ.ศ. 2555

งานนัก ฮือออออออ

เมาหัวขนาด งานสุมหัวเข้ามาอย่างนัก
ไอ้เกรียติก็ย้ายไปอยู่ห้องอื่น
งานตกมาที่ช้านอีกตุ๊บใหญ่ๆ  เลยนิ
ไค่ไฮ่ขนาดเลย  ฮือ ๆๆๆๆ

วันพุธที่ 19 ธันวาคม พ.ศ. 2555

ง่วง....

งานก็นักน่อ
คนก็วุ่นวาย
จะบ้าตายวันละหลายๆๆ หน

ไค่หลับขนาด
กินยาไปหลายขนาน
เมื่อใดจะหายหวัดน้อ....

ช่ายเรยยยยย


แม่นแท้เหลา


วันพุธที่ 12 ธันวาคม พ.ศ. 2555

12*12*12


>>-----> 12-12-12 <----- span="span">
วันนี้.. *ฤกษ์ดี* ~ ร้อยปี ~ > "มีครั้ง" 
ขอให้.. *มั่งมี* ~ สิ่งดี ~ > "สมหวัง" 
ประดัง.. *เข้ามา* ~ กายา ~ > "แข็งแรง" 
แฝงด้วย.. *ลาภดี* ~ มีรัก ~ > "แท้จริง" 

** น้ำค้างตอนเช้า **

วันอังคารที่ 11 ธันวาคม พ.ศ. 2555

เหนื่อยซิ

เคยมีคนถามนะ  ว่าทำหลายๆ  อย่างเนี่ย ไม่เหนื่อยเหรอ
เอาเงินไปเก็บไว้ที่ไหน  ทำหลายอย่างเลย
ใครว่าไม่เหนื่อยละ  เหนื่อยสายตัวแทบขาด
แต่ทำไงได้ละ  คนเรามันไม่มีคำว่า  "พอ" นิ
ทุกคนเป็นเหมือนกันหมดแหละ
อยากได้นั่น  อยากได้นี่  ธรรมดาของสัตว์โลก
เราก็อีกคนนั่นแหละ  ยังมีกิเลศในตัว
อยากได้ไม่มีที่สิ้นสุด   อยากได้แล้วทำไงละ
แค่ลำพังเงินเดือนอันน้อยนิดเหรอ  ม่าย  ม่าย  พอหรอก
ต้องหาเพิ่มซิ   อยากได้ไรก็ต้องเก็บเงินซื้อ
ถ้ามันไม่หนักเกินไป  หนักเกินความสามารถของเราละก่อ
เราทำได้  เราก็ทำ  ไม่มีใครจะใจดีมาซื้อให้หรอกนะ
มันต้องทำงานแลกกับเงินไง
เพื่อที่จะได้ของสิ่งๆ  นั้นมา
ตอนนี้เหรอ  ในหัวสมองเนี่ย
อยากได้ไปซะทุกอย่างนะ
แต่ก็ดูกำลังทรัพย์  กำลังกายตัวเองด้วยแหละ
ว่าไหวมั้ย  สู้ได้ป่าว
ตอนนี้ก็ทำๆๆ ไปบ้าง  สู้ๆ  บ้าง  ถอยๆ บ้าง
ก็มันอยากได้นิ  ต้องหาไง
พยายามต่อซิ  แล้วสิ่งนั้นก็จะตามมาเอง
ตอนนี้เหรอ   ค่าใช้จ่ายในบ้านนะมันแยะ
ค่ายาแม่ซึ่งเดือนๆ  นึงก็ไม่รู้จะบอกไงละ
มันแยะมากๆ  ซื้อยาแม่แต่ละทีก็เป็นหมื่นๆๆ แล้ว
ไม่รวมอาหารทึ่กินทุกมื้อ  ของบำรุงกำลังต่างๆ  อีกจิปาถะ
ใครว่าอะไรดี  กินแล้วแม่จะหาย  ซื้อมันทุกอย่าง
หมดเท่าไหร่ไม่ว่ากัน  ขอให้แม่อยู่กะเราไปนานๆ
แม้เราจะไม่มีเงินซื้อก็จะต้องทำทุกวิถีทางให้แม่กินให้ได้
ยากะปุกพันห้า ก็ซ์้อให้กิน  อาหารเสริมกระป๋องแปดเก้าร้อยก็ซื้อมาให้กิน
แต่ก็ใช่ว่าจะเป็นเราซื้อคนเดียวนะ  เจ้าขวัญมันยังจะจ่ายแยะกว่าเราอีก
เงินเดือนมันแยะกว่าเรานะ  มันมีรายได้พิเศษมากกว่าเรา
555  มันก็เลยได้จ่ายแยะกว่าเป็นธรรมดา  คิคิ

แต่ถึงยังไง ถ้ามียาอะไรดีๆเราก็จะหามาให้แม่กิน
หมดกี่ตังเราก็ไม่เกี่ยง  ขอแค่ให้แม่อยู่กะเรานานๆ เท่าที่จะนานได้เท่านั้นพอ

ใครว่าเราไม่เหนื่อย  เราไม่ท้อบ้างเหรอ
เราทั้งเหนื่อย และทั้งท้อ  แต่เห็นหน้าแม่แล้ว ความรู้สึกนั้นมันหายไปหมด
คิดเพียงว่า  ทำไงก็ได้ ให้แม่อยู่ แม้ว่าเราจะตายแทนก็ยังได้
ยิ่งเห็นพ่อทำงานคนเดียวแล้วยิ่งสงสาร
พ่อทั้งเหนื่อยกว่าเราอีกหลายเท่าตัว
ทำงานกลางแดดทั้งวัน  ออกบ้านเช้ามืด  กับอีกทีก็มืดเหมือนเดิม
เข็มรู้ว่าพ่อเหนื่อยสายตัวแทบขาด  แต่พ่อก็ยังทนได้
พ่อพูดเสมอว่า  ต้องหาเงินให้มากๆ
เพื่อมารักษาแม่  มียาดีอะไรซื้อมาให้หมด
จะกี่บาทกี่ตังพ่อก็ไม่เกี่ยง  ถ้าแม่กินแล้วหาย

ลูกค้าคนแรกของการเข้ามาขายประกันเราก็คือ พ่อ
พ่อคือลูกค้ารายแรกที่ทำกับเรา  รู้สึกว่าเป็นเคสมงคลเหลือเกิน
แม้ว่าเราจะพูดไม่เก่ง  พูดไม่รู้เรื่อง  ไปขายให้ใครใครเค้าก็ไม่เอา
แถมยังวิ่งหนีอีก  ชวนใครมาเป็นเพื่อนขาย  ก็ไม่มีใครมา
แม้แต่คนใกล้ตัวเราแท้ๆ  เค้ายังไม่อยากช่วยเราเลย
ช่ายซินะ  มันเป็นอาชีพที่ทุกคนรังเกียจ  ไม่อยากพบ  ไม่อยากเจอ
แต่เราก็ไม่ท้อนะ  พูดไปละ  จะช่วยไม่ช่วยก็ตามใจ
แต่อย่ามาซ้ำเติมกันก็พอ  
อย่ามาทำให้เสียความรู้สึกไปกว่านี้ก็แล้วกัน

มันแค่เริ่มต้นเท่านั้น

นี่เป็นครั้งแรกของการถูกปฏิเสธ  อย่างที่รับไม่ได้เลย
การที่เราเป็นคนขายประกัน มันก็อาจจะทำให้ทุกคนรังเกียจ
เราไปโดยปริยาย  ก็อาจเป็นไปได้ ใครๆ เห็นก็วิ่งหนี  หลบหน้าหลบตา
555  ขำวะ  แต่กับคนนี้  เราไม่ได้คิดที่จะเข้าไปขายประกันให้กับตัวเค้าเลย
มีแต่ตัวเค้าต่างหากที่คิดจะมาทำประกันกับเรา
ชวนเราไปนั่งคุยเป็นดิบดี  เฮ้อออ  นัดวันเก็บเบี้ยอีกต่างหาก
โดยที่เราไม่ได้บอกไรสักอย่าง
โอเค  เป็นอันรู้กัน  ว่าวันนี้ต้องเก็บเบี้ย
สรุป  หายหน้าแบบเห็นๆ  ไอ้เราก็งง  นัดเราซะดิบดี  เบี้ยวซะงั้น
ไม่รับโทรศํพท์  ปิดเครื่องใส่  เอ๊ะ  กลิ่นชักตุ๊ๆๆ ละ
ไปหาที่บ้าน เห็นเรายังกะเห็นผี  รีบขับรถออกไป
โห  มีงี้ด้วย
เราได้พูดไปแล้ว จะทำไม่ทำเรื่องของคุย
สุขภาพของคุณ  การเงินของคุณ
ขอแค่ให้ช้านได้ไปพูดให้คุณฟังก็พอแล้ว
จะทำหรือไม่ ตามแต่ใจคุณ  สรุปไม่ทำซะงั้น
อ้างสารพัดเรื่อง   ไม่ทำก็ไม่เป็นไร
คุยกันดีๆ  ได้  ช้านไม่ใช่ผี  เห็นแล้ววิ่งหนีซะงั้น  555
ก็ดีไปอย่างนะ  ได้เจอแบบนี้บ้าง
จะได้รู้ว่า  คนเรา กลับกลอกมันเป็นอย่างนี้นี่เอง
หน้ามือเป็นหลังมือมันเป็นไง  ก็เพิ่งเห็นนี่แหละ
ไม่สน  ไม่แคร์  หาลูกค้าคนต่อไป   เหอะๆๆ
ไม่ได้บ้างให้มันรู้ไปซิ    
ช้านต้องทำได้ซิ
ความพยายามอยู่ที่ไหน  ก็ต้องหากันต่อไป  แหะๆๆๆๆๆ  สู้ๆๆ
จะไม่ยอมท้อเด็ดขาด
มาถึงขนาดนี้แล้ว  จะถอยได้ไงละ  ต้องสู้เท่านั้น
เข้าใจมั้ยเข็ม  สู้ต่อไป

ตามนั้น



วันพุธที่ 5 ธันวาคม พ.ศ. 2555

หนึ่งในไม่กี่คน




สุขสันต์วันพ่อนะคะ
เข็มรักพ่อนะ
รักพ่่อที่สุด
ขอให้พ่อมีความสุข
มีสุขภาพร่างกายแข็งแรง
เป็นมิ่งขวัญของลูกๆ ตลอดไปนะ
รักพ่อ  รักพ่อ  รักพ่อมากที่สุดในโลกเลย

[Official MV] ภาษาดอกไม้ Calories Blah Blah

วันอังคารที่ 4 ธันวาคม พ.ศ. 2555

อย่างโทรม

เหอะๆๆ  ป่วยซะหลายวัน
ทำไงก็ไม่หาย
ไปนั่งๆ นอนๆ  เล่นโรงบาลซะ
หายเลย  เหอะๆๆๆ
ว่าไปก็ยังไม่หายดีนะ
ไม่รู้เปงไร
จิงๆ น่าจะตายๆ  ไปซะ
เบื่อไม่อยากอยู่ละ
วันๆ  เจอแต่ปัญหาโลกแตก
เครียดโว้ยยยย

เหนื่อยวะ