เฮ้อ....พี่เขยเสียแล้ว
ไม่น่าอายุสั้นเลย ทำไมถึงเป็นแบบนี้ก็ไม่รู้
ลูกตั้ง 3 คน พี่เราจะเลี้ยงไงต่อไปละเนี่ย
สงสารเด็กจัง ยังไม่รู้อิโน่อิเหน่เลย
ไม่รู้เรื่องรู้ราวด้วยซ้ำ
ถามว่าแม่ไปไหน ก็ยังบอกว่า
แม่ไปรับพ่อกับมาอยู่เชียงราย
ฟังแล้วน้ำตาไหลเลย
นี่ก็เป็นครั้งที่สองนะ ที่คนรอบข้างเราเสีย
ก็ไม่กี่เดือนมานี้ พี่ชาย ลูกพี่ลูกน้องของเรา ก็เสีย
การเสียชีวิตนี้ ก็เป็นเหตุการณ์เดียวกันเลย
เสียด้วยอุบัติเหตุ มอไซด์ ล้ม
ที่เหมือนกันอีกเรื่องคือ ไปเสียที่ต่างจังหวัดทั้งคู่เลย
พี่ชายเราเสียที่ระยอง
ส่วนพี่เขยเสียที่ภูเก็ต
เฮ้อ....
เซ็งกับการเสียใจ
ไม่อยากให้มีการตายเกิดขึ้นกับคนรอบข้าง
ไม่อยากให้มีเลยจริงๆ
ไม่อยากให้มีเลยจริงๆ
ไม่อยากร้องให้
ไม่อยากให้ใครต่อใครต้องเสียน้ำตาอีก
ก็สงสารคนในครอบครัวของเขาซิ
ลูกเขาเมืยเขาจะอยู่อย่างไร
ในเมื่อขาดหัวหน้าครอบครัวไปทั้งสองครอบครัวอย่างนี้
น่าสงสารเหลือเกิน
คนอยู่ข้างหลัง ก็จงสู้ต่อไป
เราก็คงช่วยอะไรได้ไม่มากนัก
แค่เป็นกำลังใจให้ และช่วยเลี้ยงหลานต่อไป
ขอให้พี่ชายทั้งสอง ไปสู้สุคติ
อย่าได้กังวลกับคนที่อยู่ข้างหลังเลย
จะคิดถึงตลอดไป
รักพี่ชายเสมอ
แม้ว่าบางครั้งอาจจะเคยพูดไม่ดี หรือทำตัวไม่น่ารัก
ทำให้พี่รำคาญ โมโหกับการกระทำของเรา
น้องคนนี้ก็ขออโหสิกรรม
สัญญาว่าจะดูแลหลานๆ ให้เป็นอย่างดี
รักและเคารพ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น