ไหว้พระเชียงแสน

ไปส่งสาวบีเข้าหอ

คิคิ  เข้าหอพักต่างหาก

บีจะไปทำงานแบ้งกสิกรสาขาแม่สายแล้ว

ก็เลยไปส่งกัน แล้วก็เลยแวะไปไหว้พระที่เชียงแสนกัน

งานแต่งพี่แอน

หัวหน้าแต่งงานวันนี้
สวยมาก ๆ เจ้าสาวอวบอั๋น หุหุ
เจ้าบ่าวกะเจ้าสาวหน้าตาเหมือนกัน
หน้ากลมๆ  ตัวอวบๆ  น่ารักดี
งานแต่งหนุกหนานกันตามประสา
มีคอนเสริตขนาดย่อมด้วย

งานยุ่งจังวู้

ทำไมงานมันแยะน้อช่วงนี้
หัวหน้าก็ไม่ได้ดั่งใจเอาซะเลย
สั่งนั่นสั่งนี่ ทำไม่ได้ก็บอกแล้วว่าทำไม่ได้
ยังจะให้กับไปคิดเป็นการบ้านอีก
เฮ้ออออ   เหนื่อยใจ
งานล้นมือ  ดีเหมือนกันจะได้ไม่ต้องอยู่เฉยๆ
เวลาอยู่เฉยๆ  ไม่มีไรทำ ก็จะจับกลุ่มคุยกัน
นินทาคนนั้นคนนี้  คิคิ  ตามประสาคนว่างงาน
วันนี้เจ้ไก่ไม่มาทำงาน  ขาดคนกินข้าวไปหนึ่งคน
แต่วันนี้ก็กินใครกินมัน  ต่างคนต่างกิน
ก็ไม่ช่ายนะ  ซื้อก๋วยเตี๋ยวมากินกันในห้องนี่แหละ
แต่นั่งกินโต๊ะใครโต๊ะมัน  ก็แปลกดี
ปกติเราจะนั่งกินด้วยกันเป็นกลุ่มๆ 
สงสัยวันนี้แต่คนคงจะยุ่งๆ 
ก็เลยรีบๆ  กินแล้วทำงานต่อ


ยังไม่หายปวดท้อง ปวดหัวเลยเนี่ย
แต่ว่าพรุ่งนี้จะไปล่องแพแล้ว 
ท่าทางน่าจะหนุก  คริคริ

ศาลเจ้าจี้กง

ไปทำบูญมา แล้วก็เอาบุญมาฝาก
ศาลเจ้าจี้กง  บรรยากาศดีมากๆ  สวยสุดๆ 

ทางขึ้นศาล

องค์เจ้าจี้กง องค์ใหญ่เบ้อเร่อเลย ใหญ่มาก

ต้นนี้เรียกว่า  "ส้มมือ"  หน้าตาคล้ายๆ  มือ

แต่เป็นต้นไม้ตระกูลส้ม

มันก็คงจะต้องมีสักวันแหละนะ

มีคนบอกว่า "ความสำเร็จมันไม่ไกลเกินเอื้อม"
ถ้าเราอยากจะคว้ามันมาอยู่กะตัวบ้าง
มันก็เป็นผลดีกะตัวเราม่ายช่ายเหรอ
แต่ว่าถ้ามันคว้ามาไม่ได้
ก็ใช่ว่าเราจะไม่ประสบความสำเร็จ

แต่บางครั้ง เห็นคนรอบข้างเค้าประสบความสำเร็จในชีวิต
ก็แอบอิจฉาบ้าง (หุหุ คนเราก็ต้องมีบ้างแหละน้าที่จะอิจฉาคนอื่น)
เฮ้ออออ  เป็นไรอีกละเนี่ยเรา
คิดมากอีกแระ

ปล. ฝนตกนอนหลับสบายเลยเรา

เคอร์ฟิว

การห้ามออกจากเคหสถาน หรือ เคอร์ฟิว
(ฝรั่งเศส: couvre feu, อังกฤษ: curfew) หมายถึง
คำสั่งของรัฐบาลให้ประชาชนกลับเคหสถานก่อนเวลาที่กำหนด
อีกนัยหนึ่งคือการห้ามประชาชนออกจากเคหสถาน
ภายในระยะเวลาที่กำหนด (มักเป็นเวลากลางคืน)
ซึ่งเป็นการกำหนดขึ้นเพื่อรักษาความสงบเรียบร้อย
หรือให้ความสะดวกต่อการปราบปรามกลุ่มเป้าหมาย
คำว่า "เคอร์ฟิว" มาจากภาษาฝรั่งเศสว่า couvre feu แปลว่า ดับไฟ (couvre = ดับ, feu = ไฟ)
ซึ่งคำนี้ถูกนำมาใช้ในภาษาอังกฤษโดยสะกดว่า curfew

เชียงรายก็เป็นหนึ่งในนั้นที่ถูกประกาศให้เป็นเขตเคอร์ฟิว
เดียวนี้บ้านเมืองเราชักจะรุนแรงกันขึ้นทุกวัน
ไม่หนุกเลย ไปไหนก็ไม่ได้ แต่ปกติเราก็ไม่ได้ออกไปไหนอยู่แล้ว
แต่มาเจอสถานการณ์แบบนี้ก็จ๋อยไปเลย
เศรษฐกิจซบเซา ไม่ชอบเล้ยยยยยย

ร้อนเป็นไฟ

บ้านเมืองเราเป็นไรกันไปหมดแล้ว
คนไทยหันมาทำร้ายกันเอง
จิตใจคนไทยกลายเป็นไรกันเนี่ย
รักกันไว้เถิด เราเกิดร่วมแดนไทย
จะเกิดชาติไหนไหน ก็ไทยด้วยกัน
คนอยู่กรุงเทพ ใจหายใจคว่ำกันหมด
แม่ก็โทรหาน้องใหญ่เลย กัวว่าจะเป็นไรไป
เพราะน้าอยู่ในเขตอันตราย
โทรหาปลอดภัยก็ดีแล้ว น้าออกจากที่ทำงานไม่ได้
ไม่มีรถกับบ้าน ทางบริษัทต้องเอารถออกมาส่งพนักงาน
น่าสงสารจริงๆ 

ไอ้บีสอบติดกสิกรแล้ว นัดสัมภาษณ์วันนี้
แต่ต้องเลื่อนสอบไปก่อน เพราะสถานการณ์ย่ำแย่
ธนาคารทั่วประเทศปิดทำการ

ดีใจกะเพื่อนๆ  น้องๆ  อีกแระ
สอบติดนครปฐมกันตรึม
นุ้ย กะแจ๋ว เจ้าเก่า ติดอีกแล้ว
เกียรติ กะเอน้อยมาแรง ติดตามมา  หุหุ
แต่ต้องรอลุ้นสอบภาค ค กันไป 
คอยดูว่าใครจะได้เรียกบรรจุก่อนกัน  เอาใจช่วยค่ะ

รอบนี้ไม่มีความรู้สึกว่าจะอิจฉาตาร้อน เสียใจร้องไห้อีกแระ
เพราะตัดสินใจเองว่าจาไม่ไปสอบ เลยไม่ต้องมานั่งร้องไห้อีก  คิคิ

ความจริงถ้าประกาศให้หยุดเป็นวันหยุดราชการ
น่าจะให้หยุดกันทั้งประเทศ น่าจะดี

คนไทยหรือป่าว

สงสารคนกรุงเทพเนาะ
วุ่นวายซะได้ใจเลย ต้องคอยหลบหลีก
หลีกหนีกะม๊อบต่าง ๆ
แล้วทำไมต้องประท้วงกันเนี่ย
ประท้วงกันเป็นเดือนๆ  ไม่ร้อน ไม่เหนื่อยกันบ้างเหรอ
ไม่สงสารคนทำมาหากินกันบ้างเลย
เราก็คนไทยเหมือนกันแหละ
อย่าทะเลาะกันเลย

พาลทำให้ผู้คนรอบข้างต้องเดือดร้อนกันไปตามๆ กัน
โรงเรียนก็ต้องปิด ศูนย์ราชการต่างๆ ก็ปิด
ได้หยุดตั้ง 5 วัน ดีไปอีกอย่างได้พักอยู่บ้าน
แล้วทำไมไม่ประกาศหยุดกันทั้งประเทศเนี่ย
เราจาได้พักอยู่บ้านบ้าง นอนซะให้พุงกางเลย คิคิ
นอนมาก ๆ ก็ไม่ไหวนะ เริ่มตุ้ยละ

เปิดเทอม

ชีวิตช่วงเปิดเทอมเริ่มเกิดขึ้นแล้ว
เด็กๆ เปิดเทอม  ส่งผลให้
รถก็ติด คนก็แยะ
เด็กๆ ข้างบ้านเราก็มานั่งรอรถตอนเลิกเรียน
เล่นกันให้วุ่นหน้าสำนักงาน
ทำยังกะสนามเด็กเล่นไงงั้น
ก็ไม่ได้เห็นบรรยากาศแบบนี้มาเกือบสองเดือนละ
พอมาเจอก็หนุกไปอีกแบบ
แต่ก็รู้สึกรำคาญนิดๆ  เพราะเด็กๆ  เสียงดังกันมาก

วันนี้อากาศเย็นๆ นะ ไม่ค่อยมีแดดเท่าไหร่
อยากให้เป็นแบบนี้ไปตลอด
จาได้ไม่ร้อน จาได้ไม่ดำ  คิคิ

ฟ้าหลังฝน

เคยได้ยินมั้ยคำว่า "ฟ้าหลังฝนย่อมสดใสเสมอ"
แต่ที่เราประสบมา ไม่ได้เป็นอย่างที่คำคำนั้นบอก
กลับเป็นว่า ฟ้าหลังฝนที่เราประสบนั้นสร้างความเดือนร้อน
ให้กับทุกคนเลย มีผลเนื่องจากฝนตกฟ้าร้องอย่างแรง
เรียกอีกอย่างง่ายๆ  ก็คือ พายุนั่นเอง
คืนวันเสารฺ์เกิดพายุพัดโหมกระหน่ำ
ทำเอาบ้านเรือนพังทะลายกันเป็นแถบๆ 
หลังคาปลิวหายไปกะสายลมสายฝน
ต้นไม้ล้มระเนระนาด ล้มพาดสายไฟ พาลทำให้เสาไฟล้ม
ไฟฟ้าดับไม่มีไฟฟ้าใช้กันทั้งคืน ยาวมาถึงเย็นวันอาทิตย์เลยทีเดียว

บ้านเราก็ช่ายย่อย พายุน้ำฝนพัดโหมกระหน่ำ  น้ำซัดเข้ามา
ท่วมทะลักเต็มไปหมด
ไม่ได้นอนกันเลยแหละเพราะน้ำไหลเข้ามาอย่างแรง
เก็บของกันให้วุ่นวายไปหมด จะทำไรมากก็ไม่ได้ เพราะไฟฟ้าก็ดับมองไรก็ไม่เห็น
เลยต้องย้ายห้องนอนไปนอนอีกห้อง
ช่างเป็นคืนที่สุดแสนทรมานซะจริงๆ

สงสารก็คนกวาดถนนนะ สงสารจิงจิง
สงสารคนตัดไม้ เพราะต้นไม้ล้มกันแยะมาก
สงสารพ่อกะแม่ สวนผักที่ปลูกไว้เสียหายหลายบาทเลย
สงสารตัวเองอะ  บ้านน้ำท่วม 

ปล.  ไม่อยากให้เหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นอีก  ทรมานใจ ซะ

เหนื่อยจัง

ร้อน ร้อน
วุ่นวาย
เหนื่อยใจ เหนื่อยไรก็มะรู้
เบื่อจัง

ม็อบก่อกวน

ช่วงสายๆ มีม๊อบประท้วงไรกันก็มะรู้
วุ่นวายเต็มเทศบาลเลย
ชาวบ้านประท้วง มีเดินขบวนถือป้ายกันให้วุ่น
ทำเอาชาวเทศบาลแตกตื่นกันยกใหญ่ 
หุหุ
ตื่นเต้น นานๆ จะมีม๊อบใกล้ตัวซะที

ยังง่วงอีกเนี่ย

เมื่อคืนฝนตกหนัก
นอนหลับสบาย เหมือนกับว่าไม่เคยนอนหลับสบาย
แบบนี้มานานมากโข
ความจริงก็ไม่รู้หรอกว่าฝนตก
ก็เจ้าเอเปคมันตะกุยประตู
จาเข้ามานอนด้วย แปลกนะ เวลาฝนตกฟ้าร้องทีไร
ต้องเป็นร้องๆ  เห่าๆ  อยากเข้ามานอนด้วย
ก็มันกัวฟ้าร้องกะฝนตกมากๆ  ชนิดที่ว่ากัวขึ้นสมอง
อยู่คนเดียวไม่ได้ ยิ่งถ้าฝนตกกลางวัน
แล้วเราไม่อยู่กะที่ เราเดินไปเดินมา
เอเปคก็จะต้องเดินตามเราไปทุกฝีก้าว
ก็สงสารอยู่นะ แต่ไม่อยากให้มันเดินไปเดินมา
ตัวมันก็จะเปียก ทำให้บ้านเราเลอะไปด้วย
เซ็งเหมือนกันน้อ  เวลาฝนตกเนี่ย

พักนี้พี่ๆ น้องๆ  หายหน้าหายตากันไปไหนหมด
เจ้าขวัญก็กับเชียงใหม่ บีก็กับบ้าน ภูมิก็ไปกรุงเทพ
แม่กะพ่อก็ไม่ค่อยอยู่บ้าน ไปงานศพใครก็มะรู้
อยู่บ้านคนเดียวเหงาจัง
ดีนะมีน้องหมา 4 ตัวอยู่เป็นเพื่อน
ตอนนี้มีไรก็คุยกะหมาไปก่อน เป็นเพื่อนที่รับฟังได้อย่างดี
ไม่มีปากมีเสียง  เราจะด่าว่าไรมันก็ไม่สน ได้แต่กระดิกหางยินดีรับฟัง
รักเอเปค  รักเพนเค้ก รักปาร์ตี้ รักโปตี้  สุดๆ  ไปเลย

งานแต่งพาก - แก้ม

หง่อมน่อ

หง่อมขนาด

ปล. หง่อมภาษาเหนือแปลว่า "เหงา" 

ปล. ไม่มีคำบรรยายใด ๆ

ปล. เหงา + หง่อม


ฟังเพลง ความคิดถึงไม่เคยหยุดพัก
Powered by you2play.com

มึนงงกะชีวิต

พักนี้รู้สึกว่าสับสนกะชีวิตไปหน่อย
เช้าก็ขับรถออกจากบ้านไปทำงาน
ต้องกับเข้าบ้านสามรอบ เพราะว่าลืมของ
อันแรก ลืมเป๋าตัง
อันดับสอง ลืมกระเป๋าถือ
อันดับสาม ลืมของขวัญวันเกิดที่จะไปให้พี่ผึ้ง
แม่บ่นใหญ่เลยว่าไม่รอบครอบ เฮ้ออออ

สายมาหน่อย เดินไปส่งหนังสือให้หัวหน้า
เดินชนเสากลางห้องเฉย
เสาต้นเบ้อเร่อ ดันมองไม่เห็น
เหนื่อยเน้อกะชีวิตนี้ 
พี่ส่งหัวเราะใหญ่เลย ว่าวันนี้เราเบลอๆ  รึป่าว
เราก็บอกว่าป่าวนะ ไม่มีไรเลย
แต่ที่หนักไปกว่านั้น
นึกว่าวันนี้เป็นวันเกิดเจ้าเกียรติ
ดันเข้าไปอวยพรใน hi5
แท้ที่ไหนได้  ยังไม่ถึงเลย
เรานี่ท่าจะเพื้ยนแล้วเนี่ย
สับสนปนเบลอๆ 

เหนื่อยจริงๆ วันนี้
เหนื่อยใจ
คิดถึงน้าคำ
ก็ได้แค่คุยโทรศัพท์แค่นั้น
คุยไปก็ร้องไห้ไป  โตแล้วแต่นิสัยนี้ก็ยังไม่หายสักที
เวลาเหงาๆ  เศร้า ๆ ใครมาพูดไรให้สกิตใจนิดหน่อย
เป็นต้องร้องทุกที เมื่อไหร่จะหายนะเข็มเอ้ยยยยยยยย 

อย่าขี้แยซิ  ต้องเข้มแข็งเอาไว้

วันนี้มีไว้แก้ไข

ร้อน

ทำไมเดียวนี้บ้านเรามันร้อนก็ไม่รู้เนาะ
ร้อนแทบจะเผาได้เลยเนี่ย
ออกไปข้างนอกไม่ใส่เสื้อคลุม
ต้องเกรียมแน่ๆ 

ไม่ไหวๆๆ  ๆ

ปล. ยินดีกะพี่ภูมินะ สอบตำรวจติด

----------

เหนื่อย
ขอพักบ้างคงจะดี