เลี้ยงรุ่นกัน หนุกดี

ลืมเล่าไปว่าวันที่ 13 ไปเลี้ยงรุ่น ศิษย์เก่าดำรงฯ มา
สนุกอย่าบอกใครเลย
ตอนแรกนัดกันว่า หกโมงเย็น ไอ้เราก็นั่งรอ
ว่าเมื่อไหร่มันจะมาถึงกันซักที ไหนได้
มันดันเปลี่ยนเวลากัน แล้วไม่ได้บอกเรา เฮ้อ...
กลับบ้านไปอีกรอบ เกือบทุ่มแล้ว
ดันโทรมาบอกว่าถึงร้านกันแล้ว ต้องขับรถกลับมาอีกรอบ
มาถึงไม่ทันไร ทักทายเพื่อนเก่าที่ไม่ได้เจอกันนานนม
กำลังคุยกันหนุกเลย ฟ้าฝนเริ่มไม่เป็นใจ
ลมกรรโชกแรง พายุเข้าแน่ๆ
ฝนตกหนักมาก ลมพัดน่ากลัวสุดๆ
สงสัยจะไม่ได้คุยกันแล้ว คงต้องกลับบ้านใครบ้านมันแน่ๆ เลย
สุดท้ายฟ้าก็ยังเข้าข้างเรา เห็นใจที่เราไม่ได้เจอกันนาน
ตกได้สักพักก็หยุด เราก็เริ่มคุยกันต่อ
โห สนุกมาก เพื่อนๆ มากันสิบกว่าคน ที่ไม่ได้มาอีก แยะเลย
ถ้ามาครบทุกคนคงเหมือนนกกระจอกเข้ารังแน่ๆ
เพราะไม่รู้จะคุยกับใครก่อนดี แย่งกันคุยให้วุ่นไปหมด
เกือบห้าหกปีแล้วมั้ง ที่เราไม่ได้เจอกัน
แต่ก็แปลกเหมือนกันนะ
เพราะร้านที่เรานัดเจอกัน
มีแต่เพื่อนๆ สมัยดำรงกันทั้งนั้นเลย แต่อยู่คนละห้องกัน
ซึ่งต่างก็นัดกันวันและสถานที่เดียวกันทั้งนั้น
น่าแปลกจริงๆ ก็เลยได้เจอเพื่อนห้องข้างๆ เพียบเลย
แต่ละคนเปลี่ยนไปมากเลย
เป็นผู้ใหญ่ขึ้น สวยขึ้น บ้างก็อ้วนขึ้น 555 บางคนนะ
บางคนก็แต่งงานกันไปแล้วบ้าง
ถ่ายรูปไว้เยอะมากเลย แต่ไม่รู้อยู่ที่ใครบ้าง
ไว้จะไปหาก่อน ถ้าได้แล้วจะเอามาลงใหม่

H: ดีใจ ได้เจอเพื่อนเก่าสมัยม.ปลาย หนุกที่สุด
L: พายุฝนไม่น่าตกเลย ก็ยังดีที่หยุดนะ ไม่งั้นแย่เลย