วันพฤหัสบดีที่ 31 พฤษภาคม พ.ศ. 2555

วันพุธที่ 30 พฤษภาคม พ.ศ. 2555

time machine

เกิดอะไรขึ้นมาตอนนี้
อยากย้อนเวลาได้สักสิบปีอะ
คิดถึงวันเก่าๆ
โอ...  สิบปีไม่เอา  จะเอายี่สิบปี
ไม่มีไรหรอก  แค่..เมื่อคืนฝันว่าปีนรั้วโรงเรียนเก่ามา
คิดแ้ล้วมันส์มาก
ครั้งแรกของการโดดข้ามรั้วโรงเรียนแล้วหนีไปเที่ยว
เป็นการหนีเรียนที่ตื่นเต้นที่สุดในชีวิต 555
เพราะไม่มีใครจับได้
แอบหนีไปกะเพื่อนอีกสามคน
แอบไปดูหนัง  กินส้มตำ  กินติม  โอ...
คิดแล้วอยากย้อนเวลาได้สุดๆ


วันอังคารที่ 29 พฤษภาคม พ.ศ. 2555

แง่งงงง วันนี้จะแปลงร่าง

คิดแล้วน่าโมโหที่สุด
เห็นเราเป็นตัวไร
เฮ้ยยย  ช่างเหอะอย่าเครียด

วันนี้ไปธนาคารตามประสาอย่างเคย
แล้วดันไปเจอพนักงานปั่นซะ
ไม่ทำตามคิว ทำให้คนอื่นๆ  ที่มาทีหลังเราซะงั้น
ไอ้เราก็เลยถามไปเลยว่า  "พี่จะทำให้นู๋มั้ยเนี่ย "
พนักงาน  "  พอดีคนอื่นเค้ารีบก็เลยต้องทำให้ก่อน"
เรา    "  อ้าว นู๋ก็รีบนะ "
พนักงาน  " อืม  คนอื่นเค้าอันเีดียวค่ะเลยทำให้ก่อน"
เริ่มยั้วะละ
เรา  " อ้าว พี่แล้วของนู๋นี่มีแค่สามอัน มันก็ไม่มาก
แล้วที่พี่ทำให้คนอื่นๆ  เนี่ย มันก็เกินสามอันแล้วนะ
มันรวมๆ กันเนี่ยมากกว่านู๋ซะอีก "
เรา  " ทำให้นู่เดียวนี้เลย จะรีบไป "   (สายธาร เริ่มแปลงร่างแล้ว)
เรา " ฝนก็จะตกละนะ "   หน้าเริ่มบูดละ  555
พนักงาน  " ค่ะ "  ทำหน้าจ๋อยๆ
พนักงาน  "จะลัดคิวให้นะคะ "
พนักงาน "นี่พี่ลัดคิวทำให้น้องเลยนะคะ"
เรา  " อืม ค่ะ นี่ขนาดลัดคิวแล้วเหรอพี่ "
เรา  "ถ้าไม่ลัดคิวนะ ของนู่คงเสร็จไปนานละ"
เรา  (รับสมุดมา)  "ขอบคุณค่ะ ที่ลัดคิวให้"
เดินออกมาหน้างอ  แอบเหลือบมองกระจก โอโห้ หน้ายังกะยักษ์เลยเรา
5555  ไม่คิดเลยว่าจะช้านจะเอานิสัยแย่ๆ  แบบนี้มาใช้
ทำไงได้ละ ก็คนมันโมโหนี่นา
เห็นหน้าพนักงานคนนี้แล้วอยากฆ่าให้ตาย
เหอะๆๆ


จงทำใจให้เหมือนแผ่นดิน

จงทำใจให้เหมือนแผ่นดิน เพราะว่าแผ่นดินที่เราอาศัยอยู่ทุกวันนี้
ไม่ได้เคยโกรธใคร ทำอะไรใครเลย 

จงทำใจเหมือนน้ำ
เพราะธรรดาของน้ำย่อมเป็นของสะอาด
ชำระของสกปรกได้ทุกเมื่อ และเป็นของดื่มกิน
เพื่อมีชีวิตช่วยเหลือแก่สรรพสัตว์ทั้งหลายทั้งปวง

จงทำตนให้เหมือนผ้าเช็ดเท้า
เพราะธรรดาของผ้าเช็ดเท้า
ย่อมไม่มีความรักความชังฉันใด
ใจเราก็ทำเหมือนกันฉันนั้น 



• หลวงปู่ขาว อนาลโย 

คิดบวกสักหน่อยก็คงดี

คุณไม่ใช่คนเดียวบนโลกที่ "ท้อ"
คุณไม่ใช่คนเดียวบนโลกที่ "ผิดหวัง"
คุณไม่ใช่คนเดียวบนโลกที่ "อยู่ตามลำพัง"
เพราะอย่างน้อยคุณก็มีความ "หวัง" เป็นเพื่อนร่วมทางเสมอ
แค่คิดบวก...ชีวิตก็ "สุข" ได้ทุกวันแล้วคร๊า ^^

ไม่ได้เป็นอย่างที่เห็น

ขอร้องอย่าทำให้ช้านต้องกลายเป็นนางยักษ์
ใช่ อาจจะดูไม่เรียบร้อย
พูดจาไม่เพราะพริ้งเสนาะหู
เอาใจไม่เก่ง
อาจจะดูไม่สน ไม่แคร์
แต่ความเป็นจริง
ตรงกันข้ามทุกอย่างกับสิ่งที่เห็น
....
หรือเห็นว่าทุกวันนี้ช้านเป็นนางยักษ์

วันอาทิตย์ที่ 27 พฤษภาคม พ.ศ. 2555

วันศุกร์ที่ 25 พฤษภาคม พ.ศ. 2555

อ้ากกกก กัวเลือด

เช้านี้ได้มาหนึ่งแผลกะการล้างจาน
จานกระเบื้องแตกแล้วมองไม่เห็น
เพราะฟองน้ำยาล้างจานบดบังเอาไว้
จึงทำให้ข้าพเจ้าโดนบาดอย่างแรง
เจ็บมาก
เลือดงี้ไหลไม่ยอมหยุดเกือบสิบห้านาที
ตายๆ ตายแน่ๆช้าน  ทำไมมันไม่ยอมหยุด
รีบไปซื้อพลาสเตอร์มาปิดแผลอย่างด่วน

นี่หรืออาจจะเป็นสัญญาณว่า  เราควจจะต้องไปตรวจร่างกายได้แล้ว
ว่าทำไมเลือดถึงไม่ยอมหยุดไหลสักที
กัวอะ ไม่อยากไป
ขนาดว่าปิดแผลไปแร้วนะ
มันยังซิมออกมาเลย
เปลี่ยนพลาสเตอร์แผ่นที่สองอย่างด่วน
แงๆๆๆ   เลือดจะไหลออกหมดตัวป่าวเนี่ย

วันพฤหัสบดีที่ 24 พฤษภาคม พ.ศ. 2555

แก่แร้วอะนะ

ช่วงนี้เป็นไรเหรอเรา
ชอบพูดแต่เรื่องสมัยเด็กๆ
คิดแล้วสนุกอะ  สมัยเด็กนี่เราโคตรซนเลย
วิ่งเล่นอยู่กลางทุ่งนา
เดินหาของป่ากลางทุ่ง  เล่นกลางดิน แต่ไม่ได้กินกลางทรายหนาาา
หนุกอะ  คิดแล้วอยากย้อนเวลาได้จัง

สมััยเด็กนี่มีไรแยะเลย ที่สมัยนี้ไม่มี
มีงานให้ทำแบบที่ไม่อยากทำ
ค้านสุดๆ  สมัยเด็กนี่ ไม่ชอบทำงาน
แต่ก็ต้องช่วยพ่อกะแม่ทำงาน
แต่นึกๆ  ย้อนไปแล้ว อยากมีชีวิตแบบสมัยเด็กมากกว่า
บ้านหลังเล็ก ๆ  มีข้าวโพดห้อยอยู่เต็มบ้านเลย
สวยไปอีกแบบ  เหมือนบ้านการ์ตูนไงงั้น
บ้านหนมปังอะไรประมาณนั้นแหละ
แต่บ้านเราบ้านข้าวโพด  หุหุ

นั่งคุยเรื่องสมัยเด็กๆ  กะพี่แย้ม กะพี่หนูเกือบชั่วโมง
ชั่งเป็นช่วงเวลาที่คิดแล้ว  ยิ้มแก้มปริถึงหูเลย
อยากย้อนเวลาได้
เด็กหญิงเข็ม ตัวเล็ก ๆ ผอมๆ  แห้งๆ
น่าตามอมแมม  ผมบางๆ   แทบจะไม่มี
ตอนนี้ดิ  แยะมาก  ก็แม่ซิ เอาแตงโมผ่าซีก
แคะกินเนื้อแดงๆ  หมด  แล้วเอามาครอบหัวเรา
ให้มันมีผม  และแล้วก็ได้ผลค่ะ  กลายเป็นคนผมหนาไปเลย
เหอะๆๆ ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ  ทำมาแล้ว

เด็กหญิงเข็มเหรอ  ชอบแอบพ่อไปเล่นกองฟาง
ชอบทำบ้านจากกองฟาง  ไปนอนเล่นอยู่ได้เป็นวันๆ
คิดว่าเป็นถ้ำ  ก็เล่นมันสองคนพี่น้องกะเจ้าขวัญนั่นแหละ
อยู่คนละหลัง  หนุกมากขอบอก
ไม่ได้รู้สึกรู้สาเลยว่า กองฟางนะ  มันจะทำให้ตัวคันหยิกๆ  ไม่สนค่ะ
เล่นๆ  นอนๆ อยู่ในนั้นแหละ  เป็นวัน ๆ
คิดแล้วหนุกจัง  อยากย้อนเวลาซะตอนนี้  เฮ้อออ  

คิดถึงจัง

คิดถึงอุ้ยยืนจัง
คิดถึงทุกวัน
วันพุธเข็มกะแม่ทำบุญไปให้แล้วนะ
อุ้ยคงสบายดี  (ถ้าไม่สบายคงกับมาหาละ )
เอิ้กกกกกก  

มีแต่คนฝันถึงอุ้ย
ทีเรามะเห็นฝันเลย
ทำไมหนอ  ทำไม
ไม่มาเข้าฝันเราบ้าง
ไปหาแต่เจ้าขวัญนั่นแหละ
รู้หรอกน่าว่าหลานรัก  แต่เข็มก็คิดถึงอุ้ยนะ
คิดถึงทุกวัน ทำบุญให้ทุกอาทิตย์เลยนะ

ทุกวันนี้กับบ้านตอนเย็นไม่รู้จาไปบ้านอุ้ยทำไม
ไปก็ไม่เจออุ้ยอีกแระ
ทุกเย็นต้องซื้อหนมไปแวะให้ตลอด 
ขับรถเข้าบ้านจะเจอผู้ชายแก่ๆ  ใส่กางเกงขาสั้น 
ไม่ใส่เสื้อ คาดผ้าขาวม้า นั่งเก้าอี้อยู่ใต้ถุนบ้าน
เป็นประจำทุกวัน 
อุ้ยยืนจะนั่งรอหลานๆ  กับบ้าน 
เราก็จะนั่งคุยด้วยสักพักแล้วก็เข้าบ้านตัวเอง

ทุกวันนี้ไม่เหมือนเดิม เลิกงานกับบ้าน
เข้าบ้านอุ้ยแล้วไม่เจอคิดแล้วใจหาย 
แต่ยังคงจดจำภาพในอดีตได้อย่างดี
เหมือนกับว่าอุ้ยยังอยู่กะเราตลอดไม่ได้จากไปไหน
แต่เข็มก็อยากให้อุ้ยรับรู้ว่า พวกเราทุกคนรักและคิดถึงอุ้ยตลอด
ขอให้อุ้ยไปสู่สุขคติ ไม่รู้จะบอกไง  รู้แต่ว่าเข็มคิดถึงอุ้ย 
คิดถึงมาก ๆ   อยากกอด  อยากหอมแก้ม  
คิดถึง และก็คิดถึง รักอุ้ยนะ  


"การทรยศต่อตัวเอง"

"...เราบอกกับตัวเองว่า อยากได้ความสุข
แต่ เราก็โดดเข้าไปสู่กองไฟร้อน
 

เรารู้ว่าสิ่งนั้น ๆ เป็นยาพิษ แต่เราก็ดื่มมันเข้าไป 
นี่แหละ เป็นการทรยศต่อตัวเอง..."


>>หลวงพ่อลี ธัมมธโร<<

วันอังคารที่ 22 พฤษภาคม พ.ศ. 2555

อยากกับบ้าน

โอย  ไม่ไหวแร้ว
วันนี้โคตรง่วงเลย
อยากกับไปนอนบ้าน
คิดถึงหมอนกะผ้าห่ม
เหอะๆๆๆ  อยากกับบ้าน

คนไกลๆๆ


วันจันทร์ที่ 21 พฤษภาคม พ.ศ. 2555

เซ็งสุดๆวันนี้

สงสัยวันนี้เก้าขาออกบ้านไม่ถูกอีกแระ
น่าเบื่อวะ
เจอแต่คนประสาท
เบื่อๆ  ๆ
วุ่นวายที่สุด
ไม่รู้จะวุ่นวายไรกะชีวิตนักหนา
โคตรเบื่อ โคตรเซ็ง
เสียเงินก็เสีย
ยังจะมาเจอคนสติแตกอีก
โอย  อารายกันเนี่ย
เบื่อๆๆๆๆๆ

กลับบ้านขอนอนพักสักงีบท่าจะดี
เผื่อไรจะดีๆ  ขึ้นมาบ้าง
เฮ้ออ  นอนดีกว่า

เบื่อ....

ขอร้องวันนี้อย่าเยอะ
กะลังรมบ่อจอย
เบื่อๆๆๆๆๆ

วันศุกร์ที่ 18 พฤษภาคม พ.ศ. 2555

กัวเหลือเกิน

ตอนนี้มีความรู้สึกว่าร่างกายตัวเองอ่อนเพลีย
บางทีทำงานหรือบางทีไม่ได้ทำงาน
เหมือนจะไม่มีแรงไงงั้น
ไม่อยากไปตรวจเลือดเลย
กัวจะรับไม่ได้
ถ้าเราไปตรวจแล้วผลที่ออกมา....
อึ๊ยๆๆๆ  น่ากัวอะไม่อยากจะคิด

ถ้าเราเป็นไรไปอีกคน ใครจะดูแลแม่เนี่ย
ตายแน่ๆ

จิงๆ เลยนะ รู้สึกว่าตัวเองอ่อนเพลีย
เหนื่อยอ่อนล้าไงชอบกล
ไม่อยากทำไรสักอย่าง
อยากอยู่เฉยๆ
ปวดหัวบ้างเป็นบางเวลา
เครียดค่อนข้างมาก
ไม่รู้เครียดไรนักหนาช้าน
จะบ้าตายอยู่แระ
เอ้ออ  ชีวิตนี้หนอ.

ง่วงอีกแระ
เป็นแบบนี้มาสี่ห้าวันเห็นจะได้
ง่วงแต่หัวค่ำเลย
แล้วถ้านอนไปได้สักพักก็ตื่นอีกแระ
ชีวิตช้านเนี่ยเป็นบ้าไรก็มะรู้
ไปอาบน้ำนอนดีฝ่าาาาา
ฝันดีจ้าเข็มจ๋า

อีกนาน 555

เมื่อวานไปจัดการธุระเรื่องที่ดินเสร็จสรรพหมดแระ
เหลือแค่รออย่างเดียว
รอให้เค้าไปรังวัดที่ดิน แต่นานมาก
ได้คิวเดือนพฤศจิกายน 55
โอ สิ้นปีเลย
ยังไม่แน่ใจกับเข้าที่ดินไปถามอีกรอบ
คิดว่าเค้าพิมพ์ผิดนะ เพราะเห็นในช่องรับบริการ
บอกว่าไม่เกินสองถึงสามเดือน
สอบถามได้ความว่า มีคิวแยะมาก ๆ บางคิวก็หลายที่ให้ไปรังวัด
สรุปได้คิวตามนั้นมาก็เดือนพฤศจิกายน
พระเจ้า  นานโคตรๆ
แล้วบ้านช้านจะได้ทำเมื่อไหร่เนี่ย
ไม่เป็นไร จะได้มีเวลาเก็บเงินอีกหน่อย
แม่ได้อยู่แน่ๆ  นะจ๊ะ แต่ต้องรอนิสนึงนะคะ

ที่แน่ๆ  ขอตังสองแสนซื้อรถก่อนได้มะ  555
แม่อยากได้หรือว่าเราอยากได้  คิคิ
อยากได้ทั้งสองคนแหละ
ไม่เอามาสด้า 3 ก็ได้
อีโก้คาร์ถูกๆ  ก็น่าจะดีเนาะแม่เนาะ  หุหุ

วันนี้สบายๆ  งานไม่แยะ
หัวหน้าไม่อยู่
ประชุม แล้วก็ประชุม
คิคิ ก็ดีค่ะเราแอบแว็บเล่นเกมส์
อ้ายกุ้งดูเว็บโป้ 555
ศุกร์ สุขหรรษา  สบายใจจัง
สี่โมงครึ่งละ เก็บของกับบ้านก่อน
พรุ่งนี้หยุด
แต่ไม่ได้หยุดแน่ๆ
ป๊าบอกว่า จะเกี่ยวข้าวเหอะๆๆ
ไปโต่งแหมแร้วเรา
ไปก็ไม่ได้ทำไรหรอก  นั่งดูรถเกี่ยวข้าว
เพลินดี ยิ่งข้าวได้หลายอุ้งนี่ยิ่งดีใจ  หุหุ
ป๊าได้เงินเยอะแยะเลยปีนี้

วันพุธที่ 16 พฤษภาคม พ.ศ. 2555

จะซวยไรกันนักหนา

วันนี้ทั้งวัน เหนื่อยโคตรๆ  ไปแล้วนะ
ยังจะมาเจอเรื่องไรอีกก็มะรู้
นั่งปั่นงานอยู่ดีๆ  เอาแขนไปเตะเคสคอม
ดันดูดเราซะงั้น สะดุ้งใหญ่เลยนิ
ตกใจแทบแย่  หลายครั้งละนะ
ที่โดนเคสคอมสำนักงานดูด
กัวเลยไม่อยากใช้คอมตัวนี้ละ
แต่ถ้าไม่ใช้ก็ไม่มีคอมใช้ เฮ้ออ  แย่

แล้วไรอีก  จะกับบ้านอยู่แล้ว เอามือแกว่งหาเสี้ยนแท้ๆ
มือไม่อยู่กะที่กะทาง แกว่งไปแกว่งมา ดันไปโดนกะขอบประตู
โห นี่เจ็บโคตร  โดนขอบประตูปาด  เลือดงี้ยิ้มเลย
เจ็บมาก  มืองี้ชาไปเกือบสิบนาที

แล้วนี่กับมาบ้านเสียบปั้กไฟจะไล่ยุงให้แม่
ดันไฟดูดอีก  โอยพระเจ้า
จะดูดไรกันนักหนา
จะเป็นหมันมั้ยเนี่ยเรา
เดือนนี้รู้สึกว่าจะโดนไฟดูดสี่รอบละเห็นจะจำได้
เฮ้ออ  แย่เลยช้าน
จะตายมั้ยเนี่ย  กัวจิงๆๆ

โอย...เหนื่อยจัง

วันนี้ตื่นตีสี่ละ  นอนต่อ แม่มาปลุกตีห้า โอยยยยยย
ยังง่วงอยู่เรย  ไม่อยากลุก  บิดไปบิดมา เกือบสิบนาทีจะลุกได้
วันนี้พาแม่ไปหาหมอ  ความจริงไปเจาะเลือดตั้งแต่วานเย็นแร้ว
จะได้ผลเร็วหน่อย จะได้ตรวจเร็วๆ
กลายเป็นว่าผิดคาดค่ะ วันนี้หมอเข้ามาแค่รอบเดียว
ตอนสิบโมง  ปกติ  หมอจะเข้ามาสองรอบ
รอบแรก แปดโมง  กะ  สิบโมง
เลยต้องนั่งรอง่วงแล้วง่วงอีก  มาถึงโรงบาล เจ็ดโมงเช้า
ได้เจอหมอ สิบโมงฝ่าๆๆ  สายธารไม่ไหว นอนหลับคาโต๊ะในโรงบาลเลย
กลายเป็นแม่เฝ้าเข็มซะงั้น
โรงบาลคนแยะมาก ๆ  มีแต่คนป่วยมะเร็งเต็มไปหมดเลย
มองไปทางไหนๆ  ก็เจอแต่คนป่วยมะเร็ง
เฮ้อออ  คนป่วยมะเร็งไม่ได้เป็นแค่แม่เราคนเดียว
แยะมากมาย  คิดแล้วใจหาย
มานั่งคิดๆ  คำของหมอ
เคยถามหมอว่า ถ้าแม่ไม่ทำคีโมจะมีโอกาสหายมั้ย
หมอบอกว่า ถ้าไม่ทำแม่มีโอกาสอยู่บนโลกนี้ได้ไม่เกิน 3 เดือน
เพราะแม่เป็นมะเร็งเม็ดเลือดขาวชนิดเฉียบพลัน
ซึ่งรุนแรงมาก โอกาสตายมีสูง ถ้าไม่รีบรักษา
แล้วโอกาสเสียงทางพันธุกรรมก็มีมาก

เลยมานั่งคุยกันระหว่างรอหมอมาตรวจ
แม่บอกว่ายายก็มีอาการแบบนี้ก่อนที่ยายจะเสีย
แต่สมัยนั้น แม่อยู่บ้านนอก ห่างไกลโรงบาล
บ้านแม่อยู่บ้านดง เวียงป่าเป้า ไม่มีรถยนต์ มีแต่รถมอไซด์
แต่โรงบาลก็ไกลมาก  ยายคิดว่าตัวเองไม่เป็นไรมาก
อาการก็คล้ายๆของแม่เลย แต่ไม่ได้หาหมอ สมัยนั้นตาไม่มีเงิน
ยายป่วยได้ไม่ถึงเดือนก็เสีย  แม่บอกว่ายายซีด เหลือง
อ่อนเพลีย วันๆ  ลุกไม่ขึ้น นอนอย่างเดียว
สรุปคืออาการเดียวกะแม่ตอนป่วยช่วงแรก  ๆ
ของแม่เราก็ไม่ได้คิดว่าแม่จะเป็นไรมากหรอก
เลยไม่ได้พาหาหมอ  แม่ก็นอนพักอยู่บ้าน กินยาพาราแก้ไขแก้ปวดอยู่สอง-สามวัน
สาเหตุที่เปลี่ยนใจพาแม่มาหาหมอก็เพราะว่า แม่เลือดกำเดาไหล
เลยได้พามาตรวจ  โชคดียังเข้าข้างเราอยู่
ถ้าแม่เลือดกำเดาไม่ไหลเราคงไม่มีแม่อยู่ถึงขณะนี้
และขอขอบคุณแพทย์หญิงพัชรี  แฟนหมอเสรี  (คลีนิคเวชบัณฑิต)
ที่ตรวจเบื้องต้นและแนะนำให้แม่ไปตรวจเลือด
เพราะถ้าเป็นหมอคนอื่นๆ  แม่คงได้แต่ยาแก้ไขไปกินรอความตายแน่ๆ

เฮ้อ   ส่งแม่ตรวจผ่านพ้นไป
แหบมอไซด์ไป สหกรณ์การเกษตรอีก  โคตรไกล  ร้อนก็ร้อน
แค่เราคนเดียวไม่มีปัญหา แต่แม่กะ  สงสารต้องตากแดดไปด้วย
ไม่มีรถยนต์อะ  เดี๋ยวจะถอยมาคันหนึ่งให้ดู

จากสหกรณ์การเกษตร ไปไถ่ถอนโฉนดที่ดินเรียบร้อย
ต้องขับรถกับมาสำนักงานที่ดินอีก
มาถึงเค้าพักเที่ยง โอ...  บอกให้มาบ่ายโมง
รอต่อไป

เลยต้องขับรถพาพ่อมาโรงบาลอีกรอบ
ทำบัตรจ่ายตรง  ใช้เวลาก็ไม่ถึงสิบห้านาที
ลัดคิว โชคดีมีหน้าตาเป็นอาวุธ
หุหุ  ป่าวหรอก รู้จักกะพี่เค้าที่เป็นเจ้าหน้าที่
เลยลัดคิวทำให้  ธุระของพ่อเรียบร้อย

ขับรถกับมาที่ดินอีกรอบ
กินข้าวกะป๊ากะม๊า ที่สำนักงานที่ดิน
แล้วก็ทิ้งสองคนนั้นให้รอยื่นแบ่งโฉนดที่ดินต่อไป
คนแยะเหมือนเดิม  ป่านฉะนี้  บ่ายสามละแม่โทรหา  ยังไม่ได้ทำไรสักอย่าง
แม่บอกง่วงเมื่อยเนื้อเมื่อยตัวอยากพักมาก
สงสารแม่จัง   ร้อนก็ร้อน ไม่ได้นอนทั้งวันเลย
สงสัยวันนี้คงไม่เสร็จแน่ๆ  พรุ่งนี้ต้องมาอีกรอบแน่เลย
เอ็นดูแม่ขนาดเลย
ความจริงก็ไม่อยากให้แม่กะพ่อลำบากนะ
แต่แม่บอกว่าอยากแบ่งที่แบ่งทางให้เรียบร้อย
เราจะได้ปลูกบ้านใหม่แล้วเหรอ  เหอะๆ ๆ ช้านจะเอาตังไหนมาเนี่ย
เข้าแบ้งตามคนจน เหอะๆๆ  ผ่อนกะธนาคารเอา
สู้ๆ  นะเข็ม


วันอังคารที่ 15 พฤษภาคม พ.ศ. 2555

เป็นไหร่หว่าาาา

ตื่นมาแต่เช้า นอนก็ไม่หลับ
เล่นเอากันตื่นตั้งแต่ตีสี่ละ
หมาหอนไรกันนักหนา
วันพระก็ไม่ใช่ จะบ้าตาย
ยิ่งกัวๆ  ผี อยู่ด้วย
ตอนนี้ได้เวลาทำงาน ง่วงเป็นบ้าเลยนิ
เมื่อคืนก็นอนเกือบสี่ทุ่ม
นอนไม่หลับ อยู่ในช่วงควบคุมน้ำหนักอยู่ด้วยนิ
ก็ไม่จะให้คุมได้ไง  นู๋หนักจะห้าสิบแล้ว  รับไม่ได้
ชั่งตะวานิ  48  อะ  รับบ่อได้  ช้านรับบ่อได้
แต่รู้สึกหิวมากๆ  กินน้ำไปขวดลิตรเต็มๆ
เล่นไม่หลับไม่นอนอีก  ลุกฉี่ค่ะ 555

ตอนนี้ขอบอกว่า ง่วงมากกกกกกก
ขอหมอนใบนั้น ที่เธอฝัน  ยามหนุน
ขอให้รับไออุ่น ละมุนให้ฝันถึงเธอทุกคืน หุหุ
ง่วงอะนะ ทำไงดี

วันจันทร์ที่ 14 พฤษภาคม พ.ศ. 2555

เพราะอีกแระ



เพลงนี้ก็ชอบ


เพราะมาก



เพลงนี้เพราะดี
ชอบบรรยากาศใน MV
พระนางใน MV  ก็น่ารัก
เฮ้ออ   อยากไปเที่ยวบ้างจัง

ช่วงนี้อารมณ์สุนทรีเหลือเกิ้นนนนน ไม่มีไรทำ ฟังเพลงคลายเครียด


ช่วงนี้จะว่าเบื่อหน่าย ก่าย เซ็ง เหรอ  ก็มีนะ
อยู่ในช่วงเวลานี้หมดเรย
สุดๆ  ละ  เหนื่อยทั้งกาย ทั้งใจ
อากาศก็ร้อน ใจไม่ดีเข้าไปใหญ่
แต่ก็มีกำลังใจดีๆ จากแม่เสมอ
ขอบคุณกำลังใจจากท่านแม่ และท่านพ่อ
รักแม่กะพ่อนะคะ

ช่วงนี้เข็มเหนื่อยล้าเหลือเกิน
แต่เห็นหน้าแม่แล้วรู้สึกมีกำลังใจขึ้น
รู้ว่าเราต้องสู้ต่อไปเพื่อแม่
เคยแอบได้ยินแม่คุยกะน้าๆ
แม่บอกเค้าว่าที่อยู่ได้ทุกวันนี้ก็เพราะกำลังใจจากลูกๆ
แม่คิดว่าตัวเองจะอยู่ไม่ถึงงานวันแต่งของเจ้าขวัญซะอีก
คิดว่าตัวเองตายไปแล้วตั้งแต่วันที่ทำคีโมหลอดที่สี่
เพราะแม่ช็อคไม่ได้สติเลย
แม่อยากเห็นเข็มมีลูก
แม่อยากอยู่บ้านใหม่
เรื่องลูกนะแม่ เอาไว้ก่อนเข็มยังไม่พร้อม
ส่วนเรื่องบ้านนะ  รับรองได้แน่ ๆ

ตอนนี้พ่อกำลังทำเรื่องแบ่งที่แบ่งทางให้
เข็มจะเอาเข้าแบ้งแล้วปลูกบ้านให้แม่อยู่
รับรองไม่เกินสิ้นปีนี้แม่จะได้อยู่บ้านใหม่แน่ๆ
แต่คงหลังไม่ใหญ่มากนักนะ  นู๋ไม่มีเงินหรอก
ต้องดูว่าธนาคารเค้าจะให้เท่าไหร่

ขอบพระคุณท่านพ่อกะท่านแม่ที่แบ่งสรรปันส่วนที่ดินผืนนี้
ที่พ่อกะแม่หามาด้วยน้ำพักน้ำแรงแต่พ่อกะแม่ก็ยังจะแบ่งให้เราอีก
ทั้งที่เราไม่มีส่วนในการซื้้อมาเลย
แต่ยังไงเข็มก็จะสร้างบ้านให้พ่อกะแม่นะรอหน่อยละกัน
แหะๆๆ นายขวัญกะลังเขียนแบบให้
ว่าแต่นู๋จะไม่มีเงินมากนะ  ต้องค่อยเป็นค่อยไป
ไงก็จะพยายามให้ถึงที่สุด
พ่อกะแม่คอยดูละกันจ้า

ชอบๆๆๆ

ความรัก ไม่เคยจากเราไปไหน ,..

แค่ ย้ายจาก "หัวใจ" ไปอยู่ใน "ความทรงจำ" เท่านั่นเอง


อันนี้ก๊อปของเจ้าทักซิโด้มา 







ใจเรายังตรงกันอยู่ไหม


วันอาทิตย์ที่ 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2555

นึกว่าจะรอดประชุม แงๆๆๆ

อุตส่าห์ตั้งใจไว้ว่าวันนี้จาตื่นสายสักหน่อย
ที่ไหนได้  แม่เรียกให้ตื่นตั้งแต่ยังไม่หกโมงเช้าเลย
ไค่ไฮ่ขนาด   มาช่วยกันทำกับข้าว
ทำงานบ้านเสร็จสรรพ ต้องไปประชุมเงินล้านแทนแม่อีก
ไปประชุมได้ไม่ถึงสองชั่วโมงก็ต้องรีบกับบ้านละ
นั่งฟังเป็นนานสองนาน  ไม่รู้ลุงๆ ป้าๆ  ประธานทั้งหลายเถียงไรกัน
เบื่ออะ  ง่วงก็ง่วง แถมบอกว่า วันที่สิบห้าประชุมอีก เฮ้ออ
ชีวิตนี้มีแต่ประชุม ประชุม
แต่ก็หนุกนะ  ไปนั่งฟังเค้าปรึกษาหารือ  ไม่ดิ  เถียงกันมากกว่า
ไว้รอไปฟังเค้าเถียงกันอีก  สิบห้านี้  รับรองไม่พลาด

กับจากประชุม ไปซื้อข้าวส่งป๊าที่ทุ่ง
แหบมอไซด์ไปนาพ่อ  ไกลมาก  ร้อนก็ร้อน
แต่ดีแม่เอาผ้าเช็ดหน้าผืนบางๆ  ให้ไปกันแดดด้วย
มิกั้นหน้าเราดำแน่ๆ  ครานี้
ไปนั่งดูเค้าเกี่ยวข้าวกัน   รถเกี่ยวข้าวนี่ราคาแพงมากเนาะ
คันก็เกือบๆ  สิบล้าน
โห  อยากได้สักคัน
ถ้ามีคงดีเนาะ  ไปรับจ้างเกี่ยวข้าว  เกี่ยวรอบหนึ่งก็ได้เป็นหมื่นๆ เลย
วันหนึ่งเกี่ยวสามที่ก็ปาไปเท่าไหร่ละ
อูยๆๆ ไม่อยากจะคิด ท่าจะมีตังแยะเลยเนาะ

สรุปวันนี้ช้านไม่ได้ทำงานตัวเองสักอย่าง
ได้แต่ไปนั่งกินมะไฟในสวนที่เพิ่งสุกบ้างไม่สุกบ้าง
อร่อยน่าดู  กินจะหมดต้นแระ
พรุ่งนี้ไม่ท้องร่วงก้ให้มันรู้ไป  5555

รวมเพลงรัก เหอะๆ ช่วงนี้ มาแปลกนิดหน่อย


ไม่ได้หมดรัก แต่หมดแรง


วันเสาร์ที่ 12 พฤษภาคม พ.ศ. 2555

ใกล้ละใกล้ละ

จะได้เวลากับบ้านแล้ว
นี่อยู่เวรบ่ายที่เทศบาล
ช่างง่วงจิงๆ
ทั้งที่คนก็แยะนะ  เค้ามาทำโอทีกัน
เรามะเห็นมีบ้างเลย
แต่ไม่มีก็ดี  ค้านทำ  แค่นี้ก็จะแยกร่างอยู่แระ
พรุ่งนี้ก็จะได้นอนตื่นสายแล้ว
แต่ก็คงไม่สายเท่าไหร่ ต้องไปส่งน้องชายขึ้นรถกับบ้านนอกอีก
คิคิ  ขวัญกับอุบลครานี้คงไปหลายเดือนแน่ๆ
เพราะลามาซะนานเลย
สงสารยัยบี คงเหงาละซิ เพิ่งแต่งงานใหม่ซะด้วย
ต้องแยะกันอยู่อีกละ
ทำไมน้อ..
อยากให้น้องย้ายกับมาอยู่ใกล้ๆ  จัง
สงสารแม่กะพ่อกะยัยบี คงคิดถึงเจ้าขวัญแย่
ส่วนเราเหรอ คิดถึงบ้างไม่คิดถึงบ้าง  ตามประสา....
เอาละ  บ่ายสี่ครึ่งแย้ว  กับบ้านดีกว่า
ไปตลาดหาซื้อไรกินดีกว่า  หิวแล้วเรา ..

วันศุกร์ที่ 11 พฤษภาคม พ.ศ. 2555

ประชุม ประชุม ประชุม

ทำงานทั้งวันเลยวันนี้หัวฟูหมดเรา
วุ่นวายเหมือนกันเนาะอยู่คนเดียว
ทำทุกอย่างสากกะเบือยันเรือรบ
อ้ายกุ้งคงเหมือนเราตอนเราลา
หรือว่าไม่ยุ่งเนาะ
แต่สองวันนี้ที่ทำงานคนเดียวก็เหนื่อยโคตรๆ
แต่ก็มันดีนะ  ทำทุกอย่างที่ขวางหน้า
รับหน้าอยู่คนเดียว หนุกค่ะ  การแก้ไขปัญหาเฉพาะหน้า
ได้เริ่มปฏิบัติการแร้ว   ไม่มีเวลามานั่งเล่นเกมหมู
ทำให้หมูที่เกิดใหม่โดนลักไปตัวหนึ่ง เฮ้ออ  เสียดาย
แต่ก็ช่างมันเหอะ  มันก็แค่ของเล่นในเกม
เล่นใหม่ได้ เริ่มใหม่ได้ไม่มีปัญหา
วันนี้หนุกหนานกะการทำงานสุดๆ
แต่ก็ยังแอบแว้บไปกินเคเอฟซีกะเดอะแก้งอีกนะ
ตามด้วยกินติมสเวนเซนอีก  โอยอิ่มซะท้องจะแตกแล้ว
วันจันทร์มีนัดกินฮอทพอทกะพี่แอนอีก
วันอังคารได้ข่าวแว่วๆ  มาว่าพี่ปรีจะมารับไปกินข้าวอีก
สี่สาวเดอะแก้งไม่อ้วนคราวนี้จะอ้วนคราวไหน  เหอะๆๆ
มีแต่รายการกินๆ เที่ยวๆ  ทั้งนั้น

เย็นนี้มีประชุมอีกรอบกะไทยประกัน
ไปนั่งๆ  ฟังๆ  ได้เพื่อนใหม่มาคนหนึ่ง
คุยไปคุยมา  เป็นรุ่นน้องซะงั้น แต่ไหงหน้างี้ไปซะแระ  555
อย่าไปว่ายุ้ยเค้า   ยุ้ยน่ารัก  คุยเก่ง
มิน่าละ ทำประกันยังไม่ถึงเดือน ได้ลูกค้าไปแร้วสี่รายรวด
ไอ้เราเรอะ  เหอะๆๆ   ยังไม่ได้สักราย
จะไหวมั้ยเนี่ย  สู้ๆ  ลองๆ  ดูก่อน
พรุ่งนี้มีนัดกะไทยประกันอีกรอบที่  รร.ริมกก
ค้านไปนะ  แต่ต้องไป  พี่ตึ้ย้ำนักหนาว่าต้องไปให้ได้
รับแซบค่ะ  ในใจบอกว่านู๋ขี้ค้านไปมากๆ  แต่ก็ต้องพยักหัวบอกค่ะนู๋จะไป
เฮ้อออ  จะเป็นไงบ้างก็ไม่รู้

บ่ายพรุ่งนี้ก็ต้องไปอยู่เวรอีก  เอ....
เราไม่ได้อยู่เวรมานานเหมือนกันละเนี่ย
ล่าสุดเมื่อไหร่ก็ไม่รู้จำไม่ได้แล้วซิ
เกือบปีแล้วมั้งเนี่ย  ถึงป่าวหว่า   น่าจะถึงนะ
เบื่อจิงอยู่เวรเนี่ย  ง่อม เหงา  ง่วง  มีในนี้หมด
ทำไงได้ละ  อดเอา  แค่ครึ่งวันเอง
ต้องเอาหมอนไปโตย  เผื่อง่วงจะได้นอน  คริคริ
โอ..สามทุ่มฝ่าๆ ละ ยังมะได้อาบน้ำเลย
อาบน้ำนอนดีกว่า พรุ่งนี้ลุยงานใหม่
ฝันดีนะยัยเข็มเอ้ยยยยย

มอนิ่งยามเช้า

ตื่นมาอีกแระ  ว่าจะมานั่งอ่านหนังสือ
ไม่ได้อ่านสักตัวเลยช้าน
ค้านขนาดเลยนิ  แล้วจะตื่นหาพระแสงไรแต่เช้า
ตื่นมาก็ไม่ได้ทำไร  ไม่อ่านหนังสือคงจะสอบผ่านนะเนี่ย
เหอะๆๆๆ  ทำไมชีวิตวันๆ มันน่าเบื่อเนาะ
มีแต่เรื่องไรมิรู้  แต่ในแต่ละวันเราก็ผ่านพ้นมันไปได้ด้วยดี
ผ่านไปวันๆ  ทำให้มันผ่านไปวันๆ
แล้วนี่เราเป็นไร กลายเป็นคนโกหกตั้งแต่เมื่อไหร่
พูดไรไปไม่มีใครเชื่อ
ช้านไม่ได้โกหกนะ  จะทำไง  พูดเท่าไหร่ก็ไม่ยอมฟัง
ไอ้เด็กบ้า หาว่าเราโกหกเหรอ
ดี  งั้นไม่พูดละ
" พูดไปสองไพเบี้ย นิ่งเสียตำลึงทอง"
555  คำคมวันนี้  เฮ้ออ    อย่าคิดมากดิเข็ม
คิดมากไปทำไม  พรุ่งนี้ก็เช้าละ
วันนี้ เวลานี้  ไม่ต้องคิดไรมาก  อีกหน่อยโลกก็จะแตกแร้ว
เออดี ให้มันแตกเลย  จะได้ไม่ต้องมาปวดหัวกะเรื่องไม่เป็นเรื่อง

วันนี้ทำงานอีกวัน
แต่พรุ่งนี้ก็ยังต้องทำอีก
น่าเบื่อวะ  ประชุมตอนเช้า  เฝ้าเวรตอนบ่าย
กะว่าจะพาแม่กะพ่อไปแอ่วซะหน่อย อดเลย
อาทิตย์ก็คงไม่ได้ไปไหนละมั้งเนี่ย
นอกจากไปส่งนายขวัญขึ้นรถกับอุบลฯ
ยัยบีก็จะกับเชียงม่วน   ภีรภูมิก็กับพะเยา
ต่างคนต่างแยกย้ายกันไปปฏิบัติภาระหน้าที่กันหมด
 ช้านก็ต้องอยู่บ้านกะแม่กะพ่อสามคนเหมือนเดิม
ง่อมหนา อยู่กันสามคนเนี่ย
เออ ลืมไป  มีเด็กๆ  อีกสี่ั่ตัว  ที่ต้องดูแลอีก
แหมเจ้าสี่ตัวนี่มันซนกันจิงๆๆ
ตีห้าครึ่งแระ  ง่วงเลยช้าน
สรุปไม่ได้อ่านหนังสือ กับไปนอนต่อ  เจ็ดโมงค่อยตื่นไปอาบน้ำทำงาน
แว้ววววว  ฝานดีนะเข็ม

คิดถึงเนาะ


วันพฤหัสบดีที่ 10 พฤษภาคม พ.ศ. 2555

ครั้งหนึ่งเคยรักกัน


หัวฟูหมดแร้ว

ไม่ได้มาทำงานห้าวันเต็มๆ
กับมางานตรึม
ช้านหัวฟูหมดเรย  เหอะๆ
ช่วงนี้งานยุ่งน่าดู
ไม่มีเวลาไปเม้ามอยส์ ที่ไหนเลย
ใครอยากเม้ามอยส์กะเราต้องมาหาที่โต๊ะ
เพราะเราไม่ว่างค่ะ  55  วันนี้ป้าๆ  เจ้ๆ  ก็คงจะไม่มีไรทำกันมั้งเนี่ย
แวะเวียนมาหากันใหญ่ ส่วนเราเหรองานเต็มหน้าเต็มตาไปหมดเลย
เฮ้อออ   เมาหัวนะเนี่ย
แต่มันก็ผ่านพ้นไปด้วยดี
พรุ่งนี้อีกวันซินะ  สู้ตายอยู่แร้ว
แต่วันเสาร์ตอนเช้าก็ต้องไปประชุมที่โรงแรมริมกกอีก  บ่ายก็ต้องอยู่เวรอีก
โอย   วันหยุดของช้านก็จะหมดไปกะอะไรไม่รู้
ว่าจะไปแอ่วสักหน่อย  แต่ว่า...  จาไปไหนดีน้อ  ฝนก็ตกอีก
แย่ๆๆ  ไม่อยากให้ตกเลย  วันอาทิตย์อย่าตกเลยนะ
นู๋อยากไปเที่ยววววววว

วันเสาร์ที่ 5 พฤษภาคม พ.ศ. 2555

วันพฤหัสบดีที่ 3 พฤษภาคม พ.ศ. 2555

วันพุธที่ 2 พฤษภาคม พ.ศ. 2555

อย่าเมาในความเป็นหนุ่มสาว

"..ยามชราภาพ จะภาวนาก็ทำได้ยาก

โรคก็รุมเร้า เวทนาก็แก่กล้า ความอ่อนแอก็ปรากฏ

ฯลฯ... รู้แล้ว พึ่งเร่งปฏิบัติธรรมเสียตั้งแต่ผมยังดำสนิท..

มัวผลัดวันประกันพรุ่งไปมา ความแก่หง่อมก็มา ความชราปรากฏ...อย่าประมาท"
 

หุหุ


ปาฏิหาริย์จะมีจิงมั้ยน้อ

ถ้าโลกนี้มีปาฏิหาริย์จิงๆ  อยากขอพรสักสามข้อ
เหอะๆๆ   อยากแยกร่างได้จังน้อ
วันช่างแสนวุ่นวายเหลือเกินชีวิตเรา
ไปโน่นไปนี่  แม่งอะไรจะชนกันวันนี้ก็มะรู้
โคตรเหนื่อย  แต่ก็ผ่านไปได้ด้วยดี
ผ่านไปแบบทรหด  วุ่นๆ
ก็ดี  ชีวิตมีรสชาติ

ข้อสองจะขอไรดีนะ
ขอให้แม่หายดี  กับมาเป็นปกติ
ไม่เจ็บไม่ไข้  แต่ห้ามบ่นนะ  555

ข้อสาม  ขอให้เราไม่มีโรคภัยก็พอแร้ว
เพราะทุกวันนี้จะตายวันตายพรุ่งก้ไม่รู้
ป่วยมันสารพัดโรคเลยช้้าน
เหนื่อยเหลือเกินนนนนน