หลังจากที่ไปผจญภัยต่างเมืองมา
555
กรุงเทพเมืองสุดแสนวุ่นวาย
ไปไหนก็เจอแต่รถติด ควันดำ ผู้คนวุ่นวาย
โชคดีนะ ที่ได้อยู่เชียงราย
อากาศสุดแสนจะดี
ไม่มีมลพิษ รถก็ไม่ติด ผู้คนก็ใจดียิ้มแย้มมีมิตรไมตรี
ไม่เหมือนกับคนกรุงเทพ (บางคน)
สัญญากันเป็นมั่นเป็นเหมาะว่าจะมาเจอ
ไหนทิ้งกันเห็นๆ ใจดำสุดๆ
ทำไมถึงทำกันได้อย่างนี้
รู้ซึ้งถึงน้ำใจคนกรุงเทพก็วันนี้คะ
เราสุดซ๋าว่าไปครั้งนี้ เตรียมของฝากไปให้ซะเยอะเลย
สุดท้าย ก็ไม่มา คนเรา ทำกันได้....
เสียใจเหมือนกันนะ
ถ้าเกิดว่าเรากำลังเจอปัญหาขณะนั้น
คงไม่รู้จะหันหน้าไปให้ใครช่วย
เพราะน้าก็อยู่ไกล กว่าจะไปหาได้ ใช้เวลา เกือบชั่วโมง
เซ็งชนาดเลย
ก็ไม่เป็นไรคะ ไม่เจอกัน ต่อไปนี้ก็คงไม่ได้เจอกันหรอก
คงไม่มีทางได้เจอกันอีกแล้ว
ไอ้เราก็เห็นว่าเป็นพี่ ให้ความเคารพนับถือ
คุยกันบ่อยๆ ไม่น่าทิ้งกันได้ลงคอเลย
ช่างเถอะ
เรามันคงไม่สำคัญอะไรกับเค้าหรอก
แค่เด็กกะโบโลคนหนึ่งแค่นั้น
ไม่เป็นไรคะ แต่เสียใจอย่างแรง...
คิดซะว่าเป็นบทเรียนว่า...
อย่าไว้ใจคนแปลกหน้าให้มากนัก
ดีใจคะ ได้กอดน้าน้ำตาไหลเลย
น้าซูบผอมไปเยอะงาน
สงสัยจะเครียดเรื่องงาน
เสียดายไอ้อยู่กับน้าแค่แป๊บเดียว
ดีใจน้ำตาไหล ชนิดที่ว่าเปิดก๊อกน้ำเลย
ไหลไม่หยุด ดีใจเกินไป
แต่จะไปหาอีก รับรองจะไปอยู่หลายๆ วันเลย
รีบกลับก็ไม่ช่ายไรหรอก
ยายเสีย ก็เลยรีบมาเผา
แถมหนำซ้ำ ปู่เข้าโรงบาลต่ออีก
โอย อะไรจะวุ่นวายขนาดนั้น
ดีนะ ปู่ไม่เป็นไรมาก หายใจค่อยโล่งหน่อย
*-*
เชียงรายหนาวมากๆ หนาวมือแข็งไปหมด
เสื้อสามตัวเอาไม่อยู่นะเนี่ย
แต่ยังไงอากาศก็ดีกว่ากรุงเทพเสมอนะคะ
2 ความคิดเห็น:
บรรยายซะคนกรุงเทพฯ เลวร้ายมากเลย....
แต่เราก็ผิดที่ไม่สามารถตื่นมารับได้(นอนดึกไปหน่อย)วันเสาร์(เราก็เริ่มงานที่แผนกใหม่ (ย้ายจากหน่วยงานมาเป็นผู้ช่วย Senior VP...ไม่รู้ใหญ่ขึ้นหรือเล็กลง...ทุกวันนี้ยังไม่รู้เลย)เลยไม่อยากลาหยุด(เพราะเราทำเรื่องลาพักร้อนวันจันทร์กับอังคารไว้แล้ว)พอตอนเที่ยงลองโทรไปหาดูถึงรู้ว่ากำลังเดิน Shop อยู่ที่แถวประตูน้ำ ....ตายแล้ว!...ไม่กลัวไม่สบายเลยเหรอยิ่งไม่ชินอากาศกรุงเทพฯอยู่ (แต่เราก็พูดไม่ได้)ส่วนวันอาทิตย์เราต้องอยู่บ้านพ่อคอยช่างติดจาน True มาติดตั้งให้ (โดนหลอกว่าต้องอยู่เพราะต้องเซ็นต์เอกสาร)กว่าจะติดเสร็จเกือบบ่าย เรารีบมาแถวรามฯ เลย (แต่ก็ผิดที่ไม่โทรมาบอกก่อน....ผิดอีกแล้ว)คอยจนเกือบห้าโมงก็เลยลองโทรหาดู (คิดว่าสอบเสร็จแล้ว)กะว่าจะพาลุยหลังสอบเสร็จจนถึงวันอังคารเลย....แต่ก็พบกับความผิดหวังเช่นกัน.....พูดไปก็หาว่าแก้ตัว.....เราว่าอาจเกิดจากการที่เราพูด-คุยกันน้อยไปขณะที่อยู่กรุงเทพฯ .....ก็ขอโทษแล้วกัน....
เหลือของฝากให้ เต่า บ้างเน้อ อ่าให้คนกรุงเทพซะหมดละ หุหุหุ
แสดงความคิดเห็น