วันเสาร์ที่ 15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2551

จะได้เจอน้าแล้ว คิดถึงสุดๆ



วันนี้ที่รอคอยใกล้จะถึงแล้ว
เหลือเวลาอีก 2 อาทิตย์แค่นั้น
เราก็จะได้เจอน้าสุดที่รักแล้ว
ดีใจจัง ไม่ได้เจอมาเกือบปีแล้วนะ
ได้แต่คุยโทรศัพท์กันอย่างเดียว ไม่เห็นหน้าเลย
น้าไม่ค่อยว่าง นานๆ ทีจะกลับเชียงราย เค้างานยุ่ง
ธุรกิจรัดตัวตลอด
อยากบอกน้าว่า
ให้รักษาสุขภาพบ้างนะ
งานนะอย่าทำให้มากนัก เงินนะ หาเมื่อไหร่ก็ได้
แต่ถ้าหลานคนนี้อยากได้ ต้องมีนะ 55555
ไม่เคยขอเงินน้าสักครั้ง ไม่เคยเอ่ยปากเลย
แต่น้าก็ให้ตลอด ก็หลานสุดที่รักนี่นา
น้าคำใจดีนะ เราอยากได้ไร หามาให้ทุกอย่างเลย
แม้ว่าจะไม่ได้เจอกัน ก็ส่งเงินมาให้
รักน้าสุดๆ (ไม่ได้เห็นแก่เงินนะ 5555)
ก็ไม่ได้ให้เราคนเดียวนี่นา ได้กันทั้งหมดแหละ
ขวัญ พ่อ แม่ ลุง ป้า หลานๆ อีก4 คน ได้กันถ้วนหน้า
คิดถึงๆๆๆ
ไม่อยากให้น้าอยู่ไกล อยากให้กลับมาอยู่กับเราที่บ้าน
จะได้ดุแลน้าตลอดไป
ความเป็นจริงคงเป็นไปไม่ได้ เค้าอยู่กรุงเทพมากว่า 20 ปี
คงไม่คิดจะกลับมาเชียงรายแล้วแหละ
มาก็คงมาเที่ยวเท่านั้น

เฮ้อ....
ทำใจซะ

ไม่เป็นไร สิ้นเดือนจะไปหานะคะ

ไม่มีความคิดเห็น: