วันพฤหัสบดีที่ 20 มีนาคม พ.ศ. 2551

ปวดหมอง เฮ้อ...

ทุกวันนี้รู้สึกเบื่อๆ
อยากอยู่อย่างสบายๆ ไม่ต้องทำอะไร
อยากพักสักอาทิตย์ ก็น่าจะดี
แต่ความเป็นจริงทำไม่ได้ เราต้องทำงานนะ
ถ้าไม่ทำแล้วจะเอาเงินที่ไหนมาใช้

ใครบอกว่าเงินทองเป็นของนอกกาย
ทุกวันนี้อะไรๆ ก็เป็นเงินเป็นทองหมด
เริ่มตั้งแต่ย่างก้าวออกจากบ้าน ก็เสียเงินแล้ว
ค่ารถ ค่ากิน ค่าใช้สอยจิปาถะ ต่างๆ ก็ล้วน
ใช้เงินทั้งนั้น

ยิ่งช่วงนี้โอที ไม่ค่อยมีเลย
งานก็หด เงินก็หาย
เหนื่อยกายไม่พอ ยังเหนื่อยใจอีก
เฮ้อ....
ชีวิตนี้หนอ ช่างไม่มีอะไรสมบูรณ์ดังฝันเอาซะเลย
บางครั้งเราแอบมองคนอื่น ทำไมเขามีพร้อมทุกอย่าง
แล้วเราหละ เราก็พร้อมทุกอย่างนะ
แต่ไหง ...ทำไม
ถึงไม่มีความสุขเลย มีเรื่องปวดหัวทุกวัน
เรื่องปวดหัวที่บอกใครไม่ได้
ต้องเก็บไว้ในใจ
เป็นเรื่องที่พูดยาก ละเอียดอ่อน พูดไป
ใครจะมาเข้าใจตัวเอง ขนาดบางทีเรายัง
ไม่เข้าใจตัวเองเลย แล้วจะใครให้เข้าใจเราได้ไง
เป็นความรู้สึกที่อึดอัด ถ้าเป็นลูกโป่ง
ก็คงจะแตกไปนานแล้ว เพราะถูกเก็บสะสม
ไว้มากจนล้น
จะมีใครเน้อ เข้าใจเราบ้าง
ขนาดคนข้างตัว ยังไม่เคยเข้าใจเราเลย

H: ดีใจกับตัวเอง ที่ยังใช้ชีวิตอยู่ได้ แม้ว่าจะต้องก้าวเดินออกไป
เพียงลำพังก็ตาม
L: เบื่อๆ คิดถึงคนไกล อยากไปหา

ไม่มีความคิดเห็น: