วันอาทิตย์ที่ 29 ธันวาคม พ.ศ. 2556

วันจันทร์ที่ 23 ธันวาคม พ.ศ. 2556

วันพุธที่ 18 ธันวาคม พ.ศ. 2556

หนาวมาก

แม่จ๋าหนาวสุดๆๆ

วันศุกร์ที่ 13 ธันวาคม พ.ศ. 2556

คิดถึงแม่

 ตื่นมาตั้งแต่เที่ยงคืนละนอนก็นอนไม่หลับหนังสืออ่านไม่เข้าหัว เลยหันมาอ่านบล็อคตัวเอง เปิดดูรูปเก่าๆที่เก็บเอาไว้เจอรูปแม่ที่ถ่ายคู่กันน้ำตามาจากไหนไหลเป็นทาง กลั้นยังไงก็เอาไม่อยู่ละ หันไปดูทีวี เจอโฆษณายิ่งไลน์ยิ่งผูกพันอ้าวหนักเข้าไปอีก หัวอกเดียวกับเราเลย. เหมือนเราทุกอย่างเศร้าจิง



วันอังคารที่ 3 ธันวาคม พ.ศ. 2556

ลูกสาว

มีลูกตอนโตนี่ก็ดีแฮะ. ไม่ต้องท้อง เหอะ ๆ สบายใจ.  นิวเป็นเด็กน่ารัก ไม่ดื้อ ไม่ซน กินง่าย กินน้อย ว่านินสอน ติดอยู่อย่างหนึ่งตีห้านี่ตื่นแล้ว บางวันตื่นเร็วกว่าเราอีก55.  

วันอาทิตย์ที่ 1 ธันวาคม พ.ศ. 2556

วันศุกร์ที่ 29 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556

ยังไม่อยากตื่น

ง่วง แต่ต้องตื่น ตื่น เพื่อ. นึ่งข้าวทำกับข้าวให้พ่อ เก็บของที่รกรุงรังเต็มไปหมด เหนื่อยเหลือเกินแต่ต้องทำถ้าเราไม่ทำแล้วใครจะทำ นั่นต้องทำเพราะไม่มีใครมาข่วยต้องช่วยเหลือตัวเอง คิดแล้วเหนื่อยใจไม่รู้จะเก็บไว้ที่ไหนของแยะไปหมด บ้านช้านสลัมดีๆๆนี่เอง 555ทำไมมันโครตรกอย่างนี้

วันพฤหัสบดีที่ 28 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556

เหนื่อยอะ

เหนื่อยกายไม่เท่าไหร่  แต่เหนื่อยใจนี่ซิ

วันพุธที่ 27 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556

เจ็บเพราะความโง่ของตัวเอง

นี่ไม่ได้เป็นครั้งแรก. ว่าแต่ว่ามันเป็นครั้งที่สองเอ...ไม่ดิครั้งที่สามต่างหากที่เราเดินชนประตูบ้านตัวเอง555 หัวเราะให้กับความโก๊ะกะว่าความโง่ดีที่มองไม่เห็นว่าตรงประตูมันมีกระจก เออนะหน้าผากช้านแผลเก่ายังไม่หายบวมดีเลยอะเจอครั้งนี้หนักกว่าเก่าโชคดีกระจกไม่แตกไม่งั้นได้จ่ายเงินค่ากระจกอีกแน่ๆๆเฮ้อหน้าผากช้านจ้ำม่วงบวมเป่งเลยเนี่ย

วันจันทร์ที่ 25 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556

เหนื่อยนะ

ไม่ช่ายว่าไม่มีความรู้สึกนะ
เหนื่อยเป็น  เบื่อเป็น
มีไรไม่คุยกัน  เครียดวะ
ไม่คุยก็ไม่คุย เซ็งจิต
อยู่คนเดียวสักพักก็คงจะดี

วันอาทิตย์ที่ 24 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556

เซ็ง

เหนื่อยใจวะ ชีวิตนี้แม่งเหมือนอยู่บนโลกนี้คนเดียว ไม่มีใครเข้าใจไม่มีใครคอยดูแล ไม่มีใครคอยปรับทุกข์ไม่มีใครคอยปลอบโยน ไม่มีแม้แต่กำลังใจ ไม่มี ไม่มี ไม่มีเลยสักคน วันๆๆมีแต่ปัญหา  เบื่อๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

วันพุธที่ 20 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556

เหนื่อย เมื่อย เหงา

ช่วงนี้ เหนื่อยๆ  เพลียๆ  เหงาๆ
เหมือนใช้ชีวิตอยู่คนเดียวเลย
บ้านสองสามหลัง แวดล้อมบ้านเรา
ไม่มีคนอยู่  ทำไมมันช่างอ้างว้างอย่างนี้
ตั้งแต่ย้ายมาอยู่บ้านใหม่หลังนี้
รู้สึกเคว้งคว้างอย่างบอกไม่ถูก
พ่อต้องนอนบ้านสองหลังสลับวันกัน
ยิ่งช่วงนี้หมวดไพรัส  พี่ข้างบ้านถูกยิงตาย ยิ่งน่ากลัวไปใหญ่
น่าสงสารพี่กันกับน้องน้ำหวานสุดๆ
น้ำหวานน่าสงสารกว่าเราอีกนะ
ต้องมาเสียพ่อตอนเด็ก  
ไอ้คนที่ยิงก็จันไลจิงๆ
มาขออาศัยอยู่บ้านเค้า กินข้าวบ้านเค้า ยังจะฆ่าเค้าอีก
เฮ้ออออ  สงสารน้องน้ำหวานจิงๆ  ขอให้ไปสู่สุคตินะคะพี่หมวด

คิดแล้วเศร้าจิงๆๆ

ชีวิตเรา เรากำหนดเอง


วันอาทิตย์ที่ 17 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556

วันจันทร์ที่ 11 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556

วันพฤหัสบดีที่ 7 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556

หนึ่งเดียวคือแม่ คิดถึงแม่จัง

http://www.youtube.com/v/-ig1W_B0NYM?version=3&autohide=1&showinfo=1&autohide=1&autoplay=1&feature=share&attribution_tag=23MAxM5-w8FaHfoWCiSKDw

วันพุธที่ 30 ตุลาคม พ.ศ. 2556

วันศุกร์ที่ 25 ตุลาคม พ.ศ. 2556

รวมเพลงสากล...รักอกหักแบบช้ำๆ..ใจ

หัวแทบแตก

สงสัยเราจะเข้าสู่โหลดการปวดหัวอย่างรุนแรง ปวดมากอย่างบอกไม่ถูกไม่เคยเป็นมาก่อนกินยานอนตั้งแต่สองทุ่มครึ่งตื่นมาอีกทีเที่ยงครึ่งตื่นมาทำพระแสงอะไร อาการปวดหัวยังไม่หายปวดหนักกว่าเดิมอีก. กินพาราเพิ่มสองเม็ดก็ยังนอนไม่หลับอีกแทบจะทนไม่ไหวละปวดสุดๆๆไม่อยากเรียกพ่อให้ไปส่งหาหมอตอนดึกสงสารพ่อรอดูอาการพรุ่งนี้อีกที ถ้าไม่ไหวจิงๆๆ ช้านท่าจะต้องไปโรงบาลอีกรอบแน่เลย เหนื่อยแล้วนะไม่อยากหาหมอหาจนเบื่อละ

วันพฤหัสบดีที่ 24 ตุลาคม พ.ศ. 2556

ไม่ไหวจะเคลีย

เป็นไรหว่า ปวดหัวตุ๊บๆ เหมือนหัวจะระเบิด. ไม่ไหวแล้ว. นอนดีกว่า

ทำไรไม่ได้ ทำใจอย่างเดียว


วันพุธที่ 23 ตุลาคม พ.ศ. 2556

วันเสาร์ที่ 19 ตุลาคม พ.ศ. 2556

เพลงสากลเก่าๆ ซึ้งๆ




ปล.  ขอบอกว่าชอบมากๆๆๆๆๆๆ

วันจันทร์ที่ 14 ตุลาคม พ.ศ. 2556

เบื่อ

โรคเก่ากำเริบอีกแระ.  เบื่อๆๆๆๆๆ.  กินยาแล้วนอนดีกว่า

วันพุธที่ 9 ตุลาคม พ.ศ. 2556

วันเสาร์ที่ 5 ตุลาคม พ.ศ. 2556

วันศุกร์ที่ 4 ตุลาคม พ.ศ. 2556

วันพฤหัสบดีที่ 3 ตุลาคม พ.ศ. 2556

เออ

เอ. เอ๊ะ ใครเนี่ย

วันจันทร์ที่ 30 กันยายน พ.ศ. 2556

โอ๊ะโอ......



อัยยะ งานเข้า ๆๆๆ   วุ่นวายกันแต่เช้า ปวดหมองจิงๆๆ

วันเสาร์ที่ 28 กันยายน พ.ศ. 2556

HBD. ตัวเอง

55 ช้านอายุ33 ปีละกะนิ ม่ายอยากจะคิดเลย 27กันยาของทุกปี คือวันเกิด. ตื่นเช้ามาจะต้องกราบเท้าแม่กับพ่อขอพรแล้วเอาน้ำล้างเท้ากับแม่กับมาอาบน้ำล้างหน้าเพื่อความเป็นสิริมงคลแก่ชีวิต แต่ปีนี้ไม่มีแม่ เลยต้องกราบพ่อคนเดียวเพราะตอนนี้พ่อก็คือแม่ในคนๆเดียวกัน. คิดถึงแม่จังเลยคิดถึงมาก วันเกิดปีนี้มันก็คือวันธรรมดาถือศีลกินไม่ไปไหนไม่มีงานเลี้ยง กินข้าวอยู่บ้านกับพ่อกับภูมิสามคน มันช่างแสนเศร้าเหลือเกินถ้ามีแม่อยู่ด้วยก็คงดีซินะ

วันพฤหัสบดีที่ 26 กันยายน พ.ศ. 2556

สู้ตาย


เฮ้อออออ เหนื่อยใจแต้ๆๆ

รู้สึกว่าการทำงานมันเริ่มจะน่าเบื่อขึ้นทุกวัน
ลาออกมันเลยดีมั้ยเนี่ย
การทำงานกับคนโคตรแล้งน้ำใจมันเหนื่อยนะ
ยอมรับนะว่าทำผิด  แฟ้มมันแยะ  ดูไม่ดี อาจจะมีผิดพลาดกันไปบ้าง
แต่คนเรานะ มีสองมือ  ทำงานพร้อมๆ กันหลายๆอย่าง
มันก็ต้องมีบ้างแหละที่ผิด
แล้วอะไร แค่นี้ โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ จะฆ่ากันให้ตาย
จะเหยียบจะย่ำกันให้จมดินเลยเหรอ
 รึว่าคนอย่างแกไม่เคยทำอะไรผิด  คนอย่างแกมันคนใจอำมหิต
ปากหวานก้นส้ม ทีจะขอความช่วยเหลืออะไร
คุยกะเราซะดีจนไม่รู้บอกว่าดียังไง
ต่อไปนี้คนคนนี้ จะจำใส่หัวไว้ ไม่ต้องมาขอความช่วยเหลืออะไรจากเราอีก
ก่ายๆๆๆๆๆ        

วันอาทิตย์ที่ 22 กันยายน พ.ศ. 2556

วันเสาร์ที่ 21 กันยายน พ.ศ. 2556

เงิบๆๆ

ตื่นมาแต่เช้า.  เพื่อไปจ่ายตังค่าตรวจเลือด เหอะๆ. ราคาจิบๆๆ พอหอมปากหอมคอ 900. เอง. หมดตูดแล้วเดือนนี้.  กินแกลบแน่ๆ ช้าน.  แต่ผลที่ออกมาเป็นที่น่าพอใจ.  ค่าปกติทุกอย่าง. มะเร็ง มะเริง อะไรไม่มีนะคะ.   แต่ ไอ้ที่เป็นนั่นเป็นนี่หมายฟามว่าไงหว่า.    ไม่เป็นไีก็ดีละ.   เจอกันใหม่อีกรอบ หกเดือนข้างหน้า เหอะๆๆ. ตอนนี้ขอไปหาตังตรวจเลือดรอบหน้าละกัน 

วันศุกร์ที่ 20 กันยายน พ.ศ. 2556

แปลกแต่จิง ทำใจ

คนเรานี่ก็แปลกนะ ตัวเองทำผิดซ้ำๆๆ ไม่เคยผิดและไม่เคยมองย้อนดูตัวเอง  แต่เวลาคนอื่นทำผิดบ้างกลับเป็นเรื่องขึ้นมา เหอะ ความยุติธรรมมีกันบ้างป่าว คิดว่ามีอำนาจในมือจะดุด่าว่าใครตามใจชอบก็ได้งั้นเหรออำนาจนะมีใช้ให้มันถูกบ้างก็ดีนะ 

วันพฤหัสบดีที่ 19 กันยายน พ.ศ. 2556

สวย

คืนพระจันทร์เต็มดวง แม่จ๋าอยู่หนแห่งใด แวะเวียนมาหาลูกบ้างนะ  เช้านี้ไปทำบุญกรวดน้ำให้ แม่คงจะได้รับแล้วคิดถึงนะจ๊ะแม่จ๋า พ่อแอบไปเดินในสวนคนเดียว สงสัยนอนไม่หลับพ่อคิดถึงแม่มากนะ ฝันดีนะแม่ รักมากนะคะ แต่ตอนนี้รักพ่อมากกว่าแม่นะ. ห้ามโขดกันเน้อ

วันอังคารที่ 17 กันยายน พ.ศ. 2556

บ้านน้อยของเรา

ยังเหลืออีกแยะเลย.  เมื่อใดจะเสร็จน้อ. 

พวกเขา. สใส่เกือก

วันจันทร์ที่ 16 กันยายน พ.ศ. 2556

เปลี่ยนๆๆ

หาหมอรอบสามในหนึ่งเดือน.   เปลี่ยนหมอซะเลย.  ประกันสังคมหาแล้วไม่หาย.  ตรวจทีไรก็บอกไม่เป็นไร.    แล้วทำไมไม่ยอมหายละเนี่ย.  มันต้องเสียเงินถึงจะหาย. เหอะๆๆ. มีใครบ้างอยากมาหาหมอ.  มีใครบ้างอยากป่วย.   ช้านคนหนึ่งละ. ไม่อยากป่วยแต่มันห้ามไม่ได้.  โคตรเบื่อ ๆๆ. 

วันพฤหัสบดีที่ 12 กันยายน พ.ศ. 2556

วันอังคารที่ 10 กันยายน พ.ศ. 2556

ตายแน่ๆๆ

โอ้  พระเจ้า. ปวดท้องเหลือเกินจะไดนอนมั้ยเนี่ยวันนี้

วันจันทร์ที่ 9 กันยายน พ.ศ. 2556

เหงาจิงๆๆ

เบื่อวันจันถึงวันศุกร์ ไม่อยากอยุ่คนเดียว. กว่าพ่อจะเข้าบ้า เฮ้อ. เหงา.    เหงา.   เหงา  ตัวเท่าบ้าน

วันพุธที่ 4 กันยายน พ.ศ. 2556

วันอังคารที่ 3 กันยายน พ.ศ. 2556

ดีใจที่สุด

ฝันดีอีกแร้ว.   ฝันว่าแม่มา ตื่นมาเล่าให้พ่อฟัง. พ่อก็บอกว่าแม่ก็มาหาพ่อเหมือนกันสักพักเจ้าขวัญโทรหาพูดเป็นเสียงเดียวกันแม่มาหา เย้ๆๆดีใจที่สุด. ที่แม่ยังคิดถึงเรา ไม่ทิ้งเราไปไหน.  คิดถึงแม่นะคะ. จุ๊ฟๆๆ

วันเสาร์ที่ 24 สิงหาคม พ.ศ. 2556

ฝันดีจ้า

นอนเร็วๆพรุ่งต้องตื่นเช้า ทำกับข้าวให้พ่อไปโต่ง.  ฝันดี จุ๊ฟๆๆๆ

วันพฤหัสบดีที่ 22 สิงหาคม พ.ศ. 2556

ฝันดีจ้า

ง่วงๆๆๆ.  นอนๆๆๆๆ

วันอังคารที่ 20 สิงหาคม พ.ศ. 2556

กับมาแล้วจ้า

ช่วงนี้ไม่ได้มาทักทายแม่เลย มันเหนื่อยๆๆไงมะรู้เลยค้านไปหน่อย แหะๆ แต่คิดถึงแม่ทุกวันค่ะ

วันจันทร์ที่ 12 สิงหาคม พ.ศ. 2556

คิดถึงมาก จนไม่รู้จะบอกยังไง ว่าคิดถึงแม่สุดหัวใจ



แม่รู้ป่าว คนอื่นๆ  เค้าได้กราบแม่กอดแม่กันหมด
แต่เข็มต้องกราบพ่อแทน
เข้าใจอยู่นะว่าพ่อกับแม่คือคนคนเดียวกัน
แต่ความเป็นจิงมันไม่ใช่
เข็มกราบเท้าพ่อ ร้องไห้ไป กอดพ่อทำพ่อร้องไห้ไปอีก
พ่อบอกว่า ขวัญก็โทรหาแต่เช้าละ  โทรไปร้องไห้ไป
แม่รู้ป่าวพวกเราคิดถึงแม่ที่สุด คิดถึงแทบใจจะขาดแล้ว
เช้านี้เข็มไปทำบุญให้แม่ ไปกราบโกฏที่ไว้กระดูกแม่ เอาพวงมาลัยดอกมะลิไปให้แม่
เข็มไม่ไหวแล้วนะแม่  ใจจะขาดแล้ว คิดถึงแม่เหลือเกิน
เห็นคนอื่นๆ  เค้าอยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตา แต่บ้านเราซิ
ทำไม ทำไมละแม่  ทำไมคนดีๆ อย่างแม่ต้องมาด่วนจากพวกเราไป
คิดไม่ออกเลยว่าทำไม

แต่ก็อยากจะบอกแม่ว่า พวกเรารักและคิดถึงแม่ตลอดเวลา ทุกลมหายใจ
ขอให้แม่หลับให้สบาย และคอยเป็นกำลังใจให้พวกเราด้วยนะ
รักแม่ที่สุดในโลก

วันอาทิตย์ที่ 11 สิงหาคม พ.ศ. 2556

วันแม่แสนเศร้า

ไม่อยากใหมีวันพรุ่งนี้เลยพรุ่งนี้วันแม่ แต่เราไม่ได้อยู่กับแม่. ไม่มีแม่ให้กอด. ไม่ได้กราบเท้าแม่เหมือนทุๆปีที่ผ่านมา คิดถึง  คิดถึงแม่สุดหัวใจ. ขอให้แม่หลับให้สบาย ขอบพระคุณพระอรหันต์ของลูกที่ทำให้ลูกเกิดมามีชีวิตจนถึงวันนี้แต่ลูกคนนี้ยังไม่ได้ตอบแทนบุญคุณของแม่เลย.  แต่ตั้งแต่นี้ต่อไปลูกจะเป็นคนดีของพ่อจะดูแลพ่อแทนแม่แทนน้องแม่วางใจได้ เราทุกคนรักและคิดถึงแม่เสมอ แม่คือที่หนึ่งในใจเราตลอดไป

วันศุกร์ที่ 9 สิงหาคม พ.ศ. 2556

วิธีใช้หนี้พ่อแม่


1. จงสร้างความดีให้กับตัวเอง
 และนี่ก็เป็นการใช้หนี้ตัวเอง ตัวเราพ่อให้หัวใจ แม่ให้น้ำเลือดน้ำเหลืองอยู่ในตัวแล้ว จะไปแสวงหาพ่อที่ไหน จะไปแสวงหาแม่ที่ไหน บางคนรังเกียจแม่ ว่าแก่เฒ่าไม่สวยไม่งาม พอตัวเองแก่ก็เลยถูกลูกหลานรังเกียจ จึงเป็นกงกรรมกงเกวียนยืดเยื้อกันต่อไปอีก 
2. ใครที่คุณแม่ล่วงลับไปแล้ว ก็ให้หมั่นทำบุญอุทิศส่วนกุศลไปให้ท่าน และถ้าจะทำบุญด้วยการเจริญกรรมฐาน แล้วอุทิศส่วนกุศลไป การทำเช่นนี้ถือว่าได้บุญมากที่สุด ทั้งฝ่ายผู้ให้และผู้รับ 
3. ผู้ใดก็ตาม ที่คุณแม่ยังมีชีวิตอยู่ ก็ให้กลับไปหาแม่ ไปกราบเท้าขอพรจากท่าน จะได้มั่งมีศรีสุข ส่วนคนที่เคยทำไม่ดีไว้กับท่าน ก็นำเทียนแพไปกราบขออโหสิกรรม ล้างเท้าให้ท่านด้วย เป็นการขอขมาลาโทษฯ 
4. ขอฝากท่านไว้ไปสอนลูกหลาน อย่าคิดไม่ดีกับพ่อแม่เลย ไม่ต้องถึงกับฆ่าหรอก แค่คิดว่าพ่อแม่เราไม่ดี จะทำมาหากินไม่ขึ้น เจ๊ง ท่านต้องแก้ปัญหาก่อนคือ ถอนคำพูด ไปขอสมาลาโทษเสีย แล้วมาเจริญกรรมฐาน รับรองสำเร็จแน่ มรรคผลเกิดแน่ ฯ 
5. บางคนลืมพ่อลืมแม่ อย่าลืมนะการเถียงพ่อเถียงแม่ไม่ดี ขอบิณฑบาต สอนลูกหลานอย่าเถียงพ่อเถียงแม่ อย่าคิดไม่ดีกับพ่อกับแม่ ไม่อย่างนั้นจะก้าวหน้าได้อย่างไร ก้าวถอยหลังดำน้ำไม่โผล่ ฯ 

จิงแท้แน่นอน


วันพฤหัสบดีที่ 8 สิงหาคม พ.ศ. 2556

วันพุธที่ 7 สิงหาคม พ.ศ. 2556

จะเป็นหยังก่อนิ

ตะวาโดนอีเก่งข๋บขา  ดีนะเข้าไม่ลึก
ก็เลยไม่ไปหาหมอ
เพราะเมื่อต้นปีเพิ่งไปฉีดยากันพิษหมาพิษแมวมา
ยังไม่ลืมนะ โดนแมวกัดเมื่อกลางปีที่แล้ว
โดนฉีดยาซะอ่วมเลย  มานี่โดนหมาขบอีก  คิดว่าคงไม่เป็นไรนะ
แต่วันนี้รู้สึกเหมือนจะไม่สบาย
ปวดหัว ตัวร้อน เป็นไข้  ง่วงนอนตอนยังไม่ทุ่มเลยนิ

ความจิงนะ วันนี้มีนัดกับเพื่อนไปกินเลี้ยงส่งแจ๋ว
แต่ก็ต้องปฏิเสธไป เพราะติดธุระหลายอย่าง
อีกอย่างที่หนักๆ เลยก็คือ  รู้สึกว่าตัวเองไม่สบายอย่างบอกไม่ถูก
ออกไปไหนไม่ไหวแล้ว
เพลียมาก   นอนไปรอบหนึ่งละ  ตื่นมาก็ยังง่วงอีก
กับข้าวก็ยังไม่ได้ทำให้พ่อเลย  สงสัยจะได้กินมาม่าแหงๆๆ
แต่ดีนะ  พ่อทำไว้ก่อนแล้ว  สบายไปอีกวัน
ปวดหัวเหมือนกันนะ คิดเรื่องกับข้าวเนี่ีย
วันนี้จะกินไรดี  เย็นนี้จะทำไรกิน  โอ้ยยยย  ปวดหมอง
พ่อยิ่งไม่เหมือนคนอื่นๆ ด้วย
กับข้าวที่ขายในตลาดไม่ชอบกิน  ชอบกินกับข้าวเมืองๆ  เหนือๆ
แล้วไอ้เราก็ทำไม่ค่อยเป็นซะด้วยดิ
ไอ้ทีทำเป็นก็แสนจะไม่หร่อยเลยนิ
สงสารพ่อจัง
ง่วง ไม่ไหวละ  ขอตัวไปอาบน้ำนอนดีกว่า
ข้าวไม่กินละ  ปวดเนื้อปวดตัวซะมัด
เอ...หรือว่าจะเป็นไข้เลือดออกเนี่ย  ทำไมมันมึนๆ  งี้นะ

วันอังคารที่ 30 กรกฎาคม พ.ศ. 2556

เพลียจิง

วันนี้ทำงานไปแอบหลับไปตอนไหนมะรู้ก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าหลับไปตอนไหนรู้แต่ว่ากะลังทำเงินเดือนให้พี่บุษอยู่ รู้ตัวอีกทีก็ผอ.เรียกให้ตื่น 55ขำตัวเองไม่หาย รีบไปหายามากินอย่างด่วนเพราะรู้สึกปวดหัวอย่างแรง สงสัยงานจะแยะ

กันและกัน

คิดถึงแม่มาก


วันอาทิตย์ที่ 28 กรกฎาคม พ.ศ. 2556

ตกทั้งวัน

ช่วงนี้พ่อไปไถสวนไม่ได้เลยข้าวก็ยงไม่ได้ปลูกเพราะฝนตกหนักอีกอย่างควคนปลูกข้าวก็ไม่ได้  เมื่อเช้าไปสอบกพ. เจียงใหม่มาไม่รู้จะผ่านป่าวนะแม่ ยากเหมือนเดิม แหะๆ เจ้าขวัญโทรหาบ่นไม่อยากให้มาสอบมันกัวว่าเข็มจะได้ไปอยู่ที่อื่นอี้วะแม่55เอาให้ผ่านก่อนเถอะน่า สอบยากมากเลย มันบอกว่าเดียวไม่มีคนอยู่กะพ่อ55ถ้่ผ่านมาค่อยว่ากันเนาะแม่คิคิ

วันพฤหัสบดีที่ 25 กรกฎาคม พ.ศ. 2556

แหะๆ

แอบหนีไปเที่ยวมานะแม่ ไปแป๊บๆไม่นานเพราะไม่มีไรให้ดูเลย. ก็ไปไร่ชาก็มีแต่ชานะถูกแล้ว 
ดูดิแม่ภูมิตัวเท่าหนอนแล้ว
วิวข้างหลังสวยมั้ยแม่ไร่ชาทังหมดเลยสวยมาก

วันอังคารที่ 23 กรกฎาคม พ.ศ. 2556

เหงาเลย

 ทุกคนกับกันหมดแล้ว. ไปส่งขวัญขึ้นรถตอนเก้าโมง บ่ายสองภูมิกับที่ไปเร็วต้องไปเข้าเวร แง่วๆง่อมอีกแล้วแม่

วันเสาร์ที่ 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2556

ฝันดีนะ

แอบมองดูพ่อกินข้าวลำมาสองสามวันละอยู่กันพร้อมหน้าขาดแต่แม่คนเดียว พ่อบ่นหานะแม่คิดถึงแม่จังพ่อบอก พ่อคงเหงาเพราะเดียวขวัญก็กับอุบลฯ คงอีกหลายเดือนกว่าจะกับสงสัยสิ้นปีแน่เลยเพราะขวัญมารอบนี้สิบกว่าวัน อีกอย่างภูมิทำกับข้าวลำ ให้เข็มทำไม่หย่อยเลยแม่  เหงาๆๆ คิดถึงแม่สุดหัวใจ

วันอังคารที่ 16 กรกฎาคม พ.ศ. 2556

แง่วๆๆ

ปวดท้องจังแม่. รู้สึกว่านอนไม่หลับ. ทำไงดีน้ิ

วันศุกร์ที่ 5 กรกฎาคม พ.ศ. 2556

บรรลุผล

วันก่อนไปชึ้นศาลมา บรรลุผลไปด้วยดีนะแม่ ตื่นเต้นดี ต้องชึ้นบันลังคนเดียว แต่ก็ไม่มีไรละ เสร็จสับจ่ายตีงกับบ้าน  เนี่ยห้องที่เข้าไป ยังกะห้องเรียนไงงั้น

วันอังคารที่ 2 กรกฎาคม พ.ศ. 2556

เหนื่อยมากๆ เลย หัวฟูทั้งวัน

แม่จ๋า สบายดีนะ
เสียดายจัง วันนั้นฝันว่าแม่มาหาได้กอดแป๊บเดียวเอง
พ่อนะพ่อ  ไม่น่าเรียกให้ตื่นเลย  อดคุยต่อเลยเนาะแม่
ไม่ได้มาเล่าให้แม่ฟังหลายวันเลย
ยุ่งๆ  กะงานศพอุ้ยเป็ง เพิ่งเผาไปวันเสาร์นี้เองแหละ
ที่บ้านมีงานนี่มันยุ่งสุดๆ เลยเนาะ
อะไรเป็นอะไรก็มะรู้  มึนหัวไปหมดเลย
แต่ตอนนี้ก็ไม่มีไรละ
กับมาใช้ชีวิตตามเดิม
ทำงานทั้งวัน งานสุมหัวเข้ามามากมาย
ไม่รู้จะประเดประดังเข้ามาอะไรนักหนา
เงินเดือน น้ำมัน  ซะป๊ะอย่าง ไค่ฮากขนาด
งานจรที่เข้ามาแบบนับไม่ถ้วน
ไค่ฮุยวันละหลายๆ  รอบ
เหนื่อยสายตัวแทบขาด
เหนื่อยทั้งกาย เหนื่อยทั้งใจ  แล้วก็เหนื่อยกะคนด้วย
สารพัดปัญหา

พ่อบ่นคิดถึงแม่ทุกวันเลย
บ่นว่าเหงา เหงาตัวเท่าบ้าน
สงสารพ่อนะ
มีแต่คนถามอีกแระ  ว่าพ่อจะแต่งงานใหม่ป่าว
อ้าว มาถามเรา แล้วเราจะตอบได้ไง
แม่ละว่าไง  อนุญาตมั้ยละ
เข็มกะขวัญก็แล้วแต่พ่อแหละ  ไม่ได้ซีเรียสอะไร
ขอให้เป็นขยันก็แล้วกัน แต่คงไม่มีใครขยันสู้แม่ได้หรอกเนาะ
แม่เขียวดีที่สุดในโลกแล้ว
จะสองทุ่มแล้วแม่ พ่อยังไม่กับบ้านเลย
วันนี้ไปปั่นข้าวโพดกัน เข็มก็เพิ่งกับจากสวนมาเนี่ย
พ่ออยากเก็บวันนี้ให้เสร็จ  คงจะเลยดึกแหละ
สงสารพ่อจัง ทำงานหนักอีกแระ  ข้าวก็ยังไม่ได้กิน
เข็มก็ยังไม่ได้กินนะ  รอพ่อนี่แหละ  ไม่อยากให้พ่อกินข้าวคนเดียว
กินข้าวเย็นกันสองคนทุกวัน  กินซะดึก  ผลเป็นไงแม่รู้ป่าว
น้ำหนักเข็มขึ้นอะ  จะห้าสิบอีกแระ  ตายๆ  ใส่ชุดเก่าๆ  ไม่ได้อีกแร้ว
ก็ไม่อ้วนได้ไงละ  พ่อเข้าบ้านค่ำทุกวัน ได้กินข้าวค่ำทุกวัน
กินเสร็จก็ไม่รู้จะทำไรแล้วอะ  มันดึกแล้ว จำเป็นต้องนอนละซิ
แงะๆๆ ผลก็คือ  อ้วนแล้ว  ทำไงดี
ไม่ชอบเลย  อึดอัดสุดๆ

วันอังคารที่ 25 มิถุนายน พ.ศ. 2556

ง่วงแล้ว

หอบงานมาทำกะจะเอาให้เสร็จคืนนี้  แต่ไม่ไหวแล้วเหนื่อยเหลือเกิน นอนดีกว่า

วันอาทิตย์ที่ 23 มิถุนายน พ.ศ. 2556

ดีที่สุดแล้ว - TheSun.wmv

อีกแระ

สงครามเย็นเริ่มขึ้นอีกแร้ว
ทำผิดอะไรอีกละเนี่ย งงไม่หาย
ยังไม่รู้ว่าตัวเองผิดอะไร
หรือว่าจะเรื่องเอามือถือให้น้อง

มันจะอะไรกันนักหนา
แค่นี้ต้องมีปัญหาด้วย
ทำไม ต้องตั้งแง่กะน้องเราด้วย
อยากจะเอามือถือไปให้พ่อใช้ ก็ให้
แล้วจะมาบ่นไร  น้องช้านมันก็มือถือพัง
แค่จะเก็บไว้ให้น้องแล้วมันผิดตรงไหน
สรุปว่าช้านผิดว่างั้น

ไม่ชอบหรอกนะ สงครามเย็นเนี่ย
มีไรก็พูดกันมาตรงๆ
เบื่อเหมือนกัน ไอ้ที่เงียบๆ  ไม่พูดไม่จาเนี่ย
บอกตรงๆ  รำคาญ
อยากพูดไรก็พูดมา
ไม่อยากพูดอยากคุยกะเราเหรอ  ก็ตามใจ
ช้านไม่ได้ทำผิดไร
มือถือก็ให้ไปไม่เอาก็ตามใจ
แล้วทำไม เครื่องที่ให้มันไม่ดีตรงไหน ก็ใช้ได้
จะมาอยากได้ทำไมกะเครื่องที่เราจะเอาให้น้อง
ก็ใช้กันตามสภาพดิ  คนแก่ก็ใช้เครื่องเก่าหน่อย
ส่วนขวัญมันจะต้องใช้เน็ตบ้างไรบ้าง
ก็ให้มันใช้เครื่องนั้นนะ ดีแล้ว
แค่นี้ทำเป็นโกรธเหรอ
เชอะ  อยากโกรธก็โกรธไป
บอกตง  เหนื่อย.....

วันอังคารที่ 18 มิถุนายน พ.ศ. 2556

เครียดโว้ยยยยยย

อยากจะบ้าตายอะไรกันนักกันหนาเนี่ย เซ็ง

ปัญหาโลกแตก

แปลกจังเนาะแม่ ชีวิตคนเรานั้น ทำไมมันมีแต่ปัญหานะ
วันนี้สุดๆ  ละแม่ เจอปัญหาสารพัดเลย
ปัญหาเรื่องคน  ปัญหาเรื่องงาน วุ่นวายกันไปหมด
มีแต่เรื่อง เหนื่อยเหลือเกิน  เหนื่อยจิงๆ  เลย
ดีใจกับแม่นะ ไม่ต้องมาเจอเรื่องราวให้ปวดหมองอีก
เค้าถึงได้บอกว่าแม่ไปสบายแล้ว
เหลือแต่พวกเราๆ  ข้างหลังนี่แหละ  ที่ต้องเผชิญกับปัญหาต่างๆ
ต้องสู้กันต่อไป
วันนี้มีเรื่องมาเล่าให้ฟังนะแม่
มันก็ปัญหาเดิมๆ  ที่เคยเล่าให้แม่ฟังนั้นแหละ
แต่ตอนนี้ไม่ได้เล่าให้ฟังกับปาก ต้องมานั่งเขียนระบายแบบนี้
ให้แม่ฟัง วันนี้ตอนเที่ยงเนี่ย เข็มเอามือถือรองชัยพรว่าจะไปซ่อมที่ร้าน
แกบอกว่ามันเข้าเน็ตเข้าไรต่อไรของแม่ไม่ได้
เค้าก็สั่งให้เราเอาไปซ่อมให้หน่อย แล้วต้องไปกับเทศกิจ
เป็นเพื่อนน้าหลาด แต่เข็มก็ไม่ได้ถามชื่อพี่เค้าหรอกนะ
ก็เลยไม่รู้ว่าชื่อไร  พี่เค้าขับรถให้  คุยกะพี่เค้าว่ากินข้าวก่อนแล้วค่อยไป
ก็นั่งๆ กินกันอยู่ เข็มก็เลยลองเอามือถือมากดเล่นไปเรื่อยแหละ
แล้วมันก็ดีเองนะ  เข้าเน็ต เข้าไรได้ทุกอย่าง ดีหมดละ
สรุปกินเสร็จก็กับห้องเลย ละกะเอามือถือใส่ไว้ในลิ้นชักไว้
เจ้าภูมิมันก็โทรหาสิบกว่าสายไม่ได้รับ
มันก็เลยโทรหาพี่ขวัญ ว่าไปด้วยกันป่าว พี่ขวัญก็บอกไม่เห็น ไม่ได้ไปด้วยกัน
ก็พี่ขวัญไม่เห็นจิงๆ แหละ เข็มอยู่ในห้องรองชัย กะพี่ส่ง
ก็เลยเป็นเรื่องเลยนะแม่  เข็มก็เลยโทรกับไป  กับหาว่าแอบไปทำไรมาป่าว
ทำไรไม่ดีอะไรตามเรื่องของมันแหละ  ก็บอกว่าไม่ได้ไปไหนแค่เอามือถือไว้ในลิ้นชัก
แล้วเข้าไปนั่งสอนรองชัยเข้าเฟสบุู๊ค  สอนนานไปหน่อยก็แค่นั้นเอง
แล้วมันก็มาบ่นๆ  ไรมะรู้ อะแม่ หาว่าเราไม่ดีอย่างงันอย่างนี้
ก็เลยบอกมันไปว่า ถ้าคิดว่าเข็มไม่ดีขนาดนั้น ก็ไม่ต้องมาอยู่ด้วยกัน
มันก็บอกว่า งั้นก็เลิกกันไปเลย
เฮ้อออ   ก่ายน่อ  แบบนี้  คนไร ไม่เคยเข้าใจไรสักอย่าง
เข็มก็เหนื่อยนะแม่ เจอปัญหาซ้ำๆ  ซาก ๆ แบบนี้
แค่เรื่องงานก็จะตายอยู่แล้ว  นี่ยังต้องมาเจอคนที่บ้านเป็นแบบนี้อีก
ไม่เคยเข้าใจไรเลย เสียความรู้สึกมาก  ดูถูกกันสารพัด
ถ้าคุณคิดว่า  เราไม่ดีขนาดนั้น ก็เชิญไปหาคนที่ดีพร้อมสำหรับคุณก็แล้วกัน
เข็มก็ไม่รู้จะพูดไรแล้ว  บอกได้คำเดียวว่า เหนื่อย
ท้อ สุดๆ  ไม่อยากจะอธิบายอะไร  ถึงพูดไรไปมันก็ไม่ฟัง
ก็อย่างที่แม่เคยรู้ๆ  แหละ  ว่าปัญหาของเข็มกะภูมิ มันแยะ  แยะจนแม่ก็เหนื่อยแทนเหมือนกัน
คิดถึงแม่จัง อยากมีคนให้กอด อยากมีคนให้รับฟังคำบรรยาย

ไม่ได้มาเล่าเรื่องต่างๆ ให้แม่ฟังซะนาน
มาทีก็เอาปัญหาไร้สาระมาให้ฟังอีกแระ
ปัญหาที่แม่บ่นไม่อยากจะฟัง
แต่เข็มไม่รู้จะคุยกะใคร
ไม่อยากคุยกะพ่อ  สงสารพ่อ
ทำงานเหนื่อยมาทั้งวัน ไม่อยากเอาเรื่องไร้สาระให้พ่อปวดหัว
เพราะทุกวันนี้เข็มก็รู้ว่าพ่อก็เครียด นอนไม่หลับ
บ่นคิดถึงแม่ตลอด
สงสารพ่อนะแม่  สงสารจิงๆ
เฮ้ออเครียดเนาะแม่ พอละ  ไว้วันหลังมาคุยด้วยใหม่นะ
ดูแลรักษาสุขภาพด้วย คิดถึงเสมอ คิดถึงทุกวินาที

เงียบ

งานแยะสุดๆ จะตายแล้ว คิดถึงแม่จัง

วันพุธที่ 5 มิถุนายน พ.ศ. 2556

วันศุกร์ที่ 31 พฤษภาคม พ.ศ. 2556

วันจันทร์ที่ 27 พฤษภาคม พ.ศ. 2556

มีข่าวดีมาบอก

แม่จ๋า  มีข่าวดีมาบอก
แม่จะได้หลานแล้ว
บีมันท้องแล้วนะแม่  ได้เดือนกว่าๆ  ละ
ตะวาเข็มเพิ่งพาไปหาหมอมา
รู้สึกว่าการไปหาหมอตรวจครรภ์นี่มันยุ่งยากซะจิงๆ  เลยนะแม่
คนแยะมากๆๆๆๆ   วุ่นวายสุดๆ
เป็นข่าวดีของบ้านเราในรอบปีเลยนะแม่
แต่ก็ยังไม่ดีเท่า ถ้าแม่ได้อยู่เลี้ยงหลานด้วย
อยากให้แม่อยู่ด้วยจัง
พ่อดีใจมากเลยนะแม่
บีมันตรวจฉี่เองตอนเย็น มีสองขีดละ
ก็เลยไปบอกพ่อ  พ่อดีใจใหญ่เลย กัวว่าจะยังไม่ช่ายอีก
บอกว่าพรุ่งนี้ให้ตื่นมาตรวจอีกรอบ
รู้มั้ยแม่ พ่อเรียกบีมาตรวจตอนกี่โมง  ตีห้าอะแม่
แล้วแม่ก็รู้ว่าบีมันตื่นสายขนาดไหน
มันแหกขี้หูขี้ตาตื่นมาตรวจฉี่  55+++
สภาพงี้  ตายังไม่แตกเลยแม่ ตลกมาก
งัวเงียๆๆ  ตื่นมาตรวจฉี่ให้พ่อดู
พ่องี้ตื่นเต้นสุดๆ  จะได้หลานละ
บอกให้รีบไปหาหมออย่างด่วน  สั่งทุกอย่าง
ห้ามนั่น ห้ามนี่  ที่สำคัญ งดแอล  +++
และอีกคนที่ดีใจไม่แพ้พ่อก็ขวัญ  มันยัง งง ๆ  อยู่เลยนะแม่
ว่าจิงเหรอ
เย้ๆ ๆ บ้านเราจะมีหลานแล้วแม่
แต่...
คิดถึงแม่สุดๆ  อยากให้แม่มาร่วมยินดีกะเราเหลือเกิน
หวังว่าแม่คงจะได้ยิน และคงจะรับรู้ได้นะ
คิดถึงแม่มากๆ  เลย

You can count on me like 1 2 3 I'll be there.

วันจันทร์ที่ 20 พฤษภาคม พ.ศ. 2556

แตกต่างอย่างลงตัว

ภารกิจเสร็จไปอีกอย่าง

แม่จ๋า เกี่ยวข้าวเรียบร้อยแล้วนะ
รอบนี้ได้ไม่แยะเท่าไหร่นะค่ะ
หักค่าใช้จ่ายแล้ว เหลือไม่แยะอะ
เพราะพ่อใส่ปุ๋ยแยะไปหน่อย
พ่อบอกว่าปุ๋ยที่แม่สั่งมาลองใช้นะ  น้ำหนักมันเบา
พ่อใส่แยะไป กะไม่ค่อยถูก  เลยหมดไปเยอะ
รอบต่อไปรู้ละ  สงสัยต้องเปลี่ยนปุ๋ย คงไม่ใช้อันนี้แหละนะ
อีกอย่างราคามันก็สูงกว่าอันเดิมที่เคยใช้ด้วยนะ

เมื่อวานไปจัดการเรื่องเอกสารประกันราคาข้าวเสร็จแล้ว
รอให้เค้าเรียกไปเอาใบประทวนอย่างเดียว
แล้วก็ต่อไปเอาเอกสารไปยื่นธนาคาร
แค่นี้ก็คงเสร็จละ
ดีนะ ถ้าพ่อเกี่ยววันอังคารคงวุ่นวานน่าดู
พ่อตัดสินใจเปลี่ยนมาเกี่ยววันอาทิตย์
เข็มยังได้ช่วยทำไรได้บ้าง
ได้ไปดูเค้าเกี่ยวข้าว  ไปส่งข้าวที่โรงสี
หนุกดีนะแม่ ได้ทำไรที่ไม่เคยทำ
เพราะต่อแต่นี้มันคือหน้าที่เข็มแล้ว
เพราะ เข็มคือ  เกษตรกรตัวแทนของแม่

อ่อแม่ พี่ที่โรงสีเค้าถามหาแม่ด้วยนะ
เราหน้าเหมือนกันมากเลยแม่รู้ป่าว
ขนาดพี่เค้าเห็นเข็มตอนไปส่งแม่สองรอบ
เค้ายังจำได้เลย  แม่ต้องภูมิใจนะ ที่เค้ายังคิดถึงแม่่
แล้วเข็มก็โชคดีที่หน้าเหมือนแม่มาก
แต่ถ้าสวยได้ครึ่งของแม่ก็ดีนะ
คิดถึงแม่นะ  ไปตากผ้าก่อนเน้อแม่
เดียวไปทำงานสาย  รักนะแม่  จุ๊ฟ ๆๆ

วันพฤหัสบดีที่ 16 พฤษภาคม พ.ศ. 2556

คิดถึงแม่จัง


ป่านนี่ั้แม่จะเป็นไงนะ  แม่คงสบายดีช่ายป่าว
เข็มนอนไม่หลับเลยค่ะ
ปวดหัวตุ๊บๆ  เลย  เป็นหยังมะรู้
เหนื่อยเหลือเกินแม่ช่วงนี้อะ
งานแยะมากๆ
เฮ้อออ

วันอาทิตย์ที่ 12 พฤษภาคม พ.ศ. 2556

วันพุธที่ 8 พฤษภาคม พ.ศ. 2556

แม่นอีหลี


บ้านของแม่จะเสร็จแล้ว


ห่างหายเป็นพักๆ ๆ

ช่วงนี้ไรต่อไรมะรู้ วุ่นวายไปหมด
ไม่มีเวลาเป็นส่วนตัวเลยนิ
แล้วก็ไม่มีเวลาให้ครอบครัวด้วย
แหะๆ  ก็มัวแต่ไปท่องเที่ยว
นานๆ  ทีไปนะ  ไม่ว่ากันนะแม่
กับจากไประยอง งานตรึม
ทั้งงานบ้าน  งานที่ทำงาน งานจิปาถะ
เฮ้อออ  เหนื่อยเหลือเกิน
คิดถึงแม่จัง
ช่วงนี้ที่บ้านฝนตก ดีใจกับพ่อด้วยนะแม่
ไม่ต้องไปสูบน้ำใส่ข้าวโพดแล้ว  สบายไปช่วงหนึ่งก่อน
ดีเนาะพ่่อจะได้พักบ้าง เหนื่อยมามากแล้ว
พ่อคิดถึงแม่ทุกวันเลยนะ  เมื่อเช้านี้มาบอกว่า ฝันถึงแม่
แม่บอกว่าจะมาหาจะให้ไปส่งดูข้าว แต่พ่อก็หาแม่ไม่เจอ
พูดไปก็น้ำตาคลอไป  สงสารพ่อนะแม่
แม่ดูแลตัวเองด้วยนะ
จักรนะ  ขวัญเอาไปซ่อมให้แล้วนะ  วันนี้เข็มจะไปเอามาให้
ว่าแต่ จะกับเอามาใส่เองได้ป่าวนี่อีกเรื่องนะแม่
อยากได้ไรอีกมั้ย บอกมานะ  เดียวจัดให้
คิดถึงทีสุดในโลกเลยแม่
รักนะ

วันจันทร์ที่ 29 เมษายน พ.ศ. 2556

กับมาพร้อมความคิดถึง

หายไปนานเลยนะแม่
งานยุ่งๆ  บวกกะอะไรมะรู้วุ่นๆ
คิดถึงแม่ทุกวันนะ
อ้อ....   "ทำไมวันนี้พ่อรู้สึกคิดถึงแม่มากๆ ก็ไม่รู้"
นี่เป็นคำพูดของพ่อ  ออกมาจากก้นบึงในหัวใจของพ่อ
พูดไปก็ร้องไป   พ่อคงเหงา คิดถึงแม่เนาะ
เข็มกะขวัญก็คิดถึงแม่ไม่เคยลืม
ของที่ว่าอยากได้นะ  กำลังพยายามให้พ่อซ่อมอยู่นะ
แต่พ่อก็ไม่รู้ว่าจะซ่อมไงอะ
พ่อบอกว่า เปลี่ยนสายพานให้นะได้ แต่อย่างอื่นพ่อทำไม่เป็น
แล้วถ้าแม่เอาไปใช้จะใช้ได้มั้ยละ
หรือว่าแม่จะให้ซ์้อจักรอันใหม่ส่งไปให้เลย
แต่พ่อว่า ไม่ได้ต้องเป็นจักรของแม่เท่านั้น พ่อจะพยายามหาเวลาซ่อมให้นะ

แม่ วันนี้เข็มเป็นไรไม่รู้
อ้วกทั้งวัน ท้องเสียอย่างแรง
ตอนเช้ากับจากไปกรุงเตบมาก็แวะซ์้อกับข้าวที่ตลาด
มากินกะพ่อ  แล้วไปทำงาน
แล้วที่ทำงานก็เอาขนมมากินกัน พี่ซิ้มไปทะเลมา ซื้อปลาหมึกแผ่นมาฝาก
กินไปตัวเดียวเองนะ   พอดีเอานมไปด้วย หิวน้ำ ก็ยกนมมากิน
ปรากฏว่า ไม่ถึงสิบนาที  เข้าห้องน้ำแทบไม่ทัน
อ้วกหมดเลยแม่  เดินออกห้องน้ำแทบไม่ไหว  ป้าพัดไปเจอเลยพยุงเข้ามาในห้อง
พี่บุษก็เลยให้รถหลวงมาส่งที่บ้าน
ความรู็สึกตอนนั้นเหมือนตายเลยแม่
บอกไม่ถูก  หน้ามืดไปหมดเลย  ทำไรไม่ถูก
เข้าบ้านนอนอย่างเดียว  นึกว่าตายแล้วซะเนี่ย
เฮ้อออ   ขาก็ยังไม่หายลายเลย  ดันมาเป็นไรก็ไม่รู้อีก  จะบ้าตายอะแม่
ใส่กระโปรงไม่ได้เลยนะ  อายคนเค้า  แต่คิดว่า อาทิตย์นี้น่าจะหายละ
ทำไงดี คิดถึงแม่ที่สุด  คิดถึงมาก  ไม่มีคนมาดูแล
นอนป่วยอยู่ใต้ถุนบ้าน  คนเดียว เดียวก็อ้วก  เดียวก็เข้าห้องน้ำ
ถ้าแม่อยู่ด้วยก็คงดีนะ  จะได้มีคนหายาให้เหมือนทุกที
ตอนนี้อีกเรื่อง  ไอมากๆ  เลยแม่ เสียงแหบไปหมดละ
ไม่มีคนต้มยาฟ้าทะลายโจรให้  ต้องต้มกินเอง
ทุกทีมีแม่คอยต้มให้กิน  คิดถึงแม่ใจจะขาดแล้ว
คิดถึงที่สุดเลย
รักแม่มาก ๆ นะ

วันเสาร์ที่ 20 เมษายน พ.ศ. 2556

โอยยยย ร้อนจิง

ทำไมมันร้อนอย่างนีั้นะ
บ้านทีแม่อยู่ร้อนป่าว
แสบบอกว่าแม่สบายดี
ได้ยินแบบนี้ก็ค่อยโล่งอก
แต่คิดถึงแม่จัง

555  มีเรื่องจะเล่าให้ฟัง
มีแต่คนถามเอาแม่ใหม่ให้พ่อ
แม่จะว่าไงนิ  555
ตอนนี้ยังไม่เอานะแม่ ยังไม่อยากได้แม่ใหม่
ทำใจไม่ได้
แต่อนาคตก็ค่อยว่ากันนะ
เพราะพ่อก็ต้องมีคนดูแล
พวกเราอยู่ทางนี้ก็ดูกันอยู่นะ
แต่แม่ก็เข้าใจช่ายมั้ยว่า มันไม่เหมือนกัน
แงะๆๆๆ  ร้อน

วันอังคารที่ 16 เมษายน พ.ศ. 2556

คิดถึงจัง

ปี๋ใหม่เมืองปีนี้ ง่อมขนาดแม่
บ่อมีแม่อยู่  เหงาอย่างบอกไม่ถูก
ไม่มีอารมณ์อยากไปแอ่วไหน
อยากอยู่แต่บ้าน
ชวนพ่อไปไหนพ่อก็ไม่ไป
มีแต่ไปวัดอย่างเดียว
แวะไปดูกระดูกของแม่ด้วยนะ
พ่อร้องไห้ใหญ่เลย  เข็มก็ร้องมันกลั้นไม่อยู่แล้วแม่
ไม่อยากเห็นภาพแบบนี้  ทำใจไม่ได้
ปีนี้เราไม่ได้อยู่กันพร้อมหน้า
ไม่ได้ดำหัว แม่กะพ่อพร้อมๆ  กัน
ได้พรแต่ของพ่อคนเดียว  เราอยากได้พรของแม่ด้วย
ไม่อยากอวยพรให้แต่แม่  อยากได้ยินเสียงแม่
คิดถึงแม่ที่สุดในโลกเลย
คิดถึงแม่ที่สุด
คิดถึงแม่  คิดถึงๆๆๆๆๆ

วันอาทิตย์ที่ 14 เมษายน พ.ศ. 2556

ตัวเรา กับ เงาสะท้อน

คนเรามักมี 2 ด้าน "ตัวเรา" และ "เงาสะท้อน" อยู่คู่กันเสมอ 

"กระจก" สะท้อนให้เห็นตัวตนอีกคนหนึ่งของเรา 

บางคนภายนอกเป็นคนดี แต่ภายในไม่อาจรู้ได้ 

บางคนซ่อนความเศร้าไว้ในความร่าเริง 

บางคนซ่อนความขลาดเขลาไว้ในความหยิ่งยะโส 
ตัวคุณเป็นเพียงสิ่งที่คุณต้องการให้คนอื่นเห็นว่าคุณเป็นคนอย่างไร

แต่เงาของคุณ มีเพียงคุณเท่านั้นที่รู้ แล้วเงาของคุณล่ะ เป็นเช่นไร?

เราเห็นอะไรในเงาสะท้อน?

รอยยิ้ม สีสัน แสงไฟ

อะไรบ้างที่จริง อะไรบ้างที่ลวง? 

เงาหลากรูปร่าง หลอกตา หลากหลาย

ที่เร้าเล่น หลอกล่อ เย้ายวนสายตาให้จับจ้อง

เรารู้ตัวไหมว่า บางทีเงาก็ไม่ได้สะท้อนภาพแห่งความจริง? 

"เงา" สะท้อนภาพบิดเบือนของความจริง

หลายครั้งที่สายตา มองเงาสะท้อน ไม่ได้มองความเป็นจริง

หลายครั้งที่สายตา เชื่อสิ่งที่เห็น แต่ไม่รู้ว่ามันถูกบิดเบือนไปแค่ไหน 

"คำพูด" เปล่งเสียงอันบิดเบือนของความคิด

และหลายครั้งที่ประสาทหู รับฟังเรื่องราวอันบิดเบี้ยว 

เชื่ออย่างสนิทใจ ยึดมั่นอย่างงมงาย... 

"อคติ" ตัวการบิดเบือนทุกสิ่ง อยู่ที่ไหน? 

อคติอยู่ในใจเราเอง 

เรามองแต่สิ่งที่เราอยากเห็น เราได้ยินแต่สิ่งที่เราอยากฟัง 

เราเลือกมองแต่ภาพสวยงาม เพราะมันทำให้ใจเราไม่ต้องยอมรับความจริง

เราเลือกมองภาพน่าเกลียดบ้าง เพื่อที่จะได้ด่าโลกใบนี้ และรู้สึกว่าตนเองสูงส่งขึ้น 

เราเลือกฟังสิ่งที่เราอยากเชื่อ จะได้ตอกย้ำว่าเราตัดสินใจถูกต้อง 

หลายครั้งที่ความจริงอยู่ตรงหน้า แทบจะกระแทกตา

ความจริงอันโจ่งแจ้ง ที่ไม่ได้ถูกบิดเบือนโดยเงาสะท้อน

แต่อคติของเราเอง ที่ทำให้เราตาบอด...
ทุกคำที่พูดถึงผู้อื่น … ย่อมสะท้อนตัวตน 

วันพุธที่ 10 เมษายน พ.ศ. 2556

เปลี่ยนดีมั้ยแม่

ขอไรอย่างหนึ่งได้มั้ยแม่
55555  ว่าจะเปลี่ยนชื่ออะ
เอาเป็นไรดี
แต่ขอเป็น ก. ไก่นำหน้านะแม่
ไม่มีไรหรอก
ก็วันนี้ไปประชุมที่ดินที่นาที่ท่าบันไดกะ
รอนานมากกกกกกก
ทุกทีของแม่เป็น ด. เด็ก
ก็เลยไม่นาน  แต่ของเข็ม  มันเป็น ส.เสือ
พระเจ้า  ไปตั้งแต่ยังไม่เก้าโมง  ได้ทำเกือบเที่ยงแหนะ
จะบ้าตาย  รอนานมากกกกก
ล้อเล่นนะแม่ ไม่เปลี่ยนหรอก  ชื่อนี้แม่กะพ่อตั้งให้  จะไม่ยอมเปลี่ยนเด็ดขาด
เนาะๆ  ล้อเล่นนะแม่
แล้ววันนี้เป็นไรมะรู้แม่ นอนไม่หลับเลยเนี่ย
หลายวันมาเนี่ย  กับจากงานศพอุ้ยหนานทุกวัน
ก็นอนไม่หลับเลย  กว่าจะได้นอนก็ปาไปเกือบห้าทุ่มละ
แล้วก็ดันตื่นเช้าอีกนะ  ตื่นก่อนนาฬิกาปลุกซะด้วยนิ
แล้วตอนกลางวันก็หาวมันทั้งวัน
ทำไงดีน้อออออ

ปล.  ผื่นขึ้นที่ขาก็ไม่หาย  เครียดจังเลยแม่  ขาบ่องามแล้ว

     

วันจันทร์ที่ 8 เมษายน พ.ศ. 2556

แย่แร้วแม่

วันนี้เดินทางอีกแระแม่
ไปงานศพอุ้ยเก่งที่แม่สรวยอีกแระ
หลังจากแม่เสียได้สองอาทิตย์
ทวดเก่งก็เสีย  ก็ไปแม่สรวยกะภูมิ แล้วก็เลยไปทำบุญ
ที่วัดที่เราเคยไปกันนะแม่ วัดครูบานะ
แล้วเมื่อวันศุกร์ ยายเก่งก็เสียอีก วันนี้ก็เลยไปงานศพบ้านเก่งอีกรอบ
แม่รู้ป่าว อากาศร้อนโคตรๆ
มีแต่คนพัดๆ  ให้คลายร้อน
แต่เข็มหนาวอยู่คนเดียว
ขนลุกซู่ๆ  ตลอดเลย นั่งนานไม่ได้ละ  จะเป็นลม
พี่เก่งเลยหาพารามาให้กิน
กินเสร็จก็กับกัน  นอนในรถมาเลย ตื่นอีกที ถึงเชียงรายและ 55
หลับไม่รู้เรื่องเลยอะ  แล้วก็แวะกินข้าวกันต่อ
กับข้าวร้านนี้ไม่หร่อยเลยแม่  ดีแต่บรรยากาศแค่นั้น
เสียดายเงินไปนั่งกินจิงๆ
เฮ้ออออ
เอออแม่ เข็มผื่นขึ้นทั้งตัวเลยอะทำไงดี
พ่อก็บอกให้ไปตรวจเลือดอีกแร้่ว
เข็มกัวจังแม่  ไม่ดิ  คนที่กัวคือพ่อ  พ่อบอกว่ากัวเป็นอย่างแม่
แต่อะไรมันจะเกิดก็เกิดช่ายมั้ยแม่
ไม่เป็นไร เข็มทำประกันชีวิตตัวเองเพิ่มละ
จ่ายเท่าไหร่ไม่อั้น
เผื่อตายไป คนข้างหลังจะได้ไม่ลำบาก  555
แต่เหนื่อยตรงที่ตอนนี้ยังไม่ตายต้องหาเงินส่งประกันนี่แหละ

ทำไมละแม่ ไปถอนฟันแค่นี้ เกือบตายเลยนะ
ไข้ขึ้นๆ  ลงทั้งวันเลยเนี่ย
ปวดหัวตลอด ใส่เสื้อกันหนาวไปงานศพอุ้ยหนาน
เลยมีแต่คนถามว่าไม่ร้อนเหรอ
บอกว่าไม่นะ  หนาวอะ   ก็คนเป็นไข้นิ  จะให้ทำไงละ
ก็มันหนาวจิงๆ นี่นา
ตอนนี้พิธีไรเสร็จหมดเลย เลยกับบ้านจะมานอนแล้ว
แต่มาคุยกะแม่ก่อน
อ่อแม่  ครั้งนี้เป็นครั้งแรกนะที่แม่มาหา
ดีใจนะที่แม่มาคุยด้วย
แต่เสียดายได้คุยกันแป๊บเดียว
แล้วมือแม่เป็นไรหรอ  ที่บอกว่ามือเจ็บ
ก็เมื่อคืนดูก็ไม่เป็นไรนะ  ใครทำไรมือแม่เหรอ
วันนี้มาหาใหม่นะ  จะได้รู้ว่าต้องทำไงแม่ถึงจะหายปวดมือ
โอเคมั้ยแม่
งั้นกินยานอนก่อนนะ  อย่าลืมมาหาด้วยนะ  คิดถึงที่สู้ดดดดดดดเลย

วันอาทิตย์ที่ 7 เมษายน พ.ศ. 2556

แงะๆๆ มีเรื่องมาเล่า

แม่ๆๆ  รู้ป่าว เข็มไปถอนฟันมาแล้วนะ
อุตส่าห์ไปโรงบาลไทยตั้งแต่ยังไม่แปดโมง
นั่งรอหมอตรวจคนไข้ไปเรื่อยๆ  จนเวลา 11.30 น
ก็ได้เข้าไปตรวจ ปรากฏว่า ฟันคุณขึ้นไม่ตรงนะคะ
จะนัดมาผ่าอีกที 9 พ.ค.  ค่ะ
โอยยย  ใครจะไปทนไหวละแม่
ปวดจะแย่แล้ว นึกว่าไปจะได้ผ่าเลย
ที่ไหนได้  รอก็เกือบครึ่งค่อนวันละ  ยังไม่ได้ทำไรเลย
แถมเสียเงินไป 140  บาท อีก ได้แค่ยาแก้ปวดมา 8 เม็ดเอง
ไม่ไหวแล้วนะ  ก็เลยตัดใจไปคลีนิคซะเลย
หมอฟันคนสวย ตรวจๆ  ๆดูแล้วก็ถามว่า จะเอาออกมั้ย
อ้าว  ถามแปลก ๆ เนาะ  ไม่ออกแล้วจะมาทำไมเนี่ย
สรุป ก็เอาออก ใช้เวลาไม่ถึงห้านาที
แต่โคตรเจ็บเลยแม่
ฉีดยาชาไปสองเข็ม เจ็บมากๆ  
มืองี้เย็นจนจะแข็ง  เกิดมาเพิ่งเคยถอนฟันนี่แหละ
ครั้งแรกของชีวิต  ทรมานมาก  หวังว่ามันคงไม่มีขึ้นอีกแล้วนะแม่
ตอนแรกก็กัวนะว่าเลือดจะไหลไม่หยุดเหมือนแม่คราวที่แม่ไปถอน
แต่มันก็หยุดนะ  เลยโล่งอกไปที
ราคาก็ไม่เท่าไหร่นะแม่  555  จ่ายไป 1700  ค่ะ
ใช้เวลาไม่ถึง ห้านาที จ่ายพันเจ็ด   ไค่ไฮ่
อะไรจะแพงขนาดนั้น
แล้วเบิกประกันสังคมได้คืนมาแค่ 300  นะแม่ สรุปจ่ายเอง พันสี่
มันก็ดีตรงที่เร็วนี่แหละคลีนิคอะ  แต่แพงโคตรๆ  เลยแม่
และตอนนี้ก็ยังเจ็บไม่หายเลยเนี่ย
หมอนัดตัดไหมวันพฤหัส
กินไรไม่ได้  นอกจากโจ๊กกะข้าวต้ม
หน้างี้บวมๆ  พูดก็ไม่ค่อยชัด  ทรมานชีวิตเหลือเกิน


ไปละนะ  มาเล่าให้ฟังแค่นี้แหละ
คิดถึง รักมากๆเลยนะแม่

ชีวิตคนเรานี้หนอ.....

หวัดดีจ๊ะแม่จ๋า
คิดถึงแม่จัง
ไม่ได้มาคุยด้วยเลย
คอมมันเจ้งละแม่
ดับตลอดเลย  อยากได้อันใหม่มากๆ
ทำไงดีน้อ... แม่ช่วยคิดหน่อยจิ
แต่เสียดายเงินอะ

อ่อแม่ รู้ป่าว ว่าอุ้ยหนานเสียแล้วนะ จะเผาก็วันศุกร์12 นี้
ตอนแรกกะว่าจะไปรับขวัญที่เชียงใหม่นะ 12 นี้อะ
มันจะมาถึงเชียงใหม่ตอนเจ็ดโมงเช้า
ตอนนี้เปลี่ยนใจละ ไม่ไปรับแล้ว
ให้อี๊ดไปหาซื้อตั๋วรถเมล์ไม่รู้ว่าได้ป่าว
ไม่ไปรับแล้วนะแม่ ให้มันขึ้นรถกัับบ้านเอง
ติดงานศพอุ้ยอะ
ว่าแต่  น้าๆ  เอาศพอุ้ยไว้หลายวันมากเลย
สงสัยรอลูกๆ  ที่อยู่ต่างจังหวัด
ก็เสียวันเสาร์เย็นอะ เผาอีกทีก็วันศุกร์เลย
เข็มนะไปเฝ้าหลายรอบเลยนะแม่
แต่วันเสาร์นะ ตอนเช้าไปขึ้นบ้านใหม่พ่อน้าดาวที่แม่จัน
บ่ายสองขับรถออกมาพ่อโทรหาให้รับกับบ้าน
มาดูอุ้ยหนานหน่อย เพราะแกถอดเครื่องช่วยหายใจแล้ว
ก็เลยรีบเข้าไปดู  ก็ไปๆ มาๆ  หลายรอบเลย
ตกเย็นก็ว่าจะไปรดน้ำผักกาดที่พ่อปลูกไว้ซะหน่อย มันเหี่ยวเหลือหลาย
ยังไม่ทันเสียบปั้กไฟเลย พี่ดาก็โทรหาว่าอุ้ยเสีย อ้าว ...ก็เลยต้องรีบไปบ้านอุ้ยใหม่อีกรอบ
อุ้ยคงจะเหนื่อยแหละพี่  ป่วยมานานแล้ว
ป่วยนานกว่าแม่อีกเนาะ
ตอนนี้ก็คงไปอยู่ด้วยกันแล้วช่ายป่าว  ดูแลกันดีๆ  ละแม่

ไปนอนก่อนนะ ฝันดีนะคะแม่ คิดถึงมากๆ

วันพฤหัสบดีที่ 4 เมษายน พ.ศ. 2556

ตามกาลเวลา

ช่วงนี้อะไรๆ ๆ ก็ดูวุ่นวายไปหมดเลยแม่
อ้ายชาญเพิ่งจะเอาสัญญามาให้ดู
แบ่งจ่ายเป็น 9 งวดนะ  แสนฝ่าๆ  บ้าง  สองแสนบ้าง
ไว้เดียวจะคำนวณให้ดูนะคะ
แต่รอบแรกนี้จ่าย แสนสี่ รอบสองก็แสนสี่
ถ้าก่อนปีใหม่เมืองนี้ขึ้นคานชั้นสองเทพื้นชั้นหนึ่งเรียบร้อย
ก็จ่ายอีกสองแสน แต่คิดว่าคงไม่ทัน
เงินที่มีอยู่ก็เก็บไว้อย่างดีนะแม่
เบิกให้แต่พ่อไว้ซื้อปุ๋ยหลายหมื่นแล้วเน้อ
เอออ  แม่ ทำไงดี
พ่อคงจะเครียด คิดถึงแม่มาก
สูบบุหรี่จัดเหลือเกิน เข็มกัวจังเลยแม่
ไม่มีคนมาปรามพ่อเรื่องบุหรี่เนี่ย
เข็มพูดขวัญพูดก็ไม่ฟังเลย
ไม่อยากให้สูบเลย เสียสุขภาพ
แต่เข้าใจนะแม่ ว่าให้พ่อเลิกไงก็เลิกไม่ได้
ขนาดแม่พูดกี่รอบๆ ๆ พ่อยังไม่ฟังเลย
เฮ้อออออ เหนื่อยเน้อ
แม่สบายดีนะ

แม่คอมเสียอะ
มันดับบ่อยๆ ๆ  เป็นหยังมะรู้
มือถือก็ดีๆ  หลุๆ สงสัยไค่ได้อันใหม่ 5555
ซื้อใหม่ได้ก่อแม่
อยากได้นะ  แต่เสียดายเงินอะ
ถ้าเอาไปซื้อของใหม่
เดียวไม่มีกินแน่ๆ
ยังขายหวยอยู่เหมือนเดิมนะแม่
ได้นิดๆ หน่อยๆ  ก็ยังดี
ดีกว่าไม่ได้ทำไรเลย
ประกันซ้ำร้าย ไม่ได้ขายเลยแหละ
ไม่มีลูกค้า  พี่ตี้ก็จ้ำๆๆ ใหญ่เลยนิ
ว่าไม่มีลูกค้าเลยนะ ก็มันไม่ได้หาเลย
มัวแต่ยุ่งๆ  กะที่บ้าน  ทำไงดีนะแม่
ช่วยหน่อยซิ  แม่ช่วยหาลูกค้าให้ลูกหน่อยนะ
ถามใครก็ไม่มีใครทำเลย  เหนื่อยใจเหลือเกิน
รู้นะว่าชวนคนทำประกันมันยาก
แต่ถ้าเค้ารู้ว่าทำแล้วมันดี  เค้าเข้าใจ อย่างที่เราทำกัน
ก็คงจะดีช่ายมั้ยแม่
เฮ้อออ  ถอนหายใจอีกรอบ
เอาละ เดียวมาคุยใหม่ ไปฮดน้ำคานบ้านก่อนเน้อ มือเปื่อยอีกแร้ว

คิดถึงแม่ที่สุดเลยนะ

วันพฤหัสบดีที่ 28 มีนาคม พ.ศ. 2556

วันพุธที่ 27 มีนาคม พ.ศ. 2556

เป็นจะใดผ่อง

แม่จ๋า เป็นจะไดผ่อง
คิดถึงลูกๆ  กะ สามีมั้ย
เหอะๆ  พวกเราทุกคนทางนี้คิดถึงแม่นะ
แม่อยู่ในใจพวกเราเสมอ

ช่วงนี้ไม่ค่อยได้เข้ามาคุยกะแม่เลย
งานตรึม งานใหม่ๆ  ทั้งนั้น
ทำซะปวดขมับกันไปเลย
แต่มันก็ผ่านไปได้ด้วยดีนะแม่
แต่ก็ทำกันเหนื่อยน่าดูเลยนิ
แต่ว่า เข็มซะอย่าง  ไหวอยู่แร้ว

ทำไงดีละแม่ ปวดท้องอย่างแรงเลยนิ
ปวดมาวันนี้วันที่สามละ
ทนไม่ไหวเลยต้องกินยาซะ
เมื่อไหร่หนาจะหายจากโรคนี้ซะที
เป็นๆ หายๆ อยู่นี่แหละ
เบื่อจิงๆ ๆ

บ้านก็เริ่มขึ้นคานแล้วนะแม่
พ่อคุมอย่างดีเลย
รดน้ำเสาปูนที่หล่อเทใหม่ ทุกเย็น
จนพี่อ้อสงสัยต้องเข้ามาถามว่ารดน้ำทำไม
พ่อบอกว่า มันจะได้แข็งแรง จะได้ไม่ทรุดไง
อ่อ.... พี่อ้อเลยถึงบางอ้อ
ตอนนี้ก็ยังคุยกันอยู่เลยเนี่ย
คุยกันสุ่มมืดอยู่ฮั้นเนาะ
ตอนแรกเข็มก็คุยด้วยนะ  แต่ไม่ไหวยุงเยอะเหลือเกิน
เลยเข้ามานั่งคุยกะแม่เนี่ย

อ่อ..ลืมบอกไป  จำเอได้ก่อ  ตัวน้อยๆ  นะ
วันก่อนมาเทศบาล เพิ่งรู้ว่าแม่เสีย เลยฝากซองมานะ
แต่เข็มก็เอาไปซื้อของทำบุญให้แม่แล้วนะ
ได้รับแล้วช่ายมั้ย
ช่วงนี้ตอนกลางคืนเข็มไม่ได้สวดมนต์กรวดน้ำไปให้แม่เลย
ค้านขนาด  หัวถึงหมอนก็นอนหลับเป็นตาย  ไม่รู้เหนื่อยไรนักหนา
อีกอย่างมันปวดท้องน้อยด้วย
หวังว่าแม่คงไม่ว่าไรนะ  ที่ไม่ได้สวดมนต์มาเป็นอาทิตย์แล้ว
ถ้าตอนนี้แม่อยู่คงบ่นแล้วช่ายมะว่าทำไมไม่ไหว้พระเลย
แหะๆๆ   บอกตรงๆ  นะแม่ ค้านขนาด  นอนหลับเลย 555
แต่ก็จะพยายามไหว้พระสวดมนต์นะคะ
รักและคิดถึงแม่นะ  
เป็นกำลังใจให้ลูกๆ  ด้วยนะแม่
คิดถึงแม่ที่สุดในโลกเลย

วันอาทิตย์ที่ 24 มีนาคม พ.ศ. 2556

วันเสาร์ที่ 23 มีนาคม พ.ศ. 2556

วันศุกร์ที่ 22 มีนาคม พ.ศ. 2556

ยาของแม่

แม่จ๋า .....จำได้ป่าวต้นไร
"ลูกใต้ใบ"  ไงแม่
เห็นที่ไหนเป็นต้องเก็บกันตลอด
เอาไว้ไปให้แม่ทำเป็นยาไง
แล้วแม่จำได้มั้ย เราจอดรถติดไฟแดงห้าแยก แล้วต้นนี้
มันออกเต็มเกาะกลางถนนเลย  เราสองคนก็จอดรถเก็บกันใหญ่
มีแต่คนมองตรึมเลย 55

ตอนนี้แม่คงไม่ต้องใช้มันแล้วช่ายมะ
แม่หายแล้ว  ไม่ต้องรักษาอีกแล้ว
ได้ยินข่าวว่า แวะไปแอ่วหาป้าปั๋น กะ น้องอ้อเหรอแม่
มะเห็นแวะมาหาลูกเลยนะ
ดีใจนะที่ป้าๆ  เค้าบอกว่า แม่ไปแอ่วหา
แล้วหน้าตาแม่สดใส แม่สวยมาก หน้าตาอิ่มเอิบ มีความสุข
แต่ถ้าจะให้ดีกว่านี้ แวะหาลูกบ้างนะ คิดถึงจะแย่แล้วเนี่ย

ตอนนี้นะแม่  "ลูกใต้ใบ" เนี่ย ออกเต็มบ้านเลย
เดินไปทางไหนก็ออกเต็มไปหมด
สงสัย ตอนที่เราเอาตากแห้ง แล้วเม็ดมันร่วงเนาะ
ตอนนี้มันก็เลยงอกเต็มบ้านเลยเนี่ย
เห็นแล้วก็อดคิดถึงแม่ไม่ได้
เพราะไม่รู้ว่าจะเก็บไว้ให้ใครต่อไป
ก็เลยปล่อยให้มันออกไปตามประสามันแหละนะ



วันพุธที่ 20 มีนาคม พ.ศ. 2556

ดอกไม้ของแม่

ดอกที่แม่ปลูกไว้หน้าบ้าน
ออกดอกเต็มไปหมด  แพร่ขยายอย่างเยอะเลยแม่
แต่ไม่รู้ว่าอยู่ได้นานป่าวนะ
เพราะรถปูนมันเข้าๆ  ออกๆ  ทั้งวันเลย
รูดไปรูดมา ทับแล้วทับอีก
ไม่รู้จะทำไงแล้ว บ้านเรามันแคบเนาะ
แต่งามขนาดเลยนะแม่ เดียวจะหาที่ปลูกให้ใหม่นะ
จะขยายให้แยะๆ  เลย
แล้วก็จะเก็บไปถวายพระทำบุญให้แม่ด้วยนะจ๊ะ  คิดถึงแม่นะ

วันจันทร์ที่ 18 มีนาคม พ.ศ. 2556

อันนี้ช่ายเลย


อีกแระ

กับเข้าสู่สภาวะโหมดเงียบเหงาอีกแล้ว
ถึงวันจันทร์ทีไร  ใจหายทุกที
เพราะทุกคนต่างก็แยกย้ายกันไปทำงานกันหมด
ภูมิก็กับพะเยา  บีก็กับเชียงม่วน
พ่อก็ไปสวน  เหลือเราอยู่บ้านคนเดียว
พ่อไปสวนกว่าจะกับก็ค่ำๆ   ไอ้เราก็อยู่กะเด็กๆ  สี่ตัว
มันจะเหงาอะไรเช่นนี้
ไม่ชอบแบบนี้เลย
เมื่อไหร่นะ  ทุกคนจะได้ย้ายกับมาอยู่บ้านพร้อมหน้าพร้อมตากันเนี่ย
ช้านต้องรออีกนานแค่ไหน
มันง่อม เข้าใจก่อ

เสร็จไปอีกขั้น

วันเสาร์ที่ 16 มีนาคม พ.ศ. 2556

รถพ่อติดหล่ม













วันนี้พ่อกะภูมิไปใส่ปุ๋ยข้าวกัน
พ่อก็คงอยากให้เสร็จไวๆ  แหละนะ
ก็เลยขับไปตามทางนั่นแหละ
เพราะถ้าจะให้ภูมิแบกไปคงไม่ไหว เพราะทางมันยาวมาก
อีกอย่างปุ๋ยก็หนัก เลยไม่ได้คิดว่า ทางมันจะทรุด
ความจิงพ่อก็ขับบ่อยๆ นะ  แต่วันนี้เกิดไรขึ้นไม่รู้
ดินข้างทางเกิดทรุดขึ้นมา
รถเลยตกไหล่ทางซะงั้น ทำไงก็เอาขึ้นมาไม่ได้เลย
ก็เลยไปจ้างลุงที่ขับรถไถคันเนี้ย มาช่วยลาก
ลุงเค้าก้ใจดีนะ  ไม่คิดเงินพ่อสักบาทเลย
พ่อก็จะเอาให้อยู่แล้วนะ  แต่เค้าก็ไม่เอา 
ก็เลยขอบคุณกันไปซะ

พ่อกะภูมิท่าจะเหนื่อยน่าดูเลยนะแม่
วันนี้ไปใส่ปุ๋ยกัน
ไม่รู้จะเสร็จป่าวเนี่ย
ถ้ารถไม่ติดหล่ม  ก็คงไม่ต้องเสียเวลาไปเกือบสองชั่วโมง เฮ้อออออ
สาตุ๊  ขอให้เสร็จนะคะ
แม่เอาใจช่วยพ่อด้วยนะ


วันศุกร์ที่ 15 มีนาคม พ.ศ. 2556