วันพุธที่ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2551

น่ากลัวจริงๆ นะ

ตั้งแต่เกิดมาเพิ่งเคยเห็นพายุกับตาก็คราวนี้แหละ
พายุลม พายุฝน โอ น่ากลัวมากนะ
พัดข้าวของกระจายไปหมด
ต้นไม้หักโค่น ล้มระเนระนาด
เสียดายต้นสวยๆ กำลังจะออกดอกออกผล
หักซะแล้ว

มองผ่านไปทางทุ่งนา สวนกล้วยหอมของใครก็ไม่รู้
น่าเสียดาย กำลังเคลืองามเชียว
ถ้าสุกก็คงขายได้หลายตังเลยแหละ
สงสารเจ้าของกล้วยนะ คงจะเสียใจแย่
อุตส่าห์ใส่ปุ๋ย รดน้ำ พรวนดิน หวังจะขายได้กำไรงาม
กลับต้องมานั่งช้ำใจ เฮ้อ...

แต่เจ้าพายุนี่ซิ เพิ่งเคยเห็นนะ
เก็บของแทบไม่ทัน

แต่ที่น่าสงสารอีก ก็คนกวาดถนนซิ
ดูไม่ได้เลยนะ ยังกับไม่ช่ายถนน
นึกว่าเป็นกองขยะขนาดใหญ่อะไรประมาณนั้
เพราะมีแต่ซากใบไม้ใบหญ้า ขยะหลากหลายประเภท
กองตรึมไปหมด
เหนื่อยเน้อ .....

ฝนตกก็ดีนะ พ่อกับแม่บอกว่าชอบ
เพราะข้าวในนาไม่ได้กินน้ำมานานแล้ว
ข้าวโพดที่พ่อปลูกไว้อีก
คงจะชุ่มช่ำอิ่มน้ำกันหละคราวนี้
เท่าที่จำได้ ฝนก็ไม่ตกมานานเกือบ 3 เดือนแล้วแหละ
แต่ตกแบบมีพายุนี่ก็ไม่ค่อยเข้าท่าสักเท่าไหร่นะ
ไม่ไหวๆ
เอาแค่ตกก็พอแล้วคะ

*-*
อากาศดีแบบนี้ไม่ได้เจอมานานแล้ว
ได้กลิ่นไอดินแล้วหอมแบบบอกไม่ถูก

ไม่มีความคิดเห็น: