หาอยู่ตั้งนานนึกว่าหายไปไหนที่แท้ก็หนีไปอาบน้ำแก้ร้อนนี่เอง
แล้วบังเอิญไปได้ยินเสียงนกร้อง
นกไรก็ไม่รู้ ตัวเล็กๆ มันร้องหิวข้าวนี่นา
ก็เลยไปหยิบอาหารที่น้าเราคงแช่น้ำเตรียมไว้ให้มันกิน
มันอ้าปากกินใหญ่เลย แถมกันซะแยะเลย
ให้เท่าไหร่ก็ไม่ยอมอิ่ม ไม่ไหวแล้วมั้ง
ขืนให้กินต่อไปเรื่อย คงท้องแตกตายแน่ๆ
ดูดิ
น่ารักซะขนาดนั้น
อุ้ยบอกว่า แม่มันไข่แล้วทิ้ง
เห็นก็เลยเก็บมาเลี้ยง
รอให้โตกว่านี้อีกนิด บินคล่องๆ ก่อนแล้วค่อยปล่อยไป
ก็ดี มันจะได้แข็งแรง แล้วก็มีแรงบินตามหาแม่มันต่อไป
สู้ๆ นะเจ้านกน้อย
กลับบ้านเราดีกว่า ยังไม่ได้ปลูกต้นเข้าพรรษาเลย
อุตส่าห์ไปจิ๊กพี่ข้างบ้านมาปลูกนะเนี่ย
ความจริงก็ขอเค้าแล้ว แต่เค้าให้แค่ต้นเดียว
ก็เราถอนไปถอนมา ดันหลุดมาสองต้นนี่นา เสร็จเลย 555
สงสัยเวรกรรมตามทันแน่ๆ
ดันมีผึ้งซิคะ มันติดอยู่กะต้นที่เราเอามานะ
มันก็เลยมาต่อยมือเราซะ
ไม่ช่ายมือซิ ต้องนิ้วต่างหาก
น้านนน บวมเลยทีนี้ เจ็บด้วย
คิดแล้วก็ตลกนะ ตอนเด็กนะโดนผึ้งต่อยบ่อยเลย
เพราะชอบขึ้นต้นไม้ แต่ก็ไม่เคยเข็ด
ไปโรงเรียนที หน้าก็เขียวก็บวม คิดแล้วก็ยังตลก
เพื่อนมันก็ยังหัวเราะใส่ตลอด
แต่ตอนนี้ดิ เจ็บมากๆ เลย
งอนิ้วไม่ได้เลย บวมเป่ง
คิดว่าพรุ่งนี้คงจะหาย แต่ขอบอกว่าเจ็บมากๆๆ
พรุ่งนี้วันเสาร์แล้วซินะ
ตอนเช้าคงต้องเข้าไปดูร้านสักหน่อย
ปัดกวาดเช็ดถูให้งามๆ
เย็นๆ ค่อยไปทำงาน ถนนคนเดิน
คิดไปคิดมา ไม่น่าตบปากรับคำเลย
แต่ถึงไงถ้าเราไม่ตอบตกลง มันก็ยังต้องเป็นเราอยู่ดี ที่ต้องไป
เพราะถึงยังไง อ้ายกุ้งกะเกียรติก็มาไม่ได้
มีข้ออ้างตลอดเลยนะ
คนหนึ่งก็อ้างเลี้ยงลูก อีกคนก็อ้างไปเรียน
คนแรกนี่เข้าใจอยู่ ลูกยังเล็ก
แต่อีกคนนี่สิ
อ้างไปได้ว่าเรียน ก็เวลาเรียนมันจะถึงห้าโมงเลยเรอะ
บ้าไปแล้ว มันจะเลิกเร็วกว่าปกติด้วยซ้ำ
บางทีเห็นบ่ายสามก็เลิกละ อ่อ รู้แล้ว มันยังไม่เลิกกันหรอก
เพราะไปก๊งเหล้ากันต่อ ไม่เข้าใจเลย สังคมคนไทย
ทำไรก็ช่าง ต้องมีชวนกันกินเหล้าต่อ เฮ้ออออ
ไอ้เราเหรอ
อยากอยู่แต่ในบ้าน ไม่อยากออกไปไหนละ
เป็นคนมีความสุขกับการที่ได้อยู่บ้าน มากมาย
แต่ช่างมันเต๊อะ นานๆ ที
เฮ้อออ เซ็งเป็ด....
เค้าบอกว่า ยิ้มเข้าไว้ ยิ้มสู้ปัญหา
ทุกปัญหามีทางแก้ ไม่ต้องคิดมากน่า
แล้วจะให้ทำไงละ ยิ้มทั้งวัน แล้วคนอื่นจะหาว่าเราบ้าป่าวเนี่ย
ยิ้มเข้าไว้ โลกจะแตกก็จงยิ้มไว้
ยิ้มวันละนิด จิตแจ่มใจ
ยิ้ม ยิ้ม ยิ้ม
รอยยิ้มพิมพ์ใจ
^___^
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น