วันจันทร์ที่ 29 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553

นอนไม่หลับทำไงดี

กะว่าตื่นมาแต่เช้าเนี่ย
จะมาอ่านหนังสือนะ
แต่ความจริงไม่ได้ตั้งใจจะตื่นหรอก
แค่ว่ามันนอนไม่ค่อยหลับ
หลับๆตื่นๆเป็นแบบนี้มานานละ
สงสัยช้านจะเริ่มเข้าวัยทองแล้วมั้ยเนี่ย
ทำไมถึงเป็นแบบนี้

บอกไม่ถูก
เฮ้อออ
เป็นไรหว่า......
ช่วงนี้งานยุ่งนะ
ทำงานไม่มีวันหยุด
แหะๆๆว่าไปนั่น
เพิ่งได้ทำเมื่อวานนี้เอง
ก็เตรียมงานวันที่1-3แต่ยุ่งโคตรๆ
เล่นเอาคนรอบข้างเหนื่อยไปตามๆกัน
ต้องให้เค้าช่วยด้วย ทั้งที่ไม่ใช่หน้าที่ไรของเค้ากันเลย
แต่ก็ต้องมาช่วยเพราะเราทำเองไม่ไหว
ขอบคุณพี่ๆน้องๆ  แม่กะพ่อ ที่ช่วยเราทำงาน
มะมีโอทีให้นะ  เพราะเข็มก็ม่ายได้เหมือนกัน
งานนี้ฟรีๆ  ช่วยชาติเต็มๆ
คนที่ได้หน้าได้ตาเหรอ มะรู้เหมือนกันว่าใครได้
ขี้เกียจจาพูด  ใครอยากได้ก็เอาไปเหอะ
มันไม่ได้สำคัญไรนักหนาเลย กะแค่งานแบบนี้
ปล่อยวาง...

ทุกวันนี้มีชีวิตอยู่ได้ก็เหมือนไม่มี
ยังกะอยู่ไปวันๆ 
ความจริงจะว่าอยู่ไปวันๆ ก็ไม่ได้
ยังมีความหวังอันริบหรี่ให้รออยู่
แม้ว่าความหวังนั้นจะอยู่ไกลแสนไกลก็ตาม
แต่...ในความหวังนั้นก็ยังแอบหวังอยู่ลึกๆ  ว่ามันจะเป็นจริงขึ้นมา

บางครั้งการทำไรไปโดยไม่ได้คิด
ก็ไม่ได้หมายความว่าเราไม่มีสมอง
เพราะมันก็อาจจะไม่ใช่เรื่องผิดร้ายแรงนักหนา
แต่มันอาจจะทำไปโดยไม่ได้คิดเท่านั้นเอง
แต่มันก็ไม่ได้ส่งผลเสียให้กับใคร
แต่มันสะท้อนมาหาตัวเราแค่นั้นเอง
แล้วมันผิดด้วยเหรอ
ทุกวันนี้ทำไรไม่เคยถูกเลยเหรอ
ทำไรมันก็ผิดไปทุกอย่างเลยเหรอ
อยากทำ แต่อาจจะไปขัดหูขัดตาใคร มันผิดเหรอ
เอ้ยยยย  คิดไรพูดไรวะเนี่ย
เปลี่ยนๆๆ เรื่องได้ละ
งงกะตัวเอง
งงกะชีวิต
งงกะความรู้สึก
งงกะ........
งงงง

ไม่มีความคิดเห็น: