วันพฤหัสบดีที่ 15 ตุลาคม พ.ศ. 2552

ก็แค่คะแนน ... คะแนนหนึ่ง

เป็นเรื่องบ้าบอคอแตกที่น่าปวดหัว
เห็นทุกวันวุ่นวายกันใหญ่
จัดนั่นจัดนี่ กันซะปวดหัว
วุ่นกันสามวันเต็มๆ เห็นจะได้
เหนื่อยกันสายตัวแทบขาด
จะให้เรียกง่ายๆ ก็ ผักชีโรยหน้า ก็ว่าได้
เพราะทุกสิ่งทุกอย่าง
ถูกจัดขึ้นมายังกับเนรมิตได้
สวยขึ้นทันตา
ทุกคนทำเพื่อ ให้ได้ผลตอบกลับที่มีค่า
แม้จะเหนื่อยแค่ไหนก็ต้องทำ
ซึ่งเรียกว่า คะแนน เหรอ ....

สุดท้าย คนมาตรวจประเมิน
ใช้เวลาในการตรวจแค่ไม่ถึงครึ่งชั่วโมง
แค่ครึ่งชั่วโมง ช่างโหดร้ายกะเราเหลือเกิน
ที่ทุ่มเทเนรมิตทุกอย่างขึ้น ซึ่งใช้เวลาอย่างคุ้มค่า
แถมด้วยหยาดเหงื่อแรงกาย
บางคนต้องอดข้าวอดน้ำ เพื่อมานั่งรอ แถมมาก็ไม่ตรงนัด
มาสายตั้ง สองชั่วโมง ช่างใจร้ายกันจริงๆ

แม้ว่า.....ผลตอบแทนจะออกแบบไหนก็ตาม ก็ต้องยิ้มสู้กันต่อไป

ไม่มีคำบรรยาย.......

ไม่มีความคิดเห็น: