ฉันได้เรียนรู้ว่า

ฉันได้เรียนรู้ว่า...
บางครั้งสัตว์ยังทำให้หัวใจเรา
อบอุ่นได้ดีกว่าคนเสียอีก

ฉันได้เรียนรู้ว่า...
ผู้หญิงทุกคนอยากได้รับดอกไม้กันทั้งนั้น
โดยเฉพาะเวลาที่ไม่ใช่โอกาสพิเศษ




ฉันได้เรียนรู้ว่า...
ยากล่อมประสาทที่ดีที่สุด คือ
สติสัมปชัญญะนั่นเอง

ฉันได้เรียนรู้ว่า...
การได้นอนอยู่บนหญ้าเขียว
ไม่ว่าจะอยู่ในทุ่งแห่งใด
ก็ให้ความรู้สึกที่ดีได้ทั้งนั้น




ฉันได้เรียนรู้ว่า...
การฟังเพลงเบาๆในยามที่เราเศร้าโศกนั้น
ช่วยบรรเทาความทุกข์ในใจให้เบาบางลงไปได้อย่างมากมาย





ฉันได้เรียนรู้ว่า...
คุณหาเงินได้มากขึ้นได้
แต่ไม่สามารถหาเวลาเพิ่มได้




ฉันได้เรียนรู้ว่า...
หากเราละเลยความผูกพันกับพ่อแม่แล้วไซร้
เราจะหวนให้คิดถึงท่านเจียนตายยามเมื่อท่านจากไป

ฉันได้เรียนรู้ว่า...
ฉันรักพี่ชายของฉัน
เพราะเขามักจะอยู่เคียงข้างฉันเสมอ



ฉันได้เรียนรู้ว่า...
อย่ากอดรัดลูกให้แน่นเกินไป
มันอาจจะกลายเป็นการทำร้อยลูกท้างออ้ม

ฉันได้เรียนรู้ว่า...การได้รักและถูกรัก
เป็นความรื่นรมย์อันยิ่งใหญ่ที่สุดในโลก




ฉันได้เรียนรู้ว่า...
คุณอาจรักใครบางคน
ทั้งๆที่ไม่ได้ชอบเขามากมายก็ได้

ฉันได้เรียนรู้ว่า...
ยังมีอีกสิ่งหนึ่งที่เจ็บปอดยิ่งไปกว่าความเกลียดชัง
นั่นคือความเมินเฉย



ฉันได้เรียนรู้ว่า...
แม้ฉันจะต้องเจ็บปวด
แต่ก็ไม่จำเป็นจะต้องอยู่อย่างเจ็บปวดเสมอไป

ฉันได้เรียนรู้ว่า...
ความเอื้ออาทรนั้นสำคัญกว่า
ความเพียบพร้อมบริบูรณ์เสียอีก




ฉันได้เรียนรู้ว่า...
การลืมสิ่งที่ผิดพลาดไปแล้วนั้น
สำคัญพอกับการจดจำสิ่งที่ดีงามเอาไว้

ฉันได้เรียนรู้ว่า...
การคาดเดานั้นมักจะเลิศหรู
กว่าสิ่งที่เกิดขึ้นจริงเสมอ





ฉันได้เรียนรู้ว่า...
ฉันไม่อาจคาดหวังผู้อื่น
ให้แก้ปัญหาของฉันได้

ฉันได้เรียนรู้ว่า...
เมื่อสิ่งเลวร้ายผ่านเข้ามา
คุณจะปล่อยให้มันสร้างความขมขื่นใจให้คุณ
หรือใช้มันเป็นพลังทำให้คุณเข้มแข็งขึ้นก็ได้





ฉันได้เรียนรู้ว่า...
ถึงเราจะเปลี่ยนแปลงอดีตไม่ได้
แต่เราปล่อยให้มันผ่านไปได้

ฉันได้เรียนรู้ว่า...
หากต้องการคำตอบที่ดี
ก็ควรถามคำถามที่ดีด้วย





ฉันได้เรียนรู้ว่า...
ระดับความมั่นใจในตัวเองของคนคนหนึ่ง
จะเป็นตัวเองของระดับความสำเร็จของเขาด้วย

ฉันได้เรียนรู้ว่า...
อาจจะมีใครที่รักคุณอย่างจริงจังอยู่ก็ได้
เพียงแต่ไม่รู้ว่าจะแสดงออกให้คุณรู้ได้อย่างไร





ฉันได้เรียนรู้ว่า...
ในที่สุดแล้วผู้รับจะเป็นผู้แพ้
และผู้ให้นั่นแหละคือผู้ชนะ

ฉันได้เรียนรู้ว่า...
การเรียนรู้ที่จะให้อภัยนั้น
ต้องการการฝึกฝน





ฉันได้เรียนรู้ว่า...
คนเราไม่อาจเป็นวีรบุรุษได้
โดยไม่รู้จักการลงมือทำ

ฉันได้เรียนรู้ว่า...
เคล็ดลับของการเติบโตอย่างสง่าผ่าเผยคือ
อย่าหมดความกระตือรือร้นที่จะพบพาผู้คนและสถานที่ใหม่ๆ





ฉันได้เรียนรู้ว่า...
การซื่อสัตย์ต่อสิ่งเล็กน้อย
ไม่ใช่เรื่องเล็กน้อยเลย

ฉันได้เรียนรู้ว่า...
สิ่งดีๆนั้น
มักจะเกิดขึ้นกับคนดีเสมอ




ฉันได้เรียนรู้ว่า...
การจากเพื่อนที่ใกล้ชิดที่สุดนั้น
เป็นเรื่องยากกว่าที่ฉันเคยคิดเอาไว้มาก

ฉันได้เรียนรู้ว่า...
การเยียวยารักษามิตรภาพที่บอบช้ำนั้น
ทำเมื่อไหร่ก็ไม่สาย




ฉันได้เรียนรู้ว่า...
สิ่งที่จะทำให้เสียเพื่อนได้ดีที่สุดคือ
การให้เพื่อนยืมเงิน

ฉันได้เรียนรู้ว่า...
ชีวิตจะเติมเต็มไม่ได้
หากปราศจากเพื่อน


ฉันได้เรียนรู้ว่า...
การที่จะรู้ค่าอะไรสักอย่างนั้น
คุณจะต้องขาดมันไปสักพักก่อน

วันหยุดแต่ไม่ได้หยุดอะ

แม่เรียกให้ตื่นมาแต่เช้าเลยคะวันนี้
แต่ก็ไม่รู้สึกเพลียแหะ ทั้งๆที่นอนดึกเหมือนกัน
ซักผ้ากองโต
ทั้งผ้าตัวเอง ผ้าของพ่อแม่ น้องชายตัวดำ
แถมต้องไปเอาผ้าของคุณปู่สุดที่รักมาด้วย
ปู่ขนผ้าห่มผืนเบ้อเริ่มเลย 2 ผืน
หนักนะเนี่ย นอนคนเดียวทำไมห่มผ้าเยะจัง
คนแก่ก็เงี้ย ไม่เป็นไร เพื่อปู่สุดที่รักทำได้ อยู่แล้ว

ซักผ้าเสร็จเกือบ 9 โมง แล้วก็จับน้องหมา 4 ตัว
มาอาบน้ำ หลังจากที่ไม่ได้อาบให้นานเกือบเดือนแล้วมั้ง
เฉพาะปาร์ตี้ กับโปรเต้นะ ไม่ได้อาบเลย
แต่เจ้าเอเปคกับแพนเค้กเนี่ย
เพิ่งส่งเข้าสปา ไปเมื่อสัปดาห์ก่อน
แต่ก็ต้องอาบให้ทั้ง 4 ตัว
เพราะคุณเธอตัวเหม็นมาก
เหนื่อยแต่ก็หนุกดีคะ

เสร็จแล้ว
ขอหลับสักงีบก่อน นะ
เอ มาอัพบล๊อคนิดหนึ่งน่าจะดีนะคะ ว่ามั้ย

*-*
วันนี้มีความสุขที่ได้อยู่บ้าน
ทำงานที่เราชอบ อยู่กับแม่
มีความสุขจัง

อยากอยู่อย่างว่างๆ

จะมีบ้างมััยเนี่ย ที่วันๆ หนึ่งเราอยู่แบบไม่ต้องทำไรเลย
คงจะเป็นไปไม่ได้แน่ ๆ
ไม่ไหวเลย งาานยุ่งจริงๆ
ทั้งงานบ้าน งานส่วนตัว
งานส่วนรวม ยุ่งไปหมด
เฮ้อ....เหนื่อยจริงเลย

วันเกิดปีนี้ไม่รู้ว่าจะมีอะไรให้ตื่นเต้นรึปล่าว
คงจะเป็นวันธรรมดาอีกหนึ่งวันแน่ๆ เลย
จะมีใครจำวันสำคัญของเราได้มั้ยน้อ
ขนาดเรายังลืมวันเกิดตัวเองเลย
แล้วคนอื่น ใครจะมาจำของเราได้
ช่างเถอะ ไม่สำคัญหรอก
แค่เราทำวันนี้ให้ดีที่สุดก็พอแล้ว

ทำดีเพื่อพ่อกับแม่
แค่นี้ก็ดีสุดๆ ไปแล้ว

แง่คิดดี ๆ

- หัดคิดแต่ด้านบวก***แล้วจะรู้ว่ามีแต่สิ่งที่เป็นไปได้***

- หัดฝัน ***แล้วจะรูว่าโลกนี้น่าอยู่***

- หัดพูดแต่ด้านบวก***แล้วจะรู้ว่ามีคนอีกมากมายที่รักเรา***

- หัดยิ้ม ***แล้วจะรู้ว่าเราคือคนที่น่ารัก***

- หัดฟาดฟันกับอุปสรรค ***แล้วจะรู้ว่าเราคือคนที่เข้มแข้ง

- ลองทน ***แล้วจะรู้ว่าเรามีความอดทนยิ่งกว่าใคร***

-ลองออกกำลังกายทุกวัน ***แล้วจะรู้ว่าเราคือมนุษย์เจ้าพลังคนหนึ่ง***

- ลองคิดการใหญ่ ***แล้วจะรู้ว่าเรามีความฮึกเหิมอย่างน่าแปลก

แด่ ทุกท่านที่กำลังทำงานหนัก เพื่ออะไรบางอย่างในชีวิต......

รักเกินเผื่อใจ

MV ชัยชนะ - ป๊อด สันติ (เพื่อนักกีฬาไทยไปโอลิมปิก) - ดูวิดีโอทั้งหมด กดที่นี่




[MV] ขอบคุณที่ยังรักกัน - หลวงไก่ - ดูวิดีโอทั้งหมด กดที่นี่

เซ็งแต่เช้าเลย

อะไรเนี่ย
ฉันทำไรผิด มาโวยใส่
ไม่มีสมบัติผู้ดีเลยนะ
คนอะไร นิสัยเสีย
นึกว่าเป็นข้าราชการแล้วจะถูกหมดทุกอย่างรึไง
เฉอะๆๆๆ
เบื่อจริงๆ

ใช้ใจมองบ้าง น่าจะดี

มนุษย์เราชอบมองคนอื่น
โดยผ่านจิตใจของเราออกไป
เมื่อจิตใจของเราสะอาด
เราก็จะเห็นแต่ความดีงามรอบๆตัว
แต่ถ้าจิตใจของเราสกปรก
เราก็จะเห็นแต่ความสกปรกรอบตัว

การที่เราเห็นแต่ความเลวรอบๆตัวเรา
เราต้องเข้าใจว่า.....แท้ที่จริงแล้ว
สิ่งที่เราเห็น......
มันเกิดขึ้นในจิตใจของเรา
และเราจะต้องหาทางฝึกจิตใจให้สะอาดบริสุทธิ์

ถ้าเราเห็นแต่สิ่งที่เลว



จิตใจก็ไม่สงบ เราก็จะกลุ้มอกกลุ้มใจ มีความทุกข์

แต่ถ้าเราหัดมองในแง่ดี
เราก็จะคิดแต่สิ่งที่ดี
จิตใจก็จะเบิกบานและมีความสุข

ปวดหัวจัง

ช่วงนี้ไม่อยากทำงานเลย
รู้สึกเบื่อๆ เหนื่อยๆ เมื่อยๆ
ล้าๆ วุ่นๆ
เฮ้อ...
ชีวิตนี้หนอ
นี่ก็ไม่ได้อัพบล็อคหลายวันแล้วเนี่ย
คิดไม่ออกว่าจะเขียนอะไรดี

*-*
เซ็งตัวเองจริงเลย

จริงใจ..สบายจริง

คงเป็นเรื่องน่าเศร้า
หากคนเราต้องบิดเบือนความจริงในใจ
แล้วใส่หน้ากากเข้าหากัน

เราคงมีชีวิตอยู่กับความสุขปลอมๆ
ท่ามกลางความกลัวที่จะผิดหวัง
ทั้งที่ในที่สุดก็ต้องเผชิญหน้ากับมันอยู่ดี

ถอกหน้ากากออกดีไหม
จะเป็นไรไป หากใครจะอ่านสายตาของเราได้
หรือแม้แต่จะมองทะลุถึงใจของเรา

เพราะเมื่อใดก็ตาม ที่เราไม่ต้องปิดบัง อำพราง
ไม่ต้องไว้ท่าไว้ทางหรือมีเล่ห์เหลี่ยมใดๆ
เมื่อนั่นใจของเราย่อมมีพลังอย่างเต็มที่
ที่จะสร้างสรรค์สิ่งดีๆ ให้บังเกิดขึ้น

ซึ่งต่างค้นพบพลังแห่งความจริงใจ
เป็นพลังที่เกิดขึ้นอย่างเรียบง่ายเป็นธรรมชาติ
แต่มีอานุภาพเหลือประมาณ

ฉะนั้น..
อย่ากลัวเลย..ที่จะเป็นคนจริงใจ
เป็นคนซื่อๆ ใสๆ
ปากกับใจตรงกัน
ถึงแม้เราไม่เก่ง ไม่ดีเด่น
ไม่ได้เป็นคนสำคัญ
ขอเพียงเรามีความจริงใจต่อกัน
แค่นี้ก็สุขสบายใจ..

แปลกจริงๆ

ความจริงฤดูนี้เป็นฤดูฝนนะ
แต่ทำไม
เช้านี้หมอกเยอะหนามากๆ
ขับรถมาทำงานหนาวจริงๆ
แถมละอองหมอกติดหน้ากากเขรอะเลย
ไม่ได้เจอบรรยากาศแบบนี้มาเกือบปีแล้วมั้ง
ชอบเหมือนกันนะ เย็นสบายดี

*-*
อยากให้เป็นแบบนี้ตลอดไป
สดชื่น

จะได้กินมั้ยเนี่ย วันนี้

หิวๆๆ ตาลายไปหมดเลย
คนซื้อข้าว ไปเป็นชั่วโมงแล้ว
ทำไมยังไม่มา
สงสัยไม่ได้กินแน่ๆ
โอย.....ทำไงดี

สงสัยไปซื้อกันที่ดาวอังคาร
รึไม่งั้นก็กำลังปลูกผักกันอยู่
เฮ้อ....
เหนื่อยเน้อ

*-*
หิวจะกินช้างได้เป็นตัวแล้ว

ซุ่มซ๋ามตามเคย

งานประเด ประดังเข้ามา โครมๆ
ตั้งตัวแทบไม่ติด
เซ็งเลยเรา

ฟ้ามืดตึบเลย
สงสัยฝนท่าจะตกหนักแน่ๆ
และแล้วก็เป็นจริงแฮะ
ตกยังกับฟ้ารั่ว
เลยไม่ต้องเป็นอันทำงานเลยคะ
กะว่าจะออกไปตรวจเหตุสักหน่อย
งดกิจกรรมไป
ยกยอดไปวันพรุ่งนี้

เมื่อกี้เดินไปส่งหนังสือ
กลัวว่าฝนจะตกเลยรีบวิ่ง
ผลคือว่า สะดุดขาตัวเอง ล้มลุกคลุกคลาน
อายนิดหน่อยคะ
แต่ก็รีบลุกมาปัดกางเกง แล้วรีบเดินกลับห้อง
อายจริงๆ

*-*
ซุ่มซ่ามอีกแล้ว

บางครัั้ง

บางครั้ง

บางครั้ง สิ่งที่ดีที่สุดก็ไม่ใช่สิ่งที่ถูกต้องที่สุด

บางครั้ง สิ่งที่ถูกต้องที่สุด ก็ไม่ใช่สิ่งที่ดีที่สุด

บางครั้ง สิ่งที่เราคิดว่าไว้ใจได้มากที่สุด

แต่กลับทำลายเราได้มากที่สุด

บางครั้ง สิ่งที่คิดว่าทำลายเรามากที่สุด

กลับเป็นสิ่งที่ทำให้เราไว้ใจได้มากที่สุด


บางครั้ง

สิ่งที่ยากที่สุดก็คือ สิ่งที่ง่ายเสียยิ่งกว่าง่าย

บางครั้ง สิ่งที่คิดว่าง่ายที่สุด

แต่มันอาจจะยาก จนเราทำใจลำบาก



บางครั้ง

เราอยู่ในโลกแคบจนลืมมองถึงโลกกว้าง

บางครั้ง ปัญหาแค่ปลายนิ้ว ก้อย

แต่กลับทำให้มันเป็นฝ่ามือ


บางครั้ง คำพูดคนก็เชื่อใจไม่ได้

บางครั้ง ไม่มีอะไรมาวัดปริมาณคำพูด

ว่าจะเชื่อถือได้มากเพียงใด มีแต่เวลาพิสูจน์



บางครั้ง โลกนี้มันก็โหดร้ายมากกว่าที่เธอคิด


บางครั้ง โลกนี้ก็สวยงาม

ไม่ได้โหดร้ายเหมือนที่เธอคิด

บางครั้ง คนเราก็ต้องการแค่ใครสักคนที่เข้าใจ


บางครั้ง คนเราก็ต้องการที่จะเข้าใจตัวเอง


บางครั้ง

เราก็ไม่สามารถกำหนดชะตาชีวิตของตัวเองได้


แต่บางครั้ง

เราก็สามารถกำหนดทิศทางของเราเองได้


บางครั้ง ผู้นำไม่ใช่จะเป็นฝ่ายถูกต้องเสมอไป

เพราะบางครั้ง การเป็นผู้ตามมีเหตุผลมากกว่า

บางครั้ง

บทเรียนที่ต้องจดจำคือการเรียนรู้ของตัวเอง


บางครั้ง บทเรียนที่ต้องย้ำเตือน

คือการเรียนรู้ของผู้อื่น


บางครั้ง ค่าของคนก็วัดกันด้วยเงิน

แต่บางคน วัดค่าของคน ไม่เคยได้สักครั้ง


บางคน ชอบทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่

แต่บางคน ชอบทำเรื่องใหญ่ให้เป็นเรื่องใหญ่ยิ่งกว่า


บางครั้ง คนเราก็ร้องไห้อย่างไม่มีสาเหตุ


แต่บางคน ทุกสาเหตุ ก็ระบายด้วยน้ำตา

บางครั้ง

การที่ได้หัวเราะกับคนที่เรารัก

ทำให้ชีวิตมีความสุขได้ทั้งวัน

แต่บางครั้ง

เสียงหัวเราะอาจกลายเป็นรอยน้ำตา


บางครั้ง กลางวันก็อาจจะมืด

แต่กลางคืนอาจจะสว่าง


บางครั้ง

แสงสว่างก็มักจะอยู่ในที่เรามองไม่เห็น


แต่บางครั้ง

ความมืดอาจจะอยู่ในที่ที่เรามองเห็นชัดเจน


บางครั้ง สายลมก็พัดเอาความเหน็บหนาวมาให้
แต่บางครั้ง สายลมก็โอบกอดฉันไว้อย่างอ่อนโยน

บางครั้ง คนเราก็หัวเราะกลบความเศร้า
แอบยิ้มเมื่อใจฝืนทน

บางครั้ง
คนเราก็เหงาเมื่ออยู่ลำพัง

แต่มักจะบอกกับตัวเองว่า

' ฉั น ไ ม่ เ ห ง า '

สงสัยไข้จับแน่ๆ เลย

ที่ทำงานเขาให้ฉีดยากันไข้หวัดใหญ่อีกแล้ว
ไม่อยากฉีดเลย เจ็บนะเนี่ย
ฉีดทุกปี ป่วยทุกครั้ง เพราะต้องฉีดปีละครั้ง
ก็ดีนะ ดูแลลูกน้องดี
แต่เราเจ็บอะ กับเข็ม กับหมอ นี่ไม่เท่าไหร่เลย

พี่นงฉีดให้ ดีจัง มือเบาแบบนี้ค่อยใจชื้่นขึ้นมาหน่อย
โห อะไรเนี่ย ฉีดไปไม่ถึง 15 นาที
ปวดแขนตุบๆๆ ระบบไปทั้งตัวเลย
ตายแน่ๆ ต้องเป็นไข้อีกชัว
เหมือนปีที่แล้ว ฉีดเสร็จอีกวัน ไข้จับเลย
แย่จริงๆ เราเนี่ย

*-*
ปวดระบบไปทั้งตัวเลย

กลายเป็นตลาดเสื้อผ้าไปซะแล้ว

มีพ่อค้าแม่ค้ามาขายของในสำนักงานคะ
เสื้อผ้าแยะไปหมด
เลือกไม่ถูกเลย ราคาถูกด้วย
สวยๆ ทั้งนั้น ตาลายไปหมด
แย่งกันเลือกวุ่นซะ
จากสำนักงานเทศบาลนครเชียงราย
กลายเป็นตลาดขายเสื้อผ้าไปแล้วคะ

จะได้ไปรึปล่าวเนี่ย

คุยกับพี่แอ๊ดไว้นะ
ว่าจะไปเที่ยวอัมพวา พี่แอ๊ดจะพาไป
แล้วเมื่อไหร่เราจะได้ไปละเนี่ย
ไม่ได้หยุดเลย
งานตรึม
ต้องหาโอกาสไปให้ได้ เลย
อยากไปมากๆ
นังอุ๋ยกับนังแตมันไปเที่ยวมา
แล้วเอารูปมาอวด เยอะมากๆ
ตางี้ร้อนผ่าวเลย
แงๆๆๆ
อยากไป

*-*
จะต้องไปให้ได้

สุขสันต์วันเกิดคุณแม่สุดที่รัก แล้วก็หลานสาวตัวน้อย

วันเกิดของแม่คะ 15 สิงหา
ไม่บอกแล้วกันว่าแม่อายุเท่าไหร่ 555
แล้วก็หลานสาวตัวจิ๋ว น้องวิวสุดสวย
ครบ 1 ขวบแล้ว
เกิดวันเดียวกันกับแม่เราเลย
ไม่ได้เลี้ยงอะไรกันหรอกนะคะ
ไปทำบุญที่วัดเฉยๆ
แม่ไม่ชอบอะไรที่มันวุ่นวาย

ขอให้แม่มีความสุขมากๆ นะคะ มีสุขภาพร่างกายแข็งแรง
อยู่กับเข็มกับขวัญ แล้วก็พ่อไปนานๆ

*-*
รักแม่นะ

ปล. น้องวิวด้วย
โตไวๆ นะสาวน้อย
เป็นเด็กดีแล้วกัน

แวดล้อมไปด้วยเด็กๆ แล้วก็ขี้หมูคะ

วันนี้มีอบรมอาสาสมัครพิทักษ์สิ่งแวดล้อม
สอนเด็กๆ ทำปุ๋ยหมักด้วยตัวเอง
เด็กๆ ชอบกันใหญ่
มีสอนหลายๆ ฐาน
รวม 4 ฐาน
1.ทำปุ๋ยหมัก
2. ทำน้ำยา EM
3. ทำกระดาษหาร 2
4. ทำดอกไม้จากกระดาษหาร 2

โห ที่เขาบอกว่า จับปูใส่กระด้ง เป็นงี้นี่เอง
เด็กๆ วุ่นวายกันมากๆ
คนหนึ่งจะทำอย่างหนี่ง อีกคนจะทำอย่างหนึ่ง
วุ่นซะจนเรามึนติบ

ที่แย่ไปกว่านั้นคือ ฐานสอนทำปุ๋ยหมักนี่ซิ
มีขี้หมูด้วย เหม็นมากๆ คะ
กล่นขี้หมูติดตัวติดผมเหม็นไปหมดเลย
แย่จัง

แต่ก็หนุกดีนะคะ
นานๆ จะได้สอนเด็กๆ
อยากเป็นครูมานานแล้ว ได้เป็นครูสมใจแล้ว 1 วัน 555

**
ชอบสุดๆ

ชอบโฆษณาชิ้นนี้

MV เพลง เรื่องจริง ประกอบโฆษณา canon - ดูวิดีโอทั้งหมด กดที่นี่

ตาบวมเฉ่ง

ขับรถกลับบ้านด้วยความยากลำบาก
อันเนื่องมาว่า ฝนตกหนักมากๆ
รู้งี้ เอารถยนต์มาก็ดีแระ

ก็ยังโชคดีนะ
ยังดีนะมีเสื้อกันฝนติดไว้ใต้เบาะมอไซด์
ไม่งั้นแย่เลย
แต่ก็กลับถึงบ้านในสภาพที่ดูไม่ได้เลย
หัวกะเซิง
ขากางเกงเปียก
แขนเสื้อเปียก
ที่สำคัญ ฝนตกใส่หน้า แสบไปหมด
ตาบวมเลยคะ ตายแน่ๆ
แล้วพรุ่งนี้มีอบรมด้วย
ไม่สวยอีกแล้วเรา
แย่เลย
ต้องรีบนอนแต่หัวค่ำซะแล้ว
เฮ้อ....

ตายแล้ว
ลืมเอาเสื้อไปเข้า
จะต้องใส่พรุ่งนี้แล้ว
ทำไงดี
สงสัยต้องทนใส่ไปก่อน
ลองใส่แล้วเหมือนคนแก่ยังไงก็ไม่รู้
ผ้างี้ สีเก่าๆ แก่ๆ
ใส่แล้วเหมือนสาวแบ้งเลย
เออ ต้องหาผ้าพันคอมาใส่ซะแล้วมั้งเนี่ย

รูปร่าง รูปทรง ดีไซด์ สวยนะ ชอบอยู่
แต่ไม่ชอบตรงที่สีเท่านั้นแหละ
ทำไงได้ คนแก่ไปเลือกกันเอง
เด็กอย่างเรา ก็ต้องทนใส่ไป
ช่างเถอะ

*-*
ทนใส่ไปแล้วกันเพื่องาน

วุ่นซะไม่มี

พรุ่งนี้มีอบรมอีกแล้วคะ
เตรียมของยังไม่เสร็จเลย
สงสัยได้กลับบ้านค่ำแน่ๆ
และแล้วก็เป็นตามที่คาดไว้
กลับถึงบ้านเกือบ หกโมง
เพราะเตรียมกระเป๋าสำหรับแจกผู้เข้าอบรม
ไม่เสร็จ

-*
แย่เลย
หิวข้าวด้วย

ทำไงดี
หิวๆๆๆๆ
อยากกลับบ้าน

วันแม่มาถึงแล้วคะ

วันนี้ตื่นมาแต่เช้าเลย
รีบอาบน้ำแต่งตัว
เตรียมพวงมาลัย เตรียมของที่จะให้แม่
ทานข้าวเช้าเสร็จ
แม่แต่งตัวจะไปเดินขบวนวันแม่
เราก็เลยขอเวลา 5 นาที
กราบเท้าแม่ ขอพร จากแม่
แม่ร้องไห้ใหญ่เลย
เราก็ร้องเหมือนกัน 5555
เสร็จพิธี แม่ก็ไปเดินขบวน เราก็ไปซักผ้า ต่อ

*-*
มีความสุขจัง

Good....for u

ขี้เหนียวชะมัด

คนอะไร แค่ขอเบิกลิควิค อันเดียว
ทำเป็นเหนียวไปได้
ก็มันไม่มีใช้แล้ว
ของๆ ตัวเองก็ไม่ช่าย เงินหลวงทั้งนั้น
จะเก็บไว้ให้ใครใช้มิทราบเหรอ
เบิกมาก็ต้องแบ่งกันดิ
ทำเป็นหวง

*-*
แค่นี้ ซื้อเองก็ได้

ลุ้นซะหัวใจจะวายเลยเรา

นั่งดูนักกีฬาทีมชาติไทยแข่งยกน้ำหนัก
ไม่เห็นน้องเก๋มาก่อนเลย
เพิ่งเห็นก็ตอนแข่งก๊ฬานี่แหละ
เก่งนะ หญิงไทยของเรา
ได้เหรียญทองโอลิมปิกด้วย
เรานี่หัวใจจะวาย
ลุ้นให้ยกผ่านให้ได้

*-*
ดีใจกับเก๋ด้วยนะ ที่มีชัยในครั้งนี้

-*-
แต่ก็ขอแสดงความเสียใจกับสลักจิตด้วยนะคะ
นักกีฬาแบตมินตันอีกคน
เธอก็ทำดีที่สุดแล้ว
เราหัวใจเต้นตุบๆ ลุ้นให้ชนะ แต่ก็พลาดท่าแพ้
นักกีฬาจีนจนได้ ก็เขาเป็นถึงอันดับสองของโลก
เธอทำได้ขนาดนี้ ถือว่าเยี่ยมสุดๆ แล้ว
ไม่เป็นไร
*-*
สู้ต่อไป
จะเอาใจช่วย

ปล่อยวางซะบ้างนะ

คนเราก็แค่นี้ ...
ไม่รู้จะโกรธเกลียดกันไปถึงไหน
อยู่ด้วยกัน ก็ต้องรักกันซิ
อย่าใจแคบนักเลย
ชีวิตคนเรามันสั้นนะ

*-*
ถ้าจากกันไปแล้ว จะไม่มีโอกาสได้คุยกัน
แล้วจะหาว่าไม่เตือน

จากคนๆ หนึ่ง

ปัญหาโลกแตกที่แก้ไม่ได้

เช้าๆ ยังไม่อยากตื่นนะ
น้าก็โทรมาบอกให้รีบมาโรงเรียนด่วนเลย
เออ โรงเรียนสมัยประถม อยู่ข้างๆ บ้านนี่แหละ
กำลังมีปัญหา ให้สมาคมนักเรียนเก่าทุกคน
มารวมตัวกันที่โรงเรียน
เพราะกำลังมีเรื่อง
ก็มีอยู่ว่า อบจ.จะยึดโรงเรียนของเราไป
ทำไมนิสัยเสียอย่างนี้
ของของตัวเองก็ไม่ช่าย
ยังจะอยากได้เป็นเจ้าของอีกเหรอ
คนอะไร เฮ้อ....พวกบ้าอำนาจ
ความจริง โรงเรียนของเราก็มีมาตั้งเกือบ 30-40 ปี แล้วนะ
ตั้งแต่สมัยน้าๆ อาๆ ของเราแล้ว
แต่ อบจ. เพิ่งจะเข้ามาอยู่ในสนามกีฬาแท้ๆ
แล้วดันอยากได้เป็นของตัวเอง
แถมยังมาบอก เอ.... ไม่ใช่ซิ
มันบอกว่า โรงเรียนของเรา เป็นโรงเรียนสลัม
พูดงี้หมายความว่าไงเนี่ย
สงสัยจะได้ใส่นวมกันแน่ๆ อิอิ ได้มันอีกแล้ว

^^
อันที่จริง โรงเรียนมีมานานแล้ว เป็นโรงเรียนเดียวที่มี
สนามกีฬาส่วนตัว
เมื่อ2 ปีที่แล้วนี่เอง อบจ.เพิ่งจะเข้ามายึดครองสนามกีฬานะ
แล้วก็มาสร้างเป็นโรงเรียน อบจ. มีแต่เด็กมัธยม
แต่ตอนนี้คงเกิดความโลภอยากได้พื้นที่ของโรงเรียนเราแน่ๆ
เลยใช้อำนาจบ้าบอ คอแตก ยึดโรงเรียนของเรา

*-*
จะทำไงดี คงต้องดูกันต่อไป

เซ็งแต่เช้าเลยนะเนี่ย

วันหยุด ไม่ได้ไปไหนเลย

เฝ้าบ้านอย่างเดียว
แทนที่วันหยุดจะได้ไปเที่ยวบ้าง
นี่ไร ต้องอยู่บ้านตลอดเลย
อดไปเที่ยว เซ็งเหมือนกันนะ
ฝนก็ไม่ตกด้วย ความจริงก็ยังคิดไม่ออกหรอกนะ
ว่าจาไปเที่ยวที่ไหนดี
สงสัยต้องไปในฝันแล้วแหละ
5555
ง่วงอีกแล้ว

*-*
นอนสักงีบ คงดี

อากาศกำลังดี นะเนี่ย

ขโมยซีน

มีคนบางคนแอบอ่านไดอารี่เราด้วย
5555
รู้ตัวรึปล่าว
เอ ....
ถามก็ไม่บอกนะ ว่าเข้ามาได้ยังไง
ไว้จะไปถามใหม่นะ
สงสัยไม่ตอบตามเคย

*-*
ไม่เป็นไร
ไม่หวงหรอก แต่อยากรู้ว่าเข้าไปดูได้ไง
เท่านั้นเอง

มองความสุขให้ถูกจุด

ความจริงมีอยู่ว่า ความสุขของทุกคนไม่ได้เกิดแต่สิ่งอื่น
หรือเกิดในที่อื่นๆ แต่เกิดแต่จิต (หรือเกิดที่ใจ)
ของตนเท่านั้น ที่เข้าใจว่าความสุขอยู่ที่นั่นอยู่ที่นี่
ความสุขอยู่ที่คนนั้นอยู่ที่คนนี้ หรือความสุขขึ้นอยู่กับสิ่งนั้นสิ่งนี้
นั่นเป็นความเข้าใจผิด ที่จริงความสุขเกิดแต่จิต ความสุขอยู่ที่จิต
ถ้าจิตไม่เป็นสุขแล้ว ผู้อื่นผู้ใด สิ่งอื่นสิ่งใด
ก็หาทำให้จิต (หรือใจ) เกิดสุขได้ไม่

เงินทองแม้มากมายมหาศาล ยศถาบรรดาศักดิ์แม้ยิ่งใหญ่
บ้านเรือนตึกรามแม้มโหฬาร วงศ์สกุลแม้สูงส่ง
ก็ไม่อาจทำให้เป็นสุขได้ ถ้าใจไม่เป็นสุข
ถ้าจิตรุ่มร้อน เป็นทุกข์ ก็ย่อมไม่มีความสุขอย่างแท้จริงได้


จิต (หรือใจ) ที่ถูกเร้าให้ร้อนอยู่ด้วยเปลวเพลิงแห่งกิเลส
อยู่ในอาณัติของรัก โลภ โกรธ หลง เป็นสำคัญ
ดิ้นหลุดไปเป็นอิสระไม่ได้ ย่อมอยู่ห่างไกลจากสุขที่แท้
มีสุขแบบวูบๆ วาบๆ เป็นสุขแค่ชั่วครู่ชั่วยาม แล้วก็กลับมากระสับกระส่าย
ดิ้นรนหาความสุขอื่นๆ ต่อไป

*-*

HAPPY สุดๆๆ ไปเลย

เหนื่อยมากๆ เลย หัวฟูหมดแล้ว

วันนี้มีประชุมคะ วิ่งขึ้นๆ ลง ชั้น 1 กับชั้น 3
ขาแทบลาก เหนื่อยสุดๆ น้ำหนักลดอีกแล้วเรา

วันนี้มีประชุม คนแยะมากๆ
แต่เราไม่สวยเลยอะ
โดนตัวอะไรก็ไม่รู้ บินมาชนลูกกะตา
เฮ้อ... ตาบวมเลย
ไม่สวยแล้ว

^^

พระเจ้าจ๊อด มันวุ่นวายมากๆ

ไปราชการกันแยะเลยแฮะ
ทุกอย่างต้องตกมาอยู่ในกำมือ
งานตรึม......
สุดแสนจะวุ่นวาย *-*

จะต้องวุ่นวายอย่างนี้อีกหลายวันเลย
อาทิตย์นี้ หัวฟูแน่ๆ
ดีนะ น้ำหนักลดอีกแล้ว
แค่นี้ก็ผอมจะตายอยู่แล้วเนี่ย
แม่ก็บ่นทุกวัน
กลายเป็นยัยแห้งไปแล้วเรา
ตายแน่ๆ

ล้าไปทั้งตัวเลย
กลับบ้านดีกว่า ไม่ไหวแล้ว
ง่วงนอนสุดๆ

^^
พรุ่งนี้ขอทำต่อก็แล้วกัน
สู้ๆๆ ๆๆ

งานเข้าอีกแล้วเรา

เจจะลางานคะพรุ่งนี้ โทรมาบอก
สงสัยบิลน้ำมันที่กองไว้บนโต๊ะมัน
เราคงต้องรับผิดชอบอีกตามเคย แน่ๆ
เซ็งๆๆๆๆ

-*-
ทำมต้องมาลาวันจันทร์ด้วยก็ไม่รู้
ยุ่งจะตาย นังเด็กคนนี้ไม่รู้เรื่องเอาซะเลย
ช่วงนี้ยุ่งๆ อยู่ด้วย
*-*
เหนื่อยเน้อ....

เช้าสดใส กับความวุ่นวาย

วันอาทิตย์ บรรยากาศดีมากๆ ตื่นสายนิดหน่อย
ความจริงยังไม่อยากตื่นด้วยซ้ำ
มีเด็กมาเรียกให้ตื่น
ถ้าไม่ตื่นก็ไม่ได้ เดี๋ยวประตูบ้านพังหมด แน่ๆ
ก็เจ้าเอเปค กับเพนเค้ก เอาเท้าตะกุยประตูเสียงดังโครมครามเลย
ไม่ไหวๆ ๆ หนวกหูสุดๆ

ขี้เกียจตื่น ทำไงดี

^^
เฮ้อ... ทำใจเถอะ
มันจะมาเรียกอย่างนี้ทุกวันเลย

คนขอนแก่นแวะมาเยี่ยม

ดีใจนะ พี่วาปี แวะมาเยี่ยมครอบครัวของเรา
เออ เราไม่เคยเรียกวาปีสักที
เรียกแต่อ้ายโก้ ทั้งๆ ที่เขาชื่อ โกต่างหาก
อ้ายโก้ อ้วนขึ้น ดำขึ้นอีกต่างหาก
ไม่ได้เจอกันมา 3 ปีแล้วมั้งเนี่ย
ดีใจจัง แต่ที่เราอยากเจอที่สุดก็คงจะเป็นอ้ายเล็กมั้ง
อ้ายเล็กเป็นเสมือนพี่ชายของเราเลย
ดูแลเอาใจใส่เราตลอด ตั้งแต่พี่เค้าย้ายไปอยู่อุบล
เราก็ได้แต่โทรคุยกัน ประมาณเกือบปีมั้ง
แล้วจู่ๆ พี่เค้าก็หายเข้ากลีบเมฆไป
พระเจ้าช่วยกล้วยทอด หายไปไหนก็ไม่รู้

*_*
สงสัยหนีไปแต่งงานแล้วไม่บอกเรา
เอ้อ....
พี่ชายใจร้าย

โรงฆ่าสัตว์ใหญ่มากๆ

มีอบรมพลังงานชุมชนที่โรงฆ่าสัตว์จ้า
เพิ่งเข้าไปครั้งแรกนะ
นึกว่าจะน่ากลัว แต่ไม่เหมือนกับที่คิดไว้
สะอาดมาก
(ขืนสกปรกก็คงน่าดูมั้ง เพราะต้องฆ่าสัตว์ส่งตลาดนี่นา )
พูดอะไรไม่รู้จักคิดอีกแล้ว

*-*
เขาจัดสวยนะ
จัดได้เป็นระเบียบเรียบร้อย เป็นสัดเป็นส่วน

เอ..... รึว่าจะเรียบร้อยเฉพาะวันนี้นา
ก็วันนี้มีประชุม คนก็ต้องแยะ เลยต้องทำให้สวยไว้ก่อน
5555
คิดในทางลบอีกแล้ว

แต่เราไม่ได้ถ่ายรูปมาหรอก
ลืมเอากล้องไป
รีบไปหน่อย ดีที่ยังไปทัน
งั้นแย่เลย

คนมาดูงานเยอะมากๆ เยอะกว่าที่กะกันไว้อีก
เดินกันให้วุ่นไปหมด
ลำบากเรากับพี่จิ๋วอีก

หาเก้าอี้ให้นั่งแทบไม่ทัน
เวรกรรมแท้ๆๆ
รับแขกบ้านแขกเมืองเนี่ย
ต้องเอาใจกันหน่อย หาน้ำหาท่าให้กิน
หาเก้าอี้ให้นั่ง พาไปดูตรงโน้น ตรงนี้
(ไม่รู้จักไปดูกันเองซะบ้าง ป้ายเขาก็มีบอกไว้ชัดเจนทุกอย่าง 555555)

*-*
คณะดูงานจาก อ.ไชยปราการ จ.เชียงราย ชมเราว่าสวยด้วย
ตัวลอยเลย ถูกต้องแล้วคะ ที่พูดอย่างนั้น
พี่เค้าขอถ่ายรูปกับเราด้วย
น้าน......ถ่ายรูปหมู่ไม่พอ ยังขอถ่ายรูปคู่อีกด้วย
ไม่รู้ติดใจอะไรสาวเชียงราย

กิ้วๆๆ ก็สาวเชียงรายสวยนี่นา
55555

วันหยุด***รึว่าวันทำงานเนี่ย

วันนี้เป็นวันเสาร์ วันหยุดแห่งสัปดาห์
อากาศดีมากๆ ฝนตกปรอยๆ นอนหลับสบาย
^^

แต่มีเรื่องน่าเศร้า
เราต้องไปทำงาน
มีอบรมพลังงานชุมชน เรื่องไบโอแก๊ส
เซ็งละตู...
โปรแกรมที่วางไว้
หยุดชั่วคราว
งดทุกรายการ
ซักผ้า รีดผ้า เอาเอเปค กับเพนเค้กไปอาบน้ำที่ร้าน
หมดกัน กิจกรรมทุกอย่าง
เป็นอันว่าต้องยกไปทำวันอาทิตย์อีกแล้ววววว.....

*-*
เบื่อนะ กับงานวันหยุดอย่างนี้
มันจะมาดูงานอะไรกันวันหยุดก็ไม่รู้
ไม่รู้จักเวลาราชการหรือไงกัน
เบื่อๆ ๆ
ไม่ไปก็ไม่ได้
เฮ้อ.......

T_T
คิดว่าเที่ยวก็แล้วกัน
ไปเที่ยวโรงฆ่าสัตว์เนี่ยนะ
จะสนุกตรงไหนยังไม่รู้เลย
ไปละ ทำงานก่อน
แล้วจะกลับมาเล่าให้ฟังว่า
ที่โรงฆ่าสัตว์เป็นไง ตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยไปเลยนะเนี่ย

สิทธิ์ของใคร...

สิทธิ์ของใจ..........ใครรักใครก็ไม่ผิด

หากรองคิดสักนิด.............ฉันผิดไหม

ฉันรักเธอก็ไม่ผิด....................สิทธิ์ของใจ

เธอรักใครก็ไม่ผิด..........................สิทธิ์ของเธอ

เฮ้อ.... ง่วง

งานวุ่นวาย บ่ายนี้ ตาลายมากๆ
ง่วงนอนจริงๆ
งานก็ไม่แยะนะ แต่วุ่นซะ
ไม่รู้ทำไรกันนักหนา
เดินกันให้ขวักเลย
ยังกับเดินสวนสนาม
ตลกดี
เวียนหัวไปหมด

*-*
ดีใจ พรุ่งนี้หยุดแล้ว

ประชุมประจำเดือนอีกแล้ว

เริ่มต้นวันใหม่.....
วันแรกของเดือนสำคัญ ก็เดือนแห่งวันแม่อีกแร้วววว
ไม่เกี่ยวกันเลย
วันนี้ประชุมอีกแล้ว
กำลังจะบอกว่าเบื่อนะ
ก็เกิดอาการดีใจ -- ใจดี --ขึ้นมากะทันหัน
เราไม่ต้องเข้าประชุม
5555
ดีใจสุดๆ ไปเลย

เฝ้าเคาเตอร์คะ พี่กุ้งขอออกไปทำธุระข้างนอก
ก็เลยต้องนั่งเฝ้าคนเดียว
ก็ดี ว่างๆ ไม่มีไรทำ
ประชาชนก็ไม่แยะอย่างที่คิดนะ
สงสัย ฝนจะตก
เลยไม่ค่อยมีใครมาจ่ายตัง

ขอปิดเคาเตอร์บริการ 10 นาที
ออกไปซื้อขนมดีฝ่า....
หิว หิว เช้าๆ นี้ยังไม่ได้กินไรเลย
ตาลายไปหมดแล้ว

*-*
สบายใจ ห้องเงียบกริบ ว่างๆ ดี ชอบ