ดีกว่าที่คิด

ความรัก...ไม่ใช่โชคชะตา
ถึงแม้...จะเกิดขึ้นมาจากความบังเอิญ
แต่ถ้า...ไม่ไขว่คว้ามา...ความรักนั้น
ก็อาจหลุดลอยไป



คงไม่ผิด...ที่จะคิด...แอบรักใครสักคน
เพราะ...ความรัก...เป็นจุดเริ่มต้นของ
มิตรภาพ...และ...เพื่อนที่แสนดี

การไขว่คว้าหาความรัก
มักทำได้ไม่ยากกว่าที่คิด
เพียงแค่ยิ้มให้กันสักนิด
ก็อาจกลับไปนอนคิดถึง...ตั้งหลายวัน

กลับมาแล้วจ้า.....

การเดินทางที่สุดแสนจะเหนื่อย
เจออุปสรรคมากมาย
แต่เราก็ฟันฝ่ามาได้ด้วยฝืมือล้วนๆๆๆ
คริๆๆๆ ตลกแล้ว
เริ่มจากการเดินทางไปกรุงเตบดิ
เหนื่อยโคตรๆ เจอแต่รถติด
อากาศเป็นพิษ
อะไรๆๆ ก็แพงไปหมด
ก้าวขาออกจากบ้านที ก็ต้องเสียตังแล้ว
เหนื่อยสุดๆ ให้กลับไปอยู่อีกเหรอ
เชอะ ไม่มีทาง
แต่ก็หนุกไปอีกแบบ
นานๆ จะได้เจออะไรแปลกหูแปลกตาบ้าง ก็ดี เปลี่ยนบรรยากาศ


แต่ไหนเลยจะสู้บ้านเรา ไม่มีแล้ว....
อากาศดี รถไม่ติด ไปไหนมาไหนก็สบาย
ไม่ต้องแย่งใครขึ้นรถ ให้เหนื่อย วุ่นวายอีกด้วย
ความจริงก็ดีนะ ฝึกเราให้แกร่ง
กล้าที่จะเผชิญกับโลกภายนอก
แถมสอนให้เราประหยัดอีกด้วย
จะไม่ให้ประหยัดได้ไง
ก้าวขาออกมาจากบ้านก็เสียตังค่ารถแล้ว
สรุปคือ ไปไหนที่ไม่ไกล เดินเอาคะ
ออกกำลังกายไปในตัว
แต่ก็เหนื่อยนะ เจอกับอากาศที่ร้อนมากๆ
ยังไงอะไรๆๆ ก็สู้บ้านเราไม่ได้อยู่ดีแหละ ว่ามั้ย

หาดแม่รำพึง จังหวัดระยอง
น้ำทะเลไม่ค่อยสวยเท่าไหร่
คนเลยเที่ยวไม่มาก ก็ดี เป็นส่วนตัวดีนะ

หาดแม่รำพึงก็ ผู้คนไม่มาก แลดูเศร้าๆ
เหมือนกับว่ามีใครบางคนรอคอยการกลับมาของใครอีกคน
ที่คนไม่มากก็คงมีประวัติแหละ
เพราะมีคนตายมากไปหน่อย
ไอ้เราก็เล่นไปเสียวไป


พี่สาวกะน้องสาว ดูเอาเองแล้วกัน ใครสวยกว่ากัน คิๆๆ



พักเอาแรง หม่ำกันหน่อย ปูตัวเบ้อเร่อเลย




เดินทางกันต่อ ไปหาดสวนสนกันคะ


ไม่อยากจะบอกเลยนะ
ว่าเป็นพี่น้องกันเนี่ย
คนหนึ่งดำ อีกคนขาว
ใครเห็นก็บอกว่าเป็นแฟนกัน เฮ้อ
เหนื่อยใจจิงๆๆ




ตัวนี้ เจ้าน้ำหวาน
น่าสงสารต้องทำงานหาเงินช่วยเจ้าของมัน
กะว่าจะพาไปเลี้ยงที่บ้านสักหน่อย
ไหงได้ ตัวละตั้ง เจ็ดแสนกว่า
ซื้อไม่ไหวแร้ววววว
เอาอ้อยไปกินก่อนแล้วกันนะ
น่ารักดี ช้างน้อย

ถึงแล้ว หาดสวนสน
ตามชื่อ แหละนะ
มีแต่ต้นสนเต็มไปหมด
ผู้คนก็ไม่มากเท่าไหร่
เราก็เลยเดินเล่น วิ่งเล่นกันซะเหนื่อย หนุกมาก



กำลังจับปูกันอยุ่ค่ะ
ได้มาแล้วตัวหนึ่ง
ขอบอกว่าจับยากมากๆ
เพราะมันวิ่งเร็วสุดๆ เลย
จับได้ตัวเดียวแทบแย่เลย

ถ้าคุณกำลังท้อ...ลองอ่านดู

ไม่ต้องบินให้สูงอย่างใครเขา...
จงบินเอาเท่าที่เราจะบินไหว
ท่าที่บินไม่จำเป็นต้องเหมือนใคร
แค่บินไปให้ถึงฝัน เท่านั้นพอ



ถ้าโกรธกับเพื่อน. . . มองคนไม่มีใครรัก

ถ้าเรียนหนัก ๆ . . . มองคนอดเรียนหนังสือ

ถ้างานลำบาก . . . มองคนอดแสดงฝีมือ

ถ้าเหนื่อยงั้นหรือ . . . มองคนที่ตายหมดลม




ถ้าขี้เกียจนัก . . . มองคนไม่มีโอกาส

ถ้างานผิดพลาด . . . มองคนไม่เคยฝึกฝน

ถ้ากายพิการ . . . มองคนไม่เคยอดทน

ถ้างานรีบรน . . . มองคนไม่มีเวลา




ถ้าตังค์ไม่มี . . . มองคนขอทานข้างถนน

ถ้าหนี้สินล้น . . . มองคนแย่งกินกับหมา

ถ้าข้าวไม่ดี . . . มองคนไม่มีที่นา

ถ้าชีวิตแย่ . . .มองคนที่แย่ยิ่งกว่า




อย่ามองแต่ฟ้า . . . ที่สูงเกินตาประจักษ์

ความสุขข้างล่าง . . . มีได้ไม่ยากเย็นนัก

เมื่อรู้แล้ว . . . จัก . . . ภาคภูมิชีวิตแห่งตน

เพลีย

ช่วงนี้งานตรึม ต้องทำแผนพัฒนาโครงการ
หรือแผนสามปี ทำกันอยู่นั่นแหละ
ทำแล้วแก้ ทำแล้วแก้ เหนื่อยจัง
แต่ก็ผ่านลุล่วงไปได้ด้วยดี เราซิ เริ่มจะเหี่ยวแล้ว
หน้าตาก็ดูโทรมๆ เพลียๆ เหนื่อย ไม่ค่อยสดชื่นเลย
ดีนะ เสร็จทันเวลาไม่งั้นคงแย่กว่านี้
สองสามวันนี้ต้องเคลียร์งานให้เรียบร้อย
เพราะอาทิตย์หน้าก็ไม่อยู่อีกหลายวันเลย
ไม่อยากจะลาแล้วทำให้ใครลำบาก
งั้นคงเที่ยวไม่หนุกแน่ๆ
กลับถึงบ้านแทบอยากจะหลับ ไม่อยากทำไร
แต่ไม่ได้ยังมีงานบ้านอีกตรึมที่ยังไม่ได้ทำ
เหนื่อยจัง

วันนี้ต้องอยู่เวรกลางวันด้วย
แต่ต้องไปส่งเจ้าขวัญขึ้นเครื่องตอนเที่ยง
เลยขอแลกเวรกับอ้ายกุ้ง
พรุ่งนี้เข็มจะอยู่ให้แทน
รีบกินข้าวตอน 11 โมง
กินแกงฟักกับแกงหมูหนาว
พี่ส่งทำมาจากบ้าน อร่อยดีแฮะ
เพิ่งเคยได้ยินนี่แหละ "หมูหนาว"
ความจริงแล้วก็คือ แกงกระด้างนั่นเอง
นานๆ ทีจะได้กิน เลยกินไปซะแยะเลย
เกือบเที่ยงยังกินไม่เสร็จ ต้องรีบออกไปส่งน้องชายก่อน
มาถึงเจ้าขวัญมันยังเก็บของไม่เสร็จเลย
โอยจะบ้าตาย ทำไมมัวแต่ลืมนั่นลืมนี่นั่นแหละ
ไอ้เราก็กลัวจะตกเครื่อง แต่มันดิ ช้ายังกะเต่านั่นแหละ
เฮ้อ.......

ส่งขึ้นเครื่องเรียบร้อยแล้ว กลับไปทำงานต่อ
ปั่นอย่างด่วน กลัวไม่ทันเสร็จพรุ่งนี้
หน้ามืดอย่างแรง เพราะสามชั่วโมงเต็มๆ นั่งอยู่หน้าคอม
มืนตึบเลย
ดีนะ เสร็จแบบไร้กังวลจนได้
แต่ขอบอกว่า ขับรถกลับบ้านแบบมึนๆ งงๆ คะ

ขอนอนสักงีบ ก่อนดีกว่า
ไม่ไหวๆ เพลียสุดๆ

เอาชนะ..ให้ชนะ

เอาชนะคนตระหนี่...ด้วยการ...ให้
เอาชนะคนพาล...ด้วยการ...ยอม
เอาชนะคนหน้าบึ้ง...ด้วย...ความยิ้มแย้ม
เอาชนะคนเห็นแก่ตัว...ด้วย...ความเสียสละ
เอาชนะความแค้น...ด้วย..การให้อภัย
และ..เอาชนะความเกลียด...ด้วย...ความรัก


ดูเหมือนเป็นเรื่องยาก
แต่จริงๆ แล้วเราทุกคนสามารถทำได้
เริ่มต้นจากการคิด...คิดดีกับคนทุกคน
วางใจไว้ในที่ที่สงบ ที่ซึ่งไม่มีการรบรา ฆ่าฟัน หรือแก่งแย่งแข่งขัน
วางดวงตาไว้ ในที่ที่เป็นสามัญ
มองเห็นสิ่งใดก็เป็นเรื่องปกติธรรมดาของโลก
วางความรู้สึกไว้ในที่ที่สามารถยืดหยุ่น และไม่ยึดติดกับอะไร
ใจอย่างนั้น ดวงตาอย่างนั้น และความรู้สึกอย่างนั้น
จะทำให้เราเห็นวิธีการเอาชนะคนทุกคนในทุกรูปแบบ
และคนสำคัญที่สุดที่เราจะชนะก็คือ "ตัวของเราเอง "

วันที่เลื่อนออกไป

หลังจากไปหาหมอมาแล้ว
จะให้ผ่าวันที่ 19 นี้ ต่อจากนี้ 23 ก็มาเปิดแผล
ตกกะใจคะ ต้องไปกรุงเทพฯด้วย จะมาเปิดไงละ
ขอเลื่อนออกไปก่อน สรุปคือหมอก็เลยบอกว่า
จะให้ผ่า วันที่ 28 วันเสาร์พอดี ผ่าตอนบ่ายสี่นะ
แต่จะให้ไปนอนรอหมอตั้งแต่ 10โมงเช้า
แล้วก็ต้องงดอาหารงดน้ำเริ่มตั้งแต่ 10 โมงเป็นต้นมาเช่นกัน
แล้วจะทนไหวมั้ยเนี่ย คงหิวน่าดูเลย
ฉันต้องตายแน่ๆ ยิ่งชอบกินจุกกินจิกอยู่ด้วย
ไม่ไหวๆ ตายๆ ฉัน

อาการปวดท้องเริ่มอีกแล้ว
อาการเป๋อก็ออกอีกคะ
ก็หลังจากกินข้าวในห้องเสร็จก็เดินไปตลาด
ซื้อเสื้อซื้อถุงเท้าให้นายขวัญ
สั่งๆ ๆ ตังก็ไม่ให้ ไอ้น้องนี่
เดินไปสะดุดท่อระบายน้ำคะ
หัวแทบคะมำ
อายนิดๆ นะ
แต่ต้องทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ รีบๆ เดินต่อไปคะ
555++++ อายจังเยยยยย

*--*
เบื่อจัง งานตรึม เซ็งงงงง
ขี้เกียจทำนะ แต่ต้องทำ เพราะอาทิตย์หน้า
จะลาพักผ่อนทั้งอาทิตย์ มิงั้นแย่เลยนะเนี่ย
แถมต่ออีกนิด เข้าโรงบาล ไม่รู้จะได้นอนกี่วัน
เฮ้อ.....

รับปริญญาน้องรัก

ขอแสดงความยินดีกับน้องชายสุดที่รัก
ขอให้ประสพความสำเร็จในหน้าที่การงาน
ความรัก และทุกๆ อย่างที่หวังไว้
ก้าวต่อไปอีกขั้น ก้าวต่อไปเรื่อยๆ
โชคดีนะ พี่คนนี้จะเป็นกำลังใจให้นะ
รักแกมากมาย ไอ้น้องชายตัวดำ

ไม่รู้จะทำไรดี...

งานนะตรึมนะ
แต่ไม่ทำ ขอพักช่วงบ้าง
เลยหยิบหนังสือเล่มหนึ่งมาอ่าน
"ฉลาดทำใจ หนักแค่ไหนก็ไม่ทุกข์"
อ่านแล้วรู้สึกดี ทำให้ได้รู้อะไรหลายๆ อย่าง

ปล. เดียวมาเขียนต่อ
มีคนใช้คอม 555+++

กลับมาแล้ว
แต่ก็เกือบลืมไปเลยว่าเขียนยังไม่เสร็จ
ต้องทำโอทีต่อเหรอเนี่ย
เอ..หรือว่าไงนะ
ยังงงๆ อยู่เนี่ย
ไม่ได้ออกหลายวันละ
เฮ้อ...
กะว่าจะไปธุระเรื่องน้องให้เสร็จสักหน่อย
ยกยอดไปวันเสาร์แล้วกัน
เตรียมของขวัญรับปริญญาให้แกแล้วนะเจ้าขวัญ
หมดไปหลายตังเลยนะเนี่ย
เพื่อน้องรัก พี่ทำได้
แต่วันหลังจะขอคืนนะ
หุหุ...
ไปทำงานก่อนนะ
ไว้จะมาเขียนใหม่
ช่วงนี้ยังนึกไรไม่ค่อยออก เลยได้แต่แบบนี้ ไม่เข้าท่าเอาซะเลย
แย่จังยัยเข็มเนี่ย ..

^^

ทำไมเปงอย่างนี้อ่า

คุยกันยังไม่ทันหายคิดถึงเลย
ก็มาจากไปซะแล้ว
เปงอะไรไปคะพี่เต่า
นานๆ จะได้คุยกัน
ทำไมหายไปซะได้
งอนไรเนี่ย
น้องเข็มงงคะ

*****

วันนี้งานตรึมคับพี่น้อง
งานเอกสารทั้งนั้น
เหนื่อยมาก ๆ
กลับถึงบ้านกะว่าจะนอนสักหน่อย
ก็อดที่จะมาอัพบล็อคไม่ได้
โชคดีนะ ได้เจอเพื่อนสมัยประถมด้วย
คุยกันซะนานเลย
ซารีน่า เรียนด้วยกันมาตั้งแต่อนุบาล ยัน มัธยมปลาย
หลังจากนั้นก็ไม่ได้เจอกันอีก เกือบ 8 ปีแล้วมั้ง
ดีที่เพื่อนมันยังจำเราได้อยู่นะ หะหะ
คนสวยก็เงี้ยะ (แหวะ) ใครๆ ก็จำได้อยู่แล้ว

ไม่ไหวแล้ว
พอแค่นี้ก่อน
ขอตัวไปงีบสักกำก่อน
เพลียเหลือหลาย
เก็บแรงไว้ทำงานพรุ่งนี้ต่อ
อ้าว สู้ๆๆ

หายไปซะหลายวันเลย

อันดับแรก ขอไว้อาลัยให้น้ำตาล
มันทนอาการป่วยไม่ไหว
เลยตัดช่องน้อยแต่พอตัว
ไปสวรรค์ซะแล้ว
น่าสงสารจัง
ร้องไห้เป็นวรรคเป็นเวร
ทำไงได้
สิ่งมีชีวิตทุกคน ทุกคน
ต้องมีเกิด แก่ เจ็บ ตาย
เป็นเรื่องธรรมชาติ
เอ้อ....
น่าสงสารจริงๆ

เช้าๆ วันอาทิตย์ ไปช่วยงานแต่งน้องสาวบ้านปู่
เหนื่อยสายตัวแทบขาด
ไม่มีใครมาช่วยทำดอกไม้เลย เพราะคนอื่นๆ เค้าทำอาหารกันหมด
เราเลยต้องวุ่นวายจัดดอกไม้กับหลานๆ วุ่นซะไม่มี
ที่วุ่นนะ วุ่นบ่นหลานๆ ซนกันจริงๆ
ตอนบ่ายไปงานแต่งเพื่อนอ๋อย กับพี่เค
หนุกมากๆ ไปตั้งแต่บ่ายสาม
กลับถึงบ้าน ตีหนึ่งคะ
ไม่ได้เมานะ แต่กลับไม่ได้
เพื่อนมันไม่ให้กลับ
สัญญากับน้าไว้แล้วนะว่ากลับจากงานแต่งเพื่อน
จะรีบมาจัดดอกไม้ที่เหลือให้เสร็จ
สุดท้ายก็ไม่ได้มา เพราะเพื่อนตัวดีนั่นแหละ
ไม่ให้กลับ อีกอย่างนานๆทีจะได้เจอกัน

เสียดายได้มาแค่ใบเดียว
รูปติดกับมือถือ
เพราะกล้องไม่ได้เอาไป
ไว้รอดูที่เพื่อนมันส่งเมลล์มาให้ใหม่แล้วกัน


ตื่นเช้าวันจันทร์แบบหัวฟูๆ
รีบไปช่วยบ้านงานแต่ง โดนน้าแหนบนิดๆ
บอกว่าไหนจะมาช่วย ไม่เห็นมา
ต้องขอโทษเป็นอย่างสูงเลยคะ
ขอโทษจริงๆ
จะแปดโมงเช้า
เลยรีบขอตัวไปอาบน้ำแต่งตัวซะใหม่
อายแขกคะ หัวงี้ฟูเลย หน้าก็ยุ่งๆ
เพราะช่วยป้าๆ ทำอาหารในครัวกัน

แปลงโฉมมาใหม่ ค่อยดูได้หน่อยคะ
(แม่บอก งั้นนะ)
งานแต่งหนุกหนานสุดๆ
แล้วก็เหนื่อยมากๆ
กินข้าวกันไม่อิ่มเลย
เพราะต้องลุกไปๆ มาๆ
ถ่ายรูปตลอด แถมต้องดูแลแขกน้องสาวแทนด้วย
ทั้งๆที่ไม่รู้จัก เลยไม่รู้จะคุยไร
อิๆๆ ทุกคนหนุกหนานดีนะ
เมากันเป็นแถวๆ
ส่วนเรากับหลานๆ ก็นั่งทำเหล้าบ๊อกกินกันเอง
โดยมีเราเป็นพี่ใหญ่คุมน้องๆ


รักตราบฟ้าดิน
เกศรินทร์ - ศักดิ์ชาย
ขอให้รักกันนานๆ นะน้องรัก


ขอให้ถือไม้เท้ายอดทอง กระบองยอดเพชรนะจ๊ะ


เราสองคน 555+++
พี่เข็ม กะ น้องอ้อม
ดูเอาเองนะ ว่าใครสวยกว่ากัน


ทำไรกันเนี่ย ไม่อายคนอื่นบ้างเลย
55++++
ป้าๆ แกล้งเจ้าบ่าวกะเจ้าสาว
ป้าเค้าเอาเหรียญบาทให้เจ้าสาวคาบไว้
แล้วให้เจ้าบ่าวเอาเหรียญออกจากปากเจ้าสาวให้ได้
โดยต้องใช้ปากอย่างเดียว
น่ารักดีนะ
ทำกันอยู่นันแหละ
กว่าจะได้ พอได้เหรียญ เค้าก็แกล้งอีก
เอาแบ้งร้อยพับให้เล็กที่สุด แล้วก็ให้ทำเหมือนเดิม
ลำบากจริงๆ กว่าจะได้ตังเนี่ย
หุหุ..

สุขสันต์วันวิวาห์ น้องรัก


หน้าฉันงี้บานเลย
สงสัยเมาเหล้าบ๊อกแน่ๆ แดงก่ำเชียว




ถ่ายกะเจ้าสาว ดูกันเอาเองนะ
ระหว่างเจ้าสาว กับพี่เจ้าสาว ใครสวยกว่ากัน
หุหุ...


ดีๆ น้อง ซ้อมอุ้มลูกคนอื่นไปก่อน
ไว้มีเป็นของตัวเอง ก็คล่องแล้ว
กิ้วๆๆ

อีกครึ่งของชีวิต

วันเวลาผ่านคืนวันล่วงเลยไป
อายุและวัยของคนเรา..ก็ล่วงเลยผ่านไปฉันนั้น

วัยของคนเรา
เคยผ่านประสบการณ์ชีวิตมามากมาย
ผ่านช่วงฤดูกาลแห่งชีวิตที่หลากหลาย

ชีวิตของคนเรา
หากเปรียบกับฤดูกาลแห่งชีวิต
เราก็ถือว่า..ผ่านฤดูกาลช่วงต่างๆ
ทั้งฤดูร้อน..ฤดูหนาว..ฤดูฝน..กันแล้วทุกคน


ฤดูร้อน..
เปรียบเหมือนกับฤดูกาลของชีวิต
ที่ต้องประสบกับเรื่องราวที่สับสนวุ่นวาย
เหมือนกับจิตใจร้อนรน..ทุรนทุราย

ฤดูหนาว..
เปรียบเหมือนกับฤดูกาลของชีวิต
ที่ต้องประสบกับเรื่องราวที่แสนเจ็บปวด..รวดร้าว
ทุกข์..โศก..เหงา..เศร้า..เสียใจ
เหมือนกับจิตใจที่หนาวเหน็บ..ท้อแท้..สิ้นหวัง

ฤดูฝน..
เปรียบเหมือนกับฤดูกาลของชีวิต
ที่ต้องประสบกับเรื่องราวที่แสนสุขสบาย
เหมือนกับจิตใจที่ชุ่มชื่น..เบิกบาน..สดใส
ดังสายฝนที่ชะโลมจิตใจ ให้ความชื่นเย็นต่อมนุษยชาติ

ครึ่งหนึ่งของชีวิตเรา
ที่ผ่านร้อน..ผ่านหนาว
ผ่านความเจ็บปวด..รวดร้าว
ผ่านเหตุการณ์ต่างๆ มามากมาย
ทั้งเรื่องที่น่าจดจำ และไม่จดจำ ทั้งสิ่งที่ดี และไม่ดี

หากเราได้สำรวจอีกครึ่งทางของชีวิต
ที่เรายังเหลือ วันคืนแห่งกาลเวลาของชีวิต
ว่ายังเหลืออีกเล็กน้อย
ที่จะให้โอกาสเราได้แก้ไขปรับปรุงตนเอง

ในช่วงครึ่งหลังของวันเวลาแห่งชีวิต..
ก็จะทำให้เรา..ไม่ประมาทในวันเวลาทุกๆ วินาทีของชีวิต
และได้เริ่มต้นชีวิตใหม่..กับวันเวลาที่เหลือ
ที่เราเรียกว่า..ครึ่งทางของชีวิต
โดยไม่ประมาทในการดำเนินชีวิต

จะทำ..จะพูด..จะคิด..สิ่งใด
ก็ขอให้มีสติทุกๆ ลมหายใจตลอดทางครึ่งหนึ่งของชีวิต

^^

Happy Birthday

สุขสันต์วันเกิดคุณภีรภูมิ
ขอให้มีความสุขมากๆ
สุขภาพร่างกายแข็งแรง
ตั้งใจเก็บเงิน ให้ได้เยอะๆ
รวยๆ เฮงๆ
ที่สำคัญขอให้มีลูกเร็วๆ นะจ๊ะ

^^
วันสำคัญของเธอ
ไม่มีคำพร่ำเพ้อจะให้
มีเท่านี้หัวใจ
กับอะไรที่อยู่ข้างในนี้
อยากให้เธอมีความสุข
สิ่งใดเคยทุกข์เคยหน่ายหนี
ก็ขอให้หมดไปไม่มี
เหลือแต่สิ่งดีๆ ทดแทน
อาจไม่มีของขวัญกล่องโตมาฝาก
แต่ก็อยากให้รู้ว่าห่วงใยมากสุดแสน
มีความผูกพันอยู่แนบแน่น
กับความอาทรทีทดแทนในดวงตา

Happy Birthday jaaaaaaa....

หาหมอทั้งคนทั้งหมา

เมื่อตอนเย็นพาน้องน้ำตาลไปหาหมอมา
ความจริงมันก็ป่วยมาหลายวันแล้วหละ
แต่เราไม่ได้พามันไปเอง
วันนี้แม่ก็จะไปหาหมอพอดี
คลีนิคก็ไปทางเดียวกันด้วย
เหมาะเจาะอะไรเช่นนี้ เลยพากันไปหาหมอทั้งคนทั้งหมา
หมอหมาก็น่ารักดี
"หมอน้อย" น้อยสมชื่อแฮะ
ตัวเล็กๆ ใส่แว่น ตัวเล็กกว่าเราอีกแหละ
พูดเพราะดี สอนหลายๆ อย่าง
สอนวิธีป้อนยา ว่าควรทำไง
เพราะเอายาให้หมากินเนี่ย ไม่ง่ายอย่างที่คิดนะ
ไม่เหมือนคน ยัดใส่ปากแล้วก็เรียบร้อย
นี่ต้องคอยดูมันว่ามันจะคายออกมาปล่าว
ลำบากแท้ๆ แต่ทำไงได้
ต้องรักษามันให้หาย

ส่วนแม่ ปวดหลังคะ
โดนฉีดยาเหมือนกัน คนแก่ก็งี้
โรคปวดหลัง ปวดเอว เป็นเรื่องปกติ

ส่วนเราดิ หมอนัดผ่า กลางเดือนนี้
คงประมาณ 16-18 นี่แหละ
ได้ลางานยาวเลยทีเดียว
ที่จริงเดือนนี้เราต้องลางานหลายวันด้วย
และก็มากเป็นประวัติการณ์เห็นจะเป็นได้
ขอลิตรายการก่อน ว่าลาวันไหนบ้าง
อันดับแรก 8 มีนา งานแต่งพี่เค (สบายไม่ต้องลา ตรงวันอาทิตย์)
อันดับสอง 9-10 มีนา งานแต่งยัยนิว
ความจริงนะยัยนิวแต่งวันที่ 9
แต่เราว่าจะลา 9 กับ 10 ยังไง ก็คงต้องคิดอีกที
เพราะลาหลายวันเกรงใจอ้ายกุ้งกับเกียรติมัน
อันดับสาม ก็คงเป็นช่วง 16-วันไหนก็ยังไม่รู้
เพราะหมอนัดผ่าตัด คงต้องพักหลายวัน
อันดับสี่ 23-27 ลาพักร้อนเข้ากรุงเทพคับท่าน
คงจะร้อนจริงๆ แหละ
เชียงรายยังร้อนขนาดนี้ กรุงเทพจะขนาดไหน
ว่ามั้ย *-*
น้องชายหัวแก้วหัวแหวน รับปริญญา
สรุปคือ ได้ลาหลายวันเลยคับพี่น้อง
แถมได้รวมเสาร์กะอาทิตย์ด้วย
สบายเลยเรา
ความจริงจะว่าสบายก็สบายนะ
แต่ต้องแลกกับเงิน
เดือนนี้ก็คงหมดไปหลายบาทเลยทีเดียว
-ค่าพาน้ำตาลไปหาหมอ
-ค่าผ่าตัดเราอีก คงแยะน่าดู
หมอบอกว่าค่าผ่าตัดก็ไม่แพงนะ ไม่เกิน 40,000บาท
นี่ยังไม่รวมค่าห้อง ค่ายา ค่าอะไรต่อมิอะไรที่โรงบาลจะเรียกเก็บ
โอยจะบ้าตาย
-แล้วไหนจะค่าตั่วเครื่องบินไป-กลับ กรุงเตบอีก
ยังดีนะ ช่วงนี้มันลดราคา ค่อยเบากระเป๋าหน่อย
-ค่าแท็กซี่ ระหว่างไปๆ มาๆ ตอนอยู่กรุงเทพอีก
-ที่สำคัญสุดๆ ค่าอาหารเรา เอ...ไม่ช่ายเราสิ
หลายคนเลยแหละ เจ้าขวัญ แม่ บี น้าๆ ที่จะไปกะเราด้วย
- และที่สำคัญอย่างขาดไม่ได้ ก็คือ บรรดาของฝากทั้งหลาย
ขนาดยังไม่ได้ไป ยังทวงของฝากกันใหญ่เลย
โดยเฉพาะยัยเจ กับเจ้าเกียรติ
เฮ้อ...เหนื่อยจัง ** เหนื่อยใจ

เพราะจริงป่าว ^^ ลองฟังละกัน

มีคนคนหนึ่งบอกว่าเพลงนี้เพราะมาก แล้วก็ชอบด้วย
เลยส่งมาให้
เพิ่งเคยฟังครั้งแรกเหมือนกัน
เพราะจริงๆด้วย
ให้กำลังใจได้อย่างดี
ขอบคุณกำลังใจทีส่งมาให้

T_T
ขอบคุณจริงๆ

แชร์ [ ShaRe ] - PoTaTo
เธอกักขังตัวเองไว้… นานเท่าไร… ไม่รับใครเข้ามา
ความปวดร้าวในคราวนั้น… ที่มันฝังใจ…
อย่าแบกให้เหนื่อยล้า…

มองที่ฉันคนนี้ที่รักเธอมานาน
คนที่เธอนั้นมองผ่านเรื่อยมา
อย่าเพิ่งคิดว่าชีวิตของเธอไม่มีค่า…
ฉันขอรักษาเธอได้ไหม

ให้เธอแชร์ความช้ำในหัวใจมาให้ฉัน
แบ่งมันมาจนเธอนั้นสบายใจ
และจะแชร์ความรักไปให้เธอเก็บไว้
ใส่มันลงแทนที่ในหัวใจที่เธอปวดร้าว

เธอเกลียดเขาขนาดไหน… ในหัวใจ… ยิ่งคิดไปคิดมา
ความอ่อนไหวในวันนี้… ที่เธอนั้นมี… นั่นแหละคือปัญหา

มองที่ฉันคนนี้ที่รักเธอมานาน
คนที่เธอนั้นมองผ่านเรื่อยมา
อย่าเพิ่งคิดว่าชีวิตของเธอไม่มีค่า…
ฉันขอรักษาเธอได้ไหม

ให้เธอแชร์ความช้ำในหัวใจมาให้ฉัน
แบ่งมันมาจนเธอนั้นสบายใจ
และจะแชร์ความรักไปให้เธอเก็บไว้
ใส่มันลงแทนที่ในหัวใจที่เธอปวดร้าว

จะตายป่าวเนี่ย

มีคนฝากน้องหมามาเลี้ยง 1 ตัว
ผอมๆ หมัดตรึม ต้องพาไปอาบน้ำ ตัดขนซะใหม่
หมดตังไปเกือบสองร้อย
ทั้งๆที่ไม่ช่ายหมาเรานะ แต่สงสาร
เห็นมันเกาทั้งวัน สงสาร

มันเป็นไรไปเนี่ย
หลังจากพาไปอาบน้ำมา
มันชักใหญ่เลย น้ำลายฟูมปาก
ชักไม่หยุด ชักทุกๆ 45 นาที
เอ...จะเป็นหมาบ้าป่าว

ปรึกษาสัตวแพทย์แล้วได้คำตอบว่า
ไม่เป็น แต่เรานะดันเอาน้องหมาไปอาบน้ำตอนมันเป็นไข้
ก็ลืมไปนะ ว่ามันไม่สบาย จมูกน้องหมาแห้ง
ตัวร้อนรุมๆ
ทำไงได้ละ มันเป็นหมัด
เดียวจะมาติดน้องหมาของเราอะดิ
นี่คือความหวังดี แต่ประสงค้ร้าย
จะฆ่าหมาโดยทางอ้อม
มันก็คือความไม่รู้อีกนั่นแหละ
แต่เราก็ไม่อยากให้มันติดกับน้องหมาตัวอื่นๆ ของเรา

ตอนนี้เลยซวยคะ มันชักมา 3 วันเห็นจะได้
น่าสงสารสุดๆ หมอต้อม (สัตวแพทย์)บอกว่า
ไม่เป็นหมาบ้าหรอก
มันป่วยหนักแล้วเราดันอาบน้ำมัน
มันก็เลยชัก
ต้องพาไปหาหมอ
เย็นนี้ว่าจะพาไปละ
ขืนปล่อยไว้นานๆ จะไม่ดี
กลัวมันจะตาย เป็นบาปติดตัวเราแย่แน่ๆ

^^
หัวหน้าไม่อยู่
ประชุมประจำเดือน
จะได้ว่างๆ บ้าง
ความจริงนะ งานตรึมเลยนะ
อาทิตย์นี้งานเป็นกอง
สั่งงานทิ้งไว้ แล้วก็หายๆ
ทำแทบไม่ทัน อยากจะมีสัก 10 มือ
555+++ เป็นทศกัณฑ์เลยยิ่งดี

ด้วยลำแข้ง .อิอิ

http://music.ohozaa.com/my/thaiTVPlayer.jsp?channel=7&w_y=2009&w_time=T12&dateSelected=02-03-2009&MainStreamLocal=/AutoDetected?s=true:hstrm&StreamDetected=strm8&Streamlist=

หาโค้ดไม่เจอ ได้มาแต่เว็บ
ใครอยากดูก็เอาไปเปิดเองแล้วกัน

ช่วงนี้มีแต่คนออกทีวีแฮะ
ทำเป็นมาอวดกันใหญ่
ก็ดีนะ ได้ออกทีวี
ส่วนคนที่ไม่ได้ออก คนที่เป็นกองหลัง
ก็ขอให้สู้กันต่อไป
ถือซะว่าปิดทองหลังพระก็แล้วกันนะ

เศร้าใจจังเยยยยยย

เพิ่งรู้สาเหตุของการปวดท้องบ่อยๆ
เฮ้อ...
ช๊อกโกแล๊ตซีสเหรอ
ได้ยินคำนี้แล้วรับไม่ได้
เซ็งนะ
นอนไม่หลับทั้งคืนเลย
พอได้ยินคำตอบจากหมอ ก็แย่แล้ว
แทบจะร้องไห้
ใจตกไปอยู่ตาตุ่มซะเห็นจะได้
ไม่อยากเชื่อว่าเราจะเป็นนะ
มีคนส่วนน้อยด้วยที่จะเป็นโรคนี้
ความจริงมันก็ไม่ร้ายแรงอะไรนักหนาหรอก
แต่หมอบอกว่าถ้าปล่อยไว้นานๆ
ต่อไปอาจจะไม่สามารถมีลูกได้ ต้องทำการผ่าตัดออก
เราจะได้ขึ้นเขียงผ่าท้องเหรอ
คิดไม่ออกเลยว่าจะเป็นไงต่อไป
เศร้าจัง ไม่อยากทำไรเลย
ถ้าไม่รู้ซะก็คงดี แต่นี้มันรู้แล้ว ทำไมไอ้ก้อนบ้านี้ต้องมาเป็นกับเราด้วย
เมื่อวานหมอถามว่า พร้อมจะผ่าตัดเมื่อไหร่
ฟังแล้วรู้สึกใจหายบอกไรไม่ถูกไร
อึ้งไปเกือบ 10 นาที
ก็มันตกใจนี่นา
ฮือๆๆ เสียใจจัง ทำไงดี
ไม่มีรมณ์จะทำไรเลย เซ็งชนิดที่ว่า อยากไปให้ไกลๆ
ซะให้พ้น .........
ไม่อยากอยู่แล้ว
ใครก็ได้ ช่วยที
(พระเจ้าก็ช่วยไม่ได้ ต้องพึ่งหมอแล้วละ)