ขับรถเปียกฝนกลับบ้านอีกตามเคย
ความจริงน่าจะได้กลับตั้งแต่สี่โมงครึ่งแล้ว
ไม่รู้เป็นไรกันชอบใช้ให้ทำงานกันตอนที่ใกล้เลิกงานเนี่ย
ทำให้เราต้องกลับบ้านแล้วโดนฝนด้วย
ขับรถไปครึ่งทางแล้ว ตกหนักซะ ต้องจอดพักข้างทาง
นั่งรอเกือบชั่วโมง ไม่หยุดซักที
กลับมันทั้งฝนอย่างนั้นละ
เปียกเลย ขืนรอคงไม่ได้กลับบ้านแน่ๆ
หิวข้าวด้วย
วันนี้ไม่ไหวคะ เหนื่อยกับการต้องเดินไปเดินมา
ขืนถ้าทำแบบนี้ทุกวัน ขาบวมแน่ๆ
ต้องสลับกันไปกะอ้ายกุ้งกะเกียรติ
ถ้าให้เราเดินแบบนี้ทุกวัน
คงตายคาถนนก่อนที่แฟ้มจะถึงมือนายกแน่เลย
นึกไม่ออกเลยว่าถ้าในช่วงเดือนสิงหากะเดือนกันยา
ใบอนุญาตเป็นสองสามร้อย
จะไหวมั้ยเนี่ย ทำแบบเดิมน่าจะดีอยู่แล้วนะ
ไม่อยากรบกวนให้ใครลัดคิวแฟ้มให้บ่อยๆ เดี๋ยวเค้าจะรำคาญ
ไรวะ มาอีกแล้ว มาวันหนึ่งไม่รู้กี่รอบ
ก็เกรงใจ แต่ทำไงได้ มันคือหน้าที่
เมื่อยขามากๆเลย ไม่รู้คืนนี้จะนอนได้ป่าว
แต่ได้วิตามีนซีมากินเรียบร้อยแล้ว
คิดว่าคงจะพอช่วยได้นะ เกี่ยวกันมั้ยเนี่ย
หุหุ
^__^
สงสัยจะต้องไปตัดแว่นแล้วละ
พี่ที่ทำงานแนะนำให้ไปวัดสายตาบ้าง
เพราะอยู่แต่หน้าคอม ใครว่าอยู่บ้างไม่อยู่บ้างต่างหาก
เค้าสงสารตาเรา กลัวจะตาเสีย
ขอบคุณนะคะ
แต่ไม่ชอบใส่แว่น
ไว้จะลองไปหาคอนเทคเลนมาใส่น่าจะดี
ก็ยังไม่รู้ว่าอันไหนจะดีกว่ากันนะ
ใส่แว่นก็ไม่เคยนี่นา ใส่คอนเทคเลน ก็ลำบากตอนใส่นี่แหละ
มันเคืองตา ไงม่ายรู้ชอบกล
เฮ้อออ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น