ปัญหาคือการเรียนรู้

บางครั้งชีวิตคนเราก็เล่นตลกอย่างร้ายกาจ จนเราไม่สามารถที่จะรับได้

แต่ความจริงก็คือความจริง เราจะหลีกหนีให้พ้นได้อย่างไร

ปัญหาอยู่ที่ว่าจะทำใจได้อย่างไรมากกว่า

บางคนบอกว่าปัญหาที่เกิดขึ้นนั้น แล้วเรากลุ้มเพราะเราไปยึดติดกับปัญหา

บางคนบอกว่าสิ่งที่เราทำผ่านมาไม่สามารถแก้ไขได้

ฉะนั้นมันผ่านไปแล้วก็ให้มันผ่านไป


บางคนบอกว่าใดๆในโลกนี้ล้วนอนิจจัง สังขารเป็นสิ่งไม่เที่ยง

แต่ถ้าถามจริงๆว่าเวลาตัวเราเองเกิดปัญหานั้นขึ้นมาแล้ว

ทำใจได้อย่างคำพูดข้างต้นหรือเปล่า

มันไม่ได้ง่ายอย่างที่คนแนะนำหรอก



แต่ก็ได้คำตอบกับตัวเองเช่นกันว่าเรามีความทุกข์กับปัญหานั้นนะ

เราจะทำอย่างไรดีล่ะ

คนหลายคนมีวิธีในการแก้ไขปัญหาของตนเอง


วิธีทำใจดังข้างต้น ก็คงช่วยให้จิตใจสบายขึ้น

จากปัญหาที่ไม่สามารถแก้ไขได้ในตอนนั้น


และทำให้กลับมามีสติเหมือนเดิม แต่สุดท้ายทุกคนก็ต้องแก้ปัญหาดังกล่าวอยู่ดี

ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น

ถ้าคนเราเจอปัญหาแล้ว ทำให้เราล้ม หมดกำลังใจ ท้อแท้ และไม่อยากมีชีวิตอยู่

ต้องถามตัวเองว่า จะลุกขึ้นมาได้เมื่อไร เพราะสุดท้ายปัญหานั้นๆยังคงอยู่

ไม่ว่าจะกินเหล้าเมายา หรือทิ้งมันไว้อย่างนั้น มันก็ยังคงอยู่


เวลาเพียงแค่ช่วยให้เราทำใจยอมรับปัญหาที่เกิดขึ้นได้ง่ายขึ้นเท่านั้น

อยากให้ลุกขึ้นสู้กับปัญหานั้นๆ สำคัญที่สุดคือ ต้องให้กำลังใจตนเอง

ถ้าตัวเองดูถูกตัวเองแล้ว ก็จะไม่มีใครมาปลุกปลอบใจให้เราเดินต่อไปหรอก

คุณค่าของตัวเราอยู่ที่ตัวเราเอง อย่าให้เราโดนกำหนดคุณค่าโดยคนบางคนเลย

เราสามารถลุกขึ้นยืนแล้วเดินต่อไปอย่างสง่างาม


ขอให้เดินหน้าสู้ปัญหาที่เกิดขึ้น ปัญหาทุกปัญหามีทางออกที่ดีเสมอ

ปัญหาบางปัญหาดูใหญ่โตเสียเหลือเกิน ก็ลองให้มองดูเป็นส่วนๆ

ก็จะเห็นได้ว่าปัญหานั้นเล็กลงอย่างเหลือเชื่อ

ถ้าเหนื่อยนักก็พักได้ เพราะปัญหาชีวิตไม่ใช่การวิ่งแข่ง

ที่เราจะวิ่งรวดเดียวจนถึงเส้นชัย


ข้อสำคัญต้องมีสติ, เรียนรู้ปัญหาที่เกิดขึ้นนั้นใหม่

ว่ามีสาเหตุจากอะไรแล้วเราก็จะไม่ไปปฏิบัติอีก และลุกขึ้นมาสู้ให้เร็วที่สุด

เราล้มกี่ครั้งก็ได้ แต่ทุกครั้งเราต้องลุกขึ้นเสมอ เราต้องให้กำลังใจตนเองเสมอ

แล้วชีวิตเราจะผ่านพ้นอุปสรรคต่างๆไปได้ด้วยดี


ชีวิตมีอุปสรรคเสมอ

ปัญหาคือการเรียนรู้ที่จะเติบโตและเข้มแข็งพอที่จะต่อสู้กับชีวิตต่อไป