การที่ได้มีโอกาสไปปฏิบัติธรรมนี้ก็ไม่ใช่เรื่องง่ายนะ
เพราะบางคนไปได้แค่ไม่ถึงครึ่งวัน
เค้าก็แอากลับบ้าง แอบหนีไปนอนบ้าง
เพราะเค้าเคร่งครัดในเวลามาก
ต้องปฏิบัติตามกฏอย่างเคร่งครัด
คนที่ไม่ไหวจิงๆ เค้าก็ไม่ได้โกรธได้ว่าไรหรอกนะ
แต่เค้าจะแนะนำให้ไปอยู่ในอุโบสถเพื่ี่อฝึกทำ
หรือเรียกง่ายๆ ว่าขัดเกลานิสัย 555
เพราะตอนที่เราไปเนี่ย มีเด็กๆ หลายๆคน เค้าก็ไป
แต่เวลาปฏิบัติจิงๆ น้องเค้าไม่ไหวทำไม่ได้
นั่งคุยกันบ้าง นั่งเล่น พุบหลับบ้าง
คุยโทรศัพท์ไม่ได้ก็จิงนะ เพราะไม่มีสัญญาณ
ก็จะเล่นเกมในมือถือซะงั้น
คนที่เค้าสอนปฏิบัติธรรมก็เลยส่งตัวให้ไปอบรมเป็นการใหญ่
มีสามคน ที่อดทนไม่ไหว เลยแอบหนีกลับบ้านไปก่อน
น้องเค้าคงไม่ไหวจิงๆ แหละเลยขนข้าวของกับบ้านก่อน
เสียดายจิงๆ
ความจิงเราก็ไม่ไหวนะ
การทำสมาธิของเรา ไม่ค่อยดี
เราทำวิปัสสนาได้ไม่นานเราก็เมื่อย ก็ล้า
ไม่เหมือนคนอื่นๆ ที่เค้าทำกัน
แต่ท่านแม่ชีบอกว่า เรามาครั้งแรกได้ขนาดนี้ก็ดีแล้ว
ท่านบอกว่า ดีแล้วที่เราไม่หนีกับบ้านก่อน 555
นู๋ไม่กับหรอกค่ะ เพราะตั้งใจมาแล้ว อุตส่าห์ลางานมานะเนี่ย คิคิ
ไว้จาหาโอกาสไปใหม่อีกนะคะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น