เพราะความรัก
ทำให้เราต่างต้องแบกรับกันและกัน
จึงมีบ้างที่เราต่างก็อารมณ์เสีย
และเห็นอีกฝ่ายเป็นที่ระบายเพราะลืมตัว
จนคิดไปว่าถ้าไม่มีเขาชีวิตเราคงเบาลง
หลายครั้งในวันที่แนบอกตัวเองว่า
ฉันเหนื่อยเหลือเกิน.....
อยากวางหัวใจของอีกคนไว้กลางทาง
แล้วเดินไปคนเดียวอย่างเห็นแก่ตัว
และฉันเองก็รู้สึกว่า
อีกฝ่ายก็รู้สึกแบบนี้บ้างในบางวัน
แต่เราก็ไม่เคยทำแบบนั้นจริงๆ สักที
แม้บางก้าวที่เราเดินไปด้วยกัน
จะหลีกเลี่ยง ความทุกข์ ความท้อ
และความไม่แน่ใจไปไม่ได้
ทุกครั้งที่คิดจะวางเพราะความเหนื่อยล้า
แต่ไม่ใช่เพราะว่าหมดรัก
ฉันจะคิดเสมอว่า....
"ถ้าต้องเดินไปคนเดียว
ฉันจะทนความหนาวเหน็บ
บนหนทางข้างหน้าได้หรือปล่าว
แล้วจะมีหัวใจใครในโลกนี้
ที่พอดีกับชีวิตเราเท่ากับเขาอีก"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น