วันจันทร์ที่ 22 ธันวาคม พ.ศ. 2551

วันวุ่นวาย

ไม่รู้จะมีปัญหาอะไรกันนักหนา
เป็นวันที่สุดแสนวุ่นวาย
ปัญหาโลกแตก
ทั้งปัญหาส่วนตัวที่บอกใครไม่ได้
ปัญหาส่วนรวม
เป็นคนนี่สุดแสนวุ่นวายจริงๆ

ดูเจ้าเอเปค กะเพนเค้กดิ
วันๆ ไม่เห็นมันต้องคิดไรมาก
นอกจากวิ่งเล่นไปวันๆ
ถึงเวลาก็มีข้าวมีอาหารกิน
มีคนอาบน้ำให้ หวีขนให้
เวลาหนาวก็มีคนห่มผ้าให้
เฮ้อ....

วันนี้ไปทำงานสายมากๆ
ไปถึง หัวหน้ามากันหมดแล้ว
เซ็นชื่อขึ้นหน้าสองเลย ทุกทีไม่เคยมีนะเนี่ย
วันนี้ ยุ่งซะไม่มี หัวก็กระเซิงซะดูไม่จืด
เข้าห้องน้ำไปหวีให้วุ่นเลย
โอยจะบ้าตาย
อะไรกันเนี่ย

งานก็ค้างเต็มไปหมด
ทำไม่ทัน ก็ทำไงได้ หัวหน้าเป็นสามเป็นสี่
คนพิมพ์เอกสารมีเราคนเดียว
มันก็ต้องช่วยเหลือตัวเองกันบ้าง
ขีนจะมารอให้เราทำให้ คงต้องรอกันเป็นวัน แน่ๆ
แต่ถ้ารอได้ก็รอไป (ไม่มีปัญญาทำกันเองรึไง )
เซ็งมากๆ วันนี้

แต่ก็ยังมีเรื่องให้ยิ้มได้อยู่
ประชาชนชมว่าพวกเราบริการดี
พูดเพราะ ค่อยมีกำลังใจทำงานขึ้นมานิดหนึ่ง
สู้ๆ ๆ....

1 ความคิดเห็น:

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

ชีวิตคนเรา มันก็เป็นแบบนี้
ไม่ต้องคิดมากน่า
ชิวๆ