วันพุธที่ 10 พฤศจิกายน พ.ศ. 2564

กักตัววันที่ 2 / *-* 10 พ.ย.64

อันดับแรก ต้องขอขอบคุณ ภาคตี้ หัวหน้างานไทยประกัน
 ที่แบ่งยากสารพัดมาให้ ขอบคุณมากๆ ค่ะ 
ขอบคุณแม่ใหญ่ (แม่ยัง) ส่งเสบียงคนแรกเลย น่ารักมาก 
แม่บอกว่า แม่มีเงินไม่มาก ซื้อของให้ได้แค่นี้ก่อนนะ 
แค่นี้ก็รักแม่ใหญ่มากแล้วค่ะ
 เขมไม่ได้คำนึงถึงของว่าจะมากจะน้อย 
คำนึงถึงน้ำใจที่สุดแสนจะล้นปลี่ ขอบคุณแม่ใหญ่มากๆ นะคะ 
ขอบคุณน้าน้อง ผู้เป็นเหมือนแม่อีกคน ทีั่เลี้ยงเรายามเด็ก 
ส่งเสบียงมาให้ ไม่ทันได้เจอกันเลย ขอบพระคุณค่ะ *-* 
กักตัวเหรอ ตื่นเช้ามา หุงข้าว ซักผ้า ล้างห้องน้ำ 
ก็หมดไปเกือบครึ่งวันละ แต่ระหว่างทำงานบ้าน 
น้องๆ ที่ทำงานก็โทรหากันวุ่นเลย
เรื่องงานต่างๆ อาบน้ำแต่งตัวแล้วก็ไปดูตะวันเรียนออนไลน์วนไป 
เด็กยุคโควิดก็เงี้ย ว่างๆ ก็ว้าบๆ 
โทรหา มาวินน้องก็ยังมีไข้ขึ้นๆลงๆ บีก็เฝ้าดูอยู่ไม่ห่าง
 ขอให้หายไวๆ นะครับลูกรักของแม่ 
หมดไป อีกวันกับการกักตัว กับการทำงานบ้าน่ 
นี่ยังได้แค่บางส่วนนะ พรุ่งนีค้อยว่ากันต่อไป อิอิ

ไม่มีความคิดเห็น: