วันเสาร์ที่ 2 สิงหาคม พ.ศ. 2551

คนขอนแก่นแวะมาเยี่ยม

ดีใจนะ พี่วาปี แวะมาเยี่ยมครอบครัวของเรา
เออ เราไม่เคยเรียกวาปีสักที
เรียกแต่อ้ายโก้ ทั้งๆ ที่เขาชื่อ โกต่างหาก
อ้ายโก้ อ้วนขึ้น ดำขึ้นอีกต่างหาก
ไม่ได้เจอกันมา 3 ปีแล้วมั้งเนี่ย
ดีใจจัง แต่ที่เราอยากเจอที่สุดก็คงจะเป็นอ้ายเล็กมั้ง
อ้ายเล็กเป็นเสมือนพี่ชายของเราเลย
ดูแลเอาใจใส่เราตลอด ตั้งแต่พี่เค้าย้ายไปอยู่อุบล
เราก็ได้แต่โทรคุยกัน ประมาณเกือบปีมั้ง
แล้วจู่ๆ พี่เค้าก็หายเข้ากลีบเมฆไป
พระเจ้าช่วยกล้วยทอด หายไปไหนก็ไม่รู้

*_*
สงสัยหนีไปแต่งงานแล้วไม่บอกเรา
เอ้อ....
พี่ชายใจร้าย

ไม่มีความคิดเห็น: