วันเสาร์ที่ 29 สิงหาคม พ.ศ. 2552

นึกไรไม่ค่อยออก

พักนี้มึน ๆเบลอๆ นึกไรมะค่อยออก เลยมะค่อยได้เขียนเลย
สืบเนื่องจากว่า ยังมึนข้อสอบลำพูนไม่หาย
เฮ้ออออออ
ความหวังช่างริบหลี่เหลือเกิน
ไม่เป็นไร ทำใจไว้ละ

ความจริงก็มีเรื่องราวต่างๆ มากมายเข้ามาในชีวิต
แต่ยังจับต้นชนปลายไรไม่ค่อยได้
ไม่รู้จะเริ่มต้นไงดี
ก็เลยต้องปล่อยให้มันไปตามทางของมัน

เพื่อนๆ พี่ๆ ก็ไปเที่ยวกันอีกแระ
เราก็อยากไปอยู่นะ
แต่ด้วยหน้าที่รับผิดชอบยังค้างอีกมากมาย
ต้องอดอีกตามเคย
แต่เดี๋ยวเราก็ได้ไปแล้ว
อาศัยไปสอบแล้วเที่ยวด้วยเลย
ก็คงจะได้เที่ยวไม่กี่วันหรอก
ไม่อยากลางานนานๆ เกรงใจคนข้าง ๆ สงสารคนแก่
คิคิ....

ไม่อยากใช้แรงงานคนแก่มาก ยิ่งขี้หลงขี้ลืมอยู่ด้วย
แถมขี้เหล้าอีกต่างหาก เมื่อไหร่นะ อ้ายกุ้งจะเลิกกินเหล้า
ไม่ค่อยชอบเท่าไหร่ ทำงานไปเหม็นเหล้าไป หุหุ
แกคงจะมีปัญหาส่วนตัวมากจนคิดไม่ออกเลยต้องหันไปก๊งเหล้าเป็นเพื่อนย้อมใจ
เฮ้อออ ปัญหาชีวิต ปัญหาโลกแตก

เมื่อวานไปทำบุญมารู้สึกสบายใจอย่างบอกไม่ถูก
วันนี้ก็กะว่าจะตื่นแต่เช้าไปปล่อยปลานะ
แต่ดันลืม ตื่นมาก็มัวแต่ปัดกวาดเช็ดถูบ้าน
ลืมไปเลยว่าจะไปปล่อยปลา ไม่เป็น ค่อยไปปล่อยวันใหม่ก็ได้
เสาร์นี้แย่เลย ตั้งใจซะดิบดี จะกินเจ
แต่ร้านกลับปิด เซ็งเลย
ไปหาซื้อที่ไหนก็ไม่มีร้านไหนขายอาหารเจเลย
ยกยอดไปพรุ่งนี้แล้วกัน คิคิ
แถวบ้านดู่หาร้านอาหารเจยากนะ มีแค่ร้านเดียว ถ้าร้านนี้ปิดก็อดกิน
ไปหาซื้อมาม่าเจก็ไม่มีขาย โอพระเจ้า หายากจริงๆ เลย

ง่วงละ ไปอาบน้ำให้สดชื่นก่อนดีกว่า
จะได้อ่านหนังสือต่อ
ใกล้จะสอบแล้ววววววววววว

ไม่มีความคิดเห็น: