วันเสาร์ที่ 19 กันยายน พ.ศ. 2552

กบนอกกะลา

เลิกงานเกือบห้าโมงละ แต่ต้องแวะไปซื้อของให้แม่อีก
ติดฝนจนได้ ตกหนักเหลือเกิน กว่าจะได้กลับก็เกือบ หกโมงละ
แย่จัง ก็ดีนะ เย็นไปอีกแบบ
แต่ถ้าจะไม่ดีก็ตรงที่ ไอ้กระโปรงเจ้ากรรมที่เราใส่นะ
พอมันโดนลม ดั้นพองตัวขึ้นผลุบๆ โผล่ๆ นี่ซิ เขินแทบแย่ คิคิ
ต้องหนีบๆ ไว้ คนที่ยืนหลบฝนข้างๆ คงอดขำเราไม่ได้ เห็นยิ้มกันใหญ่เลย

กลับถึงบ้านอาบน้ำก่อนเลย ง่วงมากด้วย
นอนไปหนึ่งรอบ
ตื่นมาอีกที สองทุ่มกว่า ๆ
นั่งดูทีวีไปเรื่อยๆ
"กบนอกกะลา" ไม่ได้ดูนานแล้วซินะ
วันนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับรังนกนางแอ่น
กว่าจะมาเป็นรังนกที่เรากินกันทุกวันนี้
ช่างผ่านวิธีการขั้นตอนต่างๆ นานา
ต้องผ่านการคัดกรองมาอย่างดี ทำด้วยฝือมือ ทำด้วยใจล้วนๆ
ราคาถึงได้แพงอย่างที่เห็น เพราะแค่เก็บจากถ้ำมาก็ปาเข้าโลละแสนแล้ว
แล้วต้องมาผ่านกรรมวิธีต่างๆ อีก
จนมาถึงราคาหน้าร้านก็ประมาณ สามเท่าของราคาจากถ้ำ
แต่ก็แปลกนะ เค้าคิดราคากันเป็นตำลึง จำไม่ได้ละ ว่าตำลึงเท่าไหร่
รู้แต่ว่าแพงมาก อยากไปเห็นของจริงบ้างจัง คงจะสวยน่าดู

นั่งดูทีวีไปเรื่อยๆ ดูข่าวต่อ
เอ.....ไอ้เจ้าตำรวจคนนี้หน้าเหมือนน้องเราเลยแฮะ
โอ...ช่ายเลย หมวดพากเราออกทีวีด้วย คดีนักศึกษาหอพักถูกงัดห้อง
ตอนแรกก็ยังไม่ค่อยแน่ใจนะ ผู้หมวดสุดหล่อโทรหา บอกให้ดูทีวีหน่อย
มันออกทีวี คิคิ ทำไมทำหน้าไม่หล่อเลย ตัวจริงออกจะหล่อนะแก
ไม่ขึ้นกล้องเอาซะเลย
รู้สึกว่าหมวดจะดังใหญ่แล้วนะ ทั้งข่าวหนังสือพิมพ์ ทั้งทีวี งี้.....

ง่วงอีกแล้ว กินยากันหวัดไปสองเม็ด
เพราะโดนฝนมา กลัวจะเป็นหวัด
สงสัยมันออกฤทธิ์แล้ว
ไปนอนต่อรอบที่สอง หุหุ

ฝันดีผีหลอก

ไม่มีความคิดเห็น: