วันศุกร์ที่ 30 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

ย้ายที่นอนชั่วคราว

วันนี้ต้องเปลี่ยนที่นอนชั่วคราว
จาว่าเปลี่ยนบรรยากาศก็ว่าได้
เหอะๆๆ  ไม่ค่อยจาน่าดีใจเลยนะ
เพราะต้องมานอนเฝ้าพ่อที่โรงบาล
พ่อความดันขึ้น ก็เลยพามาหาหมอ
ม่ายรู้จาได้นอนกี่วันเนี่ย
ขอให้พ่อหายไวๆๆ นะคะ


ไม่รู้จานอนหลับป่าวเนี่ยเปลี่ยนที่นอน
ยิ่งนอนไม่ค่อยหลับอยู่ด้วย เฮ้อออ


วันพฤหัสบดีที่ 29 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

น้ำจาท่วมอีกแร้ว

ฝนตกหนักเลยเย็นนี้
ไม่ต้องรอไร รีบเก็บของไว้ที่สูงๆ  ไว้ก่อน
กันไว้เผื่อน้ำจาท่วมอีก
ไม่รู้จาตกไรนักหนา  เหนื่อยใจจิงๆๆ

เพลงของเธอ

ทุกๆครั้งที่ได้เห็น ดวงอาทิตย์ลาขอบฟ้า
ทำให้ฉันต้องเหงาเหลือเกิน..ไม่รู้ว่าเธออยู่ไหน
เหมือนว่าฉันยืนหลับตาอยู่ตรงนี้คนเดียว
*ทุกๆทีที่มองฝน โปรยลงมาไม่ขาดสาย
ฉันก้อเหงาเข้าไป ถึงหัวใจไม่รู้จะมีทางไหน
ฉันมีเพลงหนึง ที่ส่งไปขอให้เธอรับฟัง**ได้ยินเพลงนี้เมื่อไหร่
เธอจะคิดถึงฉันคนนี้หรือเปล่าไม่มีเธอข้างกัน
ใจฉันว่างเปล่ามีคนคิดถึงเธออยู่ตรงนี้ รู้บ้างไหมนี่คือเสียงร้องในใจ
ให้เธอได้รับรู้ ว่าทุกเวลาเธอคือคนสำคัญ
และแสนมีค่านี่คือเพลงของคำว่ารักเธอทุกๆคืนที่เงียบเหงา
มีเพียงเงากับตัวฉันมันเงียบงันจนทนไม่ได้ยิ่งคิดถึงคนห่างไกล
คิดถึงจนทนไม่ไหวอยากจะพบเจอเธอ

มีแต่คิดถึง

เหม่อมองไกล ไปถึงดาว ที่เคยจองเป็นดาวของเรา
ก็ยังคงอยู่ที่เดิมให้พบเจอ อยู่ตรงนี้มองเห็นดาว
และดวงดาวคงมองเห็นเธอ
อย่างน้อยเราอยู่ใต้ดาวดวงเก่าเดียวกัน
หวังว่าเธอคงสุขดี อยู่ตรงนั้นเจอสิ่งดีดี
ฉันคงมีเพียงสิ่งเดียวทุกวัน
มีแต่คิดถึง มีแต่คิดถึง
อยู่ทุกครั้งที่มองดาว
มีแต่คิดถึง มีแต่คิดถึง
เรื่องวันวานและฝันของเรา
มีแต่คิดถึง มีแต่คิดถึง
และบ่อยครั้งก็ทำให้เหงา
คิดถึงเธอ....คิดถึงเธอ หวังว่าเธอคงสุขดี
อยู่ตรงนั้นเจอสิ่งดีดี ฉันคงมีเพียงสิ่งเดียวทุกวัน
มีแต่คิดถึง มีแต่คิดถึง อยู่ทุกครั้งที่มองดาว
มีแต่คิดถึง มีแต่คิดถึง เรื่องวันวานและฝันของเรา
มีแต่คิดถึง มีแต่คิดถึง และบ่อยครั้งก็ทำให้เหงา
คิดถึงเธอ....คิดถึงเธอ เฝ้าแต่คิดถึง ได้แต่คิดถึง
สิ่งที่สองเราเคยมี เฝ้าแต่คิดถึง ได้แต่คิดถึง
นึกทีไรก็ยิ้มทุกที มีแต่คิดถึง มีแต่คิดถึง
อยากให้เธอได้อยู่ตรงนี้
คิดถึงเธอ....คิดถึงเธอ คิดถึงเธอ....คิดถึงเธอ

วันพุธที่ 28 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

ว่างเปล่า

เหนื่อยกับการที่ต้องทำอะไรๆ ๆคนเดียว
เหงาบ้างก็ต้องมีอยู่แล้ว
เป็นเรื่องธรรมดา กับการใช้ชีวิตตามลำพัง
เพื่อนก็คุยกันได้ แต่จามีใครมารับรู้ว่าในใจลึกๆ แล้วเราเป็นไร
คิดไรอยู่ มีความรู้สึกไง
เพื่อนปลอบใจเสมอ ขอบคุณเพื่อนที่เข้าใจ
พี่ๆ น้องๆ คอยให้กำลังใจเสมอ
ว่าเราไม่ได้อยู่คนเดียวในโลกนี้
ยังมีอีกหลายคนที่อยู่เป็นเพื่อนเรา

แอบเหงา.........

วันจันทร์ที่ 26 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

ไม่น่าดีใจเลยเนี่ย

หยุดยาวนี้ ไม่หนุก ไม่หนานเลย
ดันขับรถไปชนเค้าซะได้นี่
ซวยเลยเรา
ดีไม่เป็นไรมาก
รถก็ถลอกนิดหน่อยถึงปานกลาง
พ่อก็ขัดๆ เช็ดๆ  ซะไม่เห็นรอย ก็โอ
เซ็งสุดๆ ๆ

วันนี้วันพระก็เลยไปทำบุญให้ใจชื้นมา
ค่อยสบายใจขึ้นมาบ้าง
เหนื่อยใจจิงๆๆ

วันพฤหัสบดีที่ 22 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

ดีใจ

ทำงานอีกวันเดียว
จาได้พักยาวสี่วันรวด
จาไปเที่ยวไหนดีน้าาาาาาา
ดีใจ ดีใจ  จาได้พักผ่อน
ไปนอนดีกว่า  พรุ่งนี้จะไปทำบุญซะหน่อย
ทำบุญก่อน  เหอะๆๆ  แล้วค่อยไปเที่ยว

วันพุธที่ 21 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

อยากดูเจ้าหญิงขายกบ

เช้านี้ตื่นมาแบบไม่รู้ว่าตูจาตื่นมาทำไรเช้าตรู่
ไก่ยังไม่ตื่นกันเลยมั้ง
สรุปคือตื่นก่อนไก่
มานั่งหน้าคอม เล่นเกมส์เล็กน้อย ถึงปานกลาง เหอะๆๆ
นั่งดูซีดีสอน กพ. สอนดีนะ
เข้าใจง่ายดี เก่งขึ่นมาอีกนิส  นิสเดียวนะ
ต้องฟังบ่อยๆ  จาได้เก่งๆ  หุหุ

และแล้วนั่งไปนั่งมาก็เริ่มง่วง
ฝนก็ตกปรอยๆ  ตูไปทำงานต้องใส่เสื้อกันฝนอีกแระ
ไม่ค่อยชอบเลย แต่ก็เย็นสบายดี  โอเค มะมีปัญหา

ฟัง กพ.ก็เริ่มง่วง ก็นั่งดูเน็ตไปเรื่อยเปื่อย
ดูโปรแกรมดูนั่นดูนี่
ไปเปิดเจอประวัติสาวตุ๊กกี้
อายุมากกว่าเราปีเดียวเอง
แต่ความสามารถเหลือล้น เก่งนะ  ชอบตุ๊กกี้อะ
ตัวเล็ก ๆ ๆ  ชอบทำอารายแปลกๆ ที่คนเค้าไม่ทัน
ชอบทีสุดก็ขนตาปลอมหล่อนนั่นแหละ  เริดค่า
หนังตุ๊กกี้จะเข้า 22  นี้ อยากไปดู   หาคู่ไปดูน่าจะดีเนาะ
อยากดูจังเลย น่าจะหนุกนะเนี่ย
แค่ดูไตเติ้ลก็หากระจายแล้ว ดูแล้วผ่อนคลายความเครียดดีจิงๆๆ

ปล.  เริ่มง่วงแล้ว หกโมงครึ่ง นอนต่อสักชั่วโมงก็โอนะ
แล้วค่อยตื่นมาอาบน้ำไปทำงาน เหอะะๆๆ   ขอไปฝันต่อละกัน

วันอังคารที่ 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

วุ่นวายจิงวุ้ย

ช่วงนี้บ้านเรามีเรื่องวุ่นวาย
ก็ไม่ช่ายเรื่องไรหรอก
ก็เรื่องถนนที่จาทำกันอะดิ
ไม่รู้ไรนักหนา คนงานจะวางท่อ
แล้วดันจะถมดินสูงซะ 60 เซน
โอ  บ้านเราต้องจมอยู่ใต้ทะเลแน่ๆ ทีนี้
ก็เลยเป้นเรื่องกันเลยซิ
ต้องทำประชาคม วานเย็นรีบกับบ้านเพื่อไปล่าลายเซ็น
ก็เอาคนในซอยบ้านเรานั่นแหละ
มีกี่คนก็เซ็นกันให้หมด แยะเท่าใหญ่ยิ่งดี
เพื่อที่ว่าช่างจะได้แก้แบบให้ แต่มะรู้จาได้ผลแค่ไหน
สาธุขอให้แก้ให้ทีเต๊อะ
ถ้าไม่แก้นะ จะไปร้องเรียนกะนายกเลย  เหอะๆ  อย่านึกว่าเราไม่กล้านะ
ทำจริงๆ  เลยแหละ

สรุปนี้  ความผิดนี้อยู่ที่ช่างเขตสำรวจเต็มๆ 
เพราะข้อมูลไม่อัพเดท ไม่ทำงานมัวแต่ทำไรกันก็มะรู้
อ้างอิงแต่แผนที่เก่าๆ เน่าๆ  ไม่เคยสนใจเลยว่าตอนนี้ถนนเส้นไหนๆ 
เค้าพัฒนาไปถึงไหนแล้ว  เฮ้ออออ
พระเจ้า  ตอนนี้ถนนบ้านช้านเละไม่เป็นท่าแล้วโคลนตรึม
เซ็งๆๆๆ  รถเราก็ไม่ได้ล้าง โคลนเคลอะเลย เหอะๆๆๆๆ

วันอาทิตย์ที่ 18 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

น้องใบตอง

วันนี้ไม่มีไรทำก็เลยแวะไปแอ่วบ้านพี่หนุง
แวะไปหาหลานสาวคนใหม่
น่าารักมากมากๆ 
น้องใบตอง

เห็นแล้วอยากมีลูกบ้างน้อ 


พักผ่อน

ฝนตกทั้งวัน
อากาศดีสุดๆ 
แต่ก็ไม่ได้นอน
เพราะมัวแต่ทำไรต่อไรมะรู้
น้องหมาก็ไม่ได้อาบน้ำเพราะฝนตก
เอเปคก็โล่งอกไม่ต้องอาบน้ำ  สบายเราเลย

วันนี้จานอนแต่หัวค่ำ

ปล.  สิวสาวขึ้นที่คางเม็ดเบ้อเร่อเลย เซ็งๆๆๆๆ

วันพุธที่ 14 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

เซ็งเลยตู

และแล้วก็เป็นอย่างที่คิด
ห้องเราน้ำท่วมจนได้
ดีนะแม่อยู่บ้านเก็บของให้
มิงั้น คอมชั้นหนังสือชั้น พังหมด
ขอบพระคุณค่าท่านแม่
น่ารักจิงๆ

แต่ต้องมานั่งทำความสะอาดกันใหญ่อีกแร้วววว
เหนื่อยจิงๆๆ
ต้องเก็บของที่แม่รื้อไว้อีก เอ้ออออ  ไม่ไหวเลย

ไม่อยากให้เป็นแบบนี้เลย

ฝนตกแต่เช้ามาทำงานก็เปียกปอนนิดหน่อย
 ผมเผ้ายุ่งยังกะลูกหมาตกน้ำ ดีนะตกไม่มากเท่าไหร่
แต่ถึงที่ทำงานตกโครมๆ ยังกะฟ้ารั่ว
 ไม่รู้ที่บ้านจาเป็๋นไงบ้าง กัวน้ำท่วมห้องอีก
คิดแล้วแค้นคนสำรวจถนนที่บ้าน
งี่เง่าจริงๆ  คิดเองเออเอง
เป็นช่างประสาอาไร ข้อมูลไม่อัพเดทซะบ้าง
หาว่าถนนบ้านเราเป็นที่ส่วนบุคคลเหรอ
ไม่รู้จักดูซะบ้าง
เบื่อจริงเลย เสียดายเงินเดือนหลวง
ให้กะคนแบบนี้ ช่างไร้ประโยชน์ซะ
น่าจะเอาไปบริจาคบ้าง  อาจจะได้ประโยชน์กว่านี้

เซ็งสุดๆ อยากกับบ้าน ไม่อยากให้ฝนตกเลย
ไม่หนุกเลยนะแบบนี้ ไม่อยากให้ฝนตก
ไม่ขอบๆๆๆๆๆ เบื่อๆๆๆๆ
อยากกับบ้าน

วันจันทร์ที่ 12 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

ทำไม่ได้สักที

กะว่าวันนี้จะนอนแต่หัวค่ำนะ แต่ทำไง้ ทำไง ก็ไม่นอนสักที วันนี้ก็อีกวันละ โอ สี่ทุ่มสี่สิบฝ่าๆ ยังมะได้นอนเลย มัวแต่ทำไรก็ม่ายรู้ หันมองนาฬิกา โอ ดึกนะเนี่ย รีบไปอาบน้ำปะแป้งจะนอนแล้ว แต่ก็ยังมาเขียนบล็อคอีก สรุปนอนดีกอีกตามเคยเรา ปล. จาทำอย่างไรดีน้อ เป็นโรคนอนไม่หลับ เอ...รึว่าเราจะแก่อย่างน้องนุ่มว่าจริง นุ่มบอกว่าแก่แล้วนะ เฮ้อออ ทำใจซะก็แก่จริงๆ นี่นะ เฮ้ออ ตอนนี้ท่าจะได้ฤกษ์ไปนอนละ พรุ่งนี้ต้องตื่นมาทำไรอีกมากมาย ม่ายรู้จามีปัญหาไรอีกป่าว ได้แต่ทำใจ ยังไม่ง่วงเลยเนี่ย ทำไงละค่า บอกที....

คิดไม่ถึง คิดถึงเธอ


ฟังเพลง คิดไม่ถึง..คิดถึงเธอ Feat.มอร์กะจาย
Powered by you2play.com

ใช่เธอจริงๆ

เป็นร้อยเป็นพัน กี่นาทีที่ฉันต้องฝันต้องคอยแบบนี้
นับเป็นปี อีกกี่วันไม่รู้ วันไหนจะได้เจอ
ฝันก็จบลงเมื่อตอนที่เธอเดินเข้ามาข้างในหัวใจ
 บอกไม่ถูกเลยว่ารู้สึกดีใจสักเท่าไหร่ มากแค่ไหนก็ไม่รู้
 คนคนเดียวที่ฉันเฝ้ารอ กลับมาเห็นเขาอยู่ข้างข้างฉัน
ใช่เธอจริงๆ อยากร้องตะโกนบอกกับเธอที่รัก
ว่ารักเธอจนหมดใจไม่รู้ทำไม เก็บอาการไม่ไหว
เพราะรักจริงๆเลย ฝันก็จบลงเมื่อตอนที่เธอเดินเข้ามาข้างในหัวใจ
 บอกไม่ถูกเลยว่ารู้สึกดีใจสักเท่าไหร่ มากแค่ไหนก็ไม่รู้
คนคนเดียวที่ฉันเฝ้ารอ กลับมาเห็นเขาอยู่ข้างข้างฉัน
ใช่เธอจริงๆ คนอย่างฉันโชคดีเหลือเกินที่มีเธอเข้ามา
ทำให้ฉันเต็มเปี่ยมด้วยรัก บอกไม่ถูกเลยว่ารู้สึกดีใจสักเท่าไหร่
มากแค่ไหนก็ไม่รู้ คนคนเดียวที่ฉันเฝ้ารอ
กลับมาเห็นเขาอยู่ข้างข้างฉัน
ใช่เธอจริงๆ บอกไม่ถูกเลยว่ารู้สึกดีใจสักเท่าไหร่
มากแค่ไหนก็ไม่รู้ คนคนเดียวที่ฉันเฝ้ารอ
กลับมาเห็นเขาอยู่ข้างข้างฉัน ใช่เธอจริงๆ

มึน มึน กะ งง งง

งานก็แยะ  คนก็ยุ่ง  ปวดหัวไปหมด
ไม่รู้ไรเป็นไร
น้ำหอมเจ้าเกียรติก็ไม่รู้ว่าหอมหรือเหม็น
ไม่รู้มันอาบน้ำหอมมารึไง
เล่นเอาพี่มึนทั้งวันเลย
นั่งดมยาดมไป  ง่วงไป
เมื่อคืนก็นอนหลับๆตื่นๆ เป็นบ้าไรมะรู้
นอนไม่หลับซะนี่ 
เซ็งเลยเรา 
นั่งทำงานก็หาวไป  งานก็ไม่เสร็จ
หัวสัปหงกลงคอมซะหลายรอบ 

บ่ายๆ  เดินแฟ้มซะเมื่อยขาเลยเรา
แถมคนบางคนยังทำให้ปวดหัว  หัวปั่นซะงั้น 
จาเล่นตลกอาไรกะชีวิตฉันเนี่ยวันนี้
ไม่เข้าใจเลย

วันพฤหัสบดีที่ 8 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

ตกภาษาไทย

วันนี้เป็นไรมะรู้ เบลอๆ  แต่เช้า
พิมพ์งานผิดๆถูก ๆ 
สงกะสัยจะต้องไปเรียนภาษาไทยวันละคำกันใหม่
มีคำหลายๆ คำวันนี้ที่จะพิมพ์จะเขียน
แต่....กลับนึกไม่ออกว่าคำคำนั้นเขียนยังไง
เอ...ชักจะยังไงๆแล้วนะเรา
กลับไปเรียนใหม่น่าจะดี 
จะได้รื้อฟื้นความจำ
สมองจะได้พัฒนาบ้าง

ไปละ เตรียมตัวนอนดีฝ่าพรุ่งนี้เตรียมตัวฉีดยา อูยๆๆ  กัวจริงๆ

โอ....ขออ่านหนังสือสักหน่อย น่าจะดี  ใกล้สอบแย้วว

ฝันดีละกันยัยบ๊อง

กัวเข็มฉีดยา

เค้าบอกว่าเราอยู่ในกลุ่มเสี่ยง
เพราะต้องพบปะสัมผัสกะผู้คนมากหน้าหลายตา
ไม่รู้ว่าใครเป็นใคร
ฉะนั้น วิธีการป้องกันและดูแลสุขภาพของพนักงาน
กองอนามัยเลยต้องจัดให้มีการฉีดวัคซีนป้องกันโรค
แต่เค้าก็คัดเลือกเฉพาะกลุ่มที่อยู่ในกลุ่มเสี่ยงเท่านั้น
ฉะนั้นคนในห้องก็มีบางคนที่ไม่ต้องฉีดยาชนิดนี้
งานธุรการรอดตัวไป  ไอ้เจย์กะพี่ส่งไม่ต้องฉีด
งานแผนก็งด  พี่พัดไม่ต้องฉีด
งานสะอาด เจ้ไก่ก็ไม่ต้องฉีด
งานกองทุนฯ พี่ขวัญกะเจ้ผึ้งก็ไม่ต้องฉีด
แล้วเราละ งานสุขาภิบาล ฯ  เหอะๆๆ
ต้องฉีดค่ะพี่น้อง แต่มีนอกคอกอยู่คนหนึ่งไม่ฉีด
คือไอ้เจ้าเกียรติ  มันบอกว่าของดไม่ขอฉีด
เรื่องของเรื่องคือมันกัว
ความจริงเราจะไม่ฉีดก็ได้นะ  แต่ว่า.......
กัวก็เลยต้องฉีด ทั้งๆ  ที่กัวเข็มฉีดยา
แต่มาคิดๆ อีกที เซฟๆๆ ตัวเองบ้างก็ดี  ฉีดไว้ดีกว่า
ไม่อยากให้มีปัญหาทีหลัง ยิ่งสุขภาพไม่ค่อยดีอยู่ด้วย

ปล.  สายธารกัวเข็มฉีดยา

ผลลัพธ์

ไม่มีใครมารัก
ผลลัพธ์ของคนที่รักตัวเองมากเกินไป
หากแบ่งความรักออกเป็นสองส่วน
เราจะเห็นได้ว่า....ส่วนที่สำคัญที่สุด
คือส่วนที่เราแบ่งไว้ให้กับตัวเอง
และส่วนที่ดีที่สุดที่เราควรจะแจกจ่าย
คือส่วนที่เรามอบไว้ให้ใครสักคน
ที่เรารักเท่าๆ  ตัวเราเอง

ง่วงตลอด

เล่นเกมส์แยะไปหน่อย
ทำงานตอนกลางวันหาววอดๆๆ
อ่านหนังสือได้สองหน้าก็บ่อจบ
ง่วงซะ


ปล.  ตั้งใจอ่านหน่อย (น่ะ) ยัยบ๊อง

วันอังคารที่ 6 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

ไม่รู้จาเล่ากันทำไมเนี่ย

ทำโอทีกันตอนเย็น ก็หนุกดี
บรรยากาศเงียบๆ มีคนทำงานสามสี่คน
ในห้องโล่งๆ  ได้ยินแต่เสียงรถที่วิ่งผ่านถนนไปมา
อาการหิวเริ่มถามหา ก็ปาเข้าไปเกือบหกโมงเย็นแล้ว
ยังไม่ได้กินไรกันเลย
หัวหน้าเราก็น่ารักซะ พากันกับบ้านก่อน ทีละคน
สุดท้ายหัวหน้าสามคนก็หนีกับบ้านกันหมด
ทิ้งลูกน้องตาดำๆ  ให้นั่งทำงานกันอยู่ในห้อง
อยู่ๆ  ลุงกุ้งก็ดันอยากพูดเรื่องผีขึ้นมาซะงั้น
พูดเรื่องละครตุ๊กตาผี  โอยๆๆๆ   ได้ยินแล้วแทบแย่
เป็นละครที่ดูแล้วตอนเด็ก ๆ กัวมาก ๆ 
กัวที่สุด นอนคนเดียวไม่ได้หลายเดือนเลยนะ
ต้องนอนกะแม่กะเจ้าขวัญตลอด 
คุยๆ  เสร็จก็บอกว่าจะกับแล้ว
ดันปิดไฟใส่เราอีก
ทำไมใจร้ายกะน้องอย่างนี้
รู้ๆ  อยู่ว่ากัวนะ ยังจะแกล้งกันอีก
กับถึงบ้านก็ปาไปสองทุ่มละ
กว่าจะได้กินข้าวอาบน้ำ ก็สามทุ่มครึ่ง
กว่าจะได้นอนอีก  ปาไปเกือบเที่ยงคืน
เฮ้อออ  เล่นทำกันนอนไม่หลับเลยนะ กัวผีน่อ

ปล.  วันนี้มาทำงาน ง่วงซะ  หาวไม่หยุดเลยเรา

วันจันทร์ที่ 5 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

The show


ฟังเพลง The Show
Powered by you2play.com

เหนื่อยใจ

เริ่มต้นวันทำงาน
ก็วุ่นวายกันซะ
เอกสารกองเต็มโต๊ะ
งานเก่าก็ไม่เสร็จ  งานใหม่ก็มาเรื่อยๆ
แถมทับถมๆ  กันเข้าไป เห็นแล้วใจอ่อน
ไม่รู้จะจับจะทำอันไหนก่อนดี
อยากมีสักสิบมือ อยากแยกร่างได้
จะได้ทำให้เสร็จๆ  ๆไป 

ปล. ช่างเป็นการเริ่มต้นวันใหม่ของการทำงานที่เหน็ดเหนื่อยซะจิง

วันอาทิตย์ที่ 4 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

เมาโรตี

เมื่อวานเย็นไปทำบุญร้านใหม่อ้ายนับ
สวยดี  แต่งร้านซะไฮโซเลย
แต่ไม่ได้ถ่ายรูปมาหรอก
ไฮโซดูดีมีคลาส   สวยอะ ชอบมากๆ 
เข้าไปนี่ทำหน้าไม่ถูกเลย
มีแต่อิสลามเต็มไปหมด หาเจ้าของงานก็กว่าจะเจอ
เล่นเอาชะเง้อหา  ซะคอยาวเป็นยีราฟชียว

อาหารที่เอามาเสริฟ   ล้วนแต่มันๆ  เนื้อๆ  เลี่ยนๆๆ ทั้งนั้น
มัสมั่นเนื้อ  แกงอ่อมเนื้อ   แกงอ่อมแพะ  ผัดวุ้นเส้นงี้ 
ดีนะที่มีปลาราดพริก  อร่อยมาก  
อีกอย่างต้มจืดเต้าหู้ทอดไข่  อันนี้ขอบอกว่าอร่อยสุดๆ 
สองคนกะพี่ผึ้งกินไปสองถ้วยเต็มๆๆ
แต่ที่กินไปซะแยะก็นี่ดิ  โรตี
กินไปสามแผ่น   โรตีจิ้มนม  กะจิ้มแกงเขียวหวาน
กินไปกินมานั่่งไม่ได้ค่ะ  กินแยะไปหน่อย
นึกว่าเป็นคนเดียว หันไปมองเจ้ไก่กะเจ้ผึ้ง
ยืนลูบพุงตัวเองอยู่ข้างฝา บอกว่าอิ่มจนนั่งไม่ได้ 
หุหุ   ทุกคนกินอย่างเมามัน เสียดายพี่ขวัญไม่ได้มาด้วย
เพราะพี่ขวัญชอบกินแกงอ่อมเนื้อสุดๆ 

ปล.  เข็ดโรตีไปอีกนาน  ถ้ามาบ่อยๆ  ต้องตุ้ยแน่ๆ  ทำไงได้อาร่อยอ่านะ

วันศุกร์ที่ 2 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

แล้วเราก็ทำได้

นั่งปั่นงานทั้งวัน หัวยุ่ง หัวฟู
แถมต้องส่งหนังสือค่ายฯอีก
ขับรถวนไปส่งในค่ายฯ  วนไปวนมา เวียนหัว
มีแต่ทหาร ก็จริงซินะ  ในค่ายทหารก็ต้องเจอทหารซินะ
บ้าแล้วเราจะให้เจอตำรวจรึไง
คิคิ  ตำรวจ 
ตำรวจใหม่กะลังฝึกอยู่
สงกะสัยคงตัวดำหมดแย้ววววว
อดเอาเน้อพี่ภูมิ  เดียวก็ชินไปเอง
ขาวมานานละ ดำๆบ้างก็ดี  หุหุ  

และแล้วงานที่ปั่นมาสองสามวันก็สำเร็จลุล่วงไปได้ด้วยดี
แต่ไม่รู้จาเป็นที่พึงพอใจของหัวหน้าป่าวนะเนี่ย
ก็ทำสุดความสามารถแล้วนะ
ทำไงได้ละมีสองมือแค่นี้
จะเอาไรให้ได้ดั่งใจตามอารมณ์ทุกอย่าง  เห็นท่าจะยากนะ

พรุ่งนี้หยุดแล้วจาได้พักผ่อนซะที
ทำงานบ้านที่ค้างคามาหลายวัน
อยู่เวรสำนักงานให้พี่แย้มช่วงเช้า
บ่ายก็กับมาอาบน้ำลูกๆ 
เย็นอีกนิดก็มีนัดกะพี่่ๆ  ไปทำบุญบ้านใหม่อ้ายนับกัน
งานนี้โนแอล   เพราะอิสลามไม่กินเหล้าค่า
งานนี้พี่ไก่ไม่เมา  สบายใจได้  คิคิ

วันพฤหัสบดีที่ 1 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

เหงา

คืนค่ำ
ดื่มด่ำกับบทเพลงรักหวาน
เหม่อมองไปนอกหน้าต่าง
บนผืนฟ้ากว้างไกล
ดาวดวงหนึ่งกระจ่างใส
เหมือนแววตาของความห่วงใย
จากใครบางคน

ปล. วันนี้ฟ้าใส นั่งดูดาวแก้เหงาไปพลางๆๆ

เมื่อยเลยเรา

วันนี้ทั้งวันนั่งอยู่หน้าคอมทั้งวัน
งานแยะสุดๆ 
พิมพ์งานซะเมื่อยมือเลย
ชาไปหมด หัวหน้าสั่งให้เสร็จวันนี้
แต่ก็ไม่เสร็จ  เหอะๆๆๆ
ก็ทำไงได้  มันไม่เสร็จอะ
เราก็ทำสุดความสามารถแล้วนะ
พรุ่งนี้ก็กะว่าจะเคลียร์ให้เสร็จเลย

แต่ตอนนี้เริ่มง่วงแล้ว ขอตัวไปนอนก่อนดีฝ่า
คิคิ