พักนี้รู้สึกว่าสับสนกะชีวิตไปหน่อย
เช้าก็ขับรถออกจากบ้านไปทำงาน
ต้องกับเข้าบ้านสามรอบ เพราะว่าลืมของ
อันแรก ลืมเป๋าตัง
อันดับสอง ลืมกระเป๋าถือ
อันดับสาม ลืมของขวัญวันเกิดที่จะไปให้พี่ผึ้ง
แม่บ่นใหญ่เลยว่าไม่รอบครอบ เฮ้ออออ
สายมาหน่อย เดินไปส่งหนังสือให้หัวหน้า
เดินชนเสากลางห้องเฉย
เสาต้นเบ้อเร่อ ดันมองไม่เห็น
เหนื่อยเน้อกะชีวิตนี้
พี่ส่งหัวเราะใหญ่เลย ว่าวันนี้เราเบลอๆ รึป่าว
เราก็บอกว่าป่าวนะ ไม่มีไรเลย
แต่ที่หนักไปกว่านั้น
นึกว่าวันนี้เป็นวันเกิดเจ้าเกียรติ
ดันเข้าไปอวยพรใน hi5
แท้ที่ไหนได้ ยังไม่ถึงเลย
เรานี่ท่าจะเพื้ยนแล้วเนี่ย
สับสนปนเบลอๆ
เหนื่อยจริงๆ วันนี้
เหนื่อยใจ
คิดถึงน้าคำ
ก็ได้แค่คุยโทรศัพท์แค่นั้น
คุยไปก็ร้องไห้ไป โตแล้วแต่นิสัยนี้ก็ยังไม่หายสักที
เวลาเหงาๆ เศร้า ๆ ใครมาพูดไรให้สกิตใจนิดหน่อย
เป็นต้องร้องทุกที เมื่อไหร่จะหายนะเข็มเอ้ยยยยยยยย
อย่าขี้แยซิ ต้องเข้มแข็งเอาไว้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น