วันพฤหัสบดีที่ 31 กรกฎาคม พ.ศ. 2551

ตกทุกวันจริงๆ เลยเนี่ย

ฝนตกตลอดเลย
ถึงแม้ว่าจะไม่ตกทั้งวันทั้งคืนนะ
แต่ก็ตก รู้ปล่าว ว่าฝนตกยังไง...
^^
ตกตอนเช้า ตอนที่เราจะมาทำงาน
ตกตอนกลางวัน ตอนที่เราจะไปกินข้าวเที่ยง
ตกตอนเย็น ตอนที่เราจะกลับบ้าน

ไม่รู้ว่าวันนี้จะตกอีกปล่าว
นัดกับขวัญไว้ว่าจะไปหาโน่
ป่วยอีกแล้ว นอนโรงบาลมาหลายคืนแล้วด้วย
ไม่ได้ไปเยี่ยมเลย
ขี้เกียจจริงๆ นะเนี่ย

*-*
เมื่อไหร่จะถึงวันเสาร์นะ ผ้าก็ไม่ได้ซักเลย
กองโตยังกับภูเขา

วันพุธที่ 30 กรกฎาคม พ.ศ. 2551

ร้างมาหลายวันแล้ว

ปล่อยให้เป็นบล็อคร้างมาหลายวันแล้ว
ไม่ค่อยมีเวลาเลย
งานตรึม
ทั้งงานราษฏร์ งานหลวง งานส่วนตัว
วุ่นซะจริงๆ
เหนื่อยนะ เหนื่อยแบบบอกไม่ถูก
ไม่รู้จะบอกใคร
ให้เขาเข้าใจ
เฮ้อ....

*-*
เซ็งตัวเองจริงๆ

ขี้เกียจที่จะอัพบล็อคด้วยนะ
กลายเป็นร้างเลย
555
คิดถึงคนอยู่ไกลจังเลย
อยากไปเที่ยวลำปาง อีกรอบ หนุกดี

วันจันทร์ที่ 28 กรกฎาคม พ.ศ. 2551

ใกล้ถึงวันสำคัญเข้ามาทุกทีแล้ว

วันสำคัญอีกวันที่ไม่เคยลืม
ก็วันแม่ไง
แม่คือทุกสิ่งทุกอย่างของเรา
เป็นทั้งผู้ให้และผู้รับ
แม่ไม่เคยบ่นสักคำ ว่า.......
มีแต่จะให้ความรัก การดูแลเอาใจใส่
แม้แม่จะให้เราไม่ได้ทุกอย่างตามต้องการ
แต่เราก็ทราบซึ้งในพระคุณแม่เกินกว่าจะพรรณา
ไม่มีสิ่งใดจะทดแทนบุญคุณของแม่ได้หมดแล้ว

*-*
ไม่มีคำพูดใด จะมีความหมาย
หรือจะใช้บรรยายพระคุณของแม่แทนได้หมดทุกๆคำ
เพราะแม่คือคนสำคัญที่สุดในชีวิตของเรา

ขอร้อง อย่าลืมคนที่รักคุณที่สุด ขอบอก.....

กลั่นเม็ดเลือดเม็ดน้อยนับร้อยหยด
จนปรากฎเป็นหยดนมรสกลมกล่อม
เพื่อหล่อเลี้ยงทารกน้อยค่อยอดออม
เฝ้าถนอมฟูมฟักรักเมตตา

วันเปลี่ยนวันเดือนเปลี่ยนเดือนหมุนเคลื่อนคล้อย
จากเด็กน้อยเริ่มมีแรงเริ่มแข็งกล้า
ค่อยสอนเดินสอนทำสอนคำจา
สอนปัญญาสอนวิชาสารพัน

ทารกน้อยวันนี้เห็นเป็นผู้ใหญ่
แม่ภูมิใจในผลงานการสร้างสรรค์
ความเหน็ดเหนื่อยกายใจหายไปพลัน
เมื่อถึงวันลูกได้รับปริญญา

วันนี้ลูกของแม่สุขถ้วนทั่ว
มีครอบครัวอยู่เย็นเป็นฝั่งฝา
แม่คนนี้ย่างเข้าสู่วัยชรา
รอเวลาสู่กองฟอนตอนสิ้นใจ

วันเอยวันแม่
สองตาแลหม่นหมองอยากร้องไห้
บ้านแม่อยู่วันนี้ไม่มีใคร
มีแต่ไก่กับหมาที่สีมอซอ

อยากฝากดาวถามฟ้าหาลูกรัก
ใครรู้จักบอกให้ได้ไหมหนอ
แม่ชราผู้อยู่หลังยังเฝ้ารอ
บอกอยากขอเห็นหน้าอีกคราเอย

*-*
ขอบคุณข้อมูลจาก www.kapook.com

วันศุกร์ที่ 25 กรกฎาคม พ.ศ. 2551

กว่าจะได้เป็นแม่

เมื่อรู้ว่าตัวเธอนั้นตั้งท้อง เฝ้าประคองด้วยใจที่มุ่งหวัง
สิ่งที่ชอบเผ็ดร้อนเธอระวัง เพื่อปกกันลูกน้อยจะกระเทือน
แม้ไม่รู้ว่าจะชายหรือหญิง เธอประวิงเฝ้านับครบวันเคลื่อน
แม้จะเจ็บจะกลัวตัดทั้งปวง เธอปลื้มทรวงเสียงแว้แรกเริ่มดัง

เริ่มตั้งไข่ใจพองประคองลูก ความพันผูกแนบแน่นสุดขานไข
เริ่มหัดเดินหัดพูดแม่สุขใจ ก้าวแรกได้ให้ลูกด้วยผูกพัน
แม่เป็นครูคนแรกของชีวิต ชี้ถูกผิดให้ลูกรู้ด้วยความฝัน
เติบโตใหญ่รวยจนไม่สำคัญ ขอลูกฉันเป็นคนดีของสังคม

มาวันนี้แม่เริ่มแก่ชราล้า แม่มองหาลูกทุกคนอยู่ที่ไหน
จากอกแม่ลืมแม่ไม่ห่วงใย ถึงเศร้าใจแต่แม่ไม่โกรธเคือง
ถ้าใครยังมีแม่ขอเชิญเถิด กราบเท้าเทิดบาทแม่ประเสริฐเหลือ
กตัญญูรู้คุณบุญคุ้มตัว แม้สิ่งชั่วต้องแพ้พ่ายกตเวทิตาคุณ

ใครป่วยกันแน่เนี่ย 5555

แม่ป่วยกะทันหันคะ
อาหารเป็นพิษ
นอนโรงบาล 2 คืนแล้ว
เราไปนอนเฝ้าแม่ที่โรงบาล
เอออ พูดผิดคะ แม่เฝ้าเราต่างหาก
เราหลับตลอด แม่นอนไม่ค่อยหลับ
สงสัยแปลกที่

5555

ความจริงก็หลับๆ ตื่นๆ นะ
เดี๋ยวหมอมา พยาบาลมา พนักงานส่งอาหาร
เดี๋ยวก็คนทำความสะอาด
เฮ้อ... สรุปคือ หลับๆ ตื่นๆ
มึนหัวตึบเลย
มาทำงานแบบ มาแต่ตัว
หัวฟู หน้าตาโทรมๆ
เจ้าเกียรติมันทักว่าทำไมหน้าตางี้ดูไม่ได้เลย
ไล่ให้ไปแต่งหน้าด่วน
บอกว่ารับไม่ได้
ไม่มีความสวยในตัวเลย
แถมรู้สึกว่าตัวของเรานี่ เล็กลงทุกวันเลย
ไม่อวบเหมือนแต่ก่อนแล้ว ผอมไปมากๆ
อ้าว ไอ้น้องนี่พูดจาหยาบคายอีกแล้ว

^^
มาว่าเราไม่สวยเหรอ
เค้าออกจะสวย

*-*
ตาเป็นหมีแพนด้าอีกแล้วเรา

วันพุธที่ 23 กรกฎาคม พ.ศ. 2551

หิวๆๆๆๆๆ ไม่มีใครมาเปลี่ยนเวร

ทำไมไม่มีใครมาเปลี่ยนเวรเราเนี่ย
เบื่อๆๆ พวกไม่รักษาเวลาจริงๆ เลย
ไม่ตรงต่อเวลา ทำให้คนอื่นเดือดร้อนไปด้วย
แย่จริงๆ พวกนี้

*-*
หิวๆๆ ๆ

วันอังคารที่ 22 กรกฎาคม พ.ศ. 2551

บรรยากาศน่านอนที่สู้ดดดดดด

เมื่อคืนฝนตกทั้งคืน นอนหลับสบายมากๆ
คิดว่าคงจะตกถึงเช้าแน่เลย
แต่ไม่เป็นอย่างที่คิดแฮะ
แต่เช้ามานี้ ยังไม่มีฝนสักเม็ดเลย
แถมอากาศยังดีสุดๆ
ไม่มีแดดเลย
ทำให้รู้สึกว่า ง่วงนอนตลอดเวลา
ทำไงดี

^^
ตาจะปิดอีกแล้ว
ง่วงอะ

ไปกินส้มตำ กับน้ำเงี้ยวมา
พี่ส่งถามว่า ไม่กินแคบหมูเหรอ
ตอบได้คำเดียว
ขอบายก่อน กลัวติดคอตาย
ไม่รู้เป็นไง กินแคบหมูแล้วติดคอตลอด
เซ็งงงงงงง

สงสัยดวงจะไม่ถูกโฉลกกับแคบหมูแน่ๆ

ลมพัดเย็นๆ น่านอนจริงๆ

*-*
ของีบสัก 10 นาทีก็แล้วกัน

วันอาทิตย์ที่ 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2551

ฝนตกจั๊กๆๆๆ ตกได้ทั้งวัน

วันหยุดแทนที่จะได้ไปเที่ยวบ้าง
อดเลยคะ ฝนตกทั้งวัน ตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว
แต่นอนหลับสบายมากๆ ไม่ตื่นมาตอนดึกๆๆเลย
ภาวนาขอให้กลางวันหยุดซะบ้าง
อยากออกไปซื้อของ ไปเที่ยว แต่ก็ต้องอดคะ
แถมเสื้อผ้าที่ซักตากไว้ก็ไม่แห้งอีก

สงสัยเน่าแล้วมั้ง
คงต้องกลับเอามาซักอีกรอบแน่ๆ คราวนี้
นัดกับน้องชายว่าจะไปกินสุกี้กัน
แต่ก็ต้องอดไป
แม่บอกให้กินข้าวกับแม่ เพราะทำกับข้าวไว้แยะเลย
สรุปคือ ทั้งวัน ไม่ได้ออกไปไหนกัน

อยู่บ้าน เฝ้าบ้าน
ไม่ได้อาบน้ำน้องหมาเลย กลัวไม่สบาย เพราะอากาศเย็นมาก
จะเอาไปอาบที่ร้านก็ไม่มีคิวว่างเลย
ดีนะที่โทรไปหาก่อน ไม่งั้นไปเก้อแน่
พี่เค้าบอกว่าวันนี้คิวอาบน้ำน้องหมาแน่นจนไม่ว่างแล้ว
ไว้เอามาวันหลังแล้วกันนะ
มีงี้ด้วย แทนที่จะรีบรับเอาไว้ เงินทั้งนั้นนะเนี่ย
สงสัยคงแน่นจริงๆ ไม่งั้นเขาคงไม่ปฏิเสธเราอย่างนั้นหรอก

*-*
สงสารเจ้าเอเปคกับแพนเค็กจริงๆ ตัวเหม็นเชียว

เป็นไรไม่รู้ชอบเพลงนี้มากๆ เลย ขอบอก


หนอนผีเสื้อ - ดูวิดีโอทั้งหมด กดที่นี่



MV BOYdPOD - ช่วงที่ดีที่สุด - ดูวิดีโอทั้งหมด กดที่นี่



[บี้ The Star] มินิคอนเสิร์ตเปิดอัลบั้ม...อยากถูกเรียกว่าแฟน - ดูวิดีโอทั้งหมด กดที่นี่

*-*
ซึ้งได้ใจจริงๆ

รัก


รักเธอ โต๋ ศักดิ์สิทธิ์ เวชสุภาพร - ดูวิดีโอทั้งหมด กดที่นี่


*-*
ชอบมากๆ เลย

อดไปร้องเกะเลย

ที่บ้านมีเรื่องนิดหน่อย
คือว่า แม่ไปดูหมอมาคะ
แล้วหมอดูทักว่าให้ไปสเดาะห์เคราะห์
แม่ก็รีบจัดการทำใหญ่
กลัวไม่ทันการ

เป็นเรื่องที่จะว่าไม่เชื่อก็ไม่ได้นะคะ
แต่ไม่อยากลบหลู่
คือว่า พี่ข้างๆๆ บ้านเราเนี่ย
เขาชอบไปดูหมอ
เอ .... พุดผิดซิ
ไม่ช่ายหมอ เขาเป็นพระสงฆ์ที่ดูดวงให้ต่างหาก
แล้วพาพระมาทำบุญบ้านใหม่
แล้วพระสงฆ์ตนนั้นก็เห็นบ้านของน้าทัศ
ท่านก็ทักว่า บ้านนี้ต่อเติมมากเกินไป
ระวังเจ้าของบ้านจะอยู่ไม่สุข
และหลังจากนั้นอีก 2-3 วันเห็นจะได้
น้าทัศก็เสียโดยไม่รู้สาเหตุ
เราทุกคนงงเป็นไก่ตาแตกเลย
ก็เลยตกลงกันว่าจะพากันไปหาพระสงฆ์ที่วัดแถวๆ เวียงชัย
ถ้าเกิดว่่าวันไหนว่าง
แล้วก็วันว่างก็มาถึง
ก็พากันไป ท่านก็เลยให้แฟนน้าทัศนะ ถอนบ้านสูตรบ้าน อะไรปานนี้
เราก็ไม่ค่อยเข้าใจ
ก็ต้องมาช่วยกันเตรียมข้าวของกันใหญ่

แล้ววันนี้ตอนเย็นเรานัดกับเพื่อนไว้ ว่าจะไปร้องเกะกัน
นัดกันไว้ ทุ่มครึ่ง ที่เรดโรส กับเพื่อนสมัยมัธยม
ถือเป็นการเลี้ยงรุ่นขนาดย่อมไปในตัว
แต่ก็ต้องอดคะ เสียดายมากๆ

^^
ทำไงได้ ต้องช่วยงานที่บ้านก่อน
ครอบครัวสำคัญเสมอ

*-*
แต่ก็รู้สึกอิจฉาเพื่อนๆ ที่ไปกันนะ
ไม่เป็นไร ไว้รอดูรูปแล้วกัน
เฮ้อ......

วันเสาร์ที่ 19 กรกฎาคม พ.ศ. 2551

เมื่อยหลังจะแย่อยู่แล้ว

กลับจากพะเยา
อะเดี๊ยน ต้องมาซักผ้ากองโต
แถมรีดผ้ากองมหึมาอีกกองใหญ่ ๆ
ก็ไม่ได้รีดผ้ามา 2 อาทิตย์แล้วเห็นจะได้
รีดตั้งแต่ 6 โมงเย็น ยัน 4ทุ่ม
รีดมาราธอนจริงๆ
เมื่อยหลัง เมื่อยแขนไปหมดเลย
ต่อไปอย่าทำแบบนี้อีกนะ
ไม่ไหวๆๆ ทับแทบจะหักเอาซะให้ได้
นั่งหลายชั่วโมง

แต่ถ้าเราไม่รีด
ก็ไม่มีใครมารีดให้ อะ

*-*
ไม่เป็นไร สู้ๆๆๆๆๆๆ

วันศุกร์ที่ 18 กรกฎาคม พ.ศ. 2551

พจนานุกรม----ของหัวใจ

"น้อยใจ"
อาการอ่อนแอของจิตใจ . . . ที่ไม่ได้รับการตอบสนอง
ยามที่เกิดความต้องการให้คนเอาใจ
วิธีแก้ . . . อย่าเอาแต่ใจ


"เจ็บใจ"
อาการเป็นพิษของจิตใจ . . . ที่ลามมาจากหาง เวลามีใครมาเหยียบมัน
วิธีแก้ . . . ตัดหางทิ้งซะ อย่ายกหางตัวเอง


"ละอายใจ"
อาการใฝ่ดีของจิตใจ . . . ที่ออกมาชี้หน้าด่าเรา
ข้อแนะนำ . . . เมื่อละชั่วได้ ก็ไม่อายแก่ใจ


"เสียใจ"
อาการวูบทางจิตใจ . . . เกิดจากความไม่มั่นคง
เพราะชอบเอาใจไปผูกเอาไว้กับสิ่งอื่น
วิธีแก้ . . . ตัดใจซะสิ อย่าไปผูกมันไว้


"ใจหาย"
อาการนี้ . . . ชื่อก็บอกอยู่แล้ว
วิธีแก้ . . . หายใจเข้าสิ หายใจลึกๆ แล้วจะเลิกใจหาย


"หลายใจ"
อาการสืบพันธุ์ของจิตใจ โดยการแบ่งตัว
นำไปสู่อาการน้อยใจ . . . แก่คนรอบข้างได้ในเวลาต่อมา
วิธีแก้ . . . ระลึกไว้ มีแต่พวกอะมีบาที่ใช้วิธีแบ่งแบบนี้


"ทำใจ"
อาการที่แปลกที่สุดของใจ . . .
ยิ่งทำมากเท่าไร . . . ใจยิ่งว่างเท่านั้น
ข้อแนะนำ . . . ทำทุกครั้ง ทำบ่อยๆ ค่อยๆ ทำ

*-*
ขอบคุณข้อมูลจาก www.teenee.com

บางสิ่ง-ที่อยู่ในใจ.....อาจไม่ได้แสดงออกมา

ไม่ทำตาม...
อย่าตีความหมายว่า...ดื้อ

ไม่ยึดถือ...
อย่าตีความหมายว่า...เมินเฉย

ไม่ใส่ใจ...
อย่าตีความหมายว่า...ละเลย

คำพูด..ที่ยังไม่เฉลย
ก็ใช่ว่า..ไม่อยากเอ่ย..มันออกไป

นิ่งเงียบ...
อย่าตีความหมายว่า...ไม่คิด

ยอมรับผิด...
อย่าตีความหมาย...อย่างที่เห็น

แม้ว่า...
จะถูกโจมตี..ด้วยวาจา..ที่สาดกระเซ็น

ก็ใช่ว่า..เจ็บไม่เป็น
อย่างเช่น...คุณเข้าใจ

ไม่ถาม...
อย่าตีความหมายว่า...โง่

ไม่ตอบโต้...
อย่าตีความหมายว่า...ยอมแพ้

แม้ว่า...
หลายคน..อาจจะมองดูว่า..อ่อนแอ

แต่..ที่ปล่อยให้เป็นไป..
เพราะเห็นแก่..ใครบางคน

วันอาฬสาหบูชา

เป็นวันสำคัญอีกหนึ่งวันของพระพุทธศาสนา
ที่เราชาวพุทธไม่ควรลืม
เป็นวันที่มีสิ่งสำคั 3 อย่าง เกิดขึ้นพร้อมกัน
ในทางพระพุทธศาสนา โดยไม่ได้นัดหมาย
คือมีพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์

เล่าต่อไม่ได้แล้ว จำเนื้อหาไม่ค่อยได้
เอาเป็นว่า เข้าใจก็แล้วกันคะ

เช้านี้ก็ไปทำบุญตักบาตร
อุทิศส่วนกุศลไปหาบรรดาญาติพี่น้องที่ล้มหายตายจากไป
โดยเฉพาะพี่ชายสุดหล่อของเรา
พี่โหน่ง คนที่เราชอบหาเรื่องปวดหัวให้เขาตลอดเวลา
คนที่อนาคตยังมีอีกไกล ถ้าไม่มาเสียซะก่อน
เฮ้อ...เสียดายเงินเดือนพี่ชาย
ถ้าเราได้ซักครึ่งของพี่แกก็ดี ดิ....
พี่โหน่งเงินเดือน 50,000 กว่า ได้เยอะกว่าเราเป็นโขเลย
สงสารก็แต่เจ้าเอิร์ธเท่านั้น กำพร้าพ่อตั้งแต่อนุบาล

แต่พี่ไม่ได้เป็นห่วงนะ เข็มและคนข้างหลัง
จะช่วยดูแลหลานชายตัวน้อยให้พี่เอง

อีกคนที่เรารักและเคารพมากๆ น้าทัศ
คนนี้เพิ่งเสียไปยังไม่ถึงเดือนเลย
เรารักน้าเค้านะ เลี้ยงเรามาตั้งแต่เล็ก ๆ
ชอบพาเราไปเที่ยวกับขวัญ
คิดแล้วใจหาย

วันนี้เข็มทำบุญอุทิศส่วนกุศลไปให้แล้วนะคะ
ยังไงก็ขอให้ทั้งสองไปสู่สุคติ
ไม่ได้ห่วง ไม่ต้องกังวลกับคนข้างหลัง
เขาอยู่กันได้ แม้ว่าจะขาดกำลังใจคนสำคัญของบ้านไป
แต่จะอยู่ได้เพราะทุกคนระลึกอยู่เสมอว่า พี่กับน้าอยู่ข้างๆเราตลอดเวลา

แล้วตอนเย็นจะไปเวียนเทียนด้วย
จะทำบุญเผื่อทั้งสองด้วยนะ

รักและคิดถึงมากๆ
น้องเข็ม

*-*
คิดถึงจัง

วันพุธที่ 16 กรกฎาคม พ.ศ. 2551

น้องหมาสุดน่ารัก



สิ่งที่มีค่ามากกว่า...รัก

รัก มิควรเป็นสิ่งที่ก่อให้เกิดความสุขต่อเรา
และพวกพ้องของตนฝ่ายเดียว
มิควรอยู่ในรูปแบบของความอิจฉาริษยา
ที่มุ่งเอาแต่ประโยชน์ส่วนตน
จนมองเห็นคนอื่นเป็นคนไร้ค่า

แต่รักควรก่อให้เกิดความดีงาม
ทั้งต่อตนเองและผู้อื่นโดยไม่มียกเว้น

พร้อมกับช่วยสานต่อ ความรักนั้น
เพื่อไปสู่การค้นหา ความรักแท้
ที่เป็นไปเพื่อความร่มเย็น ในชีวิตจิตใจแทน
กระทั่งนำไปสู่การดับทุกข์ที่ถาวรในชีวิตนี้

*-*
ชอบนะ ความหมายดี

วันอังคารที่ 15 กรกฎาคม พ.ศ. 2551

ต่อไปใครจะมาซ่อมคอมให้เนี่ย

นายทินกร ต๊ะผัด
เป็นเพื่อนซี้เรามาเกือบ 3 ปี
ตั้งแต่เริ่มเข้ามาทำงาน
คุยกันได้ทุกเรื่อง
เราอายุห่างกันแค่ 21 วันเอง
กรเกิดวันที่ 6 เราเกิด 27 กันยายน 2523
แต่กรก็เรียกเราว่า น้องทุกครั้ง ที่คุยกัน
เราก็เลยรีดไถกรตลอด ในฐานะพี่ชาย
5555

^^
วันพรุ่งนี้กรจะมาทำงานเป็นวันสุดท้ายแล้ว
พูดถึงก็ไม่อยากให้ออกหรอกนะ
แต่คนเรามันก็ต้องมีเหตุผลส่วนตัวกันทั้งนั้น
ซึ่งอาจจะไม่อยากบอกกับใครๆ
(เขาเรียกว่า ความลับ ลับสุดยอด Top-secret)
ขนาดเราซี้กับกรมากนะ ยังไม่บอกอะไรเลย

เฮ้อ....
โปรแกรมเมอร์ส่วนตัวจะย้ายไปอยู่ต่างจังหวัดซะแล้ว

แย่จัง ...

ประชุมอีกแล้ว

ถึงวันนี้ทีไร ต้องประชุมทุกที
เบื่อนะ ที่ต้องเข้าประชุม เป็นอะไรที่เซ็ง
ไม่อยากจะเข้าเลย
เข้าไปเราก็นั่งเฉยๆ ไม่ได้ทำไร
นั่งฟังคนเถียงกัน
เฮ้อ.....

