กับมาแว้วววว

กับมาแว้ววว  หลังจากหายไปซะนาน
ไม่ได้ไปไหนไกลหรอกนะ  เพียงแค่หลบไปทำสมาธิมา
ได้ไปปฏิบัิติธรรมมาแล้วรู้สึกดีจัง
เสียดายได้ไปแค่ไม่กี่วัน เพราะสภาพเราไม่เือื้ออำนวย
ความจิงสถานที่เค้าโอเคทุกอย่าง
แต่ร่างกายเราไม่พร้อม ใจเรายังไม่พร้อม
ครั้งแรกของการไปปฏิบัิติธรรม  ไม่มีวันไหน ผื่นไม่ขึ้น
เพราะที่นั้น มีแต่ป่า ป่า  ป่า แล้วก็ป่า  ฉะนั้น  ตัวหนอน ตัวบุ้งเยอะมาก
เรายิ่งเป็นคนแพ้ตัวบุ้งตัวหนอนอยู่แล้ว คันมันทั้งวัน
ผื่นขึ้นทั้งตัวเลย  ทำใจไม่คันได้แค่แป๊บๆ  ก็ต้องหยุดมาเกาอีก
โอยจะบ้าตาย ยาแก้แพ้ก็ไม่ได้เอาไป  อยากจะตายซะให้ได้
แต่ยังดีนะ ไม่ขึ้นหน้าเรา  เหอะๆๆ  ขึ้นเฉพาะตัว กะขา
เฮ้ออ  คิดแล้วสยอง   คันมากกกก

โอกาสจะได้ไปปฏิบัติธรรมหาได้ไม่ง่ายนะ
นี่ลงทุนลางานไปเลยนะเนี่ย
พาแม่ไปด้วย
ต้องหาโอกาสไปใหม่อีก
คุยกะน้องเมย์ไว้ละ  ว่าเราจะไปกันเดือนละครั้ง ๆ ละ สามวันก็ดี
มีคนไปปฏิบัติธรรมเยอะกว่าที่เราคิดซะอีก
มีคนไปเป็นร้อยๆ   โอ  เยอะมาก
ก็ดีนะ สถานที่เค้ากว้างใหญ่  มีที่นอนเพียงพอกับผู้ปฏิบัติธรรม  มีห้องน้ำ เป็นร้อยๆ  ห้อง
อยู่ที่ไหนก็มีห้องน้ำ  เพราะเค้าจะไม่ให้คนปฏิบัิติธรรมเสียเวลาในการเดิน การทำสมาธิเลย
จะมีห้องน้ำอยู่ใกล้ๆ ตลอด  ขนาดหอประชุม  หอฉันท์  ยังมีห้องน้ำเลย
แถมมีชนิดที่ว่า  โห  นี่หรอ  สถานที่ปฏิบัติธรรม  นึกว่า มหกรรมงานแสดงห้องน้ำ
เพราะห้องน้ำแยะมาก   ส่วนหอนอน ก็ให้นอนรวมกัน ห้องละสิบคน
มีที่นอนให้หมด แถม ในห้องนอนก็มีห้องน้ำ สองห้อง  อีก
อะไรจะห้องน้ำแยะขนาดนี้
ห้องนอนก็เยอะมาก  มีหลายห้องเลย
เพียงพอสำหรับคนเป็นร้อยเป็นพันคน

การปฏิบัติธรรมครั้งแรกของเรา  ยังไม่ค่อยดีเ่่ท่าไหร่
จิตใจยังวอกแวก  ยังปฏิบัติได้ไม่เต็มที่
ก็ด้วยตัวบุ้งกวนใจนี่แหละ  คันจนไม่เป็นอันทำไรเลย
ไปเย็นวันอังคาร ก็เริ่มรับศีลจากพระคุณเจ้า
แล้วก็มีแม่ชี เอ๊ะ  ไม่ิดิ  พี่เค้าก็มาปฏิบัติธรรมเหมือนกัน
ชื่อพี่น้ำ  มาสอนวิธีการปฏิบัติธรรมให้  น่ารักมากเลย
สอนทุกอย่างๆ  สอนจนหมดเปลือก
แต่เราก็ยังทำได้ไม่เต็มที่
เพราะร่างกายเรายังปรับตัวไม่ค่อยได้
รุ่งเช้าของการปฏิบัติธรรม  เช้าวันพุธ ตื่นตีสาม  ทำวัตรเช้า
แล้วต่อด้วยการเดินจงกรม แล้วก็นั่งวิปัสสนาจนถึงเจ็ดโมงเช้า
พักกินข้าว   แล้วพักสองชั่วโมง
เก้าโมงถึงสิบเอ็ดโมง ไปนั่งวิปัินสสนา เดินจงกรม  ต่อ
พักกินข้าว  แล้วพักอีกสองชั่วโมง
บ่ายโมงถึงบ่ายสี่โมงเริ่มทำวิปัสสนาใหม่  
แล้วก็พัก แต่ไม่ได้พักกินข้าวเย็นนะ  555
เค้าให้กินแต่น้ำปานะ
แล้วก็รีบไปอาบน้ำแต่งตัว
หกโมงเย็น ทำวัตรเย็น  แล้วนั่งวิปัสสนา เดินจงกรมต่อ จนถึง สามทุ่ม
แล้วเค้าปล่อยให้กับเข้าห้องพัก
เราดิ  วันแรกก็ทำเสียเรื่องละ  ดันหิวขึ้นมา
หยิบขนมมากินเฉยเลย  แม่ออกจากห้องน้ำบ่นไม่หยุด
เออออ  เราก็ลืมไปนิ  ว่าเรากำลังถือศ๊ลแปดอยู่ เค้าไม่กินข้าวเย็นกัน
เหอะๆๆๆๆ  เราเลยได้ไปขอขมา ทำทำสมาทานศีลใหม่
สูมาแต้ๆ  เต๊อะเจ้า  นู๋ไม่รู้จิงๆ   แล้วนู๋ก็หิวด้วยอะ
หลังจากวันนั้นก็เริ่มปฏิบัติตัวได้
ทำอย่างนี้ตลอดระหว่างการปฏิบัติธรรม
ตื่นตีสามนอนสามทุ่ม  อย่างนี้ทุกวัน
กับมาบ้านคราวนี้ จะลองทำเหมือนอยู่กะสถานที่ปฏิบัติธรรมนั้นให้ได้

ปล.  ขอให้เราทำไ้ด้นะ  และกับไปปฏิบัติธรรมอีกรอบ