วันอาทิตย์ที่ 24 พฤษภาคม พ.ศ. 2552

เคยเห็นกันป่าวเนี่ย

ตัวนี้มีชื่อเรียกว่า สายฝน รึปล่าว ไม่แน่ใจ
ก็เพิ่งเคยเห็นเหมือนกัน
มันมาตอนฝนตก บินมาด้วย
ไม่กล้าจับ กลัวคัน ยิ่งแพ้แมลงอยู่ด้วย
อีกอย่างไม่รู้ว่ามันจะกัดจะต่อยป่าว เลยขอแค่ถ่ายรูปมา
ไปเจอที่สุสานเด่นห้า ไปส่งเจ้าเกียรติเอาของทีสุสาน เจอพอดี
เกือบจะเหยียบตายแล้ว ดีนะ ก้มไปเห็นเข้า
มิงั้นมีหวัง กลายเป็นศพตัวสายฝนเฝ้าสุสานเด่นห้าแน่ๆ คิคิ


ส่วนตัวนี้เค้าเรียกกันว่า (ภาษาเหนือนะ) ลูกก๋งพระอินทร์
ไม่รู้ภาษากลางเค้าเรียกไรกันอะ
เกิดมาก็เพิ่งเคยเห็นเนี่ยแหละ
พอดีพี่พจน์ไปส่งเจ้านายประชุมศาลากลาง
แล้วมันมีต้นไม้เยอะบนดอยอะนะ ไม่เยอะให้รู้ไป
แกเดินไปเดินมาแถวนั้น คงไม่รู้จะทำไรมั้ง เพราะรอนายประชุมให้เสร็จ
ก็เดินไปเตะโดนเจ้าตัวนี้เข้า
ตัวเล็กๆ กลมๆ ดำๆ เหมือนกะลูกแก้วที่เด็กๆ เล่นกันเลย
ก็เก็บมาฝากเราอะ 4 ตัว
ไม่กล้าจับหรอก ตัวไรก็ไม่รู้
น่าขยะแขยงมากๆ แถมลื่นๆ ถ้าใครไม่รู้ก็คงคิดว่าเป็นลูกแก้วสีดำ
แต่ไม่ช่ายเลย
เพราะเอามันมาวางบนกระดาษนะ สักพักมันคลายตัวอะ
ตอนนั้นรู้เลย มันกะดึบๆ ๆ เหมือนกิ้งกือเลย น่ากลัวเข้าไปอีก
แล้วก็ไต่ไปไต่มา แต่ถ้าเราไปแตะตัวมันนะ มันก็จะงอม้วนตัวเป็นลูกแก้วเลย
ก็ตลกดี พี่ส่งยังกล้าจับเล่นเลย แต่เรากลัวอะ ทำใจไม่ได้
พี่หนุงมาเห็นเข้า บอกว่าน่ารัก น่ารักตรงไหนเนี่ย
ขอเอาไปเลี้ยง อ้าว เอาเข้าไป พี่เราเห็นเจ้าตัวนี้เป็นสัตว์เลี้ยงไปแล้ว
โชคดีนะเจ้าดำน้อยสี่ตัว
ไปอยู่กะเจ้านายใหม่เน้อ อยู่กะพี่พี่เลี้ยงไม่เป็นอะ
เอาไปเลี้ยงได้หลายวันละ ไม่รู้เป็นไงบ้าง
ยังไม่ได้ถามเลย วันจันทร์เจอตัวก่อน ค่อยถาม
ชอบอย่างเดียว ตอนมันงอม้วนตัวเป็นลูกแก้วนั่นแหละ
กลมเชียว

^--^





ไม่มีความคิดเห็น: