วันพฤหัสบดีที่ 10 กันยายน พ.ศ. 2552

สบายๆ

กลับมาก็ไม่ได้ทำไรเลย
นอกจากเก็บผ้าซัก ทำความสะอาดห้อง
เหนื่อยมากมาย ร้อนด้วย

เตรียมตัวมาทำงานต่อ

นึกว่าไปกรุงเทพครานี้จะไม่ได้ไปไหนซะแล้ว
ถ้าเราไม่บ่นนะ คงได้แต่เฝ้าแฟตอยู่ทั้งวัน
ดี ยังได้ไปเล่นเครื่องเล่นที่ดรีมเวิลล์อยู่




ได้ปลดปล่อยอารมณ์บ้างก็ดีนะ
เล่นมันทุกอย่างที่ขวางหน้า
เล่นเฉพาะไอ้ที่มันเสียวๆ ซะใจดี





เรือไวกิ้งเนี่ย นึกว่าจะไม่เท่าไหร่
แต่ไหงได้ ท้องไส้ปั่นป่วนไปหมด
ลงมาจะอ๊วกซะให้ได้

ส่วนนี่ก็ใชย่อย
เรียกว่าพรมวิเศษ
ลงมาอาการก็คล้ายกับนั่งเรือเลย ท้องไส้ไม่ไหวจะอ๊วก




นี่เลย ห้องสโนว์ หนาวเย็นถึงขั้วหัวใจ
หนุกหนานดี แต่บัตรค่าเข้าแพงไปหน่อย




อันนี้ก็มันนะ โกคลาส
ง่ายๆ ก็รถแข่งนี่เอง มันส์สุดๆ
ไม่เคยได้ทำไรแบบมันส์ แบบนี้มาก่อนเลย
ครั้งแรกในชีวิต โห มันมาก



แต่ไม่มีไรสู้อันนี้ได้เลยนะ
นึกว่าจะไม่มีชีวิตรอดลงมาซะแล้ว
รถไฟเหาะเลย หุหุ
ไม่ช่ายว่าไม่เคยเล่นนะ
ปีที่แล้วก็เล่นไปรอบแล้ว
แต่ปีที่แล้วแล่นแต่รถไฟอันเดียว
เพราะลงจากรถไฟก็ไม่เล่นไรเลย
เนื่องจากว่า หัวใจจะวาย แข้งขามันอ่อนไปหมด
กลับมาปีนี้เลยขอเล่นเป็นอันสุดท้าย
ผลที่ออกมาคือเหมือนเดิม สภาพไม่ต่างกันเท่าไหร่
เกือบจะเอาชีวิตไม่รอดซะแล้ว กรี๊ดจนไม่รู้จะกรี๊ดไงละ
แต่ขอบอกว่า หนุกสุดๆ



ส่วนอันนี้รถเจ้าคุณปู่ ของเล่นเด็กๆ เค้า

อันนี้แหละ ไม่กล้าเล่น กลัวมาก
กลัวว่าขืนไปเล่นแล้วจะไม่มีชีวิตกลับเชียงราย
เฮอริเคน น่ากลัวจริงๆ แค่เห็นก็สยองแล้ว





ไอ้ที่วางแผนไว้ จะไปอัมพวา อด
ก็ยังเสียดายอยู่เนี่ย
แต่จะต้องหาทางไปให้ได้ รับรอง หุหุ

ไม่มีความคิดเห็น: