ชีวิตสับสน...

ในวันที่ชีวิตกำลังสับสนว่าสิ่งที่ทำอยู่
มันดีที่สุด สำคัญที่สุด
มีคุณค่าความหมายกับชีวิตที่สุดจริงๆ หรือเปล่า
หรือแท้จริงแล้วชีวิตยังต้องการอะไรมากกว่านี้อีก
ยังต้องการสิ่งที่เหนือกว่าสิ่งเป็นอยู่
เพื่อตอบสนองความสุขทางใจ
ยังต้องการนั่นโน่นนี่
เพื่อก้าวกระโดดไปให้ไกล
จากจุดที่เรารู้สึกว่ามันน่าเบื่ออีกใช่ไหม

*-*
รัก ที่จะใส่ใจในรายละเอียด
รัก ที่จะเป็นส่วนหนึ่งส่วนเดียวกับสิ่งๆ นั้น
รัก ที่จะทำก่อนไม่มีโอกาสได้ทำ

จะรักแค่ไหน ...สุดท้ายก็ทิ้งกันได้ ^-^

ความรู้สึก ... ของคนที่หมดใจ
จะพูดยังไง ... ก็ช้ำทั้งนั้น
แม้พูดว่า ... ยังรักยังผูกพัน
แต่สุดท้าย ... ก็ทิ้งกันจากไป
เพียงแค่ใช้คำพูด ... ให้ดูดี
สารพันคำ ... ที่จะหามาบอกได้
แต่ความหมายของมันก็คือเธอ ... หมดใจ
อย่าร่ำลาให้มากมาย ... อยากไปไหนก็เชิญ

*-*
โอ้ยยย ... คิดแล้วก็ปวดใจ
จะรักแค่ไหน ... สุดท้ายก็ทิ้งกันได้ ^-^

เหนื่อยกาย...เหนื่อยใจ

บอกไม่ถูกว่าตอนนี้รู้สึกยังไง
เพราะสับสนกับชีวิตเหลือเกิน
ทำตัวเองไม่ถูกแล้ว ไม่รู้จะทำไงกับชีวิต
ไม่รู้จะเริ่มต้นกับชีวิตยังไงเหมือนกัน
จับต้นชนปลายไม่ถูกเลย
งงกับตัวเองเหลือเกิน
สงสัยจะเป็นบ้าไปแล้วแน่ๆ

*-*
เหนื่อยจริงๆ

ไม่อยากอยู่แล้ว บนโลกใบนี้...

ทุกวันนี้มีชีวิตอยู่ได้ ก็เพราะมี "พ่อกับแม่"
พ่อ กับ แม่ เป็นผู้มีพระคุณอันล้นฟ้า หาอะไรเปรียบได้
แต่เราซิ ทำให้ท่านเดือดร้อนอยู่เสมอ
หาแต่เรื่องมาให้ไม่หยุดหย่อน
แต่แม่กับพ่อก็ยังให้อภัยเสมอ
ทำไมเราถึงเป็นคนอย่างนี้ก็ไม่รู้
ต่อไปนี้ลูกคนนี้จะเป็นคนดีเพื่อพ่อ กับ แม่
จะไม่ทำให้ท่านต้องเดือดร้อนอีกเป็นแน่
ทำไมคนที่เรารัก เขาไม่เคยรักเราเลย
มีแต่จะหาเรื่องมาให้ไม่หยุด
เราทะเลาะกันถี่ขึ้นทุกวัน ถี่ขึ้นทุกวัน
จนกลายเป็นความเครียด
ทุกวันนี้เครียดจนจะเป็นบ้าอยู่แล้ว
ต่อไปจะทำไงต่อ ถ้าต้องอยู่คนเดียว
มันก็ต้องมีสักวัน ที่เราคงต้องเหลือแค่ตัวเปล่า
เพราะตอนนี้ถามเรื่องเลิกกันบ่อยขี้น
แต่ถ้าวันนั้นมาถึงจริงๆ เราก็คงต้องปล่อยให้มันเป็นไป
ทำไงได้ ถ้าเขาไม่รักเราก็ไม่อยากจะฉุดเขาให้มาอยู่กับเราอีกต่อไป
เขาก็คงอยากจะไปหาคนใหม่ คนอื่นที่ดีกว่าเราคงมี
เพราะถ้าไม่อย่างนั้น เขาคงไม่หาเรื่องเลิกกันหรอก
ตอนนี้เราทำใจได้แล้ว ถ้าจะเลิกกันจริงๆ
เราก็คงอยู่ลำพังได้
แต่เรายังมีคนที่รักเราอยู่
"พ่อกับแม่" ไง คนที่รักเรามากที่สุด
และคงไม่มีใครที่จะรักเรามากไปกว่านี้อีกแล้ว
เราก็รักพ่อกับแม่ มากๆ เหมือนกัน

^-^
ขอบคุณที่ยังมี "พ่อ กับ แม่"
ขอบคุณที่คนบางคนให้บทเรียนชีวิตอันยิ่งใหญ่
ขอบคุณที่คนบางคนทำให้เราเข้มแข็ง
ขอบคุณที่คนบางคนทำให้เรารู้จักรักตัวเองให้มากกว่านี้
ขอบคุณที่คนบางคน เคยทำให้เรารัก
ขอบคุณที่คนบางคน เคยรักเรา

เหนื่อยอีกแระ ร้อนด้วย

ก็เป็นอีกวันทำงานที่สุดแสนจะน่าเบื่อ
อากาศร้อนๆ
ต้องออกไปส่งหนังสือที่ศาลากลาง
อารมณ์เซ็งเริ่มเกิดขึ้น
หันไปมองข้างหลัง
เกียรติจะไปไหน

โชคดี มันกำลังจะไปวัด ซึ่งก็อยู่ข้างๆ กับศาลากลาง
ดีมาก ขอฝากซะเลย
ดีใจมาก ไม่ต้องออกไปแล้ว
ไม่ต้องขับฝ่าแสงแดดอันแผดเผา
ที่จะทำให้เราดำได้ในพลิบตา

อ้าววววว..... แดดก็ร้อน
ทำไมฝนดันตกมาแบบไม่มีปี่มีขลุ่ยอย่างนี้
แถมลมแรงอีกด้วย
ยังกับพายุแหนะ
ไม่ช่ายจะดีหรอกนะ ที่ฝนตก
ถ้ามันตกเฉยๆ ก็ว่าไปอย่าง นี่อะไร ลมแรงด้วย
กลัวกลับบ้านไม่ได้ ใกล้เลิกงานแล้วด้วย

*-*
โชคดีกลับถึงบ้านด้วยความปลอดภัย

หัวใจมีไว้ ....ให้รักตัวเอง

การที่ได้ใช้หัวใจรักใครสักคนนั้น

ก็เป็นหนึ่งในการเรียนรู้ของบทเรียนชีวิต

ที่ได้เรียนรู้การแบ่งให้ แบ่งรับ

เสมือนดั่งที่เราต้องประพฤติกับคนทุกคน



^-^

ขอบคุณความรักของพ่อกับแม่

ที่ปกป้องหัวใจของลูก

ขอบคุณความรักของเธอ

ที่เป็นบทเรียนเล่มหนาในชีวิต

ขอบคุณความรักในหัวใจ

ที่ทำให้พยุงตัวเองขึ้นมาได้

*-*
ขอบคุณที่ทำให้เรามีความรัก

อย่าไปเรียกร้องอะไรจาก "ความรัก"

เมื่อเราเริ่มต้นมีความรัก . .
ทุกอย่างมันก็เหมือนกับถูกกำหนดปลายทางเอาไว้
แล้วโดยคน 2 คน . .
ซึ่งไม่มีใครล่วงรู้หรอกว่า มันจะสั้นจะยาวแค่ไหน
แต่ถ้าเป็นไปได้
เราก็คาดหวังว่า ... อยากให้ปลายทางหรือจุดสิ้นสุดนั้นยืนยาว
ไปจนถึงวันที่ใครคนหนึ่งได้ตายจากไป . .
บางคนโชคดี ที่ความคาดหวังกับความจริง เป็นเรื่องเดียวกัน
แต่สำหรับบางคนไม่ได้เป็นเช่นนั้น
แต่นั่น . .ก็ไม่ได้หมายความว่า . .
ความรักของคุณหมดฤดูกาลแล้วเสียเมื่อไหร่
ฉันรู้ว่า . . มันไม่ใช่เรื่องง่ายนัก
ที่จะทำใจยอมรับความจริงอันโหดร้ายที่ผ่านมา
แต่ถ้าเราไม่สามารถหันหลังให้อดีต เพื่อมองปัจจุบัน . .
เราก็จะเป็นคนที่จมอยู่กับอดีตที่มืดมัวไปตลอดไม่ยอมไปไหน . .
ชีวิตยังต้องเดินหน้าต่อไป
เราไม่อาจกำหนดได้ว่า
หลังจากนี้ต่อไป ชีวิตเราจะเป็นอย่างไร
เหมือนกับที่เราก็ไม่รู้หรอกว่า หลังจากความรักครั้งแรกได้ผ่านพ้นไป . .
อีกนานไหม? ความรักครั้งใหม่จะเดินทางเข้ามา
แต่ก็ไม่อยากให้คุณสิ้นหวัง . .
เพราะบางทีก็อาจที่เป็นไปได้เหมือนกัน .. .
ที่โชคชะตาของเรา อาจได้ถูกกำหนดมาแล้ว
ให้เราต้องผิดหวังกับคนๆ หนึ่ง เพื่อมาเจอกับใครอีกคนหนึ่ง
ที่เขาอาจกลายเป็น "รั ก แ ท้" ของคุณก็ได้ . .
ใครจะรู้ ไม่ได้ต้องการจะบอกกับคุณว่า . .
ให้นั่งรอคอยความรักแบบเป็นบ้าเป็นหลัง
เพราะความรักที่สมบูรณ์มั่นคงแข็งแรงนั้น . .
ควรเกิดขึ้นจาก "ตั ว เ อ ง"
มากกว่าการเรียกร้องจาก " ค น อี ก ค น "
สิ่งที่อยากบอกคุณก็คือ
"ทุกสิ่งในชีวิต . . เป็นเรื่องมหัศจรรย์ได้ทั้งนั้น"

^-^
ใครๆ ก็คงอยากให้ชีวิตมีแต่ความสุข แต่....
ใครจะไปคาดหวังอะไรกับความรักได้

*-*
แค่อยากให้รู้สึกว่า "รักกัน" ก็เพียงพอแล้ว

การบ้านของใครเอ่ย....

สองสามวันมานี้ งานก็แยะ
การบ้านก็เยอะ
การบ้านของใคร ต่อ ใคร
มีแต่ของหลานๆ ทั้งน้านเลย
วุ่นซะไม่มี ไม่ทำให้ก็สงสารเด็กมัน
ก็หลานทั้งคนนี่
ขนาดทำไปให้แค่นั้น
มันยังร้องไห้เป็นวรรคเป็นเวร
หาว่าหามาได้ก็นิดเดียว ทำไมไม่หาให้เยอะๆ กว่านี้

อ้าว ยัยหลานบ้า...
ฉันก็มีงานของฉันต้องทำเหมือนกัน
เลยต้องกลับมาหาให้ใหม่อีก
เฮ้อ....เวรกรรม
วันหน้า ถ้าฉันมีลูก สงสัยต้องช่วยลูกหาการบ้านแน่ๆ เลย
ปวดหมองจัง เด็กๆ นี่ วุ่นวายซะจริงๆ

^-^
หาข้อมูลอะไรก็ไม่รู้ หาไม่เจอ
หิวข้าวววววว
หาอะไรกินก่อนดีกว่า
กองทัพต้องเดินด้วยท้อง

*-*
แต่มันก็น่ารักดีนะ อยู่กับเด็กๆ

ครึ่งหนึ่งของ "ชีวิต"

ฉันเคยได้ยินว่า...
"ใครบ้างคน"
นั้น หมายถึง "ครึ่งหนึ่งของชีวิต"

ที่ถ้าหากเราตามหาเจอ...
ชีวิตที่เหลืออยู่ของเราก็จะ "ไม่เงียบเหงา"
ที่ถ้าหากเราตามหาเจอ...
ชีวิตที่เหลืออยู่ของเราก็จะ

^-^
"อบอุ่น" และ "ปลอดภัย"

*-*
แล้วเราจะมีคนแบบนั้นบ้างมั้ยน้อ....

เช้าๆน่าจะอารมณ์ดี แต่นี่....

ยังไม่ 7 โมงเช้าเลย
แม่โทรมาปลุกให้ตื่น
เกิดอาการเซ็งนิดๆ ยังนอนไม่เต็มอิ่มเลย
บอกว่าให้ไปเอาของท่ารถเมล์
ไอ้เราก็รอว่าเมื่อไหร่พี่เขาจะโทรมา
10 โมงกว่าปาเข้าไปแล้ว ยังไม่โทรมาอีก
ถ้ากลับเข้าไปนอนต่อก็คงจะดีกว่านี้
เซ็งจริงๆ ยิ่งเมื่อคืนนอนดึกอยู่ด้วย
แถมมีเรื่องให้คิดอีกแยะเลย
นอนก็ไม่ค่อยหลับด้วย
ก็ดันปวดท้องฉี่ ต้องลุกขึ้นมาอีก เซ็งเข้าไปใหญ่

หมดอารมณ์เลยเรา
ต้องรีบตื่นมาอาบน้ำแต่งตัว เพื่อรอโทรศัพท์เนี่ย
ณ บัดนี้ยังไม่มาอีก เฮ้อ....

ง่วงนอน แม่นะแม่
ไม่เห็นมีใครโทรมาหาเลย

*-*
รู้งี้ นอนต่อก็ดี

สบายจริงๆ วันนี้

วันนี้ก็เป็นอีกวัน
เป็นอีกวันที่ว่างๆ ไม่มีไรทำ
นั่งคุยกับเกียรติก็แล้ว เล่นเกมก็แล้ว
กินหนมก็แล้ว ยังไม่เลิกงานสักที
ทำไมเวลามันถึงช้าอย่างนี้ก็ไม่รู้
อ้ายกุ้งก็ไม่มาทำงาน ไม่ได้แกล้งใครเลย
เซ็งนิดๆ เพราะทุกทีจะแกล้งอ้ายกุ้ง กับเกียรติ
แต่วันนี้ ไม่มีอารมณ์จะแกล้งเกียรติมันเลย
สงสารมัน 555
เพราะอยู่กันสองคน ขืนแกล้งมัน
เดี๋ยวไม่มีใครช่วยงาน

ความจริงวันนี้ก็ไม่มีงานอะไรเลยที่ด่วนนะ
ก็นั่งมองหน้ากันทั้งวัน
เล่นไปวันๆ
เฮ้อ....
มีงานก็เหนื่อย
ไม่มีงานก็ว่าง
เซ็ง นิดๆ คะ

*-*
ก็สบายนิดหน่อย

ธรรมชาติของรัก

ไม่มีใครเกิดมาเพื่อใคร...
คนทุกคนเกิดมาเพื่อเรียนรู้ที่จะอยู่กับตัวเอง
ทำความรู้จักกับตัวเอง และรักตัวเองให้ดีที่สุด
ถ้ามีใครสักคนเคยบอกรักเราและวัน หนึ่ง..เขาจากไป...
จงอย่าตั้งคำถามวกวนกับตัวเองว่าเป็นเพราะอะไร
แต่ให้คำตอบกับตัวเองอย่างง่ายๆว่า เพราะมันเป็นธรรมชาติ
ธรรมชาติที่สุดท้าย แล้วทุกคนจะเหลือแต่ตัวเอง
ไว้พูดคุยกับตัวเอง และโอบกอดตัวเองไว้
ในวัน ที่เคว้งคว้างว่างเปล่า
และค้นพบว่า เราอาจเป็นมนุษย์คนสุดท้ายบนผืนโลก...
วิธีเดียวที่จะทำให้เราไม่หนาวตายเพราะความเหงา
นั่นก็ คือ .. การกอบเก็บความทรงจำของวันเก่าก่อนมาสุมไฟ
นึกถึงรอยยิ้มที่บางคน เคย "มีให้"....
นึกถึงคำที่คนบางคนเคยบอก "รัก"...
และ .. นึกถึงอ้อมกอดที่บาง คนเคย "โอบรัด"...
ความอบอุ่นเหล่านั้นจะให้ให้เรารอดตาย...
แม้สุด ท้าย ...
ภาพทุกภาพจะมอดไหม้ไปกับกองไฟกองนั้นก็ตาม
อย่าหยุดที่จะหยิบยื่นความรัก
ถึงแม้คุณจะไม่ได้รับมันตอบ
จงยิ้มสู้และมีความอดทน...

*-*
ช่าย ต้องยิ้มสู้ไว้แล้วจะดีเอง

ขนมเพียบเลย

วันนี้มีคณะศึกษาดูงานจากระยอง
มาเยี่ยมชมเทศบาล
แต่ละคนหน้าตาโหดๆ ทั้งนั้น
มีของฝากเป็นขนมหวานๆ ทั้งนั้น
ปลาหมึก ทุเรียนอบกรอบ ปลาหมึกเส้น
โอ้ย เยอะแยะ กินจนไม่หมด
อร่อยเลยเรา ไม่ต้องซื้อขนมมากินเอง
555
ประหยัดตังอีกแล้ว

สงสัยถ้ากินอย่างนี้บ่อยๆ คงต้องอ้วนแน่ๆ
เพราะทุกวันนี้ มีแต่คนทักว่าอวบขึ้น
ไม่ชอบคำพูดนี้เลยอะ
แต่คงต้องยอมรับชะตากรรมแล้ว
ก็น้ำหนักขึ้น เป็น 47 โลแล้ว
หน้างี้บวมเชียว
ต้องอดอีกแล้ว
ทำใจไม่ได้

*-*
ฮือๆๆๆๆๆ

ว่างๆๆ ไม่มีอะไรทำ

วันนี้หัวหน้าไปประชุมกันหมด
เราเลยว่าง
ความจริงก็ไม่ว่างหรอก
แต่ทำให้ว่างต่างหาก
5555
ขี้เกียจทำ ที่จริงก็มีแยะนะ
แต่ไม่ทำ
เดินเตะฝุ่นไปๆ มาๆ
เล่นเน็ต ดูนั่น ดูนี่
นั่งแกะเม็ดทานตะวันกิน สบายใจดี
ก็อยากให้เป็นอย่างนี้ บ่อยๆ นะ
สบาย ไม่ต้องทำงาน
แต่ก็มีเงินเดือนใช้

*-*
เงินเดือนขึ้นอีก 500 ดีใจๆ

อยู่เวรอีกจนได้

วันนี้อยู่เวรสำนักงาน
แต่ไม่มีไรทำ
เลยถ่ายรูปตัวเอง
555
บ้าไปซะแล้วเรา











*-*
เบื่อจริงๆ อยู่เวรเนี่ย
แต่ก็ไม่ได้อยู่มาหลายเดือนแล้วเหมือนกันแฮะ

ได้เพื่อนใหม่ด้วยแฮะ

วันนี้ได้คุยกับเพื่อนคนใหม่
เป็นรุ่นพี่ 2 ปี คุยสนุกดีนะ
แต่ว่าเสียงพูด นี่ สตอเบอรี่ไปหน่อย
แต่ก็ดี มีเพื่อนเพิ่มอีกคน
คุยได้ทุกเรื่องเลย คุยจ้อ
จนเราแย่งคุยไม่ทัน

แปลกเหมือนกันนะ
ที่เราเพิ่งจะรู้จักกัน แต่พี่เขากลับ
คุยกับเราได้ทุกเรื่อง เปิดเผยอย่างไม่
คิดที่จะอาย ก็แปลกดีนะ
เพราะได้คุยกันไม่กี่ครั้ง
ก็เล่าเรื่องส่วนตัวให้เราฟังทุกอย่างเลย
สงสัยเราจะเป็นศิราณีไปซะแล้ว
555

*-*
คุยจ้อเลย เพื่อนใหม่เรา

อาการเซ็งเกิดขึ้นอีกครั้ง

น่าเบื่อจริงๆ ไอ้พวกพูดไม่รู้เรื่อง
งี่เง่า ฟังไม่ได้ศัพท์ แล้วจับไปกระเดียดเนี่ย
ทุเรศ คิดว่าตัวเองทำถูกอยู่คนเดียวรึยังไง
น่ารำคาญที่สุดเลย
เห็นหน้าแล้วอยากจะชกให้หน้าหงายสักรอบ
เฮ้อ... เห็นแล้วหมั่นไส้ เซ็งๆๆ
ไอ้บ้า ไอ้ทุเรศ รำคาญมันจริงๆ

*-*
เกลียดมัน

เป็นแค่ความฝัน

ความฝันพังทลายอีกจนได้
ความฝันที่วาดหวังไว้
ความฝันที่อยากให้เป็นจริง
ความฝันที่คนรอบตัวอยากเห็น
ความฝันที่เรารอคอย
ความฝันที่ไม่รู้ว่าวันไหนจะเป็นจริง
ความฝันที่ฉันต้องการ
มันก็เป็นแค่ความฝัน
ช่างน่าเศร้าจริงๆ ชีวิตเรา

*-*
ความฝันเท่านั้น

โทรหาติดแล้ววววว

ไม่รู้ว่ากี่ปีแล้ว ที่ไม่ได้เจอหงิม
เกือบ 6 ปีแล้วมั้ง ตั้งแต่ไปงานศพแม่หงิม
คิดถึงเพื่อนซี้คนนี้เหมือนกันแฮะ

หงิมเป็นเด็กเรียนดี ถึงขั้นดีมากๆ
ซึ่งต่างกับเราหน้ามือเป็นหลังมือ
ก็เราขี้เกียจอ่านหนังสือ เลยเอ็นไม่ติด
เพื่อนๆ เขาเรียน มช. กัน เราดันมาเรียน
อยู่ที่ ราชภัฏเชียงรายนี่
ก็แม่ไม่ให้ไปเรียนไกลอะ
บอกว่าเป็นห่วง (สงสัยลูกสาวสวย เลยหวง)
5555

ความจริงเราก็ไม่เคยลืมหงิม นะ
แต่ไม่รู้จะติดต่อยังไง
พอดีอาทิตย์ก่อนมีประชุม ประชาคม
เจอพ่อหงิมด้วย ก็ขอเบอร์โทรมา
เฮ้อ.....
โทรหาเป็นร้อยครั้งแล้วมั้ง (ไม่ได้นับ)
หงิมไม่เคยรับเลย

สงสัยเบอร์แปลกๆ คงไม่รับ
แห้วเลยเรา

คิดว่าคงจะไม่ได้คุยกันอีกแล้ว
โชคยังเข้าข้างเราอยู่บ้าง
เจอพี่แป๋ว ลูกพี่ลูกน้องของหงิม
ก็ขอเบอร์มาใหม่อีกครั้ง
อ้าว มันก็เบอร์เดิมนี่นา
แต่มันก็ยังไม่รับอีก

อ้าว ยุ่งไปใหญ่
คิดออกแล้ว เอาเบอร์หงาที่พี่แป๋วให้
โทรหาหงาติดด้วย ดีใจจริงๆ
คุยกันเป็นชั่วโมงอะ


ลองโทรหาหงิมอีกที
โอ้พระเจ้าช่วย หงิมรับแล้ว
ดีใจสุดๆ ไปเลย
ได้คุยกันนิดเดียวเอง ไม่ถึงชั่วโมง
เพราะวันนี้หงิมทำงานอยู่
แต่ก็ยังดี ที่ได้คุยกัน
ดีใจ้ ดีใจ

*-*
คิดถึงหงิมอะ

ฝนตกก็หนาวอีก เอ้อออ

ฝนได้ทุกวันเลย ไม่หยุดไม่หย่อน
น้ำก็ท่วมถนนหน้าบ้านหมดแล้ว
เซ็งอะ ขี้เกียจล้างรถ
แต่ตกมาก็ดี ไม่ได้รดน้ำต้นไม้อีกละ
ลืม ช่วงนี้ยิ่งยุ่งๆ อะไรก็ไม่รู้
ไม่มีเวลาให้ครอบครัวเลย
คิดถึงบ้าน
ทั้งๆ ที่กลับบ้านทุกวัน
แต่ไม่ค่อยได้เจอหน้าแม่กับพ่อเลย
แม่นี่เจอบ้าง แต่พ่อซิ ไม่ค่อยเจอเลย
เออ วันก่อนเจอ ได้คุยกันสองสามคำเอง

ตังมือถือพ่อหมด เติมให้หน่อย
อ้าว นึกว่าจะคุยอะไร

*-*
หนาวๆ บรรยากาศน่านอนที่สู้ด

อ่อนเปี้ย เพลียแรง

ทุกวันนี้ทำงานแสนเหนื่อย
วุ่นวายชีวิตเหลือเกิน
ทำงานทุกวัน เซ็ง เหมือนกันนะ
เหนื่อยกาย เหนื่อยใจ
เบื่อคน เบื่องาน

ถึงบ้านทีไร หัวถึงหมอนตลอด
ไม่อยากจะทำอะไรเลย
อยากจะนอนอย่างเดียวเท่านั้น
คิดแล้วก็ เฮ้อ........
ไปนอนดีกว่า

*-*
เหนื่อยๆ ไม่อยากทำไร
นอนดีกว่า

ส้มตำทำพิษอีกแล้ววววว

นี่เป็นครั้งที่เท่าไหร่ก็ไม่รู้
กินส้มตำแล้วท้องเสีย
ทำไมอะ ของชอบซะด้วย
คนอื่นเขาก็กินนะ ทำไมเขาไม่เป็นกัน
ทุกทีเลยเรา เข้าห้องน้ำแทบไม่ทัน
เดินออกห้องน้ำแทบไม่ไหว
เกือบแย่ไม่ช่ายซิ
แทบตายเลย

ดีนะ ที่มาถึงห้องน้ำเร็ว
ถ้าช้าอีกหน่อย
5555
ไม่อยากจะคิดเล้ย

*-*
แต่จะกินอีก ชอบอะ

ประชุมอีกแล้ววววว

นึกว่าจะประชุมนาน
ที่ไหนได้ ให้เราไปนั่งฟังอะไรก็ไม่รู้
ดีนะ ที่ขอตัวออกมาก่อน
ไม่งั้น ปวดหัวแย่เลย
พูดกันแต่เรื่องเดิมๆ เซ็ง

วันนี้นายกมาประชุมด้วยแฮะ
สงสัยอยากเห็นหน้าพนักงานกองสาธารณสุขฯ
เพราะสาวๆ แยะดี
สวยๆ ด้วย 555

*-*
ไม่มีไรมาก สบายๆ

ค่อยใจชื้อมาหน่อย

สองวันมานี้ฝนตกมาบ้าง
อากาศที่เคยร้อน กลับมาชุ่มชื้น
ชุ่มช่ำอีกครั้ง
ต้นไม้ใบหญ้า เขียวขึ้นมาหน่อยหนึ่ง
ก็ยังดี จะได้ไม่ต้องเข้าไปรดน้ำผักในสวน
ช่วงนี้ไม่ได้เข้าไปในสวนผักของแม่เลย
ไม่รู้ผักที่เรากับแม่ปลูกไว้จะเป็นไงบ้าง
คงจะฉ่ำน้ำไปอีกหลายวัน
ฝนตกหนักซะเหลือเกิน

เย็นสบายดี

*-*
กิ้วๆๆ

หดหู่ใจ

ช่วงนี้มีแต่ข่าวร้ายๆ
พม่าก็เจอนากีสร์ จีนก็เจอแผ่นดินไหว
คนตายกันมาก สงสารจิงๆ
เฮ้อ....หดหู่ อย่างบอกไม่ถูก
สาธุ....
อย่าได้เกิดกับบ้าน กับครอบครัวของเราเลย
คงทำใจไม่ได้แน่ๆ เลย
ภาวนาขออย่าให้เป็นอย่างนั้น

*-*
โลกเริ่มวิบัติแล้ว

หอบงานมาทำที่บ้าน

ไม่เค้ยยย ไม่เคยยย เลย
ที่จะต้องหอบงานกลับมาทำที่บ้าน
ก็จะมีแต่ตอนนี้แหละ
ต้องหอบมาทุกวันเลย
ไม่งั้นไม่เสร็จอะ
ยุ่งซะจริงๆ ขี้เกียจจะตายอยู่แล้ว
สงสัยสิ้นปีนี้ต้องได้ประเมินพนักงานดีเด่นแน่ๆ
คริคริ อยากให้เป็นอย่างนั้นเหมือนกัน
แต่คงยากอะ

หัวหน้าหวงคะแนน
เซ็ง

เย็นนี้ฝนตกด้วย
กลับบ้านแทบไม่ทัน
ดีนะถึงบ้านปุ๊บ ตกปั๊บ
โชคดีจริงๆ แฮะ
ถ้าเปียกแล้วแย่เลย
เอกสารทั้งนั้น

*-*
งานเกือบเสร็จแล้วววว

น้ำตาท่วมจอ

ดูนางทาสตอนจบนะ
น้ำตาฉันไหลอาบแก้มซะ
กระดาษทิชชูเอาแทบไม่อยู่ละ
555+
นึกว่าร้องไห้คนเดียว
ที่ไหนได้ คนข้างๆ ก็น้ำตาคลอเหมือนกันแหละ
หนุกดี

*-*
ซึ้งจริงๆ

นางทาสจะอวสานแล้วววว

วันนี้จะต้องดูนางทาสตอนจบให้ได้
พี่ที่ทำงานบอกให้ดู
อยากรู้เหมือนกันว่า หนูแดงจะรู้มั้ยน้อ ว่าเย็นเป็นแม่
คืนนี้ห้ามพลาดเด็ดขาด

แต่หอบงานกลับมาทำที่บ้านด้วย
งานตรึม
ความจริงวันนี้แสนเหนื่อยนะ
งานเยอะ ต้องหอบเอามาทำที่บ้านด้วย
ละครก็อยากดู
คงต้องหาอะไรมาถ่างตาซักหน่อย
กลัวไม่ไหว
สงสัยพรุ่งนี้สายอีกแน่ๆ เรา

*-*
ต้องกลายเป็นหมีแพนด้าอีกแล้วววววว

เคยปล่าว

เคยไหม...ที่จะมีคนให้อภัยคุณทุกอย่าง
เคยไหม...ที่จะมีคนอยู่เคียงข้างคุณเวลาที่คุณเสียใจ
เคยไหม...ที่จะมีคนจดจำความเป็นคุณได้ทุกอย่าง
เคยไหม...ที่จะมีคนยอมเสียสิ่งที่รักเพื่อคุณ
เคยไหม...ที่จะมีคนเห็นคุณสำคัญกว่าเพื่อน
เคยไหม...ที่จะมีคนที่คุณอยู่ด้วยเฉยๆ แล้วมีความสุข
เคยไหม...ที่จะมีคนที่มั่นใจในคำว่ารักของคุณ
เคยไหม...ที่จะมีไม่อายเมื่อเดินข้างคุณ แม้คุณหน้าตาไม่ดีก็ตาม
เคยไหม...ที่จะมีคนที่ทนคุณได้ ไม่ว่าคุณจะด่าว่าเค้ายังไง
เคยไหม...ที่จะมีคนรับได้ในสิ่งที่คุณเป็น ไม่ว่าจะมีคนมาว่าร้ายคุณยังไง
เคยไหม...ที่จะมีคนที่เห็นความผิดของคุณเป็นเรื่องน่ารัก
เคยไหม...ที่จะมีคนที่คุณอยากตื่นมาแล้วก็เจอกันสาส
เคยไหม...ที่จะมีคนที่คุณคิดถึงเค้า แม้ว่าคุณไม่เหงาก็ตาม
เคยไหม...ที่จะมีคนที่คุณคิดถึงคนแรก เมื่อคุณทุกข์ใจ
เคยไหม...ที่จะมีคนที่คุณรู้ว่า เค้าช่วยให้คุณสบายใจได้
เคยไหม...ที่จะมีคนแคร์คุณมากมาย ไม่ว่าคุณจะทำร้ายเค้ายังไง
เคยไหม...ที่จะมีคนที่รับรู้ตัวตนที่แท้จริงของคุณ
เคยไหม...ที่จะมีคนที่ยังรักคุณแม้คุณไม่เห็นความสำคัญของเค้าเลย
ถ้าคุณเคยมีเค้าคนนี้อยู่จริง คุณควรถนอมเค้าไว้ให้ดี
ถ้าคุณสูญเสียเค้าไปคุณเองที่จะเป็นคนเสียใจ
ความหมายของหัวใจ เราอาจจะหาความหมายของทุกสิ่งมาตลอดชีวิต
แล้ววันหนึ่งเราก็พบว่า เพียงแค่มีบางสิ่ง ชีวิตก็มีความหมายแล้ว

*-*
ขอบคุณข้อมูลจาก www.teenee.com คะ

เลือกตั้งอีกแล้ว

วันนี้เลือกตั้ง สท. (สมาชิกสภาเทศบาล)
สามเดือนที่ผ่านมานี้
เลือกตั้งกันทุกเดือนเลย
อันดับแรก นายกเทศบาล
อันดับสอง นายก อบจ.
อันดับสาม สท.
เลือกกันบ่อยจริงๆ จนไม่มีใครอยากมาเลือก แล้ว
ต่างก็เบื่อ กัน ไม่รู้จะเลือกใคร
ขนาดเมื่อเช้านี้ไป ยังมีคนมาไม่มากเลย
สายมากแล้ว เกือบเที่ยงแล้วด้วย
ชาวบ้านยังมากันไม่ถึง 300 คนด้วยซ้ำ

ส่วนมากเขาจะอยู่ต่างจังหวัดกันมากกว่า
ถ้าให้กลับมาบ้านบ่อยๆ ก็ไม่ไหว
เปลืองค่ารถแย่เลย
สู้ให้คนที่อยู่ทางบ้านไปแจ้งที่เทศบาลให้ดีกว่า
ว่ามาเลือกตั้งไม่ได้
คราวก่อนพ่อก็ไม่ได้มาเลือกด้วยซ้ำ
บอกว่าขี้เกียจ
เราก็เลยไปแจ้งให้ ว่าพ่อไม่ได้อยู่ในเขตเลือกตั้ง
น้าน โกหกอีก

*-*
อากาศวันนี้กำลังดี

เหนื่อยคะ ร้อนด้วย

วันนี้หยุดอีกแล้ว ตื่นเกือบ 10 โมง
ตั้งแต่ตื่นมา ก็เพิ่งจะได้พักมาอัพบล็อคนี่แหละ
นี่ก็ บ่าย 3 กว่าๆ แล้ว
ทำความสะอาดบ้าน ร้าน ซักผ้า รีดผ้า
เหนื่อยมากๆ คะ
ยังไม่ได้ถูบ้านด้วยซ้ำ แถมน้องหมาก็ยังไม่ได้อาบน้ำ
ไม่ไหวคะ ร้อน สุดยอด
เหงื่อท่วมตัว ไหลเป็นทาง
คิดถึงแอร์ที่ทำงานเหมือนกัน
แต่ก็ไม่อยากไปทำงาน
เซ็งๆ หลายๆ เรื่อง

งดรับโทรศัพท์ด้วย
ใครโทรหาก็ไม่อยากรับ ขี้เกียจคุย
ขอปลีกวิเวก 1 วันคะ

เย็นนี้กะว่าจะเข้าไปแม่จัน
บ้านบ้านจิปร์สักหน่อย
ไม่ได้ไปหานานแล้ว
คิดถึงหลาน

*-*
ทำไงดี ร้อน เหนื่อยไหลไคลย้อย

พรุ่งนี้หยุดอีกแล้วคะ

วันนี้โหมงานอย่างหนักมาแล้ว
พรุ่งนี้เป็นวันหยุดอีกแล้วคะ
ได้หยุด 3 วันรวดอีกแล้ว
แต่ก็คงไม่ได้ไปไหนอีกตามเคย
นอกจากอยู่บ้าน ทำงานบ้าน
อาบน้ำน้องหมา
ทำความสะอาดห้อง เก็บห้อง ให้เรียบร้อย
อ้อ อีกอย่างที่ขาดไม่ได้ ซักผ้าคะ
แล้วก็ผ้าที่ยังไม่ได้รีดอีกกองโต
เพราะอาทิตย์ที่แล้วไม่ได้รีดซักผืนเลย ขี้เกียจอะ

*-*
พรุ่งนี้จะตื่นสายๆ

วุ่นที่สุดในโลกเลยวันนี้

วันนี้ช่างเป็นวันที่สุดแสนจะวุ่นวายที่สุดในโลก
งานโคตะระเยอะ ทุกอย่างต้องส่งวันนี้
งบประมาณ ประมาณการการเงิน จัดซื้อจัดจ้าง
แผนพัฒนางาน โอ๊ย อะไรๆ ก็จะเอา หัวหน้ากี่คนกี่คน
ก็จะเอางานของตัวเองให้เสร็จ
รู้มั้ยว่าเรามีแค่สองมือ
จะให้ทำอะไรได้ไหว ได้เสร็จทุกอย่างตามต้องการ
ก็ต้องช่วยกันบ้าง ช่ายว่าเป็นหัวหน้าแล้วจะไม่ทำอะไรเลย
หัวหน้าบางคน ก็ไม่ยอมทำงานเลย
วันๆ นั่งเปิดแต่แฟ้มเอกสาร ไม่เห็นทำอะไรเลย
มิน่า ถึงไม่มีผลงาน ไม่ได้ขั้นกับคนอื่นเขา
เซ็ง มีหัวหน้ามากก็งี้แหละ

*-*
เบื่อๆ อยากลาพักร้อน เฮ้อ.....

ง่วงนอน

เมื่อคืนนอนดึกนะเนี่ย
ไม่ช่ายอะไรหรอก ก็ดูสวรรค์เบี่ยงอะดิ
ลุ้นแทบตาย ไม่หลับไม่นอน
แม่ก็บ่น ไอ้เราก็อยากดู
เห็นพีที่ทำงานบอกว่า สนุกมากๆ
เป็นตอนอวสานพอดี เลยถือโอกาสดูเลย

นั่งดูกับหลานสาว
หันไปมองหลาน อ้าว ดันร้องไห้ กับละคร
เป็นเอามากนะเนี่ย หลานเรา

เช้านี้ตื่นมาก็เลยตาบวมซิคะ
เกือบจะแปดโมงแล้ว ยังไม่อยากลุกเลย
แม่มาเรียก แกมบ่นนิดๆ
(บอกแล้วไม่ฟัง สมน้ำหน้าตื่นสายเลย)


สนุกมากๆ ขอบอก
ดีนะยังได้ดูตอนจบ ไม่งั้นเสียใจแย่เลย
พรุ่งนี้เช้า คงจะมีเรื่องให้เส็งกันแยะ
พี่ที่ทำงานชอบเอามาเล่าสู่กันฟัง

*-*
ยังง่วงอยู่เลย

แปลกแต่จริง

วันนี้แปลกมากๆ คะ เพราะอยู่ที่ทำงานอากาศร้อนสุดๆ
ร้อนมากๆ ชนิดที่ว่า เปิดทั้งแอร์ ทั้งพัดลมเลย
ก็โดนดุนิดหน่อย ว่าไม่ประหยัดพลังงาน
ทำไงได้ ร้อนอบอ้าว หายใจไม่ค่อยออก
อยากให้ฝนตกอีก สักนิดก็ยังดี
คงจะเย็นสบายกว่านี้

ไม่ไหวขับรถกลับมาบ้าน
ตัวแทบดำ

โห อะไรกันนี่
น้ำท่วมซอยเข้าบ้านอีกแล้ว
แม่บอกว่า ฝนเพิ่งจะหยุดตกไปเอง
ตกยังกับฟ้ารั่ว แม่บอกยังงั้น

ไม่อยากจะเชื่อเลย
ก็บ้านห่างจากที่ทำงานไม่ถึง 5 โลนะ
แล้วทำไมที่ทำงานไม่ตก
งี้และน้า เขาถึงได้เรียกว่า ฝนตกไม่ทั่วฟ้า

ลองดูภาพแล้วกัน

น่าจะเอาปลามาเลี้ยง คงจะดีนะ



แฉะสุดๆ ไปเลย


ไม่ไหวเลย
มอไซด์ฉัน เพิ่งล้างไปเมื่อวานนี้เอง
เอ้อ......

*_*
โคลนทั้งนั้น ไม่น่าดูเลย

ขอบคุณ เวลา

เวลาเดินผ่านไปจากวินาทีเป็นนาที
เป็นวัน เป็นเดือน เป็นปี เป็นเรื่องราวมากมาย
แต่จะมีสักครั้งไหม
ที่เราทำความทรงจำหล่นหายไปในช่องว่างของเข็มนาฬิกานั้น
ฉันอยากทำมันหล่นบ้าง ยิ่งเรื่องราวร้ายๆ ที่เคยเกิดขึ้น
แม้ฉันจะทิ้งความทรงจำที่ปวดร้าวนั้นไม่ได้
แต่ฉันจะไม่นึกเสียดายในก้าวย่างที่ผ่านพ้น
อย่างน้อยในวันนี้ วันเวลาก็นำพาสิ่งดีๆ มาให้ฉัน
จากนี้จะงดงามหรือไม่นั้น
ฉันก็ขอบคุณ... เวลา

*-*
กินใจคะ

เบลอๆ สับสนแล้ว

เริ่มสับสนกับวันต่างๆ คะ
ก็หยุดมาหลายวัน เลยงง
ใส่เสื้อมาผิดสีด้วย
คนอื่นใส่สีชมพู กัน เราดัน สีเหลือง
น้าน... ไม่เป็นไร เด่นดีคะ ไม่เหมือนใครด้วย

แต่ก็ไม่ได้ลืมไปใส่บาตรนะ
วันนี้เป็นเวรใส่บาตรตอนเช้า
แต่มาเกือบไม่ทันตามเคย ก็ตื่น หกโมง
อาบน้ำแต่งตัวแทบไม่ทัน
ความจริงนาฬิกาปลุก นานแล้ว
เราดันกดปิด แล้วบอกกับตัวเองว่า
ขอนอนต่ออีกนิดหนึ่ง
อ้าวๆ กลายเป็นว่า สายแล้ว

รีบมากๆ ดีนะที่ยังมาทัน
อิอิ...
ความจริงมาแค่ให้ทันเซ็นต์ชื่อ ก็พอแล้ว
แต่ได้ใส่บาตร ทำบุญด้วย ค่อยใจชื้นขึ้นมาหน่อย

*-*
ง่วงนอนมากๆ ตื่นเช้าไปหน่อย

โลกนี้จะมีอะไรพอดีมั้ยน้อ.

ตื่นนอนมา พร้อมกับแสงแดดจ้า
ร้อนคะ ทำไมถึงได้ร้อนอย่างนี้
ทั้งๆ ที่เมื่อวานฝนก็ตกหนักเหมือนกับว่า
จะไม่หยุดตกซะงั้น
ก็ตกชนิดที่ว่าไม่ลืมหูลืมตา
แล้วไหง มาเช้านี้ แดดแรงยังกับอะไรดี

เฮ้อ... แล้วโลกนี้จะมีอะไรที่พอดีบ้าง น้า .... อยากรู้

มันก็คงจะมีขาดๆ เกินๆ บ้างเป็นธรรมดา
จะให้คงที่ตลอดไป คงยาก
ขนาดไม้บรรทัดยังไม่ตรงเลย ถนนยังมีโค้ง เลย
นับประสาอะไรกับอากาศ ดิน น้ำ ลม ไฟ
แต่ แดดออกอย่างนี้ก็ดีนะ เอาผ้าห่มซักซะเลย
แห้งไวจริงๆ แฮะ

สงสารชาวไร่ ชาวสวน ชาวนา ที่เขาทำงานกลางแดด
ก็เท่านั้นแหละ ร้อน แต่ก็ย้งต้องทำ เพื่อเงินไง

ไม่เป็นไร

*-*
ก็ไม่มีไร คะ ว่างๆ

แค่มี รัก ก็เพียงพอแล้ว

เพียงแค่มีบางสิ่ง ชีวิตก็มีความหมาย...
เราอาจจะหาความหมายของทุกสิ่งมาตลอดชีวิต
...แล้ววันหนึ่งเราก็พบว่า
เพียงแค่มีบางสิ่ง ชีวิตก็มีความหมายแล้ว...
มนุษย์เกิดขึ้นมาท่ามกลางความโดดเดี่ยว
พร้อมด้วยหัวใจคนละ 1 ดวง
เมื่อมนุษย์ 2 คนมาพบกัน เราจึงเรียนรู้ว่า
1 + 1 อาจจะยัง คงเท่ากับ 1
แต่ความโดดเดี่ยวนั้นหายไป
ที่เล็กๆ ขนาดไม่ใหญ่โตไปกว่ากำปั้น
ทำให้เราอยู่ด้วยกันบนโลกใบนี้
อวัยวะที่สะกดด้วยอักษรง่ายๆ
ใช้แทนคำว่า "รัก" ได้เป็นอย่างดี
นั่นก็คือ “ หัวใจ ”
ที่ๆ เมื่อมีใครสักคนอยู่ในนั้น
หัวใจจะเต้นด้วยจังหวะของความสุข
เราอาจจะหาความหมายของทุกสิ่งมาตลอดชีวิต
...แล้ววันหนึ่งเราก็พบว่า
เพียงแค่มี “ รัก ” ชีวิตก็มีความหมายแล้ว...

*-*
ขอบคุณค่ะ มีทำให้เรามี รัก

ไม่มีไรจะทำคะ

ฝนตกอีกแล้ว
ดีนะที่วันนี้ไม่ได้ไปไหน
ก็พอดีแหละ ตื่นเกือบ 10 โมงแล้ว
น้ำก็ดันไม่ไหลอีก โชคยังดี มีน้ำเก็บในถังไว้นะ
งั้นแย่เลย ไม่ช่ายอะไรหรอก ดันปวดท้องอย่างแรง
เข้าห้องน้ำเกือบไม่ทัน

วันนี้ฝนตกทั้งวันเลย
อยากจะไปข้างนอกบ้างแต่ไม่รู้จะไปไหน
ขี้เกียจเปียกอะ
แต่ในใจก็ยังอยากออกไปอยู่นะ
ก็เลยอยู่บ้านทั้งวัน
ไม่มีไรทำเลย
เซ็งเหมือนกัน
นอนดีกว่า

*-*
ว่างๆ

ตกได้ทั้งวันเลย

อยากไปเที่ยว กะว่าหยุด 3 วันนี้
จะไปเที่ยวเชียงของสักหน่อย
อดเลย ก็ฝนตกทั้งวัน ไม่หยุดอย่างนี้้
จะให้ไปไหนได้
นั่งเฝ้าร้านนั่นแหละ
ดีสุดแล้ว แต่เบื่อๆๆๆๆๆ
เพราะไม่ได้ไปไหนเลย มา 3 เดือนแล้ว
นอกจากบ้าน - ที่ทำงาน
ที่ทำงาน - บ้าน เฮ้อ...

*-*
อดเลยเรา

ถูกหวยกินอีกแระ

เราก็ไม่ได้ซื้อหวยมานานมากแล้ว
พอดีเมื่อคืนฝันดี
เลยซื้อไป 2 ตัว
อุตส่าห์ไปอ่านหนังสือดวงแล้วนะ
ว่าเราจะโชคดีมีลาภด้วย
ผลออกมา ถูกกิน
หมดกัน
หมดไปหลายตังนะเนี่ย
เซ็งเลยตู....

*-*
จะไม่ซื้ออีกแล้ว เข็ดจริงๆ

เวียนหัว

เป็นวันที่ยุ่งที่สุดอีกหนึ่งวัน หลังจากที่
มีหัวหน้าคนใหม่ ก็ให้เรารื้อแฟ้ม
แล้วมาเรียงเอกสารใหม่หมดทุกตู้
ยุ่งที่สุดเลย แถมงานเอกสารก็มาตรึมคะ
สงสัยผอ. กับผู้ช่วยจะไม่ลงรอยกัน
พอเสนอหนังสือไป คนหนึ่งก็ให้ทำอีกอย่าง
พอไปหาอีกคนก็ให้ทำอีกอย่าง โอ้ย....
อยากจะบ้าตาย

เขาถึงได้ว่า ความคิดของคนเรามันไม่เหมือนกัน

คนที่ปวดหัวก็คือเรานะซิ -*-
ไม่รู้จะเอายังไงกันแน่
เซ็ง ....

ยิ่งวันนี้อากาศก็ร้อนด้วย
แถมมีประชาชนมาเยอะอีก
พี่กุ้งก็ขอตัวกลับบ้าน มีธุระด่วน
อ้าว .... เอาเข้าไป เรารับเละอยู่คนเดียว

รู้สึกแย่นะ วันนี้
แต่ก็ยังยิ้มได้
น้าน .. ยังกับเพลงเลย

ช่ายซิ เราต้องยิ้มสู้กับปัญหา
ไม่ว่าอะไรจะเกิด เราต้องเผชิญกับมัน
เราต้องสู้ให้ได้ซิ

*-*
ยิ้มไว้นะเข็มเอ้ย

คำท่านสอนดี

ร่างกายของคนเรานั้น เมื่อแก่ชราเต็มที่แล้วก็เหมือนกับ ใบไม้
เราเดินมาในวัดในช่วงนี้จะเห็นว่า
บนถนนมีใบไม้แห้งเต็มไปหมด
นั่นเป็นเ ครื่องแสดงให้เราเห็นว่า
ชีวิตของคนเรามันก็เหมือนกับใบไม้
เริ่มต้นด้วยแตกใบอ่อน แล้วก็เป็นใบเพสลาด
แล้วเป็นใบแก่ เป็นใบเหลือง แล้วผลที่สุดก็หลุดจากขั้ว
กระจุยกระจายไปตามพื้นดิน เป็นปุ๋ยของต้นไม้ต่อไป
ชีวิตของเราก็เป็นอย่างนั้น
ตั้งต้นด้วยถือปฏิสนธิในครรภ์ของมารดา
แล้วก็ค่อยๆ เจริญขึ้นตามลำดับ
สิบเดือนก็ออกมาจากครรภ์ลืมตาดูโลก
พอลืมตาขึ้นก็ร้องไห้
การร้องไห้นั่นแสดงอยู่ในตัวแล้วว่า
โลกนี้มันไม่สบาย โลกนี้มันมีความทุกข์
มีความเดือดร้อน เพราะฉะนั้น เด็กแรกเกิดทุกคนจึงร้องไห้
การร้องไห้นั้นเป็นเครื่องประกาศให้เราทั้งหลายรู้ว่า
ชีวิตมันเป็นทุกข์ แล้วก็เป็นทุกข์จริงๆ สุขนั้นมันมีน้อย
เป็นเด็กแล้วก็เจริญเติบโตขึ้นโดยลำดับ
ระทั่งเป็นหนุ่มเป็นสาว เป็นผู้ใหญ่เต็มตัว
แล้วผลที่สุดก็แก่ชรา แตกดับไปตามสังขารร่างกาย


ตายแล้วไปไหน ไม่ต้องไปสนใจมัน
แต่ให้สนใจปัจจุบันว่า ทำตัวดีแต่ไหน
ทำความดีเสียในขณะนี้ ตายแล้วก็จะไปดีเอง...

*-*
นี่แหละสังขารของคนเรา
ชอบคะ ท่านสอนดีนะ
เลยแอบหยิบมาใส่บล็อค ตัวเอง

วันแรงงาน

สมกับเป็นวันแรงงานจริงๆ คะ
วันนี้เป็นวันแรงงานแห่งชาติ
แต่ขอบอกว่าเราไม่ได้หยุดงานหรอก
เพราะเราทำของราชการ เขาไม่หยุดให้
ก็เลยต้องก้มหน้าก้มตาทำงานต่อไป

ที่บอกว่าสมกับเป็นวันแรงงานก็จริงนะ
วันนี้งานตรึม ประชาชนก็แยะ
แถมมีแปลกๆ ด้วย รับมือแทบไม่ไหวเลย

แต่ละรายมางี้ ไม่ซ้ำกันเลยอะ
คนหนึ่งมาแจ้งเผา อีกคนมาตัดไม้
อีกคนมาเปิดร้านใหม่ อีกคนจะยกเลิก
วนกันอยู่นี่แหละ ยุ่งซะ
ยิ่งเกียรติก็จะต้องไปอยู่สุสานแล้ว
ใครจะมาช่วยงานเรา เฮ้อ....
ต้องเหนื่อยแน่ๆ

*-*
สู้ๆ คะ
วันแรงงาน แต่ไม่ได้หยูด เซ็งนิดๆ

งานยุ้งยุ่ง

ทำไมช่วงนี้งานมันเยอะอย่างนี้ก็ไม่รู้
เฮ้อ.....ตาลายไปหมด
มีหัวหน้า หลายคนก็งี้
คนหนึ่งจะเอาอย่าง อีกคนจะเอาอย่าง
เฮ้อ.....ปวดหัว คะ

*-*
ไม่มีอะไรจะเขียน ยุ่งคะช่วงนี้
เซ็ง