วันอาทิตย์ที่ 27 กันยายน พ.ศ. 2552

Happy Birthday to me

**
สุขสันต์วันเกิดนะ...ตัวเอง
อย่ามัวนั่งเซ็งทำใจเหงา
กี่ปีแล้วกับเวลาของเรา
เวลาที่พระเจ้าท่านให้มา

ทบทวน ทุกสิ่ง ที่ทำ
ดีร้าย สุขทุกข์..ถาม เฝ้าตามหา
ยังมีเหลืออีกนานไหม....เวลา
จะใช้อย่างมีคุณค่าหรือ...ละเลย

^^--^^

ก็เป็นอีกวัน วันธรรมดา
ที่ไม่ได้สำคัญไรนัก วันนี้เป็นวันพระ วันหยุด วันอาทิตย์
และก็ วันคล้ายวันเกิดของเรา
แอบดีใจลึกๆ ที่ยังมีคนจำวันเกิดของเราได้
แม้ว่ามันจะไม่ได้สำคัญไรนักหนา
แต่ก็ขอขอบคุณทุกๆ คนที่ให้ความสำคัญกับวันนี้
ขอบคุณจริงๆ ขอบคุณที่ยังไม่ทิ้งกัน
ความจริงก็เป็นวันธรรมดาวันหนึ่ง
ไม่มีงานเลี้ยง ไม่มีปาร์ตี้
เหมือนคนอื่นๆ
เพราะไม่นิยมที่จะจัดงานวันเกิด
ซึ่งถือว่าเป็นวันที่แม่ให้กำเนิดเรา
ตื่นเช้ามา ก็กราบแม่ไปเรียบร้อยละ
แต่พ่อยัง เพราะหาไม่เจอ พ่อไปสวนแต่เช้าตรู่ เลยไม่เจอกัน
ความจริงเราก็กราบพ่อกะแม่ทุกวันอยู่แล้วนะ
กราบตอนไหว้พระก่อนนอน

แก่่ขึ้นอีกปีละ
29 แล้วซินะปีนี้
แต่ยังรู้สึกว่าตัวเองยังเป็นเด็กอยู่เลย
เอาแต่ใจ ดื้อ รั้น ซน
โก๊ะ ซุ่มซ่าม อันนี้เป็นเอกลักษณ์ประจำตัว
แก้ไงก็ไม่หาย
เราไม่เคยคิดว่าตัวเองเป็นผู้ใหญ่เลยแม้แต่น้อย
ไม่รู้ว่าเพราะอะไร
รึว่าเราจะเป็นคนที่ตัวเล็กที่สุดในบ้าน
แล้วทุกคนเลยต้องดูแลเราเป็นพิเศษ
แม่ ต้องบ่นทุกวัน เรื่องหลายๆ เรื่อง สอนไรก็ไม่รู้จักฟัง
เมื่อไหร่จะโตสักที น้องเรามันก็ตัวโตกว่า
เวลาไปไหนมันก็คอยเป็นบอดี้การ์ดให้
พี่ๆ น้องๆ หลายๆคน ก็ตัวโตๆ กันทังนั้น
เราเลยมีคนดูแลตลอด กลายเป็นคนที่ทุกคนต้องคอยห่วง คอยดูแลตลอด
ก็ดีเหมือนกัน มีแต่คนเอาใจ ชอบๆ
แต่ก็ไม่ดีนะ ทำให้เราเสียนิสัยไปเลย
เพราะตอนนี้เรากลายเป็นคนเอาแต่ใจมาก
ทิฐิสูง ไม่ค่อยแคร์ใคร ไม่สนใจใครว่าเค้าจะรู้สึกไง เฮ้ออออออ
ใครว่าไรนิดๆ หน่อยๆ เป็นงอน ก็รู้ตัวอยู่นะ
ว่าทำแบบนี้ไม่ดี กำลังพยายามปรับตัวอยู่



*-*


จะก้าวไปข้างหน้าอย่างกล้าหาญ
ที่เดินผ่านคือบทเรียนเขียนเตือนจิต
บททดสอบความเข้มแข็งแห่งชีวิต
แม้จะผิดล้มลงคงไม่ตาย

มีดอกไม้ให้ตัวเองให้เก่งแกร่ง
เติมด้วยแรงศรัทธาท้ามุ่งหมาย
เดินต่อไปทางข้างหน้ายังท้าทาย
ใจละลายไปเพียงครั้งยังอยู่ดี

ยังมีฝันงดงามด้วยความรัก
ยังตระหนักตอกย้ำทำหน้าที่
ทางชีวิตเลือกได้...ไม่รอรี
ใจยังมีความงามตามที่ควร

เป็นคนดีเท่าที่เป็นเห็นกันอยู่
เป็นนักสู้ไม่ยอมแพ้แม้ผันผวน
สิ่งที่เห็นอาจไม่ใช่ให้ทบทวน
โลกนี้ล้วนอนิจจัง...ชั่งใจตรอง

ร้องเพลงฝันวันเกิดประเสริฐศรี
ฉันจะเป็นคนดีไม่มีสอง
ไม่ยอมแพ้เพราะใจเราแกร่งเท่าทอง
ไม่มัวหมองไม่แพ้ไฟ...ไปอีกนาน

*****

ไม่มีความคิดเห็น: