เมื่อคืนฝนตกหนัก
นอนหลับสบาย เหมือนกับว่าไม่เคยนอนหลับสบาย
แบบนี้มานานมากโข
ความจริงก็ไม่รู้หรอกว่าฝนตก
ก็เจ้าเอเปคมันตะกุยประตู
จาเข้ามานอนด้วย แปลกนะ เวลาฝนตกฟ้าร้องทีไร
ต้องเป็นร้องๆ เห่าๆ อยากเข้ามานอนด้วย
ก็มันกัวฟ้าร้องกะฝนตกมากๆ ชนิดที่ว่ากัวขึ้นสมอง
อยู่คนเดียวไม่ได้ ยิ่งถ้าฝนตกกลางวัน
แล้วเราไม่อยู่กะที่ เราเดินไปเดินมา
เอเปคก็จะต้องเดินตามเราไปทุกฝีก้าว
ก็สงสารอยู่นะ แต่ไม่อยากให้มันเดินไปเดินมา
ตัวมันก็จะเปียก ทำให้บ้านเราเลอะไปด้วย
เซ็งเหมือนกันน้อ เวลาฝนตกเนี่ย
พักนี้พี่ๆ น้องๆ หายหน้าหายตากันไปไหนหมด
เจ้าขวัญก็กับเชียงใหม่ บีก็กับบ้าน ภูมิก็ไปกรุงเทพ
แม่กะพ่อก็ไม่ค่อยอยู่บ้าน ไปงานศพใครก็มะรู้
อยู่บ้านคนเดียวเหงาจัง
ดีนะมีน้องหมา 4 ตัวอยู่เป็นเพื่อน
ตอนนี้มีไรก็คุยกะหมาไปก่อน เป็นเพื่อนที่รับฟังได้อย่างดี
ไม่มีปากมีเสียง เราจะด่าว่าไรมันก็ไม่สน ได้แต่กระดิกหางยินดีรับฟัง
รักเอเปค รักเพนเค้ก รักปาร์ตี้ รักโปตี้ สุดๆ ไปเลย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น