ตื่นมาอีกแระ ว่าจะมานั่งอ่านหนังสือ
ไม่ได้อ่านสักตัวเลยช้าน
ค้านขนาดเลยนิ แล้วจะตื่นหาพระแสงไรแต่เช้า
ตื่นมาก็ไม่ได้ทำไร ไม่อ่านหนังสือคงจะสอบผ่านนะเนี่ย
เหอะๆๆๆ ทำไมชีวิตวันๆ มันน่าเบื่อเนาะ
มีแต่เรื่องไรมิรู้ แต่ในแต่ละวันเราก็ผ่านพ้นมันไปได้ด้วยดี
ผ่านไปวันๆ ทำให้มันผ่านไปวันๆ
แล้วนี่เราเป็นไร กลายเป็นคนโกหกตั้งแต่เมื่อไหร่
พูดไรไปไม่มีใครเชื่อ
ช้านไม่ได้โกหกนะ จะทำไง พูดเท่าไหร่ก็ไม่ยอมฟัง
ไอ้เด็กบ้า หาว่าเราโกหกเหรอ
ดี งั้นไม่พูดละ
" พูดไปสองไพเบี้ย นิ่งเสียตำลึงทอง"
555 คำคมวันนี้ เฮ้ออ อย่าคิดมากดิเข็ม
คิดมากไปทำไม พรุ่งนี้ก็เช้าละ
วันนี้ เวลานี้ ไม่ต้องคิดไรมาก อีกหน่อยโลกก็จะแตกแร้ว
เออดี ให้มันแตกเลย จะได้ไม่ต้องมาปวดหัวกะเรื่องไม่เป็นเรื่อง
วันนี้ทำงานอีกวัน
แต่พรุ่งนี้ก็ยังต้องทำอีก
น่าเบื่อวะ ประชุมตอนเช้า เฝ้าเวรตอนบ่าย
กะว่าจะพาแม่กะพ่อไปแอ่วซะหน่อย อดเลย
อาทิตย์ก็คงไม่ได้ไปไหนละมั้งเนี่ย
นอกจากไปส่งนายขวัญขึ้นรถกับอุบลฯ
ยัยบีก็จะกับเชียงม่วน ภีรภูมิก็กับพะเยา
ต่างคนต่างแยกย้ายกันไปปฏิบัติภาระหน้าที่กันหมด
ช้านก็ต้องอยู่บ้านกะแม่กะพ่อสามคนเหมือนเดิม
ง่อมหนา อยู่กันสามคนเนี่ย
เออ ลืมไป มีเด็กๆ อีกสี่ั่ตัว ที่ต้องดูแลอีก
แหมเจ้าสี่ตัวนี่มันซนกันจิงๆๆ
ตีห้าครึ่งแระ ง่วงเลยช้าน
สรุปไม่ได้อ่านหนังสือ กับไปนอนต่อ เจ็ดโมงค่อยตื่นไปอาบน้ำทำงาน
แว้ววววว ฝานดีนะเข็ม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น