อยากพักบ้าง

เหนื่อยกาย หรือเหนื่อยใจ บอกใครไม่ได้
ต้องบอกกับตัวเองให้สู้ต่อไป
อยากพักนะ อยากอยู่เฉยๆ แต่ความเป็นจริงทำไม่ได้
ไม่อยากรับรู้อะไร ไม่อยากทำไรทั้งนั้น
แต่ก็คงทำไม่ได้
...
เพราะชีวิตมันต้องสู้
ก็ต้องสู้กันต่อไป

ขอบคุณกำลังใจจากครอบครัว
คนรอบข้างที่มีให้
ขอบคุณน้ำใจดีๆ ที่มีต่อเรา
ขอบคุณกุหลาบสีชมพู ที่ทำให้ชีวิตดูสดใสขึ้นมา
ขอบคุณมืออุ่นๆ จากพ่อที่มอบให้
ขอบคุณอ้อมกอดของแม่ที่กอดในยามที่เราท้อแท้
ขอบคุณกำลังใจจากพี่ภูมิที่มีให้ตลอดแม้จะไม่เคยเอ่ยปาก
แต่ก็รับรู้จากสายตาที่มีให้ แถมคำด่าบ้างเป็นบางครั้ง
ขอบคุณถ้อยคำที่คอยปลอบโยนจากน้าคำ
ขอบคุณขนม น้ำ จากพี่ๆ เพื่อน ที่มีน้ำใจดีๆ มอบให้เสมอมา
ขอบคุณที่ไม่ทำให้เราต้องอยู่เพียงคนเดียวตามลำพัง
ขอบคุณที่เป็นเพื่อนคุยเพื่อนเที่ยวเพื่อนกิน ยามที่อ่อนล้า
ขอบคุณจากใจ