*-*
ง่วงนอนจะตาย

ดีใจทำงานอีก 1 วัน ก็หยุดรวดเลย 4วัน
แต่งานตรึมคะ

วันจันทร์ที่ 14 กรกฎาคม พ.ศ. 2551

แย่ยิ่งกว่าแย่อีก

ประชาชนตรึมเลยวันนี้
แทบไม่ได้พักเลยอะเดะ
เซ็งสุดๆ ไปเลย
คีย์ข้อมูลกันให้ขวักเลย ทำไมมันยุ่งขนาดนี้
ขืนเป็นอย่างนี้ทุกวัน ตายแน่ๆ ตายสถานเดียว
มือชาไปหม้ดดดดด

หนำซ้ำ เงินยังมาหายอีก ตั้ง 200 บาท
หารกันออกอีกแล้วคับท่าน....
ดีนะ ที่หายไม่มาก
แต่วันนี้ได้เงินเยอะมากๆ ในรอบ 1 เดือน
ได้ ตั้ง 38,540 แนะ
ดันมาหายอีก
ยิ่งช่วงนี้ไม่ค่อยมีเงินอยู่ด้วย
^^

จะโทษใครละทีนี้
จับมือใครดมก็ไม่ได้
เพราะทำกันหลายคน
ช่างมันเถอะ หารกันแค่เราสามคนก็พอแล้ว
ขืนบอกให้หัวหน้ารู้ มีหวัง
โดนสอบความประพฤติแน่ๆ
สรุปคือ เก็บไว้เป็นความลับเราสามคน

ก็ไม่อยากจะโทษใครหรอกนะ
แต่วันนี้อ้ายกุ้งเมามาทำงานอีกแล้ว
สภาพงี้ดูไม่ได้เลย
ผมเผ้าฟูรุงรัง ตาหวานเยิ้ม
นั่งไหนนี่ จะหลับตรงนั้นซะให้ได้
เฮ้อ......
ไม่อยากจะพูด
แต่ก็สงสารพี่เขานะ
กำลังมีปัญหาครอบครัว

เจ้าเกียรติก็ไปใหญ่
จับโน่นจับนี่ เสร็จก็หายแว็บ
สงสารมันเหมือนกัน
ทำงานคนเดียว
ตั้งหลายอย่าง ไม่มีคนแทน
เดี๋ยวก็คนนี้เรียก อีกเดี๋ยวก็คนโน้นเรียก
อะไรกันวะเนี่ย

ฉันอยากจะเป็นหัวหน้าบ้าง
แล้วให้พวกนั้นเป็นลูกน้องบ้าง
ดูซิ พวกนั้นจะรุ้สึกยังไง
ไอ้พวกบ้าอำนาจทั้งหลาย
อย่านึกว่าเป็นหัวหน้า เป็นข้าราชการแล้วจะข่มกันได้
เมินซะเถอะ

*-*
ไม่อยากสนใจพวกบ้าอำนาจ
คงจะหนักน่าดู แบกอำนาจไว้เต็มบ่า

วันอาทิตย์ที่ 13 กรกฎาคม พ.ศ. 2551

รักคนโทรมาจังเลย

นี่ก็เป็นอีกบทเพลง
ที่ชอบมากๆ

ฟังแล้วรู้สึกดีนะ
^^
แล้วจะหาใครมาฟังด้วยเนี่ย

เฮ้อ...

[MV] รักคนโทรมาจังเลย - พี สะเดิด - ดูวิดีโอทั้งหมด กดที่นี่

เพราะอะไรเราถึงรักกัน

หลายคนคงจะเคยถูกถามว่า “เธอรักฉันเพราะอะไร” บางคนก็หาคำตอบได้ แต่บางคนกลับหาคำตอบไม่พบ เพราะความรักเป็นเรื่องละเอียดอ่อนเกินกว่าจะใช้เหตุผล รู้เพียงแค่รักก็คือรัก คือความรู้สึกดีๆ และความผูกพันที่มีให้กัน เหมือนกับเนื้อเพลง “เพราะอะไร


คนเรารักกัน เพราะอะไร - ดูวิดีโอทั้งหมด กดที่นี่

วันเสาร์ที่ 12 กรกฎาคม พ.ศ. 2551

พักเหนื่อยถ่ายรูปเล่น

ทำโอมาหลายวัน หน้าตางี้โคตรโทรม
ไม่มีเวลาทำสวยเลยอะ
ยัยนี่ยังมีเวลามานั่งถ่ายรูปเล่นอีกน ะ


ก็ว่างๆ ไม่มีไรทำ อยากจะนอน
ก็นอนไม่หลับ
ความจริงถ้าจะให้นอนก็นอนได้นะ
แต่โดนแม่ด่านะ เขาไม่ให้นอนตอนหัวค่ำ
เลยให้คนข้างๆ ถ่ายรูปเล่น



เฮ้อ... ทำโอ นึกว่าจะผอม
ไหง หน้างี้อ้วนเชียว

^^
จะให้ผอมได้ไง
ก็กินทั้งวัน แถมตอนทำโอกลางคืน
ยังกินไม่หยุดเลย
แล้วอย่างงี้คงผอมตายละ

*-*
แงๆ ๆ หน้าอ้วนมากๆ เลยเฟ้ย ไม่สวยแล้วเรา

ลูกสาว-ลูกชาย แพนเค้ก


น่ารักปล่าว

กำลังแย่งกันกินนมใหญ่เลย

แพนเค็ก กำลังให้นมลูกอยู่จ้า

เนี่ย ไม่รู้ว่าน้องหมา หรือว่าเจ้าของใครน่ารักกว่ากัน
5555

วันศุกร์ที่ 11 กรกฎาคม พ.ศ. 2551

ประชาชนตรึมอีกแล้ว

ช่วงเดือนกรกฏาคม-กันยายน เนี่ย
เป็นอะไรที่เหนื่อยสุดๆ ขอบอก...
เพราะต้องรับมือกับประชาชนที่มาชำระค่าธรรมเนียม
เหนื่อยมากขอบอก....
^^

ประชาชนเยอะนะวันนี้ วุ่นวายมากๆ
พิมพ์ค่าธรรมเนียมจนมือหงิกเลย
แถมบางคนก็ไม่ได้เอาอะไรมาด้วยสักอย่าง
ทำให้ช้าไปอีก แย่สุดๆ
ยิ่งบางคนปัญหาใหญ่อีก คุยไม่รู้เรื่อง เฮ้อ.....เหนื่อยเน้อ
พูดจนปากเปียกปากแฉะ ยังไม่เข้าใจอีก

*-*
โมโหก็ไม่ได้นะ ขืนใช้อารมณ์กับประชาชน
มีหวังถูกร้องเรียนแน่ๆ เลย
ยังไม่อยากถูกไล่ออกอะ

ทนๆ ๆ ก็แล้วกัน

สู้ๆ ๆ

ถ้าพ้นช่วงนี้ไปก็ดีเอง (ได้แต่ปลอบใจตัวเอง )

วันพฤหัสบดีที่ 10 กรกฎาคม พ.ศ. 2551

ข้อคิด...ดี-ดี

เราสามารถมีความสุขได้เท่า ๆ กับคนอื่น ๆ
การที่เรามองชีวิตคนอื่นว่ามีความสุขมากกว่า
นั่น..อาจเป็นเพราะว่า...
เรายังไม่เคยเห็น..ตอนเป็นทุกข์..
ของพวกเขาเหล่านั้นต่างหาก

อย่ามัวแต่คิดว่า..ตัวเองโชคร้าย...
เพราะ "เวลา" ของเรา
"มีค่า" มากเกินกว่าจะมานั่งสงสารตัวเอง

"การให้อภัย" เป็นเรื่องดี..ที่ทำได้ยาก...
ถ้าให้อภัยใครยังไม่เป็น....
อย่างน้อย ก็น่าจะ "รู้สึกยินดีที่จะให้อภัย" เป็น
....เพราะหัวใจของเราจะได้เปิดกว้าง....

อย่าปล่อยให้ตัวเองเกิดความเบื่อหน่าย
เพราะ...บ่อยบ่อยเข้า
จะกลายเป็นคนน่าเบื่อ
การเป็นคนน่าเบื่อมันไม่น่าคบ
อยากเป็นคนน่าคบ ..ต้องไม่เบื่อหน่าย

ควรคบหากับคนที่กระตือรือร้น - มีชีวิตชีวา
จะได้สัมผัสถึงพลังงาน
ที่อยู่รอบ ๆ ตัวคนคนนั้น
พลังจากพวกเขา..จะถ่ายทอดความสุข..มาถึงเรา....

^^

วันนี้งดทำโอทีหนึ่งวัน หลังจากที่เมื่อคืนโดนฝนเล็กน้อย
แต่ดันน้ำมูกไหลตลอดวัน เซ็งเลย

อยู่คนเดียวอีกแล้ว เหงาจัง

วันนี้อยู่เวรพักกลางวันอีกแล้ว
อยู่คนเดียวจริงๆ เลย
คนอื่นไปกินข้าวโรงแรมกันหมด
ทำไมต้องมากินวันที่เราอยู่เวรด้วยก็ไม่รู้
อดไปอีกแล้ว
^^
เลยมานั่งคีย์ข้อมูลส่วนที่เหลือนิดหน่อย
เกือบเสร็จแล้ว
ลืมไปว่าไม่ได้อัพบล็อคเลย ขออัพหน่อยเหอะ
แวบมาเล่นเน็ตซะนี่
เป็นอันว่า งานก็ไม่เสร็จคะ
อีนังแห้งเนี่ย
มันมัวแต่เล่นนั่นเล่นนี่ สรุปคือ งานไม่เสร็จคะ

*-*
แงๆๆๆ ขี้เกียจทำงาน งอแงอีกแล้ว
งานก็ไม่เสร็จ ช่างมัน ไว้ค่อยทำวันอื่นต่อ

วันอังคารที่ 8 กรกฎาคม พ.ศ. 2551

Ot ตลอดเลย

เมื่อคืนทำโอที ออกสำรวจร้านค้า ในเขตเทศบาล
ได้คุยกับคุณป้าคนหนึ่ง เจ้าของร้านพรประเสริฐการ์เด้น
แกคุยสนุกมากๆ อารมณ์ดีชนิดที่คาดไม่ถึง
คุยไปยิ้มไป คุณลุงสามีแกก็คุยเก่งอารมณ์
คุยด้วยแล้วสบายใจนะ
แกมีวิสัยทัศน์กว้างไกล คิดในแบบเศรษฐกิจพอเพียง
มีคำหนึ่งคำที่ชอบมากเลย
บ้านแกใช้เงินญี่ปุ่น (เงินเย็น)
ตอนแรกก็ยังไม่ได้สนใจอะไร นึกว่าลูกหรือญาติพี่น้องทำงานญี่ปุ่น
แล้วส่งเงินมาให้ สุดท้าย^^
ก็เข้าใจว่า ใช้แบบพอเพียง เก็บหอมรอมริบ
หยอดกระปุกวันละนิด จิตแจ่มใส ใช้ตามอัถตภาพ
ไม่ฟุ่มเฟือย พอกินพอใช้ไปวันๆ
แถมคุณลุงแกยังเป็นเกษตรตัวยงอีกนะ
ทำทุกอย่างที่คิดว่าไม่เป็นการทำลายสิ่งแวดล้อม
ชอบครอบครัวนี้จังเลย
เขาสอนลูกหลานให้ช่วยกันประหยัดได้เยิ่ยมจริงๆ

*--*
เสียดาย ไม่ได้ถ่ายรูปบ้านหารสองของคนลุง
ไว้จะไปเก็บภาพอีกครั้ง
ถ้าได้ไปสำรวจแถวๆ นั้นอีก

วันจันทร์ที่ 7 กรกฎาคม พ.ศ. 2551

คนที่มีความสุขในโลก

คนที่มีความสุขที่สุดในโลกไม่ใช่คนที่ร่ำรวย
คนที่มีความสุขที่สุดในโลกไม่ใช่คนที่ประสบความสำเร็จ
แต่คนที่มีความสุขที่สุดในโลกคือ คนที่มีความสบายใจเท่านั้นเอง
และความหมายของความสบายใจ คือ
หนึ่ง เต็มไปด้วยความเชื่อมั่น เชื่อว่าคุณมีดี
คุณน่าคบหา และคุณทำได้
สอง รู้จักตัวเอง ยอมรับในข้อบกพร่องของตัวเอง
และพร้อมจะปรับปรุงเสมอ
สาม ไม่ดื้อดึง ถ้าวันวานคุณเคยทำผิดพลาด
คุณก็ยินยอมเปลี่ยนแปลงและรับฟังคนอื่น
สี่ เห็นค่าของตัวเอง
คุณไม่คิดว่าตัวเองช่างไร้ค่า คุณจึงมีความสุขในใจเสมอ
ห้า วิ่งหนีความทุกข์ เมื่อรู้ตัวว่าตกลงไปในความทุกข์
คุณก็รีบหาทางหลุดพ้น ไม่จมอยู่กับมัน
หก กล้าหาญเสมอ
คุณกล้าเปลี่ยนแปลงและกล้ารับมือกับสิ่งแปลกใหม่หรือปัญหาต่างๆ
เจ็ด มีความฝันใฝ่ เมื่อชีวิตมีจุดหมาย
คุณก็จะเดินไปบนถนนชีวิตอย่างมีความหวัง ไม่เลื่อนลอย
แปด มีน้ำใจอาทร คุณพบความสุขในใจเสมอถ้าเป็นผู้ให้แก่ผู้อื่น
โดยไม่หวังสิ่งตอบแทน
เก้า นับถือตัวเอง ไม่ดูถูกตัวเองด้วยการลดคุณค่าและทำในสิ่งที่เสื่อมเสียต่อตัวเอง
สิบ เติมสีสัน สร้างรอยยิ้มให้ชีวิตของคุณและคนรอบข้าง
รู้จักหยอกล้อคนอื่น ๆ และตัวเองด้วย
ความสุขนั้นคือพอใจกับวิถีชีวิตของตัวเอง
และวางฝันของตัวเองตามกำลังที่ตนทำได้
การได้รับวัตถุและความสำเร็จในหน้าที่การงาน
ทำให้คุณพึงพอใจและยกระดับฐานะของคุณเท่านั้น
เป็นการสร้างเสริมความสุขเพียงภายนอก
และมันมิได้อยู่กับคุณอย่างมั่นคงถาวรตลอดไป
เพราะคนเรานั้นย่อมมีความต้องการเพิ่มขึ้นเสมอไม่มีวันหยุดนิ่ง
ความสุขที่แท้จริงเกิดจากข้างในจิตใจของคนเรา
และถ้าจิตใจของคุณไม่ว่าง เต็มไปด้วยอารมณ์อันตรายต่าง ๆ
ความสุขก็จะเกิดขึ้นได้ยากยิ่ง
เพราะความสุขนั้นมักเกิดขึ้นท่ามกลางความสงบเสมอ
ชีวิตของคนเรานั้นไม่ยืนยาวนัก คุณสามารถหาความสุขให้ตัวเองได้ตั้งแต่เดี๋ยวนี้
ไม่ต้องมุ่งหวังยามแก่เฒ่า ค่อยอยู่อย่างสงบสุขอย่างที่หลายคนเชื่อกัน
เชื่อเถอะ เราจะสามารถมีความสุขที่สุดในโลกได้
ในตอนนี้ ถ้าเราเริ่มจากตัวเราเอง !!!

ขอบคุณความเหงา ...ที่ทำให้รักเราแข็งแรง

แม้ไม่ได้เจอกันทุกวัน แต่ก็ไม่ได้เป็นเหตุผลให้ฉันมีคนใหม่
แม้เธอจะไม่โรแมนติกเท่าใครๆ
แต่ก็ไม่ได้เป็นเหตุผลไม่ให้รักเธอ
แม้บางครั้งความห่างจะทำให้เหงา
แต่รักเราก็ยังแข็งแรงเสมอ
เพราะ " รัก " ไม่ได้วัดจากจำนวนครั้งที่เจอ
แต่วัดจากความเอาใจใส่ที่เธอมีให้มา
จึงต้องขอบคุณความเหงา ที่ทำให้ระหว่างเรา
ยิ่งเพิ่มคุณค่า ขอบคุณความไกล ที่ช่วยพิสูจน์อะไรๆ
ในเวลา โดยอย่างน้อยก็พิสูจน์ว่า...รักยังคงเดิม

*-*
ขอบคุณจริงๆ

อยู่คนเดียว เหงาจัง..

วันนี้ทำงานคนเดียวอีกแล้ว
อ้ายกุ้งลาพักผ่อน 1 วัน
ตอนแรกจะลา 2 วันแล้ว แต่ดันมีชื่อทำโอที
สมน้ำหน้า เลยได้ลาแค่วันเดียว
เกียรติมันก็ไปๆ มาๆ กับสุสานเด่นห้า
กับเครื่องผลิตไบโอดีเซลของมัน
เราก็เลยต้องอยู่เคาเตอร์คนเดียว
ยุ่งนิดหน่อยนะวันนี้
ประชาชนตรึมเลย
แต่ก็ไม่ถึงกับว่า วุ่นวายสักเท่าไหร่
ก็พอทำไหว

*-*
ง่วงนอนจริงๆ กินข้าวเที่ยงเยอะไปหน่อย
ขอหลบไปงีบสัก 5 นาทีนะ

วันอาทิตย์ที่ 6 กรกฎาคม พ.ศ. 2551

Thank you my sister


ไม่มีเวลา ... ไม่มีในโลก

เวลาเป็นสิ่งเดียวที่ทุกคนมีเสมอกัน
ไม่มีใครได้เปรียบหรือเสียเปรียบ
สุดแต่ว่าใครจะใช้เวลาที่มีอยู่ให้เป็นประโยชน์
และมีคุณค่าได้มากกว่ากันคำว่า "ไม่มีเวลา"
ย่อมไม่มีในโลกอยู่ที่เราจะให้ความสำคัญกับสิ่งใดมากกว่ากันส่วนใหญ่...
เอาเวลาไปเพลิดเพลินกับสิ่งไร้สาระ
แล้วเอาความเกียจคร้านมาเป็นข้ออ้างว่าไม่มีเวลา
ถ้าหากเราจัดสรรเวลาให้เป็น
เราจะมีเวลาเหลือเฟือเพื่อทำสิ่งที่ดีปัจจุบันเท่านั้น
ที่เราเป็นเจ้าของเวลาใครจะไปรู้ว่าชั่วโมงข้างหน้า
ยังเป็นของเราหรือไม่เพราะชีวิตนั้นเป็นของน้อยนิด
ไม่อยู่ยั่งยืนยาว ดุจดั่งดวงดาวยังดับได้ขอจงใช้เวลาให้มีคุณค่า
ด้วยการทำใจหยุดนิ่งที่ศูนย์กลางกายภายในตัวซึ่งเป็นสิ่งสำคัญที่สุด
ที่จะทำให้จิตหลุดพ้นจากทุกข์ทั้งปวงดังนั้นเราไม่ควรดูเบา
ตราบใดที่ยังไม่เข้าถึงธรรมะ ชีวิตจะลุ่มๆ ดอนๆเต็มไปด้วยความทุกข์
เมื่อมีโอกาสทำความดีพึงรีบทำอย่ามัวรีรอ อย่ามัวมีข้อแม้
เพราะเรามีเวลาในโลกอย่างจำกัด"
จงรีบเร่งทำความดีด้วยความเพียรเสียแต่วันนี้
เพราะพรุ่งนี้อาจไม่มีวันเวลาสำหรับเรา"

*-*
ควรใช้เวลาให้คุ้มค่าที่สุด ก่อนที่จะสายไป

การได้รักใครสักคน.........




OT อีกแล้นนนนนน

เดือนนี้ทั้งเดือน ไม่ได้หยุดพักเลย
เหนื่อยแสนเหนื่อย
ทำงานทุกวัน ตั้งแต่เช้า ยันดึกเลย
แถมเสาร์-อาทิตย์อีกต่างหาก
สงสัยฉันต้องผอมกว่านี้อีกแน่ๆ
ยิ่งผอมๆ อยู่ด้วย
ซ้ำร้าย หน้าโทรมสุดๆ
ก็ไม่นอนเลย
นอนไม่หลับ
มีงานศพน้าอีก
วันไหนนอนคนเดียว กลัวผีอีก
อ้าว เอาเข้าไป ไม่ต้องหลับต้องนอนกัน
ตายังกับหมีแพนด้า

*-*
ไม่ได้ทำงานส่วนตัวเลย
ทำแต่ OT เหนื่อยมากๆ

วันเสาร์ที่ 5 กรกฎาคม พ.ศ. 2551

รักมากมาย

ไม่เคยที่จะไม่รัก ไม่เคยจะไม่สนใจ
ฉันแคร์เธอมากรู้ไหมฉันมีแต่เธอ ทุกครั้งที่เธอปวดร้าว
ทุกครั้งที่เธอเสียใจ ฉันเจ็บรู้ไหม ที่เธอต้องเสียน้ำตา
แม้วันนี้ฉันดูแปลกไป แต่ที่ใจฉันยังเหมือนเดิม มั่นใจว่าฉันจะรักเธอตลอดไป
เธออาจจะคิดว่าฉันเหนื่อยใจ เบื่อเธอแล้วไม่แคร์ไม่สนใจ
อย่าคิดไปมากกว่านี้ ได้ไหมเธอ
ฉันมีแต่รักเธอมากกว่าเดิม รักเธอไม่เคยจะหยุด
แม้ฉันจะนอนหลับตา ฝันหาเพียงเธอผู้เดียว
ฉันคงต้องรักเธอมากกว่าเดิม เพราะเธอไม่เคยจะหยุด
หยุดคิดว่ารักของฉันหมดไปทั้งใจ
ก็รู้ว่าเธอนั้นน้อยใจ ยกโทษให้ฉันได้ไหม นะเธอ
หยุดคิดได้ไหม เพราะฉันรักเพียงแต่เธอ

*-*
รักมากนะ จะรู้ตัวรึปล่าวเน้ออออออ

วันศุกร์ที่ 4 กรกฎาคม พ.ศ. 2551

ไม่มีไรจะเล่า

วันนี้เพลียกับงานศพน้า
เลยไม่มีไรจะมาเล่าให้ฟัง
แต่ไม่ได้อัพบล๊อกมาหลายวัน
ก็เลยขออัพสักหน่อย

*-*
ไปนอนแล้ว เพลียจริงๆ

สุดแสนเหนื่อยเลย

ช่วงนี้มีแต่ปัญหา
งานศพน้าผ่านพ้นไป
ช่างเศร้าซะจริงๆ
สิ่งที่ไม่อยากให้เกิด ก็ดันเกิด
สงสารหลาน ๆ ต้องกำพร้าพ่อ

งานศพนี้ เหนื่อยเหลือเกิน
เดินกันซะให้วุ่น
เมื่อยขา
เหนื่อยอย่างบอกไม่ถูก
พ่อกับแม่ก็คงเป็นเหมือนกัน
เหนื่อยแสนเหนื่อย
อย่างไม่มีคำบรรยาย

*-*
ไม่รู้จะพูดอะไร
คิดถึงน้า
ขอให้ไปสู่สุคติ
ไม่ต้องกังวล จะช่วยดูแลน้องๆ
รักน้าทัศน์มากๆ

วันพฤหัสบดีที่ 3 กรกฎาคม พ.ศ. 2551

มีเรื่องน่าเศร้าอีกแล้ว

น้าเสียอีกแล้ว
ไม่ทันตั้งตัวเลย
ทำไมกะทันหันอย่างนี้
ก็ไม่ได้สั่งได้ลาอะไรสักอย่างเลย
ฮือๆๆๆๆ เสียใจอย่างแรง
ยิ่งกว่าฟ้าผ่าเสียอีก
แย่สุดๆ

*-*
ความตาย สิ่งที่ทุกคนไม่อยากให้เกิด